Spreuken 8:7 (5)
Els ter Welle • 89 - 2013 • Uitgave: 2
‘Want waarheid spreekt mijn gehemelte.’
Spreuken 8:7
“Als ik nu zwijg, komt er tenminste geen verwijdering tussen ons…”, zo denk ik regelmatig. Vaak is dat ook het beste, tenminste als het om ondergeschikte dingen gaat. Als het echter om essentiële zaken gaat, kunnen er geen compromissen worden gesloten.
Paulus houdt zijn mond niet als hij ziet dat Petrus over belangrijke Bijbelse principes huichelt. Hij bestraft hem waar iedereen bij zit. We lezen dat in Galaten 2:11-14. Petrus eet gewoon met de gelovigen uit de heidenen aan tafel, maar als er dan gelovigen uit de Joden binnen komen, trekt hij zich terug. Hij weet dat zij vasthouden aan de Joodse reinheidsvoorschriften, die dit verbieden. Hij is bang voor hun oordeel. Gelovigen uit de heidenen zijn echter volwaardige medebroeders en -zusters! De scheidsmuur is teniet gedaan door het offer van de Here Jezus voor de hele mensheid!
Omdat het over een zaak gaat die de kern van het Evangelie raakt en van wezenlijk belang is voor de gemeente, confronteert Paulus hem daar openlijk mee.
In de Bijbel gaan eenheid en waarheid hand in hand. Eenheid zonder waarheid is een surrogaateenheid. Dat betekent niet dat we waarheidsfanaten moeten worden die andersdenkenden niet verdragen. Sommige mensen hebben stokpaardjes die ze zien als dé waarheid. Inzet voor de waarheid is van heel groot belang, maar het moet niet om bijkomstigheden gaan en het is van belang dat liefde de drijfveer is.
In Efeziërs 4:15 en 16 lezen we dat we door ons aan de waarheid te houden en elkaar lief te hebben naar Christus toe groeien en naar elkaar. En dat is het! Echte eenheid is alleen daar mogelijk waar in liefde wordt vastgehouden aan de waarheid.
We zien in het voorgaande voorval bij Petrus en Paulus, dat liefde echter niet mierzoet is! Paulus is behoorlijk pittig. Waarheid zonder liefde is vernietigend, maar liefde zonder waarheid is ook een ramp! Het is niet gemakkelijk om daar het juiste midden in te vinden…
Paulus streed voor de waarheid. Alle eeuwen door zijn er Godsmannen geweest die op wezenlijke punten geen water in de wijn deden. Met gevaar voor eigen leven waren zij de wachters op de muur van de kerk om de waarheid van Gods Woord te verdedigen. Zonder zulke mensen zou de gemeente niet meer bestaan.
Volgende keer wil ik een van deze mannen onder de loep nemen. Het is Athanasius, die een immense aanval op de kerk heeft afgeslagen!
Els ter Welle
Spreuken 8:7
“Als ik nu zwijg, komt er tenminste geen verwijdering tussen ons…”, zo denk ik regelmatig. Vaak is dat ook het beste, tenminste als het om ondergeschikte dingen gaat. Als het echter om essentiële zaken gaat, kunnen er geen compromissen worden gesloten.
Paulus houdt zijn mond niet als hij ziet dat Petrus over belangrijke Bijbelse principes huichelt. Hij bestraft hem waar iedereen bij zit. We lezen dat in Galaten 2:11-14. Petrus eet gewoon met de gelovigen uit de heidenen aan tafel, maar als er dan gelovigen uit de Joden binnen komen, trekt hij zich terug. Hij weet dat zij vasthouden aan de Joodse reinheidsvoorschriften, die dit verbieden. Hij is bang voor hun oordeel. Gelovigen uit de heidenen zijn echter volwaardige medebroeders en -zusters! De scheidsmuur is teniet gedaan door het offer van de Here Jezus voor de hele mensheid!
Omdat het over een zaak gaat die de kern van het Evangelie raakt en van wezenlijk belang is voor de gemeente, confronteert Paulus hem daar openlijk mee.
In de Bijbel gaan eenheid en waarheid hand in hand. Eenheid zonder waarheid is een surrogaateenheid. Dat betekent niet dat we waarheidsfanaten moeten worden die andersdenkenden niet verdragen. Sommige mensen hebben stokpaardjes die ze zien als dé waarheid. Inzet voor de waarheid is van heel groot belang, maar het moet niet om bijkomstigheden gaan en het is van belang dat liefde de drijfveer is.
In Efeziërs 4:15 en 16 lezen we dat we door ons aan de waarheid te houden en elkaar lief te hebben naar Christus toe groeien en naar elkaar. En dat is het! Echte eenheid is alleen daar mogelijk waar in liefde wordt vastgehouden aan de waarheid.
We zien in het voorgaande voorval bij Petrus en Paulus, dat liefde echter niet mierzoet is! Paulus is behoorlijk pittig. Waarheid zonder liefde is vernietigend, maar liefde zonder waarheid is ook een ramp! Het is niet gemakkelijk om daar het juiste midden in te vinden…
Paulus streed voor de waarheid. Alle eeuwen door zijn er Godsmannen geweest die op wezenlijke punten geen water in de wijn deden. Met gevaar voor eigen leven waren zij de wachters op de muur van de kerk om de waarheid van Gods Woord te verdedigen. Zonder zulke mensen zou de gemeente niet meer bestaan.
Volgende keer wil ik een van deze mannen onder de loep nemen. Het is Athanasius, die een immense aanval op de kerk heeft afgeslagen!
Els ter Welle
