Profetische jaartallen
Jan van Barneveld • 94 - 2018 • Uitgave: 4
In het januarinummer van de Jerusalem Post ¬(Christelijke editie) stonden over twee pagina’s president Trump en vicepresident Pence. Samen tonen ze de proclamatie van 6 december 2017, waarin staat dat de VS Jeruzalem als hoofdstad van Israël erkent. Een commentaar in het decembernummer van de Post heeft als kop: ‘De nieuwe Cyrus’.
Cyrus, in onze Bijbel Kores, is de Perzische vorst die de Joodse ballingen toestemming gaf naar Jeruzalem terug te keren en de Tempel te herbouwen. Hij gaf de door Nebukadnezar geroofde tempelschatten mee. Is 6 december 2017 ook een profetische datum? Zijn er nog meer?
Het door God geïnspireerde besluit van Kores wekte heel wat venijnige, soms gewelddadige reacties op. Dat kunt u in het boek Ezra lezen. Dat gebeurt ook nu. Ruim 5 ½ eeuw later werd duidelijk waartoe dit besluit van Kores leidde: Tot de grootste gebeurtenis in de geschiedenis, de komst van Messias Jezus. Kunnen we op grond van het feit dat er zoveel profetische dingen rond Israël gebeuren Zijn wederkomst verwachten?
Het herstel van Israël
Wij leven in de tijd van het ‘herstel van Israël’. Dit herstel is halverwege de 19e eeuw begonnen. Trumps besluit is een profetisch signaal en kan een grote stap betekenen naar nieuwe, machtige daden van de God van Israël. Andere hoogtepunten op de weg naar de komst van de Messias en Zijn Koninkrijk zijn Theodor Herzl en zijn brochure ‘De Joodse Staat’, de Balfour Verklaring, resoluties van de Volkenbond en de VN, de stichting van de moderne staat Israël en de Zesdaagse Oorlog. We zullen deze historische, Bijbelse momenten kort noemen en het belang ervan zien. Tegelijk zien we Gods machtige hand in de moderne geschiedenis.
Het moderne Zionisme
Het verlangen naar Sion hoort bij het Joodse volk. ‘Indien ik u vergete, o Jeruzalem, zo vergete (mij) mijn rechterhand,’ zingt Psalm 137:5. Het woord Sion komt ongeveer 170 keer voor in de Bijbel. Lang voordat Herzl in 1896 zijn beroemde brochure ‘De Joodse Staat’ publiceerde en de Zionistische Congressen (het eerste in augustus 1897) organiseerde, waren er drie belangrijke ontwikkelingen in en rond het Joodse volk die nodig waren voordat de beroemde Balfour Verklaring kon komen. Dat waren:
1. Het mandaat dat de Volkenbond aan Engeland over Palestina heeft gegeven. Zonder dat mandaat had Engeland Palestina niet aan het Joodse volk kunnen toezeggen als Joods tehuis.
2. De verovering van Palestina door Engeland tijdens WO I. Palestina was ongeveer 400 jaar onderdeel van het Turks-Ottomaanse wereldrijk. Op 31 oktober 1917 veroverde generaal Allenby de Heilige Stad op de Turken. ‘Als geschenk voor de Britse Natie.’
3. Engeland had in die tijd een christelijke regering. Zij zagen de Hand van God in de terugkeer van het Joodse volk. Geestelijk/Bijbels werden zij gevoed door de visie van de Puriteinen. Zij vormden een vruchtbare bodem voor de Balfour Verklaring.
Herzl en Balfour
De Engelse regering zag Lord Rothschild als vertegenwoordiger van het Joodse volk, Hij ontving een brief, gedateerd 2 november 1917, van de Engelse minister van Buitenlandse Zaken Lord Balfour. In die brief staat dat de ‘Regering van zijne Majesteit positief staat tegenover het vestigen van een nationaal tehuis voor het Joodse volk in Palestina.’ Dit besluit werd later overgenomen door de Volkenbond en in 1947/48 door de Verenigde Naties. Hieraan kan Israël het politieke bestaansrecht tussen de naties van de wereld ontlenen. De Balfour Verklaring is dus een belangrijk document in de moderne geschiedenis van Israël. De Palestijnse Autoriteit (PA) eiste onlangs dat de Engelse regering excuses zou aanbieden voor de Balfour Verklaring. De ‘rechten van de Palestijnen’ zouden zijn geschonden.
