Trump en Clinton tonen hun karakter
Henk van Blijderveen • 92 - 2016 • Uitgave: 22
De VS is het land van de ongekende mogelijkheden. Daar kun je van krantenjongen president worden. Heb je op dit vlak carrièreplannen, denk dan eerst goed na. Want Trump en Clinton laten zien dat presidentsambities behoorlijk karaktermisvormend zijn.
Hou je van stoelpoten doorzagen en ellebogenwerk, ben je niet zo zeer idealistisch, maar veeleer egocentrisch ingesteld, geeft meewaaien met de belangrijkste stemmenwinden je vleugels, heb je geen problemen met het behalen van een wit stemvoetje door mensen zwart te maken en heb je alles over voor macht en pluche, ja, dan is de race om het presidentschap van Amerika een ultieme dagbesteding. Maar is het je wens om eerlijk te leven voor God en medemens, dan kun je beter krantenjongen blijven.
Onder een vergrootglas
Als presidentskandidaat lig je bovendien onder een vergrootglas en, na constatering van oneffenheden, op de pijnbank van je tegenstander. Doorgaans is zo’n vergrootglas niet eens nodig. Want neem nu Donald Trump. Zelfs als je zijn uitspraken en daden met een verkleinglas bekijkt, dan nog zou deze onvoorspelbare en ijdele man een volkomen ongeschikte president zijn. Een ongeleid projectiel dat de codes van de atoomkluis in handen krijgt… Je moet er niet aan denken.
Altijd sterk zijn
Bovendien moet een presidentskandidaat altijd sterk zijn. Een paar weken terug nog zakte Hillary Clinton voor het oog van wereld op een trottoir in elkaar. Als een wrak werd ze door een paar van haar medewerkers in haar limousine gehesen, terwijl het andere deel tevergeefs probeerde het presidentsbedreigende tafereel aan het oog te onttrekken. Een paar uur daarna verscheen ze alweer voor de camera’s. Niks aan de hand hoor, slechts een verwaarloosde longontsteking. En omdat ogen de spiegels van de ziel zijn, droeg ze ter gelegenheid van die geruststellende mededeling een grote zonnebril…
Presidentieel debatteren
Prima munitie voor Donald natuurlijk. En Hillary sloeg terug met destijds gedane seksistische uitspraken van Donald aan het adres van een Miss-deelneemster. Donald maakte vervolgens insinuaties op de dubbele huwelijksmoraal van Hillary’s echtgenoot Bill, waarop Hillary de belastingmoraal van Donald aanviel. Donald nam de gezondheid van Hillary op de korrel, Hillary etc. etc.
En dan te bedenken dat we alleen nog maar het eerste publieke debat hebben gehad. De detectivelegers van beide kandidaten zullen nog wel meer onwelriekends boven water halen. Drek waar de campagneleiders een onsmakelijk onderbuikverhaal van kneden voor moddergooiers Trump en Clinton, die hun vieze handen wassen in onschuld. En het stemvee smult er van.
De komende grote crisis
Eigenlijk vreemd, dat een van deze twee kandidaten toch echt de nieuwe president van de VS gaat worden. Het is een teken aan de wand dat zoveel mensen achter dit soort ‘rolmodellen’ aanlopen. De wereld holt achteruit en haar bewoners grijpen iedere machtige man of vrouw vast als redder uit de ellende. Helaas blijken deze redders na hun regeerperiode keer op keer geen betere aarde achter te laten.
En zo stevenen we met zijn allen af op een grote crisis. Een wereldwijde crisis die in de Bijbel wordt aangekondigd. Misschien een oorlogscrisis, een vluchtelingencrisis, een totale ineenstorting van het financiële stelsel, of een milieuramp door een onbeheersbaar stijgende zeespiegel. Dan is er om te overleven een sterke wereldleider nodig. Iemand die boven de nationaal denkende leiders staat.
De antichrist
Volgens de Bijbel zal die wereldleider er daadwerkelijk komen. Hij zal zeven jaar regeren. In eerste instantie wordt hij bejubeld, omdat hij de boel weer op de rit lijkt te krijgen. Maar allengs zal hij zijn ware satanische aard laten zien en overgaan op een gruwelijk schrikbewind. Een Hitlertijdperk tot de zoveelste macht. In de tweede helft van zijn regeerperiode zullen er afschuwelijke rampen over de aarde komen. Rampen, die een derde deel van wereldbevolking zullen uitroeien en aan het eind van de zeven jaar dreigt een coalitie Israël, Gods volk, van de kaart te vegen.
Gods almacht
Dan zal God ingrijpen! De Here Jezus komt terug op aarde om de antichrist te verslaan en om rechtvaardig te regeren in het Duizendjarig Vrederijk. Na die duizend jaar zal de satan nog één keer op het wereldtoneel verschijnen om mensen in opstand te brengen tegen Koning Jezus. Maar ook hier toont God Zijn macht en in een eendagsoorlog zal Hij deze opstand neerslaan en definitief afrekenen met de ‘mensenmoordenaar van den beginne’ en zijn aanhang.
Steeds weer wanneer ik nadenk over deze gebeurtenissen, die zo duidelijk in de Bijbel staan beschreven, ervaar ik hoe nietig ik zelf ben, hoe totaal onmachtig. Maar ook hoe groot Gods Zoon Jezus is! Aan Hem klamp ik mij vast, want hoe zou ik anders kunnen bestaan? Hij is mijn zekerheid en mijn kracht, de vaste grond waarop ik sta. Hij is mijn Alles!
