Tot zegen zijn na onze dood?
‘De nagedachtenis van de rechtvaardige brengt zegen voort, maar van de naam van de goddeloze blijft niets over’ (Spreuken 10:7)
Als ik dit schrijf, is het veertien dagen geleden dat koningin Elizabeth begraven is. Wat was de kerkdienst een ontroerend en indrukwekkend gebeuren! Er werd overduidelijk getuigd van haar rotsvaste geloof in de Heere Jezus Christus. Ik was tot tranen toe bewogen omdat veelvuldig prachtige woorden uit de Bijbel werden geciteerd en zo de wereld over zijn gegaan.
Op haar eenentwintigste verjaardag in 1947 zei ze: “Ik verklaar dat ik mijn hele leven, of het nu lang of kort is, u (het volk) zal dienen. Maar ik weet dat ik dit niet alleen kan doen. God, helpe me om mijn gelofte waar te maken.” En ze heeft het waar gemaakt met de hulp van Hem Die hemel en aarde heeft gemaakt.
Hoopvolle boodschap
Ze had een levend geloof. De inmiddels overleden Billy Graham, de grootste evangelist van de vorige eeuw, bezocht haar verscheidene keren op Buckingham Palace waar ze hem uitnodigde om voor de hele koninklijke familie te preken. Hij bracht het onvervalste Evangelie van redding door de Heere Jezus!
In 2002 zegt koningin Elizabeth in een kersttoespraak: “Ik weet hoe belangrijk het geloof voor mij is. Het helpt me door goede en slechte tijden heen. Elke dag is een nieuw begin. Ik wil proberen om het goede te doen, het grote plaatje te zien. Om elke dag weer het beste van mijzelf te geven en om mijn vertrouwen op God te stellen. Mijn kracht komt uit de hoopvolle boodschap van het christelijke geloof.”
Hoe willen wij herinnerd worden?
Ik heb net de rouwkaart gekregen van Anne van der Bijl. De nagedachtenis van deze bijzondere man van God zal zegen blijven voortbrengen. Openbaring 14:13 is voor hem nu waar geworden. ‘Zalig zijn de doden die in de Heere sterven, van nu aan. Ja, zegt de Geest, opdat zij rusten van hun inspanningen, en hun werken volgen met hen.’ Hoe zal dat met ons zijn? Zal onze naam met dankbaarheid genoemd worden? Dat betekent niet, dat we geen fouten hebben gemaakt. Ieder ‘goed’ mens maakt ze!
Maar zullen we na onze dood, zoals onze tekst zegt, nog zegen verspreiden? Dat zou geweldig zijn! Daar mogen we nu wat aan doen. Zoals we nu leven, zo zullen we herinnerd worden. Wat een uitdaging!
Ik schreef over dit onderwerp een rondeel; een achtregelig gedicht waarin door de vele herhalingen het gedicht extra kracht krijgt:
Ik zie de zon achter de horizon verdwijnen
De lucht blijft nog lang verlicht
Een wijze die onder gaat, blijft ook schijnen
Ik zie de zon achter de horizon verdwijnen
Het avondrood achter de gordijnen
‘t Is een schitterend gezicht
Ik zie de wijze achter de horizon verdwijnen
De lucht blijft nog lang verlicht
Els ter Welle
