Profeten spreken

ds. Jac. Schouten • 77 - 2001/02 • Uitgave: 17
“Wie is aan het beest gelijk?”

Er is geen machthebber op deze aarde die verder kan gaan dan God hem toelaat, ook deze laatste niet. Nu blijkt dat Jezus Christus de grote Overwinnaar is. De macht der duisternis zal ervaren dat aan de Christus alle macht is gegeven, op aarde en in de hemel.

Er is een directe vervulling van de profetie, maar ook een vervulling die in verre verten ligt. En het is heel merkwaardig, maar de beschrijving van deze koning van Syrië is bijna gelijk aan de beschrijving van de antichrist zoals we dat in Openb. 13 zien. En nu krijgen we meer licht op de figuur die hier wordt beschreven.


In hoofdstuk 8 van het boek Daniël worden wij opnieuw geplaatst voor een wonderlijk gezicht dat door Daniël aanschouwd wordt. Het is zo groot en zo ingrijpend dat Daniël er uitgeput en ziek van wordt.

Bij een nadere bestudering van het boek Daniël wordt ons steeds duidelijker dat het boek Daniël niet alleen van het verleden spreekt, maar een ruim en wijd venster opent naar de toekomst. Zo is dit gezicht zeer actueel, omdat de dingen hier beschreven, vandaag in aanvang reeds in de wereld plaatsvinden. Dit hele gezicht is het belangrijkste voor het volk Israël. Want hierin worden zaken onthuld van een donkere toekomst van het volk, maar ook van de lichtende morgen die eenmaal zal aanbreken voor het volk als zij hun ware Messias-Koning zullen ontmoeten. Voor de volken van deze wereld is dit gezicht belangrijk omdat ze hierin hun eigen geschiedenis kunnen aanschouwen. Hier wordt niets meer of minder beschreven waar de geschiedenis voor de volken op zal uitlopen, op het brengen van hulde aan de vorst der duisternis. Zij zullen het uitroepen, en hoe dichtbij is dat moment al gekomen: 'Wie is aan het beest gelijk?` En de Bijbel zegt het zo duidelijk: "Zij aanbaden het beest." (Openb. 13 vs. 4). Voor de gemeente van de Here Jezus Christus is dit belangrijk omdat dit alles duidelijk maakt wat er staat te gebeuren in de strijd tussen God en satan. Het is verdrietig en onbegrijpelijk dat zoveel theologen hier geen aandacht aan schenken. Integendeel, bij alles wat er de laatste tijd over de wereld is gekomen, houdt men het vol dat het niets met de eindtijd te maken heeft. Hoe zullen zij zich straks tegenover de Here hebben te verantwoorden. Maar voor allen die het Woord aanvaarden zoals geschreven is, is er een lichtende toekomst, want de Here is komende.

OPNIEUW DE GROTE WERELDRIJKEN
Hoeveel belang hecht de profetie aan de uitleg van het beeld van de achtereenvolgende verschijning van de wereldrijken. Dat gebeurt niet zo maar, maar juist omdat in die wereldrijken de tegenstand zit tegen God en Zijn volk. En in al die wereldrijken vinden we de geest die de oprichters van Babel (Gen. 11) heeft vervuld. Alles gaat om de macht er. de glorie van de mens. Ditzelfde streven zien we ook in onze tijd. Als president Bush spreekt van de grote coalitie die het terrorisme moet vernietigen dan is dat best een goede zaak maar ten diepste zal dit gericht zijn op de grootheid van de mens. Zelfs de terroristen zelf die met hun macht deze verschrikkelijke dingen in Amerika hebben gedaan, streven naar het zelfde, hun macht en glorie.

Want het streven van de mensheid zal uitlopen op de verschijning van hem, die zich openlijk tegen God zal opstellen en een greep zal doen naar de macht in hemel en op aarde, de antichrist. Maar meer nog de macht achter deze duistere figuur, de satan. Zijn verlangen wordt omschreven in Jesaja 14:14 "Ik wil opstijgen boven de hoogten der wolken, mij aan de Allerhoogste gelijkstellen".

In Dan. 8 zien we achtereenvolgens de grote rijken verschijnen. Eerst ziet Daniël een ram verschijnen die stoot naar het westen, noorden en zuiden. Daarmee is gegeven dat deze ram komt van het oosten. Het is de macht van de Meden en de Perzen, die God in het geweer brengt tegenover Babel Qes.46:11).'Het grote rijk van de Meden en de Perzen heeft heel wat langer bestaan dan Babel. Namelijk van 536 voor Christus tot 330 voor Christus. Maar het gezicht van Daniël gaat verder. Daniël ziet de eeuwen door en dan ziet hij, met grote snelheid een bok verschijnen vanuit het westen. Dit is, zoals we al eerder hebben gezien, Alexander de Grote. Met zijn leger van dertigduizend man verslaat hij het leger van de Perzen van achthonderdduizend man. Maar op het toppunt van zijn macht sterft Alexander aan malaria. Zijn rijk wordt verdeeld onder vier van zijn generaals, waarvan één voor ons belangrijk is. Dat is het Groot-Syrische rijk, met als koning Antiochus IV Epiphanus.

