Steun voor Israël verdwijnt steeds meer
Kees Noorlander • 97 - 2021 • Uitgave: 7
Israël is getroffen door verscheidene rampen: doden door verdrukking tijdens Joodse feesten en een oorlog met Gaza.
Ramp tijdens Lag Ba’Omer
Elk jaar vieren ultraorthodoxe Joden het feest Lag Ba’Omer (= 33e dag van de Omer). Dat is de sterfdag van de Kabbalistische rabbi Sjimon bar Yochai, die wilde dat zijn dag van overlijden als een feestdag zou worden gevierd. Zijn graf bevindt zich op de Meronberg in de Noord-Israëlische stad Meron. Rabbi Sjimon was een discipel van rabbi Akiva (50-135 AD).
De 33e dag van de Omertelling was ook de dag dat een plaag ophield, die woedde onder 24.000 discipelen van rabbi Akiva. Volgens de Talmoed stierven zij aan askara: difterie, die met verstikkingsverschijnselen gepaard gaat.
Dit jaar kwamen veel meer Joden dan was toegestaan om feest te vieren op de Meronberg en het graf van rabbi Sjimon te bezoeken. Met helaas fatale gevolgen. Bij een uitgang ontstond zo’n gedrang dat 45 mensen werden verdrukt, verstikt en onder de voet gelopen. Het is voor orthodoxe Joden niet te bevatten dat uitgerekend op het feest, waarop werd herdacht dat er een einde kwam aan de verstikkingsplaag onder de discipelen van rabbi Akiva, tientallen feestgangers stierven door verstikking.
Ramp tijdens Shavoeot
In Givat Ze'ev, een nederzetting ten noorden van Jeruzalem, was op zondagavond 16 mei, aan het begin van Shavoeot, het Joodse Wekenfeest, een synagoge zo vol bezoekers, dat een tribune instortte. De synagoge was in verbouwing, maar vanwege de viering van Shavoeot was de synagoge toch geopend voor bezoekers. En ook dit met fatale gevolgen: er vielen twee doden en meer dan 180 mensen werden gewond. Ook dit is schokkend voor de orthodoxe Joodse gemeenschap.
Palestijnse verkiezingen
Terwijl er in Israël te vaak verkiezingen zijn, hebben de Palestijnen het tegenovergestelde probleem: er komen alsmaar geen nieuwe verkiezingen. Die zouden er eigenlijk allang moeten zijn geweest. In 2005 werd Machmoud Abbas gekozen tot president van de Palestijnse Autoriteit (PA), als opvolger van Yasser Arafat die in 2004 overleed. Maar Abbas is nooit herkozen. De laatste Palestijnse parlementsverkiezingen waren in 2006. Die hebben geleid tot een conflict tussen Abbas’ Fatah, dat nu de Westelijke Jordaanoever bestuurt, en Hamas, dat de Gazastrook controleert. Maar dit jaar hebben Fatah en Hamas een akkoord bereikt voor nieuwe verkiezingen: parlementsverkiezingen op 22 mei en presidentsverkiezingen op 31 juli.
In de peilingen heeft Hamas een grote voorsprong op Fatah. Verkiezingen komen Abbas dus slecht uit. Hij heeft echter een goede smoes gevonden om de verkiezingen te annuleren: Israël geeft de Palestijnse inwoners van Jeruzalem geen toestemming om mee te doen aan de Palestijnse verkiezingen. En zonder hun stemmen wil Abbas geen verkiezingen houden; hun deelname is van groot symbolisch belang. Veel Palestijnen geloven dat het houden van verkiezingen zonder hen neerkomt op het erkennen van Israëls aanspraken op de stad.
Jeruzalem
Het kwam Abbas dus heel goed uit om de aandacht te verleggen van de Palestijnse verkiezingen naar de voortdurende twist om Jeruzalem. Hij is daarbij geholpen door andere problemen in Jeruzalem, die de aandacht trokken. In de Arabische wijk Sheikh Jarrah van Oost-Jeruzalem dreigen enkele Palestijnse gezinnen uit hun huizen te worden gezet. De huizen waren Joods eigendom tot 1948 en werden dat weer na 1967. Maar de Palestijnen mochten daar blijven wonen, mits ze huur zouden betalen. Omdat ze daarin in gebreke bleven heeft een Israëlische rechtbank huisuitzetting bevolen. Daarnaast was het 10 mei Jom Jeroesjalajiem (Jeruzalemdag), een Israëlische feestdag ter herdenking dat Oost-Jeruzalem inclusief de Oude Stad middels de Zesdaagse Oorlog van 1967 in Israëlische handen kwam. En 12 mei was de laatste dag van de Ramadan.
