Over Israël, Nederland, problemen en het Koninkrijk

Jan van Barneveld • 89 - 2013 • Uitgave: 8
Op maandag 18 maart is de nieuwe regering beëdigd. De 33e regering van Israël staat voor een indrukwekkend aantal problemen. Die problemen hebben in de meeste gevallen een relatie met de komst van het beloofde en lang verwachte Koninkrijk. Een van de minst gesignaleerde, maar meest angstaanjagende tekenen is de haast waarmee de Boze probeert die komst te verhinderen. Hoe staat ons land er voor? Wat kunnen wij nog doen?

Nieuwe regering
Israëls regering steunt op 68 van de 120 zetels in de Knesset. Het zijn de volgende partijen: Likud-Beytenu (31 zetels) levert Benjamin Netanyahu als premier en Avigdor Lieberman weer op Buitenlandse Zaken. Yesh Atid (Er is Hoop; 19) levert hun leider Yaïr Lapid als minister van Financiën. De jonge, orthodox-gelovige Naftali Bennet van Bayit Yehudi (JoodsTehuis; 12) krijgt de ministeries van Economie en Handel, van Diaspora en van Religieuze Zaken. De vroegere minister van Buitenlandse Zaken, Tzipi Livni van Hatnua (6) maakt het viertal compleet.
Voor het eerst zijn de ultra-orthodoxe partijen er niet bij. Deze partijen zijn voornamelijk geïnteresseerd in subsidies voor hun yeshiva's (Bijbelscholen), vrijstelling van dienstplicht en belastingen voor hun Thora- en Talmud-studenten. Bovendien heersen zij over religieuze zaken, zoals huwelijk en bekeringen. Deze privileges zijn voor Israëli's een grote ergernis. De meeste ultraorthodoxe mannen zullen voortaan op 21-jarige leeftijd in dienst moeten en gaan meewerken in het arbeidsproces.

Veranderingen en oude problemen
Betaalbare huizen en de groeiende kloof tussen arm en rijk zijn grote problemen die Lapid en Bennet willen aanpakken. Dat is een Bijbels principe, waarop Thora en profeten nadrukkelijk hameren. Het gaat om sociale gerechtigheid. Wat de economie betreft zal Israël ervoor waken niet te worden meegesleurd in de val van Europa. De internationale strijd tegen de zogenaamde nederzettingen (boycot!) blijft een lastig punt. Naftali Bennet is een uitgesproken vriend van de nederzettingen en een fel tegenstander van een Palestijnse staat in Israël. Hij wil zelfs gebied C in het zogenaamde Palestijnse gebied annexeren. Daar zijn de meeste nederzettingen met ongeveer 300.000 Israëii's tussen relatief heel weinig ‘Palestijnen'.
De geïsoleerde positie van Israël onder de volken van de wereld is voor Netanyahu een grote zorg. De huizenbouw in gebied C is vanwege de komst van Obama dan ook tijdelijk stopgezet. Bennet en het Likud Knessetlid Moshe Feiglin vinden dat Israël zich van 'de wereld' niet teveel moet aantrekken. Zij redeneren: "Wat we ook doen, er komen toch veroordelende resoluties van de VN en kritiek vanuit de hele wereld." Het oude Palestijnse probleem blijft dus bestaan. Zelfs Obama heeft zich pessimistisch uitgesproken over mogelijke oplossingen. Het vredesproces is dood. Alleen politici zeuren er nog over. Zelfs de intelligente Samsom vond het nodig om, uiteraard vanwege de moslimaanhang van de Partij van de Arbeid, allerlei onzin over de nederzettingen en het vredesproces uit te kramen.

Bijbel
Positief is de grote belangstelling voor de Tenach (Bijbel) in kringen van de Israëlische regering en de Knesset. Van Netanyahu is bekend dat hij twee keer per week Bijbelstudie doet. Lapid en Bennet hebben gesuggereerd dat er een Bijbelstudiegroep vanuit de Knesset zou moeten komen. In de coalitieovereenkomst staat: "De Staat Israël erkent het belang en de centrale plaats van Thorastudie als een kernwaarde van het Joodse volk en van de Staat." De HERE is langs de weg van het Woord met Israël onderweg naar het beloofde Koninkrijk.

