Spreuken 8:13 (1)
Els ter Welle • 89 - 2013 • Uitgave: 20
‘De vreze des Heren is het kwade te haten.’
Spreuken 8:13
Tijdens de opwekking op de Hebriden (een eilandengroep bij Schotland) liep een predikant naar de kerk waar hij zou spreken. Toen hij langs het open raam van een klein huisje kwam, hoorde hij een man luid snikken. “Wat is dat?”, vroeg hij aan zijn metgezel. “Dat is John. Hij worstelt met God over zijn zonde”, was het antwoord. “Hij komt er wel doorheen.”
Goddelijk berouw over onze zonden: hoeveel is het aanwezig in onze levens en in de prediking? Haten we met heel ons hart het kwade omdat we de Here vrezen?
Natuurlijk betekent het niet dat we een ongezonde angst voor God moeten hebben. Maar het houdt wel in dat we zoveel ontzag hebben voor de grootheid, heerlijkheid en heiligheid van God, dat we bang zijn om te zondigen. Want als we God ongehoorzaam zijn, is dat een uitnodiging voor Hem om ons te disciplineren en te straffen! Gelooft u dat? Of denkt u dat de Here niet meer tuchtigt omdat Hij ons genadig is? Ja, Hij is ons genadig en juist daarom straft Hij ons als we zondigen om ons zo weer op het goede spoor te brengen.
Spreuken zegt: ‘Want de Here bestraft wie Hij liefheeft, ja, gelijk een vader een zoon, aan wie hij welgevallen heeft’ (3:11-12). En Hebreeën voegt eraan toe: ‘Blijft gij vrij van de tuchtiging, dan zijt gij bastaards en geen zonen’ (12:5-12). U kunt dus niet straffeloos zondigen, tenminste als u Zijn kind bent!
Martin Lloyd-Jones zei eens: “Mensen huilen niet meer in een evangelisatiesamenkomst. Ze komen lachend naar voren, maar treuren niet over hun verkeerde daden.” Elke opwekking die heeft plaatsgevonden in de geschiedenis ging echter altijd gepaard met overtuiging van zonde. Door de werking van de Heilige Geest zagen gelovigen die zo scherp, dat ze smeekten om genade. Als ze dan vergeving en bevrijding ontvingen, was er grote blijdschap en een diepe liefde voor en overgave aan de Here. Wat verlang ik daarnaar. Allereerst in mijn eigen leven.
Ik ben er een voorstander van om heel ouderwets het zondaarsbankje weer in ere te herstellen. Daar konden mensen in de kerk neerknielen om door belijdenis van hun zonden gered te worden.
Maar pas nu op! Projecteer de inhoud van dit stukje niet op anderen, maar op uzelf. Opwekking begint bij onszelf!
Els ter Welle
Spreuken 8:13
Tijdens de opwekking op de Hebriden (een eilandengroep bij Schotland) liep een predikant naar de kerk waar hij zou spreken. Toen hij langs het open raam van een klein huisje kwam, hoorde hij een man luid snikken. “Wat is dat?”, vroeg hij aan zijn metgezel. “Dat is John. Hij worstelt met God over zijn zonde”, was het antwoord. “Hij komt er wel doorheen.”
Goddelijk berouw over onze zonden: hoeveel is het aanwezig in onze levens en in de prediking? Haten we met heel ons hart het kwade omdat we de Here vrezen?
Natuurlijk betekent het niet dat we een ongezonde angst voor God moeten hebben. Maar het houdt wel in dat we zoveel ontzag hebben voor de grootheid, heerlijkheid en heiligheid van God, dat we bang zijn om te zondigen. Want als we God ongehoorzaam zijn, is dat een uitnodiging voor Hem om ons te disciplineren en te straffen! Gelooft u dat? Of denkt u dat de Here niet meer tuchtigt omdat Hij ons genadig is? Ja, Hij is ons genadig en juist daarom straft Hij ons als we zondigen om ons zo weer op het goede spoor te brengen.
Spreuken zegt: ‘Want de Here bestraft wie Hij liefheeft, ja, gelijk een vader een zoon, aan wie hij welgevallen heeft’ (3:11-12). En Hebreeën voegt eraan toe: ‘Blijft gij vrij van de tuchtiging, dan zijt gij bastaards en geen zonen’ (12:5-12). U kunt dus niet straffeloos zondigen, tenminste als u Zijn kind bent!
Martin Lloyd-Jones zei eens: “Mensen huilen niet meer in een evangelisatiesamenkomst. Ze komen lachend naar voren, maar treuren niet over hun verkeerde daden.” Elke opwekking die heeft plaatsgevonden in de geschiedenis ging echter altijd gepaard met overtuiging van zonde. Door de werking van de Heilige Geest zagen gelovigen die zo scherp, dat ze smeekten om genade. Als ze dan vergeving en bevrijding ontvingen, was er grote blijdschap en een diepe liefde voor en overgave aan de Here. Wat verlang ik daarnaar. Allereerst in mijn eigen leven.
Ik ben er een voorstander van om heel ouderwets het zondaarsbankje weer in ere te herstellen. Daar konden mensen in de kerk neerknielen om door belijdenis van hun zonden gered te worden.
Maar pas nu op! Projecteer de inhoud van dit stukje niet op anderen, maar op uzelf. Opwekking begint bij onszelf!
Els ter Welle