Deze zaken waren aanleiding voor Hamas en de PA om Arabieren aan te zetten tot rellen en tot protesten tegen de dreigende huisuitzetting. Op de berg Scopus, vlakbij de campus van de Hebreeuwse Universiteit, werden stenen gegooid naar passerende Joden. Het geweld escaleerde en ging over tot Palestijnse botsingen met veiligheidstroepen op de Tempelberg. Hamas eiste terugtrekking van de Israëlische politie en toen die uitbleef ging Hamas over tot massale raketaanvallen, niet alleen op Zuid-Israël, maar ook op Jeruzalem en Tel Aviv.
Gazaoorlog
Israël reageerde snel en adequaat op de raketbeschietingen van Jeruzalem. Veel doelen van Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad werden bestookt. Om de Hamas-metro, een tunnelstelsel in Gaza, te vernietigen deed het Israëlische leger (IDF) alsof troepen bezig waren met een grondoorlog in Gaza voor te bereiden. Tanks verzamelden zich met veel kabaal aan de grens en er werd een misleidende tweet verzonden. Honderden Hamas-terroristen begaven zich vervolgens naar dit zogenaamde metrotunnelsysteem, een ondergronds tunnelnetwerk dat ze sinds 2014 hebben gegraven. Dit netwerk bevat wapens, commando- en controlefaciliteiten en het biedt onderdak voor de terroristen.
De IDF viel daarop die tunnels aan met vliegtuigen die bunker-buster-bommen lieten vallen en grote delen van de tunnels verwoestten. Toen sommige terroristen naar buiten kwamen, werden ze ook daar beschoten. Israël wilde zoveel mogelijk Palestijnse raketten en raketlanceerinstallaties uitschakelen om nieuwe massale raketaanvallen te voorkomen.
Het is overigens de vraag of deze oorlog niet bedoeld was als een testcase van Israëls afweergeschut. Nu weet Hezbollah waar het aan toe is, als die met nog veel meer raketten Israël wil aanvallen.
Staakt-het-vuren
Met Egypte als bemiddelaar is er op 21 mei een wapenstilstand tot stand gekomen, maar die is zeer broos. Hamas en Israël hebben daar verschillende voorwaarden aan verbonden. De gevechten kunnen dus weer snel oplaaien, bijvoorbeeld als Hamas zich weer gaat bemoeien met Jeruzalem. Hamas heeft Iran bedankt voor de ontvangen financiële, militaire en technologische steun.
Burgeroorlog
Hamas zal op militair niveau zeker niet winnen, maar is er wel in geslaagd om op diverse plaatsen jonge Israëlische Arabieren aan te zetten tot opstand. Het straatgeweld verspreidde zich over Israël naar andere gemengde steden. Hopelijk kunnen de Israëlische autoriteiten het straatgeweld beteugelen, niet alleen tijdens de strijd in de Gazastrook, maar ook daarna.
Er zijn gelukkig ook Joden en Arabieren die tegen het straatgeweld ingaan en juist laten zien dat ze naast elkaar willen leven. Er zijn ook Arabische christenen, die de liefde van de Heer Jezus willen uitdragen, bijvoorbeeld door het uitdelen van voedselpakketten aan moslims en Joden. Ook op andere manieren wordt getracht het Evangelie te verkondigen.
Groeiende steun voor Hamas
In Nederland zijn verscheidene demonstraties geweest voor Hamas en tegen Israël. De steun, die Israël vroeger had, is steeds meer aan het verdwijnen. Dat gebeurt enerzijds doordat er meer moslims zijn gekomen in ons land en die kiezen vanwege hun religie vaak partij tegen Israël. Anderzijds hebben Nederlandse jongeren te weinig kennis van de oorzaken van het conflict. Zij geloven de media die vaak zeggen dat de ‘bezetting’ de oorzaak is van alle ellende daar, terwijl de ‘bezetting’ juist het gevolg is van het niet erkennen van Israël als Joodse staat (conform VN-resolutie 181 van 1947) en de Arabische agressie tegen Israël in diverse oorlogen. Geschiedvervalsing is aan de orde van de dag en dat heeft zelfs invloed op Nederlandse christenen.
De wereldwijde vijandigheid tegen Israël is overigens wel voorzegd: ’Zie, Ik maak Jeruzalem tot een schaal der bedwelming voor alle volken in het rond...Te dien dage zal Ik Jeruzalem maken tot een steen, die alle natiën moeten heffen; allen die hem heffen, zullen zich deerlijk verwonden’ (Zacharia 12:2-3).
Gebed
Wij mogen bidden voor de vrede van Jeruzalem (Psalm 122:6) en dat God Zijn kinderen daar zegent en tot zegen laat zijn door Jezus’ licht te laten schijnen in woorden en daden.
