U bent die man - Spr. 9:8
Els ter Welle • 93 - 2017 • Uitgave: 9
‘Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht en hij zal u liefhebben’ (Spreuken 9:8).
Op een dag wandelt koning David op het dak van zijn paleis. Dan ziet hij een mooie officiersvrouw die zich aan het wassen is. Wow, wat is ze mooi! Zijn hart slaat op hol. Hij laat haar zonder pardon halen en heeft tegen haar wil gemeenschap met haar. Bathseba, zoals de vrouw heet, houdt namelijk intens van haar man. Maar wat moet ze tegen een koning beginnen?
In onze tijd zouden we deze daad verkrachting noemen. Ja toch?
Maar David ziet de ernst van zijn handelen helemaal niet in. Als Bathseba zwanger is, geeft hij bevel om haar man op een geraffineerde manier om te brengen. En nog heeft David niet door hoe ernstig hij zondigt… Daar is een profeet voor nodig. Deze vertelt:
‘Er woonden eens twee mannen in dezelfde stad. De ene man was rijk en de andere was arm. De rijke man had geiten, schapen en koeien. De arme man had maar één lammetje. De arme man zorgde voor zijn lammetje zoals hij zorgde voor zijn kinderen. Het lammetje liep bij hem in huis rond. Het mocht eten van zijn bord en drinken uit zijn beker. En het sliep op zijn schoot. Want hij hield van het lammetje als van zijn dochter.
Op een dag kreeg de rijke man bezoek. Hij wilde een maaltijd klaarmaken voor zijn gast. Maar hij wilde niet een van zijn eigen dieren slachten. Daarom pakte hij het lammetje van de arme man en maakte daar een maaltijd mee voor zijn gast.’
Als David dit hoort, is hij woedend. Hij zegt: “De man die dat gedaan heeft, moet gedood worden!” Nathan zegt daarna die verbijsterende woorden: “U bent die man!” (2 Samuël 11,12). Dán pas valt het kwartje en ziet David welke verschrikkelijke zonden hij heeft begaan.
Soms leven mensen heel duidelijk in zonde. Iedereen ziet het, behalve zijzelf. Iemand anders moet hen de spiegel voorhouden. Daar is moed voor nodig!
En nu gaat het in het geval van David om iets heel ernstigs. Maar ook in kleine dingen is het van belang dat anderen ons willen en durven vermanen. Zonder de ander leren we onszelf namelijk niet kennen. We zijn zo gewend aan onszelf dat we vaak blind zijn geworden voor onze eigenaardigheden, fouten en zelfs zonden.
Spreuken 10:17 zegt: ‘Wie zich laat terechtwijzen, is op weg naar een gelukkig leven’ (NBV).
Els ter Welle
Op een dag wandelt koning David op het dak van zijn paleis. Dan ziet hij een mooie officiersvrouw die zich aan het wassen is. Wow, wat is ze mooi! Zijn hart slaat op hol. Hij laat haar zonder pardon halen en heeft tegen haar wil gemeenschap met haar. Bathseba, zoals de vrouw heet, houdt namelijk intens van haar man. Maar wat moet ze tegen een koning beginnen?
In onze tijd zouden we deze daad verkrachting noemen. Ja toch?
Maar David ziet de ernst van zijn handelen helemaal niet in. Als Bathseba zwanger is, geeft hij bevel om haar man op een geraffineerde manier om te brengen. En nog heeft David niet door hoe ernstig hij zondigt… Daar is een profeet voor nodig. Deze vertelt:
‘Er woonden eens twee mannen in dezelfde stad. De ene man was rijk en de andere was arm. De rijke man had geiten, schapen en koeien. De arme man had maar één lammetje. De arme man zorgde voor zijn lammetje zoals hij zorgde voor zijn kinderen. Het lammetje liep bij hem in huis rond. Het mocht eten van zijn bord en drinken uit zijn beker. En het sliep op zijn schoot. Want hij hield van het lammetje als van zijn dochter.
Op een dag kreeg de rijke man bezoek. Hij wilde een maaltijd klaarmaken voor zijn gast. Maar hij wilde niet een van zijn eigen dieren slachten. Daarom pakte hij het lammetje van de arme man en maakte daar een maaltijd mee voor zijn gast.’
Als David dit hoort, is hij woedend. Hij zegt: “De man die dat gedaan heeft, moet gedood worden!” Nathan zegt daarna die verbijsterende woorden: “U bent die man!” (2 Samuël 11,12). Dán pas valt het kwartje en ziet David welke verschrikkelijke zonden hij heeft begaan.
Soms leven mensen heel duidelijk in zonde. Iedereen ziet het, behalve zijzelf. Iemand anders moet hen de spiegel voorhouden. Daar is moed voor nodig!
En nu gaat het in het geval van David om iets heel ernstigs. Maar ook in kleine dingen is het van belang dat anderen ons willen en durven vermanen. Zonder de ander leren we onszelf namelijk niet kennen. We zijn zo gewend aan onszelf dat we vaak blind zijn geworden voor onze eigenaardigheden, fouten en zelfs zonden.
Spreuken 10:17 zegt: ‘Wie zich laat terechtwijzen, is op weg naar een gelukkig leven’ (NBV).
Els ter Welle