Het was een Joodse journalist uit Wenen, Theodor Herzl, die het Joodse volk de weg naar Palestina, het Beloofde Land, wees. Het was en is de Bijbel die Joden in ballingschap de weg naar Sion wijst. Het herstel van het verwoeste land en de aliya (terugkeer) waren en zijn de belangrijkste prioriteiten op die weg naar het door God beloofde thuisland. In 1896 publiceerde Herzl zijn beroemde brochure ‘De Joodse Staat’ en in 1917 ontvingen de Joden de Balfour Verklaring. Deze twee documenten zijn belangrijke stappen op weg naar het herstel van Israël en het komende Koninkrijk.
1947/1948
Weer twee belangrijke data waarop Gods herstelplan voor Israël centraal stond. Op 29 november 1947 vergaderde de Algemene Vergadering van de VN over het zogenaamde Verdelingsplan. Het ging om resolutie 138. De basis van de resolutie was de Balfour Verklaring. Inmiddels hadden de grootmachten al heel wat van het beloofde nationaal tehuis, van Palestina, afgesnoept. Het hele gebied oostelijk van de Jordaan was in 1923 Jordanië geworden. Koning werd Abdullah, een afstammeling van Mohammed en de grootvader van de huidige vorst Abdullah II.
Het Verdelingsplan sneed in 1947 nog verder. Wat over was van het mandaatgebied werd ook verknipt. Een deel voor de Palestijnse Arabieren in het gebied dat voor Israël was overgebleven en die Jordanië al hadden. Desondanks ging Israël akkoord. De Arabische landen niet. Toen het tot een stemming in de VN kwam, was de spanning in de hele Joodse gemeenschap te snijden. Vooral in Israël. Resolutie 138 werd aangenomen. Voor: 33; tegen: 13; onthoudingen: 10. De deur naar een Joodse staat middenin de volkerengemeenschap was geopend. Arabische landen begonnen een oorlog, de Onafhankelijkheidsoorlog.
Op 14 mei 1948 om 24 uur liep het Engelse mandaat over Palestina af. In verband met de Sabbat las David ben Goerion enkele uren voor het aflopen van het mandaat de onafhankelijkheidsverklaring. Rond 14 mei zult u genoeg lezen over deze feestelijke gebeurtenis.
Wij, van het Zoeklicht feliciteren Israël van harte met de 70e verjaardag. Moge de HERE, uw God u zegenen, beschermen en u tot een zegen maken in het midden van de wereld.
Zesdaagse oorlog (juni 1967)
“Het nationale doel van de Arabieren is de vernietiging van Israël” Dit stond in een gezamenlijke verklaring van de presidenten Nasser van Egypte en Aref van Irak op 25 mei 1965. Oorlogsvoorbereidingen in de landen rond Israël waren in volle gang. Door een verrassingsaanval op Egypte en Syrië won Israël. De Israëlische troepen drongen door tot vlakbij Damascus en Cairo. De oorlog was snel voorbij en de overwinning van Israël totaal. Weer werd een belangrijke stap in Gods herstelplan gezet. Immers, Judea en Samaria en ook de Heilige Berg Sion waren volgens het Verdelingsplan nog in Arabische handen. Door die overwinning was Israël Bijbels qua land compleet. Volgende stappen naar het Messiaanse Koninkrijk konden worden gezet. Maar onder druk voornamelijk de VS en de VN kregen de Palestijnse Autoriteit en Hamas in de zgn. Westbank en in Gaza een zekere autonomie.
6 december 2017
Wordt Trump een Kores, iemand die volgens de lijnen van Gods plan Israël steunt en stimuleert? Netanyahu verwachtte dat de VS binnen een jaar de ambassade naar Jeruzalem zou verplaatsen. Trump merkte op dat het best drie jaar kon duren. Of een Ezau, waarvan gezegd wordt dat hij ‘de jongste dienstbaar zal wezen’ (Genesis 25:23).
In en rond de nederzettingen in de zgn. Westbank wordt ijverig gebouwd. In en rond de Knesset worden plannen om nederzettingen en zelfs het hele ‘Palestijnse Gebied’ te legaliseren (lees annexeren), steeds concreter. Nu de PA hardnekkig weigert te onderhandelen, wordt Trump ongeduldig en hopen steeds meer Israëli’s op annexatie. We kunnen grote ingrepen van de Almachtige, de God van Israël verwachten.
