U kent mij (6)
Willem de Vink • 77 - 2001/02 • Uitgave: 17
“Hoe kostelijk zijn mij uw gedachten, o God, hoe overweldigend is haar getal. Wilde ik ze tellen, zij zijn talrijker dan het zand; als ik ontwaak, dan ben ik nog bij U. Psalm 139 vers 17 en 18
Wie ben ik? Die vraag weegt zwaar in onze cultuur. Popsterren maken er een spelletje van. Ze veten dat ze daarmee in de picture komen, omdat die vraag ons hevig boeit. Daarom verschijnen ze om de haverklap als iemand anders. Madonna, bijvoorbeeld, is de ene keer een blonde zakenvrouw of een mysterieuze brunette, dan weer een brutale vamp of een uitdagende cowgirl. Jongeren doen al net zo mee. De ene keer gedragen ze zich casual, dan veer sportief, gala, cool of glamour. "Ik doe wat ik leuk vind," hoor je jonge mensen zeggen, alsof ze nogal zeker zijn van zichzelf. Maar je hoeft hen maar in de ogen te kijken om te weten dat hun hele bestaan zo onzeker is als het weerbericht in februari.
Dus zoeken jongeren steun bij elkaar. Je bent wie de ander zegt dat je bent. Maar is dat antwoord bevredigend? Je speelt je rol, maar je blijft ver bij jezelf vandaan. Want prat gebeurt er als je je oren en ogen volgt? Dan wordt je identiteit bepaald door je omgeving. Veel jongeren zijn zich inderdaad bijzonder bewust van wat anderen van hen denken. Hun kleding en houding, hun manier van kijken, lopen en praten zijn daarop afgestemd. Ze gedragen zich alsof er voortdurend camera's op hen gericht zijn. Maar de vraag wie ze werkelijk zijn blijft als een holle ruimte achter hun ogen gapen.
Om de vraag wie je bent te beantwoorden zul je jezelf van alle drukte om je heen moeten afkeren om bij jezelf te rade te gaan. Je zult naar je hart moeten luisteren. Maar wie kan dat nog?
Het kon wel eens angstig stil worden als we de vraag stellen wie we zijn. Tenzij God in die stilte zijn gedachten tot uitdrukking kan brengen. Hij wil antwoord geven op onze diepste levensvragen. Hij neemt ons serieus als we Hem serieus willen nemen. Geef Hem al je vertrouwen. Kijk dan eens hoe kostelijk zijn gedachten zijn, die Hij ons bekend wil maken.
Doorgrond mij, o God, en ken mijn hart,
toets mij en ken mijn gedachten;
zie of bij mij een heilloze weg is,
en leid mij op de eeuwige weg.
(Psalm 139 vers 23 en 24.)
Willem de Vink
Wie ben ik? Die vraag weegt zwaar in onze cultuur. Popsterren maken er een spelletje van. Ze veten dat ze daarmee in de picture komen, omdat die vraag ons hevig boeit. Daarom verschijnen ze om de haverklap als iemand anders. Madonna, bijvoorbeeld, is de ene keer een blonde zakenvrouw of een mysterieuze brunette, dan weer een brutale vamp of een uitdagende cowgirl. Jongeren doen al net zo mee. De ene keer gedragen ze zich casual, dan veer sportief, gala, cool of glamour. "Ik doe wat ik leuk vind," hoor je jonge mensen zeggen, alsof ze nogal zeker zijn van zichzelf. Maar je hoeft hen maar in de ogen te kijken om te weten dat hun hele bestaan zo onzeker is als het weerbericht in februari.
Dus zoeken jongeren steun bij elkaar. Je bent wie de ander zegt dat je bent. Maar is dat antwoord bevredigend? Je speelt je rol, maar je blijft ver bij jezelf vandaan. Want prat gebeurt er als je je oren en ogen volgt? Dan wordt je identiteit bepaald door je omgeving. Veel jongeren zijn zich inderdaad bijzonder bewust van wat anderen van hen denken. Hun kleding en houding, hun manier van kijken, lopen en praten zijn daarop afgestemd. Ze gedragen zich alsof er voortdurend camera's op hen gericht zijn. Maar de vraag wie ze werkelijk zijn blijft als een holle ruimte achter hun ogen gapen.
Om de vraag wie je bent te beantwoorden zul je jezelf van alle drukte om je heen moeten afkeren om bij jezelf te rade te gaan. Je zult naar je hart moeten luisteren. Maar wie kan dat nog?
Het kon wel eens angstig stil worden als we de vraag stellen wie we zijn. Tenzij God in die stilte zijn gedachten tot uitdrukking kan brengen. Hij wil antwoord geven op onze diepste levensvragen. Hij neemt ons serieus als we Hem serieus willen nemen. Geef Hem al je vertrouwen. Kijk dan eens hoe kostelijk zijn gedachten zijn, die Hij ons bekend wil maken.
Doorgrond mij, o God, en ken mijn hart,
toets mij en ken mijn gedachten;
zie of bij mij een heilloze weg is,
en leid mij op de eeuwige weg.
(Psalm 139 vers 23 en 24.)
Willem de Vink