Henk van Blijderveen
Hou je van stoelpoten doorzagen en ellebogenwerk, ben je niet zo zeer idealistisch, maar veeleer egocentrisch ingesteld, geeft meewaaien met de belangrijkste stemmenwinden je vleugels, heb je geen problemen met het behalen van een wit stemvoetje door mensen zwart te maken en heb je alles over voor macht en pluche, ja, dan is de race om het presidentschap van Amerika een ultieme dagbesteding. Maar is het je wens om eerlijk te leven voor God en medemens, dan kun je beter krantenjongen blijven.
Onder een vergrootglas
Als presidentskandidaat lig je bovendien onder een vergrootglas en, na constatering van oneffenheden, op de pijnbank van je tegenstander. Doorgaans is zo’n vergrootglas niet eens nodig. Want neem nu Donald Trump. Zelfs als je zijn uitspraken en daden met een verkleinglas bekijkt, dan nog zou deze onvoorspelbare en ijdele man een volkomen ongeschikte president zijn. Een ongeleid projectiel dat de codes van de atoomkluis in handen krijgt… Je moet er niet aan denken.
Altijd sterk zijn
Bovendien moet een presidentskandidaat altijd sterk zijn. Een paar weken terug nog zakte Hillary Clinton voor het oog van wereld op een trottoir in elkaar. Als een wrak werd ze door een paar van haar medewerkers in haar limousine gehesen, terwijl het andere deel tevergeefs probeerde het presidentsbedreigende tafereel aan het oog te onttrekken. Een paar uur daarna verscheen ze alweer voor de camera’s. Niks aan de hand hoor, slechts een verwaarloosde longontsteking. En omdat ogen de spiegels van de ziel zijn, droeg ze ter gelegenheid van die geruststellende mededeling een grote zonnebril…
Presidentieel debatteren
Prima munitie voor Donald natuurlijk. En Hillary sloeg terug met destijds gedane seksistische uitspraken van Donald aan het adres van een Miss-deelneemster. Donald maakte vervolgens insinuaties op de dubbele huwelijksmoraal van Hillary’s echtgenoot Bill, waarop Hillary de belastingmoraal van Donald aanviel. Donald nam de gezondheid van Hillary op de korrel, Hillary etc. etc.
En dan te bedenken dat we alleen nog maar het eerste publieke debat hebben gehad. De detectivelegers van beide kandidaten zullen nog wel meer onwelriekends boven water halen. Drek waar de campagneleiders een onsmakelijk onderbuikverhaal van kneden voor moddergooiers Trump en Clinton, die hun vieze handen wassen in onschuld. En het stemvee smult er van.
De komende grote crisis
Eigenlijk vreemd, dat een van deze twee kandidaten toch echt de nieuwe president van de VS gaat worden. Het is een teken aan de wand dat zoveel mensen achter dit soort ‘rolmodellen’ aanlopen. De wereld holt achteruit en haar bewoners grijpen iedere machtige man of vrouw vast als redder uit de ellende. Helaas blijken deze redders na hun regeerperiode keer op keer geen betere aarde achter te laten.
En zo stevenen we met zijn allen af op een grote crisis. Een wereldwijde crisis die in de Bijbel wordt aangekondigd. Misschien een oorlogscrisis, een vluchtelingencrisis, een totale ineenstorting van het financiële stelsel, of een milieuramp door een onbeheersbaar stijgende zeespiegel. Dan is er om te overleven een sterke wereldleider nodig. Iemand die boven de nationaal denkende leiders staat.
De antichrist
Volgens de Bijbel zal die wereldleider er daadwerkelijk komen. Hij zal zeven jaar regeren. In eerste instantie wordt hij bejubeld, omdat hij de boel weer op de rit lijkt te krijgen. Maar allengs zal hij zijn ware satanische aard laten zien en overgaan op een gruwelijk schrikbewind. Een Hitlertijdperk tot de zoveelste macht. In de tweede helft van zijn regeerperiode zullen er afschuwelijke rampen over de aarde komen. Rampen, die een derde deel van wereldbevolking zullen uitroeien en aan het eind van de zeven jaar dreigt een coalitie Israël, Gods volk, van de kaart te vegen.
Gods almacht
Dan zal God ingrijpen! De Here Jezus komt terug op aarde om de antichrist te verslaan en om rechtvaardig te regeren in het Duizendjarig Vrederijk. Na die duizend jaar zal de satan nog één keer op het wereldtoneel verschijnen om mensen in opstand te brengen tegen Koning Jezus. Maar ook hier toont God Zijn macht en in een eendagsoorlog zal Hij deze opstand neerslaan en definitief afrekenen met de ‘mensenmoordenaar van den beginne’ en zijn aanhang.
Steeds weer wanneer ik nadenk over deze gebeurtenissen, die zo duidelijk in de Bijbel staan beschreven, ervaar ik hoe nietig ik zelf ben, hoe totaal onmachtig. Maar ook hoe groot Gods Zoon Jezus is! Aan Hem klamp ik mij vast, want hoe zou ik anders kunnen bestaan? Hij is mijn zekerheid en mijn kracht, de vaste grond waarop ik sta. Hij is mijn Alles!
Henk van Blijderveen