Jan van Barneveld
Cyrus, in onze Bijbel Kores, is de Perzische vorst die de Joodse ballingen toestemming gaf naar Jeruzalem terug te keren en de Tempel te herbouwen. Hij gaf de door Nebukadnezar geroofde tempelschatten mee. Is 6 december 2017 ook een profetische datum? Zijn er nog meer?
Het door God geïnspireerde besluit van Kores wekte heel wat venijnige, soms gewelddadige reacties op. Dat kunt u in het boek Ezra lezen. Dat gebeurt ook nu. Ruim 5 ½ eeuw later werd duidelijk waartoe dit besluit van Kores leidde: Tot de grootste gebeurtenis in de geschiedenis, de komst van Messias Jezus. Kunnen we op grond van het feit dat er zoveel profetische dingen rond Israël gebeuren Zijn wederkomst verwachten?
Het herstel van Israël
Wij leven in de tijd van het ‘herstel van Israël’. Dit herstel is halverwege de 19e eeuw begonnen. Trumps besluit is een profetisch signaal en kan een grote stap betekenen naar nieuwe, machtige daden van de God van Israël. Andere hoogtepunten op de weg naar de komst van de Messias en Zijn Koninkrijk zijn Theodor Herzl en zijn brochure ‘De Joodse Staat’, de Balfour Verklaring, resoluties van de Volkenbond en de VN, de stichting van de moderne staat Israël en de Zesdaagse Oorlog. We zullen deze historische, Bijbelse momenten kort noemen en het belang ervan zien. Tegelijk zien we Gods machtige hand in de moderne geschiedenis.
Het moderne Zionisme
Het verlangen naar Sion hoort bij het Joodse volk. ‘Indien ik u vergete, o Jeruzalem, zo vergete (mij) mijn rechterhand,’ zingt Psalm 137:5. Het woord Sion komt ongeveer 170 keer voor in de Bijbel. Lang voordat Herzl in 1896 zijn beroemde brochure ‘De Joodse Staat’ publiceerde en de Zionistische Congressen (het eerste in augustus 1897) organiseerde, waren er drie belangrijke ontwikkelingen in en rond het Joodse volk die nodig waren voordat de beroemde Balfour Verklaring kon komen. Dat waren:
1. Het mandaat dat de Volkenbond aan Engeland over Palestina heeft gegeven. Zonder dat mandaat had Engeland Palestina niet aan het Joodse volk kunnen toezeggen als Joods tehuis.
2. De verovering van Palestina door Engeland tijdens WO I. Palestina was ongeveer 400 jaar onderdeel van het Turks-Ottomaanse wereldrijk. Op 31 oktober 1917 veroverde generaal Allenby de Heilige Stad op de Turken. ‘Als geschenk voor de Britse Natie.’
3. Engeland had in die tijd een christelijke regering. Zij zagen de Hand van God in de terugkeer van het Joodse volk. Geestelijk/Bijbels werden zij gevoed door de visie van de Puriteinen. Zij vormden een vruchtbare bodem voor de Balfour Verklaring.
Herzl en Balfour
De Engelse regering zag Lord Rothschild als vertegenwoordiger van het Joodse volk, Hij ontving een brief, gedateerd 2 november 1917, van de Engelse minister van Buitenlandse Zaken Lord Balfour. In die brief staat dat de ‘Regering van zijne Majesteit positief staat tegenover het vestigen van een nationaal tehuis voor het Joodse volk in Palestina.’ Dit besluit werd later overgenomen door de Volkenbond en in 1947/48 door de Verenigde Naties. Hieraan kan Israël het politieke bestaansrecht tussen de naties van de wereld ontlenen. De Balfour Verklaring is dus een belangrijk document in de moderne geschiedenis van Israël. De Palestijnse Autoriteit (PA) eiste onlangs dat de Engelse regering excuses zou aanbieden voor de Balfour Verklaring. De ‘rechten van de Palestijnen’ zouden zijn geschonden.