Kees Noorlander
Ramp tijdens Lag Ba’Omer
Elk jaar vieren ultraorthodoxe Joden het feest Lag Ba’Omer (= 33e dag van de Omer). Dat is de sterfdag van de Kabbalistische rabbi Sjimon bar Yochai, die wilde dat zijn dag van overlijden als een feestdag zou worden gevierd. Zijn graf bevindt zich op de Meronberg in de Noord-Israëlische stad Meron. Rabbi Sjimon was een discipel van rabbi Akiva (50-135 AD).
De 33e dag van de Omertelling was ook de dag dat een plaag ophield, die woedde onder 24.000 discipelen van rabbi Akiva. Volgens de Talmoed stierven zij aan askara: difterie, die met verstikkingsverschijnselen gepaard gaat.
Dit jaar kwamen veel meer Joden dan was toegestaan om feest te vieren op de Meronberg en het graf van rabbi Sjimon te bezoeken. Met helaas fatale gevolgen. Bij een uitgang ontstond zo’n gedrang dat 45 mensen werden verdrukt, verstikt en onder de voet gelopen. Het is voor orthodoxe Joden niet te bevatten dat uitgerekend op het feest, waarop werd herdacht dat er een einde kwam aan de verstikkingsplaag onder de discipelen van rabbi Akiva, tientallen feestgangers stierven door verstikking.
Ramp tijdens Shavoeot
In Givat Ze'ev, een nederzetting ten noorden van Jeruzalem, was op zondagavond 16 mei, aan het begin van Shavoeot, het Joodse Wekenfeest, een synagoge zo vol bezoekers, dat een tribune instortte. De synagoge was in verbouwing, maar vanwege de viering van Shavoeot was de synagoge toch geopend voor bezoekers. En ook dit met fatale gevolgen: er vielen twee doden en meer dan 180 mensen werden gewond. Ook dit is schokkend voor de orthodoxe Joodse gemeenschap.
Palestijnse verkiezingen
Terwijl er in Israël te vaak verkiezingen zijn, hebben de Palestijnen het tegenovergestelde probleem: er komen alsmaar geen nieuwe verkiezingen. Die zouden er eigenlijk allang moeten zijn geweest. In 2005 werd Machmoud Abbas gekozen tot president van de Palestijnse Autoriteit (PA), als opvolger van Yasser Arafat die in 2004 overleed. Maar Abbas is nooit herkozen. De laatste Palestijnse parlementsverkiezingen waren in 2006. Die hebben geleid tot een conflict tussen Abbas’ Fatah, dat nu de Westelijke Jordaanoever bestuurt, en Hamas, dat de Gazastrook controleert. Maar dit jaar hebben Fatah en Hamas een akkoord bereikt voor nieuwe verkiezingen: parlementsverkiezingen op 22 mei en presidentsverkiezingen op 31 juli.
In de peilingen heeft Hamas een grote voorsprong op Fatah. Verkiezingen komen Abbas dus slecht uit. Hij heeft echter een goede smoes gevonden om de verkiezingen te annuleren: Israël geeft de Palestijnse inwoners van Jeruzalem geen toestemming om mee te doen aan de Palestijnse verkiezingen. En zonder hun stemmen wil Abbas geen verkiezingen houden; hun deelname is van groot symbolisch belang. Veel Palestijnen geloven dat het houden van verkiezingen zonder hen neerkomt op het erkennen van Israëls aanspraken op de stad.
Jeruzalem
Het kwam Abbas dus heel goed uit om de aandacht te verleggen van de Palestijnse verkiezingen naar de voortdurende twist om Jeruzalem. Hij is daarbij geholpen door andere problemen in Jeruzalem, die de aandacht trokken. In de Arabische wijk Sheikh Jarrah van Oost-Jeruzalem dreigen enkele Palestijnse gezinnen uit hun huizen te worden gezet. De huizen waren Joods eigendom tot 1948 en werden dat weer na 1967. Maar de Palestijnen mochten daar blijven wonen, mits ze huur zouden betalen. Omdat ze daarin in gebreke bleven heeft een Israëlische rechtbank huisuitzetting bevolen. Daarnaast was het 10 mei Jom Jeroesjalajiem (Jeruzalemdag), een Israëlische feestdag ter herdenking dat Oost-Jeruzalem inclusief de Oude Stad middels de Zesdaagse Oorlog van 1967 in Israëlische handen kwam. En 12 mei was de laatste dag van de Ramadan.