Buitenlandse problemen
Iran en de atoombom worden met de dag gevaarlijker. De leider van Iran, Khamenei, heeft het leger opgedragen zich klaar te maken voor oorlog. Netanyahu heeft gewaarschuwd dat de wereld tot de zomer de tijd heeft om Iran te stoppen, omdat anders Israël het zelf moet doen. De kansen op oorlog bewegen zich tussen twee polen. Aan de ene kant heeft de HERE de omringende vijanden van Israël in grote verwarring gebracht. Die verwarring lijkt ook over Iran te komen. Die landen hebben nu geen tijd voor oorlog. Aan de andere kant staan de terroristen. Hezbollah heeft, volgens de Amerikaanse Inlichtingendienst, chemische wapens uit de voorraad van Syrië. Jihadistische groepen terroristen en Hezbollah-terroristen binnen het Vrije Syrische Leger opereren vrij in de Syrische kant van de Golan. Zij zullen, zodra ze Assad hebben verdreven, Israël veel problemen bezorgen.
Langs de meeste grenzen van Israël staan terroristen klaar om hun haat tegen Israël in moorden om te zetten. Hamas en jihadistische groepen in de Sinaï willen liever vandaag dan morgen zo hun plek in de moslimhemel verdienen. Israël is in de islamitische eindtijdleer het eerste struikelblok dat moet worden opgeruimd voordat hun messias, de Mahdi, samen met hun versie van de Here Jezus, Isa, komt. Samen zullen zij de wereld onderwerpen aan de islam. Daarmee is de hele islam, van gematigde moslims tot extremistische jihadisten, bezig. Over heel de wereld, vooral in Europa en de VS. De antichrist heeft duidelijk haast met zijn koninkrijk, want hij weet dat de Koning spoedig komt.

Kerken worden moskeeën
Twee citaten. Een moslimleider in Rotterdam vertelde Nederland: "Luister goed, jullie halve gare sukkels, wij zijn hier om te blijven. Jullie zijn hier de buitenlanders. Met Allah aan mijn zij ben ik nergens bang voor. Neem mijn advies aan: 'Bekeer je tot de Islam en je zult vrede vinden.'" Antisemitisme van Turkse jongeren kreeg ruim tv-tijd om Jodenhaat te demonstreren. Een Franse schrijver Emile Cioran merkte op dat "Fransen pas wakker worden als de Notre Dame een moskee wordt." In ons land zijn al honderden kerken gesloten, worden gesloopt of zelfs tot moskee omgebouwd. Wat een blamage voor ons, Nederlandse christenen. Het Nederlands Dagblad bedacht het om bij deze geestelijke ondergang een ludieke fotoactie te maken van de verkiezing de mooiste gesloten of gesloopte kerken. Een amechtig signaal vanuit een stervende kerk. Intens verdrietig. Wat Europa betreft is de ondergang van de kerken een teken van de eindtijd en dus van het komende Koninkrijk.

Geschiedenis
Er is een historisch voorbeeld van de ondergang van de kerk in het Westen. In de eerste eeuwen van het christendom was Noord-Afrika het centrum van de kerk. Totdat kerkelijke (leer)geschillen en de vervangingsleer de overhand kregen. Gods oordeel kwam door een invasie van de islam. Zo werd de kerk als Laodicea uit de mond van de Here gespuugd. Aan het einde van de 7e eeuw was de kerk van Noord-Afrika verdwenen, overspoeld door de islam. Behalve de Kopten in Egypte. Dit proces is nu in Europa aan de gang. Voor ons, Bijbelgetrouwe christenen geldt: 'opwekking of oordeel' En: 'onze band met Israël of met de islam'. En: 'Jezus is Koning en Heer, of de antichrist'. Laten we bidden dat velen meegaan in Gods stroomversnellingen naar het Koninkrijk.

Jan van Barneveld