Terug naar de eerste liefde

De gemeente te Efeze moet zich herinneren van welke hoogte ze is gevallen (Openbaring 2:5) De liefde, die bij uitstek het getuigenis is dat God in hun midden woont (Johannes 13:35), is uitgedoofd. Ze hebben de juiste kennis, maar niet meer de juiste ingesteldheid tegenover elkaar en tegenover de Heer. Het streven naar de waarheid heeft de liefde vermoord. Waarheid zonder liefde maakt achterdochtig. Waarheid zonder liefde is kritisch en een voedingsbodem voor bitterheid en afstand tussen broeders en zusters. In zo’n klimaat gaat de liefde dood. De trots van hun kennis moet doorgeprikt worden: ze zijn laag gevallen. Ze zijn helemaal niet zo degelijk als ze wel denken. De verkoelde liefde is daarvan het kenteken.
Herinneren waar je in het verleden was met God, helpt om in het heden een vernieuwde toewijding tot stand te brengen. Waar is de tijd dat je God onvoorwaardelijk gehoorzaamde en jezelf offerde voor Hem en voor de ander? Hoe was het om Zijn liefde te leven? Is er een tijd geweest dat je met Hem een geloofsrisico durfde te nemen en je je ten volle toelegde op de broederlijke gemeenschap? Hoe heeft God toen gezegend? Is er enige heimwee in je hart naar wat God kan doen?
Niemand maakt een plan om te vallen. Dat gaat geleidelijk, zonder dat je het in de gaten hebt. Dat maakt het bijzonder moeilijk om het te onderscheiden. Maar misschien zegt de Heilige Geest ook tot jou: “Je bent gevallen!”? Heb jij nog je eerste liefde?

Jef De Vriese