Over afwezige vaders...
Feike ter Velde • 77 - 2001/02 • Uitgave: 4
Een ingezonden brief van een zestienjarige jongen in een tienerblad luidde:
- Heb je ooit gehoord van een vader, die niet met zijn zoon wil praten? Mijn vader schijnt niet eens te weten dat ik besta. In mijn hele leven heeft hij nooit gezegd dat hij van me houdt. Trouwens, met mijn moeder schijnt hij ook nooit echt te praten. De televisie staat bij ons altijd aan. Hij vindt mij zeker erg saai. Soms denk ik: 'Had ik maar iets meer van m'n vrienden. Hun vader is kennelijk wel in ze geïnteresseerd'. ik doe altijd mee met het toneel op de jaarlijkse schoolavond. mijn moeder is er altijd. Dit jaar was het de laatste avond. Ik dacht:
'Nu zal hij er wel zijn'.
Ik heb alle rijen afgespeurd, maar hij was er niet.
FtV
- Heb je ooit gehoord van een vader, die niet met zijn zoon wil praten? Mijn vader schijnt niet eens te weten dat ik besta. In mijn hele leven heeft hij nooit gezegd dat hij van me houdt. Trouwens, met mijn moeder schijnt hij ook nooit echt te praten. De televisie staat bij ons altijd aan. Hij vindt mij zeker erg saai. Soms denk ik: 'Had ik maar iets meer van m'n vrienden. Hun vader is kennelijk wel in ze geïnteresseerd'. ik doe altijd mee met het toneel op de jaarlijkse schoolavond. mijn moeder is er altijd. Dit jaar was het de laatste avond. Ik dacht:
'Nu zal hij er wel zijn'.
Ik heb alle rijen afgespeurd, maar hij was er niet.
FtV