Deze zaken waren aanleiding voor Hamas en de PA om Arabieren aan te zetten tot rellen en tot protesten tegen de dreigende huisuitzetting. Op de berg Scopus, vlakbij de campus van de Hebreeuwse Universiteit, werden stenen gegooid naar passerende Joden. Het geweld escaleerde en ging over tot Palestijnse botsingen met veiligheidstroepen op de Tempelberg. Hamas eiste terugtrekking van de Israëlische politie en toen die uitbleef ging Hamas over tot massale raketaanvallen, niet alleen op Zuid-Israël, maar ook op Jeruzalem en Tel Aviv.
Gazaoorlog
Israël reageerde snel en adequaat op de raketbeschietingen van Jeruzalem. Veel doelen van Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad werden bestookt. Om de Hamas-metro, een tunnelstelsel in Gaza, te vernietigen deed het Israëlische leger (IDF) alsof troepen bezig waren met een grondoorlog in Gaza voor te bereiden. Tanks verzamelden zich met veel kabaal aan de grens en er werd een misleidende tweet verzonden. Honderden Hamas-terroristen begaven zich vervolgens naar dit zogenaamde metrotunnelsysteem, een ondergronds tunnelnetwerk dat ze sinds 2014 hebben gegraven. Dit netwerk bevat wapens, commando- en controlefaciliteiten en het biedt onderdak voor de terroristen.
De IDF viel daarop die tunnels aan met vliegtuigen die bunker-buster-bommen lieten vallen en grote delen van de tunnels verwoestten. Toen sommige terroristen naar buiten kwamen, werden ze ook daar beschoten. Israël wilde zoveel mogelijk Palestijnse raketten en raketlanceerinstallaties uitschakelen om nieuwe massale raketaanvallen te voorkomen.
Het is overigens de vraag of deze oorlog niet bedoeld was als een testcase van Israëls afweergeschut. Nu weet Hezbollah waar het aan toe is, als die met nog veel meer raketten Israël wil aanvallen.
Staakt-het-vuren
Met Egypte als bemiddelaar is er op 21 mei een wapenstilstand tot stand gekomen, maar die is zeer broos. Hamas en Israël hebben daar verschillende voorwaarden aan verbonden. De gevechten kunnen dus weer snel oplaaien, bijvoorbeeld als Hamas zich weer gaat bemoeien met Jeruzalem. Hamas heeft Iran bedankt voor de ontvangen financiële, militaire en technologische steun.
Burgeroorlog
Hamas zal op militair niveau zeker niet winnen, maar is er wel in geslaagd om op diverse plaatsen jonge Israëlische Arabieren aan te zetten tot opstand. Het straatgeweld verspreidde zich over Israël naar andere gemengde steden. Hopelijk kunnen de Israëlische autoriteiten het straatgeweld beteugelen, niet alleen tijdens de strijd in de Gazastrook, maar ook daarna.
Er zijn gelukkig ook Joden en Arabieren die tegen het straatgeweld ingaan en juist laten zien dat ze naast elkaar willen leven. Er zijn ook Arabische christenen, die de liefde van de Heer Jezus willen uitdragen, bijvoorbeeld door het uitdelen van voedselpakketten aan moslims en Joden. Ook op andere manieren wordt getracht het Evangelie te verkondigen.
Groeiende steun voor Hamas
In Nederland zijn verscheidene demonstraties geweest voor Hamas en tegen Israël. De steun, die Israël vroeger had, is steeds meer aan het verdwijnen. Dat gebeurt enerzijds doordat er meer moslims zijn gekomen in ons land en die kiezen vanwege hun religie vaak partij tegen Israël. Anderzijds hebben Nederlandse jongeren te weinig kennis van de oorzaken van het conflict. Zij geloven de media die vaak zeggen dat de ‘bezetting’ de oorzaak is van alle ellende daar, terwijl de ‘bezetting’ juist het gevolg is van het niet erkennen van Israël als Joodse staat (conform VN-resolutie 181 van 1947) en de Arabische agressie tegen Israël in diverse oorlogen. Geschiedvervalsing is aan de orde van de dag en dat heeft zelfs invloed op Nederlandse christenen.
De wereldwijde vijandigheid tegen Israël is overigens wel voorzegd: ’Zie, Ik maak Jeruzalem tot een schaal der bedwelming voor alle volken in het rond...Te dien dage zal Ik Jeruzalem maken tot een steen, die alle natiën moeten heffen; allen die hem heffen, zullen zich deerlijk verwonden’ (Zacharia 12:2-3).
Gebed
Wij mogen bidden voor de vrede van Jeruzalem (Psalm 122:6) en dat God Zijn kinderen daar zegent en tot zegen laat zijn door Jezus’ licht te laten schijnen in woorden en daden.
Kees Noorlander
