Spreuken 8:7 (10)
Els ter Welle • 89 - 2013 • Uitgave: 8
‘Want waarheid spreekt mijn gehemelte.’
Spreuken 8:7
Er kloppen twee jongemannen aan de deur. Zij zeggen: “Meneer, zouden we bij u de wanden van de kamer mogen beschilderen?” Een vreemde vraag, maar de priester Johannes Hus stemt toe. Het blijken getalenteerde schilders te zijn en priesters van Wycliffe (zie vorige column). Ze schilderen op één wand de Here Jezus met de doornenkroon, arm en bespot, bespuugd en geslagen. Op de wand er tegenover: de paus, gekroond met de driedubbele kroon in pracht van purper en zijde.
Op de derde wand staat Christus in een eenvoudig kleed op het hoogste gedeelte van de tempel, naast hem de satan die Hem alle koninkrijken van de aarde aanbiedt, met als voorwaarde dat de Zoon van God hem aanbidt. In felle verontwaardiging antwoordt de Here: “Ga weg satan!” Op de wand daartegenover staat de paus geschilderd in volle wapenrusting. Hij zet de keizer de voet op de nek. Voor hem moeten de groten der aarde buigen.
Johannes Hus bekijkt de schilderingen lang en aandachtig. Er gaat een rilling door hem heen. Hij ziet met grote schrik de vreselijke waarheid van deze kunst. De twee jongemannen bestuderen samen met hem de Schrift en ze geven hem de geschriften van Wycliffe, de grote vóórreformator in Engeland. Het leven van Hus wordt hierdoor radicaal veranderd. Vanaf dat moment stelt hij in zijn land zonde en foute leerstellingen stevig aan de kaak. Hij spaart daarbij niemand, ook de geestelijken niet en… ook de paus niet.
Dat kost Hus uiteindelijk de kop. Hij vindt, zoals vele getrouwe kinderen van God in die dagen, de dood op de brandstapel. Er wordt tot aan zijn nek licht ontvlambaar materiaal rondom hem opgestapeld. De vlammen laaien hoog op. De laatste woorden van deze grote Godsman die Luther later inspireerde, zijn: “Christus, Gij de Zoon van de levende God, uit een maagd geboren, erbarm u mijner…”
In de donkere Middeleeuwen is er zoveel leugen en bedrog in de Kerk, maar Johannes Hus is het werktuig in Gods hand geworden om in zijn land het tij te keren.
Terwijl ik dit schrijf is er net een nieuwe paus gekozen die duidelijk soberheid voorstaat. Wat deze oude man zal kunnen veranderen in zijn kerk, zal moeten blijken. Maar vergis u niet, ook in de protestantse kerken is de leugen binnen gekomen. Ook nu zoekt de Here mensen die de moed hebben om, tegen de stroom in, voor de Waarheid op te komen!
Els ter Welle
Spreuken 8:7
Er kloppen twee jongemannen aan de deur. Zij zeggen: “Meneer, zouden we bij u de wanden van de kamer mogen beschilderen?” Een vreemde vraag, maar de priester Johannes Hus stemt toe. Het blijken getalenteerde schilders te zijn en priesters van Wycliffe (zie vorige column). Ze schilderen op één wand de Here Jezus met de doornenkroon, arm en bespot, bespuugd en geslagen. Op de wand er tegenover: de paus, gekroond met de driedubbele kroon in pracht van purper en zijde.
Op de derde wand staat Christus in een eenvoudig kleed op het hoogste gedeelte van de tempel, naast hem de satan die Hem alle koninkrijken van de aarde aanbiedt, met als voorwaarde dat de Zoon van God hem aanbidt. In felle verontwaardiging antwoordt de Here: “Ga weg satan!” Op de wand daartegenover staat de paus geschilderd in volle wapenrusting. Hij zet de keizer de voet op de nek. Voor hem moeten de groten der aarde buigen.
Johannes Hus bekijkt de schilderingen lang en aandachtig. Er gaat een rilling door hem heen. Hij ziet met grote schrik de vreselijke waarheid van deze kunst. De twee jongemannen bestuderen samen met hem de Schrift en ze geven hem de geschriften van Wycliffe, de grote vóórreformator in Engeland. Het leven van Hus wordt hierdoor radicaal veranderd. Vanaf dat moment stelt hij in zijn land zonde en foute leerstellingen stevig aan de kaak. Hij spaart daarbij niemand, ook de geestelijken niet en… ook de paus niet.
Dat kost Hus uiteindelijk de kop. Hij vindt, zoals vele getrouwe kinderen van God in die dagen, de dood op de brandstapel. Er wordt tot aan zijn nek licht ontvlambaar materiaal rondom hem opgestapeld. De vlammen laaien hoog op. De laatste woorden van deze grote Godsman die Luther later inspireerde, zijn: “Christus, Gij de Zoon van de levende God, uit een maagd geboren, erbarm u mijner…”
In de donkere Middeleeuwen is er zoveel leugen en bedrog in de Kerk, maar Johannes Hus is het werktuig in Gods hand geworden om in zijn land het tij te keren.
Terwijl ik dit schrijf is er net een nieuwe paus gekozen die duidelijk soberheid voorstaat. Wat deze oude man zal kunnen veranderen in zijn kerk, zal moeten blijken. Maar vergis u niet, ook in de protestantse kerken is de leugen binnen gekomen. Ook nu zoekt de Here mensen die de moed hebben om, tegen de stroom in, voor de Waarheid op te komen!
Els ter Welle
