Social distancing kan extreem dodelijk zijn!
Henk van Blijderveen • 96 - 2020 • Uitgave: 6
Alles leek zo soepel te gaan. In geen velden of wegen was een economische recessie te bekennen, de aandelenbeurzen waren historisch hoog, de werkloosheid historisch laag en onze gezondheidszorg leek op iedere ziekte een antwoord te hebben. En toen kwam het coronavirus, waardoor alles veranderde. Velen zitten sindsdien noodzakelijk thuis. Social distancing bepaalt ons leven.
Ja, we leven in een onwerkelijke tijd. Niemand kon bevroeden dat anderhalve meter ons zo ver van het tastbare normaal zou verwijderen.
Leven als een introvert
Voor mijzelf vallen de gevolgen nog mee. Natuurlijk zijn er dingen die ik door de maatregelen mis. Zoals het persoonlijke contact met mijn kinderen en het knuffelen met mijn kleinkinderen. We hadden eind vorig jaar, ter gelegenheid van het vervroegde pensioen van Toos, een caravannetje gekocht en verheugden ons op de rust van boerencampings. Ook dat mis ik tijdens dit mooie voorjaar.
Maar toch zet het coronavirus mijn leven niet op zijn kop. Met dank aan mijn lichamelijke ongemakken. Door neuropathische aandoeningen en nogal wat heftige operaties, ziet mijn leven er namelijk vrij overzichtelijk uit. Het jakkeren en vliegen is door mijn beperkingen vervangen door rust, regelmaat en het genieten van de kleine dingen.
En het coronavirus zorgt ervoor dat ik momenteel beslist geen buitenbeentje ben. De festivalganger, de wereldreiziger, de carrièrejager, de kerktijger en het feestbeest, ook zij leven nu allemaal noodgedwongen als een introvert in huis, achtertuin of op balkon.
Want het virus discrimineert niet. Gekleurd of blank, arm of rijk, iedereen loopt het risico om mild of wreed getroffen te worden.
Een paar andere doodsoorzaken…
De voorzichtige verwachting is dat deze eerste coronagolf voor zo’n 6000 doden zal zorgen. Weet u wat me in dit verband verbaast? Vrijwel niemand maakt zich druk om hen die nog een heel leven voor de boeg hebben en die niet sterven door het coronavirus, maar door de beslissing van hun moeder en de tangen van een arts. Ik bedoel de abortussen. In 2018 waren het er 31.002! En het worden er jaarlijks meer. En wat te denken van de mensen die zelf bepalen wanneer hun leven ‘voltooid’ is?
Gevaarlijke vorm
Het baas in eigen buik en het baas over eigen leven zijn indicatoren van een immens onderliggend gezondheidsprobleem. Van een ziekte die zorgt voor een gevaarlijke vorm van social distancing. Namelijk de God van de Bijbel op zo’n afstand houden, dat Hij geen invloed kan uitoefenen.
Het is een ziekte waarmee iedereen al vanaf de conceptie is besmet en die bovendien extreem dodelijk is! Want het maakt je tot een slaaf van de zonde. En deze zonde maakt dat we onmogelijk bij een heilig God kunnen komen zonder te sterven. Het gevolg is verschrikkelijk! Namelijk een eeuwige scheiding van God de Vader.
Ofwel, er wonen in Nederland ruim 17 miljoen mensen die geestelijk gezien ten dode zijn opgeschreven! En niemand die zich dáár druk over maakt. Zelfs het gros van de christenen is vooral bezig met het hier, nu en zichzelf. Met de impact van het virus op hen persoonlijk en hoe de kerkelijke activiteiten toch nog doorgang kunnen vinden. Nee, daar is op zich niks mis mee, maar wel als dat alles is.
Ongekende mogelijkheden
Want in deze tijden van eenzaamheid en onzekerheid, liggen er voor christenen volop mogelijkheden om mensen te bereiken met het Evangelie. Want nu wordt pijnlijk duidelijk, dat een leven gebouwd op materie en lichamelijke gezondheid niets meer is dan een schijnzekerheid, die ieder moment als een zeepbel uit elkaar kan spatten.