Het was een Joodse journalist uit Wenen, Theodor Herzl, die het Joodse volk de weg naar Palestina, het Beloofde Land, wees. Het was en is de Bijbel die Joden in ballingschap de weg naar Sion wijst. Het herstel van het verwoeste land en de aliya (terugkeer) waren en zijn de belangrijkste prioriteiten op die weg naar het door God beloofde thuisland. In 1896 publiceerde Herzl zijn beroemde brochure ‘De Joodse Staat’ en in 1917 ontvingen de Joden de Balfour Verklaring. Deze twee documenten zijn belangrijke stappen op weg naar het herstel van Israël en het komende Koninkrijk.
1947/1948
Weer twee belangrijke data waarop Gods herstelplan voor Israël centraal stond. Op 29 november 1947 vergaderde de Algemene Vergadering van de VN over het zogenaamde Verdelingsplan. Het ging om resolutie 138. De basis van de resolutie was de Balfour Verklaring. Inmiddels hadden de grootmachten al heel wat van het beloofde nationaal tehuis, van Palestina, afgesnoept. Het hele gebied oostelijk van de Jordaan was in 1923 Jordanië geworden. Koning werd Abdullah, een afstammeling van Mohammed en de grootvader van de huidige vorst Abdullah II.
Het Verdelingsplan sneed in 1947 nog verder. Wat over was van het mandaatgebied werd ook verknipt. Een deel voor de Palestijnse Arabieren in het gebied dat voor Israël was overgebleven en die Jordanië al hadden. Desondanks ging Israël akkoord. De Arabische landen niet. Toen het tot een stemming in de VN kwam, was de spanning in de hele Joodse gemeenschap te snijden. Vooral in Israël. Resolutie 138 werd aangenomen. Voor: 33; tegen: 13; onthoudingen: 10. De deur naar een Joodse staat middenin de volkerengemeenschap was geopend. Arabische landen begonnen een oorlog, de Onafhankelijkheidsoorlog.
Op 14 mei 1948 om 24 uur liep het Engelse mandaat over Palestina af. In verband met de Sabbat las David ben Goerion enkele uren voor het aflopen van het mandaat de onafhankelijkheidsverklaring. Rond 14 mei zult u genoeg lezen over deze feestelijke gebeurtenis.
Wij, van het Zoeklicht feliciteren Israël van harte met de 70e verjaardag. Moge de HERE, uw God u zegenen, beschermen en u tot een zegen maken in het midden van de wereld.
Zesdaagse oorlog (juni 1967)
“Het nationale doel van de Arabieren is de vernietiging van Israël” Dit stond in een gezamenlijke verklaring van de presidenten Nasser van Egypte en Aref van Irak op 25 mei 1965. Oorlogsvoorbereidingen in de landen rond Israël waren in volle gang. Door een verrassingsaanval op Egypte en Syrië won Israël. De Israëlische troepen drongen door tot vlakbij Damascus en Cairo. De oorlog was snel voorbij en de overwinning van Israël totaal. Weer werd een belangrijke stap in Gods herstelplan gezet. Immers, Judea en Samaria en ook de Heilige Berg Sion waren volgens het Verdelingsplan nog in Arabische handen. Door die overwinning was Israël Bijbels qua land compleet. Volgende stappen naar het Messiaanse Koninkrijk konden worden gezet. Maar onder druk voornamelijk de VS en de VN kregen de Palestijnse Autoriteit en Hamas in de zgn. Westbank en in Gaza een zekere autonomie.
6 december 2017
Wordt Trump een Kores, iemand die volgens de lijnen van Gods plan Israël steunt en stimuleert? Netanyahu verwachtte dat de VS binnen een jaar de ambassade naar Jeruzalem zou verplaatsen. Trump merkte op dat het best drie jaar kon duren. Of een Ezau, waarvan gezegd wordt dat hij ‘de jongste dienstbaar zal wezen’ (Genesis 25:23).
In en rond de nederzettingen in de zgn. Westbank wordt ijverig gebouwd. In en rond de Knesset worden plannen om nederzettingen en zelfs het hele ‘Palestijnse Gebied’ te legaliseren (lees annexeren), steeds concreter. Nu de PA hardnekkig weigert te onderhandelen, wordt Trump ongeduldig en hopen steeds meer Israëli’s op annexatie. We kunnen grote ingrepen van de Almachtige, de God van Israël verwachten.
Jan van Barneveld
