Rust en vrede

Jef de Vriese • 89 - 2013 • Uitgave: 2
Mijn Herder weet wat ik nodig heb. Hij leidt mij naar plaatsen waar ik rust en voedsel vindt. Ik kan wel ideeën hebben over wat ik nodig heb, maar Hij weet het volkomen en leidt mij exact waar ik moet zijn.
Uit mijzelf zoek ik Hem niet, maar Hij zoekt mij en brengt mij tot rust bij Zijn voeding. Soms moet Hij mijn pootje breken om mij tot rust te brengen. Hij doet mij neerliggen. Dat doet pijn, maar het is heilzaam voor mijn ziel.
Niet van brood zal ik leven, maar van elk woord dat uit Zijn mond komt (Matteüs 4:4). Er is rust en voldoening in Zijn beloften, wanneer ik daar in ga neerliggen en mij daar aan voedt. Tijdens het neerliggen ontdek ik de Weg naar stille wateren. Hij is Zelf de Weg naar Zijn beek met verrukkelijke gaven, naar Zijn bron van het leven (Psalm 36:9-10). Hij drenkt mij in de stromen van levend water van Zijn Geest, Die in mij een bron van water wordt, dat opwelt tot in het eeuwige leven (Johannes 4:14).
Hij is mijn leidsman. Zelf weet ik niet waar te liggen of waar te gaan, maar de Herder leidt mij exact naar de juiste plaats.
Daarom is Hij te midden van de oorlog mijn Vrede, Jehovah-shalom, Die Gideon leven aanbiedt in plaats van dood (Richteren 6:24) en vrede geeft op een moment dat er geen hoop meer is. Te midden van zonde, conflict, juk, last en angst, leidt Hij naar Zijn rust en vrede.

Jef De Vriese