DE ANTICHRIST?
Deze koning richt zich bijzonder tegen het land dat genoemd wordt Sieraad, dat is Israël. Deze Antiochus Epiphanus heeft zich als een furie opgesteld tegenover het volk der Joden. Het is merkwaardig dat de Jodenhaters in de geschiedenis zich altijd zo furieus hebben opgesteld tegen de Joden. Dat was met Haman zo, dat was met Hitler zo, en met vele anderen. En het is nog steeds niet voorbij. Kort geleden lukte het de Arabische volken bijna om de hele wereld tegen Israël op te zetten. Dat gebeurde in Durban, in Zuid-Afrika. Door ingrijpen van de Verenigde Staten is de resolutie daar wat afgezwakt, maar de haat is vandaag ook aanwezig. In deze tijd, waarin het gaat om het bereiken van de grote coalitie, zal deze haat alleen nog maar toenemen. We vragen ons af waarop dit allemaal zal uitlopen. Deze furieuze Syrische koning verklaart zelfs de oorlog aan de sterren des hemels en deed deze op de aarde vallen opdat hij ze kon vertrappen. De vraag is hier of het werkelijk over sterren gaat of dat dit een beeld is. In Dan. 12 is er sprake van dienstknechten van de Here God, die stralen als sterren. Deze koning heeft zich bijzonder gekeerd tegen de geestelijke leiders van Israël. De Hogepriester, die in de eredienst de heilige God zelf presenteerde, heeft hij afgezet.

En alles wat deze macht ondernam gelukte hem. Maar in vs. 13 komt heel deze beschrijving op een ander niveau. Zoals met vele bijbelse profetieën het geval is, is het ook hier. Er is een directe vervulling van de profetie, maar ook een vervulling die in verre verten ligt. En het is heel merkwaardig, maar de beschrijving van deze koning van Syrië is bijna gelijk aan de beschrijving van de antichrist zoals we dat in Openb. 13 zien. En nu krijgen we meer licht op de figuur die hier wordt beschreven.

We lezen een aantal zaken die we kort willen volgen.
Zijn kracht zal zeer sterk zijn. Maar niet door eigen kracht. Deze figuur zal wel sterk zijn, maar zijn sterkte en kracht komt ergens anders vandaan. Nu moeten we zien dat deze Antiochus Epiphanus geen wereldheerser is geweest. Hij had macht in zijn eigen omgeving. Daarom stijgt dit alles boven deze koning uit. Wat we hier zien is een beeld van de koning van de eindtijd, de antichrist. We lezen in de Bijbel waar deze zijn kracht vandaan haalt. In 2 Thess.2:9 lezen wij :"Naar de werking van de satan". En in Openb. 13:2 lezen we: "De draak (satan) gaf hem zijn grote kracht!" Toch zal de antichrist deze kracht niet alleen ontvangen van de vorst der duisternis, maar ook van de volken, de koningen der aarde. In Openb. 17 vs. 13 lezen we: "Deze zijn één van zin en geven hun kracht en macht aan het beest". De antichrist is de dictator van het einde. Hij zal de hele wereld aan zich binden. En hij zal velen verderven.

In Openb. 13:3,4 lezen we dat de mensen op aarde zullen zeggen: "Wie is aan het beest gelijk en wie kan er oorlog tegen voeren?" In zijn opkomst zal hij velen verderven. Zijn weg naar de top zal een weg van bloed en tranen zijn. Zelfs de machtigen der aarde zullen voor hem bezwijken. Het blijft niet bij een politieke en militaire strijd. Hij zal ook het volk der heiligen verderven. Als een razende zal hij te keer gaan tegen Israël, en hij krijgt de volken daarin mee. Wie enig zicht heeft op het politieke gebeuren van onze dagen. zal zien dat dit staat te komen. Straks zullen de volken optrekken naar Jeruzalem om dat volk van God te vernietigen. Maar op hun weg zullen zij de Messias-Koning van Israël ontmoeten. Nog verder gaat zijn streven. Hij zal zelfs tegen de Heilige, tegen de Vorst der vorsten woeden. Dit is God Zelf.

Eigenlijk is dit huiveringwekkend. Wie zal het tegen de heilige God durven opnemen. Maar de Bijbel is daar niet onduidelijk in. Hij krijgt de wereld zo ver dat zij met hem de strijd aangaan tegen God. Hier zijn we heel dicht genaderd tot Psalm 2: "De koningen der aarde scharen zich in slagorde en de machthebbers spannen samen tegen de Here en Zijn Gezalfde". Toch komt ook deze koning, dit beest, aan zijn einde. Nu staat er niet voor niets dat dit zonder mensenhanden geschiedt. Het zullen de hemelse engelen zijn die deze machthebber zullen vernietigen. Hij zal geworpen wórden in de poel van vuur en zwavel. Want het is God die de grens heeft vastgesteld. Er is geen machthebber op deze aarde die verder kan gaan dan God hem toelaat, ook deze laatste niet. Nu blijkt dat Jezus Christus de grote Overwinnaar is. De macht der duisternis zal ervaren dat aan de Christus alle macht is gegeven, op aarde en in de hemel.

Er is heel wat gespeculeerd over de tweeduizend- driehonderd avonden en morgens. We kunnen niet alles met zekerheid vermelden, omdat we soms moeten zoeken naar de verklaring. Deze elfhonderdenvijftig dagen is precies de tijd dat Antiochus Epiphanus zijn macht heeft uitgeoefend, van 6 december 167 tot 31
januari 163 v. Christus. Maar dit aantal dagen heeft ook te maken met de twaalfhonderdzestig dagen, of tweeënveertig maanden, of drieëneenhalf jaar die we in het boek Openbaring tegen komen.

We kunnen het niet exact beschrijven. Maar één ding is zeker, ook de getallen in de Bijbel spreken een duidelijke taal, zoals we later nog zullen zien.

De gelovigen van het eindgebeuren ontvangen de troost dat zij mogen weten dat God de regie bepaalt. En zelfs als alles tegen schijnt, en wellicht gaan we zulke tijden tegemoet, Jezus Christus is de grote Overwinnaar. Straks zal Hij in heerlijkheid verschijnen. En alle dingen die vandaag gebeuren, vertellen ons dat Zijn komst nabij is.

ds. Jac. Schouten