Ja, deze crisis laat zien waar een mens echt behoefte aan heeft: de rust en vrede die de Here Jezus wil geven door zondaars te verzoenen met God de Vader!
’Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft’ (Johannes 3:16).
Henk van Blijderveen
Ja, we leven in een onwerkelijke tijd. Niemand kon bevroeden dat anderhalve meter ons zo ver van het tastbare normaal zou verwijderen.
Leven als een introvert
Voor mijzelf vallen de gevolgen nog mee. Natuurlijk zijn er dingen die ik door de maatregelen mis. Zoals het persoonlijke contact met mijn kinderen en het knuffelen met mijn kleinkinderen. We hadden eind vorig jaar, ter gelegenheid van het vervroegde pensioen van Toos, een caravannetje gekocht en verheugden ons op de rust van boerencampings. Ook dat mis ik tijdens dit mooie voorjaar.
Maar toch zet het coronavirus mijn leven niet op zijn kop. Met dank aan mijn lichamelijke ongemakken. Door neuropathische aandoeningen en nogal wat heftige operaties, ziet mijn leven er namelijk vrij overzichtelijk uit. Het jakkeren en vliegen is door mijn beperkingen vervangen door rust, regelmaat en het genieten van de kleine dingen.
En het coronavirus zorgt ervoor dat ik momenteel beslist geen buitenbeentje ben. De festivalganger, de wereldreiziger, de carrièrejager, de kerktijger en het feestbeest, ook zij leven nu allemaal noodgedwongen als een introvert in huis, achtertuin of op balkon.
Want het virus discrimineert niet. Gekleurd of blank, arm of rijk, iedereen loopt het risico om mild of wreed getroffen te worden.
Een paar andere doodsoorzaken…
De voorzichtige verwachting is dat deze eerste coronagolf voor zo’n 6000 doden zal zorgen. Weet u wat me in dit verband verbaast? Vrijwel niemand maakt zich druk om hen die nog een heel leven voor de boeg hebben en die niet sterven door het coronavirus, maar door de beslissing van hun moeder en de tangen van een arts. Ik bedoel de abortussen. In 2018 waren het er 31.002! En het worden er jaarlijks meer. En wat te denken van de mensen die zelf bepalen wanneer hun leven ‘voltooid’ is?
Gevaarlijke vorm
Het baas in eigen buik en het baas over eigen leven zijn indicatoren van een immens onderliggend gezondheidsprobleem. Van een ziekte die zorgt voor een gevaarlijke vorm van social distancing. Namelijk de God van de Bijbel op zo’n afstand houden, dat Hij geen invloed kan uitoefenen.
Het is een ziekte waarmee iedereen al vanaf de conceptie is besmet en die bovendien extreem dodelijk is! Want het maakt je tot een slaaf van de zonde. En deze zonde maakt dat we onmogelijk bij een heilig God kunnen komen zonder te sterven. Het gevolg is verschrikkelijk! Namelijk een eeuwige scheiding van God de Vader.
Ofwel, er wonen in Nederland ruim 17 miljoen mensen die geestelijk gezien ten dode zijn opgeschreven! En niemand die zich dáár druk over maakt. Zelfs het gros van de christenen is vooral bezig met het hier, nu en zichzelf. Met de impact van het virus op hen persoonlijk en hoe de kerkelijke activiteiten toch nog doorgang kunnen vinden. Nee, daar is op zich niks mis mee, maar wel als dat alles is.
Ongekende mogelijkheden
Want in deze tijden van eenzaamheid en onzekerheid, liggen er voor christenen volop mogelijkheden om mensen te bereiken met het Evangelie. Want nu wordt pijnlijk duidelijk, dat een leven gebouwd op materie en lichamelijke gezondheid niets meer is dan een schijnzekerheid, die ieder moment als een zeepbel uit elkaar kan spatten.
Ja, deze crisis laat zien waar een mens echt behoefte aan heeft: de rust en vrede die de Here Jezus wil geven door zondaars te verzoenen met God de Vader!
’Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft’ (Johannes 3:16).
Henk van Blijderveen
