Spreuken 8:7 (3)
Els ter Welle • 88 - 2012 • Uitgave: 25
‘Want waarheid spreekt mijn gehemelte.’
Spreuken 8:7
Wat is waarheid? Dat is een moderne vraag. Er is echter niets nieuws onder de zon, want het was ook de vraag die Pilatus stelde aan de Here Jezus, toen Hij zei: ‘Ik ben in de wereld gekomen om voor de waarheid te getuigen.’
Er zijn door alle eeuwen heen verschillende ideeën geweest over wat waarheid is. Er is objectieve waarheid als de feiten van een gebeurtenis precies worden weergegeven en niet beïnvloed zijn door het gevoel, verstand en vooroordelen. Daar tegenover staat subjectieve waarheid, die uit eigen intuïtie, verlangen of ervaring voortkomt.
In onze tijd hebben de theologen een ‘tussenvorm’ bedacht: relationele waarheid. De waarheid is tot ons gekomen - zo zeggen ze – door Bijbelschrijvers die schreven vanuit hun relatie met God. Maar zij waren feilbare mensen. Daarom moet het ons niet verbazen als er onjuistheden en tegenstrijdigheden in de Bijbel staan. Het wonder van de inspiratie van de Schrift is echter dat God door onvolkomen zwakke en zondige mensen heen, ons Zijn onvervalste, zuivere Woord heeft gegeven. Hij was zeer wel in staat om over Zijn Woord te waken!
Maar het gaat nog verder. In het relationele waarheidsbegrip hebben beide polen, God en mens, hun inbreng in de waarheid. Voor de Bijbellezer zou iets pas waarheid worden als zijn innerlijke ervaring ermee overeenstemt, als het goed voelt en het klikt. Daarmee staat de waarheid niet vast, maar wordt individueel bepaald. En dit is niet een ‘ver van ons bed’-gedachte. Ik zie dit gevaarlijke denken wijd en zijd verbreid in onze kerken.
In ons hoofdstuk (Spreuken 8) zien we wat verderop dat de Here Jezus, die Dé Waarheid is, al voor de grondlegging van de wereld bestond. De waarheid was er dus voordat er überhaupt mensen waren om een relatie mee aan te gaan.
Natuurlijk zit er zonder twijfel ook een persoonlijk element in de waarheid. Om de waarheid te kennen, moet men de God van de waarheid kennen en een relatie met Hem hebben. Maar het is niet zo dat er pas waarheid ontstaat als wij in relatie tot God leven. Dat is in regelrechte tegenspraak met de Bijbel. De waarheid bestaat buiten ons zelf en blijft altijd dezelfde. Francis Schaeffer* zegt: “De echte waarheid is de onveranderde en niet veranderende uitdrukking van wie God is.”
Het is eigenlijk te gek voor woorden dat het eeuwenoude Bijbelse waarheidsbegrip in onze tijd zo vervaagt en zelfs weggevaagd wordt. Wordt vervolgd.
Els ter Welle
*Francis Schaeffer is een bekende christen–filosoof van de vorige eeuw.
Spreuken 8:7
Wat is waarheid? Dat is een moderne vraag. Er is echter niets nieuws onder de zon, want het was ook de vraag die Pilatus stelde aan de Here Jezus, toen Hij zei: ‘Ik ben in de wereld gekomen om voor de waarheid te getuigen.’
Er zijn door alle eeuwen heen verschillende ideeën geweest over wat waarheid is. Er is objectieve waarheid als de feiten van een gebeurtenis precies worden weergegeven en niet beïnvloed zijn door het gevoel, verstand en vooroordelen. Daar tegenover staat subjectieve waarheid, die uit eigen intuïtie, verlangen of ervaring voortkomt.
In onze tijd hebben de theologen een ‘tussenvorm’ bedacht: relationele waarheid. De waarheid is tot ons gekomen - zo zeggen ze – door Bijbelschrijvers die schreven vanuit hun relatie met God. Maar zij waren feilbare mensen. Daarom moet het ons niet verbazen als er onjuistheden en tegenstrijdigheden in de Bijbel staan. Het wonder van de inspiratie van de Schrift is echter dat God door onvolkomen zwakke en zondige mensen heen, ons Zijn onvervalste, zuivere Woord heeft gegeven. Hij was zeer wel in staat om over Zijn Woord te waken!
Maar het gaat nog verder. In het relationele waarheidsbegrip hebben beide polen, God en mens, hun inbreng in de waarheid. Voor de Bijbellezer zou iets pas waarheid worden als zijn innerlijke ervaring ermee overeenstemt, als het goed voelt en het klikt. Daarmee staat de waarheid niet vast, maar wordt individueel bepaald. En dit is niet een ‘ver van ons bed’-gedachte. Ik zie dit gevaarlijke denken wijd en zijd verbreid in onze kerken.
In ons hoofdstuk (Spreuken 8) zien we wat verderop dat de Here Jezus, die Dé Waarheid is, al voor de grondlegging van de wereld bestond. De waarheid was er dus voordat er überhaupt mensen waren om een relatie mee aan te gaan.
Natuurlijk zit er zonder twijfel ook een persoonlijk element in de waarheid. Om de waarheid te kennen, moet men de God van de waarheid kennen en een relatie met Hem hebben. Maar het is niet zo dat er pas waarheid ontstaat als wij in relatie tot God leven. Dat is in regelrechte tegenspraak met de Bijbel. De waarheid bestaat buiten ons zelf en blijft altijd dezelfde. Francis Schaeffer* zegt: “De echte waarheid is de onveranderde en niet veranderende uitdrukking van wie God is.”
Het is eigenlijk te gek voor woorden dat het eeuwenoude Bijbelse waarheidsbegrip in onze tijd zo vervaagt en zelfs weggevaagd wordt. Wordt vervolgd.
Els ter Welle
*Francis Schaeffer is een bekende christen–filosoof van de vorige eeuw.
