Op weg naar de Europese keizer
Bij de start van het nieuwe jaar hoorden we wereldwijd waarschuwingen over politieke en economische ontwikkelingen, ook in ons land. Oorlogsdreiging in het Midden-Oosten houdt de wereld, de Verenigde Naties voorop, in een vaste greep. Terreur en de dreiging daarvan, boezemt de mensheid angst in. Veel christenen lijken zich — ondanks alle profetische ontwikkelingen van vandaag — van de wereld te hebben afgekeerd en zijn in verwarring over zichzelf. Dat is best zorgelijk. Nu de mensheid zoekt naar houvast moet de kerk in de wereld juist een duidelijk geluid laten horen. Overwegingen bij het nieuwe jaar.
Een mogelijke militaire aanval op Irak domineert de wereldpolitiek. Dat brengt in de hele wereld grote onrust, vooral omdat niemand weet tot welke gevolgen dit zal leiden. De Islamitische wereld zal een oorlog tegen Saddam Hoessein zien als een aanval op de Islam. De roep om vernietiging van de westerse cultuur en vooral van Amerika, zal hierdoor versterkt worden en door steeds meer moslims worden onderschreven. Dat zal in toenemende mate spanningen veroorzaken met moslims in de westerse wereld.
De grote terreuraanslag door Arabische moslims op Amerika van de lle september 2001 wordt ook wel een "botsing der culturen" genoemd. Politici haasten zich altijd om dat vooral te ontkennen, maar de feiten hebben zij niet aan hun kant. Moslims in het Westen voelen zich niet gelukkig, omdat zij — zoals de Koran hen leert — hier wonen in een huis van oorlog. Het streven van de Islam is dan ook altijd gericht op uitbreiding van zijn invloed in onze samenleving, om uiteindelijk te komen tot het vestigen van een Islamitische regering in de westerse landen, Engeland, Frankrijk, Nederland enz. Dat is ondenkbaar vandaag en daarom verwerpen velen die gedachte onmiddellijk. Maar wie goed kijkt en nadenkt zal niets anders kunnen concluderen. Onze kleinkinderen — zo de Here nog niet is teruggekeerd — zullen dit concreet gaan meemaken. In kranteninterviews kan men voortdurend westerse moslimleiders, vooral in Engeland, horen zeggen, dat de westerse cultuur verderfelijk is en toe is aan de ondergang, de vernietiging, ten gunste van een Islamitische maatschappij.
De spanningen in het Midden-Oosten en de oorlog tegen Irak kunnen hun terugslag krijgen in de hele wereld, ook in ons land. Vooral bij een teruglopende economie is er sprake van groeiende problemen. Welk kabinet er in ons land ook zal gaan regeren, aan forse bezuinigingen zal niet te ontkomen zijn. De economische stagnatie legt ook in andere Europese landen dieper liggende problemen bloot, niet in het minst als het gaat om Duitsland, altijd het economische hart en de politieke stabilisator van de Europese Unie.
De verdere economische verzwakking van deze grootste Europese economische factor kan ernstige consequenties hebben voor heel Europa. De zwabberende politiek van de zwakke socialistische bondskanselier Schröder staat onder grote druk in Europa, evenals in zijn eigen land. Minder dan 32% van zijn kiezers staat nu nog achter hem en de werkeloosheid blijft stijgen. Schröder verkwanselde ten gunste van zijn eigen herverkiezing bovendien Europa's stem in het buitenland door zich te vervreemden van Engeland en Amerika in de Irak-crisis. Meer en meer tracht de Franse president Jacques Chirac de plaats• van het verzwakkende Duitsland over te nemen en richting Amerika en Engeland te spreken namens Europa. Die ontwikkeling kan allerlei politieke spanningen in de wereld inluiden. Immers, sinds Charles de Gaulle is Frankrijk niet bepaald een vriend van de Verenigde Staten en Groot-Brittanië. Frankrijk heeft ook grote belangen in het Midden-Oosten, heeft weinig op met Israël en vaart voortdurend een andere koers dan Amerika en Engeland.
De roep om een sterke leider in Europa wordt steeds meer gehoord. Er zijn plannen op tafel om te komen tot een Europese president, die krachtig leiding zou moeten geven aan het grote aantal landen van de Unie, die het in bijna alles oneens zijn. De Duitse minister van Buitenlandse Zaken, Joschka Fischer, pleitte kortgeleden in Brussel opnieuw voor het aanstellen van een sterke
Europese leider in een krachtig politiek centrum in Brussel. Hij ziet het naderende machtsvacuüm in Europa door de verzwakking van Duitsland als stabiele factor. Er is angst voor dat dreigende vacuüm in Europa nu het economische hart, Duitsland, tot stilstand dreigt te komen en daarmee de politieke stabiliteit. Engeland wuifde die Duitse gedachte weg als "de roep om een Europese keizer". Maar wordt geleidelijk aan niet de weg gebaand voor de komende antichrist, waarvan de Bijbel zo duidelijk spreekt? Bij de dreigende verzwakking van Duitsland en daarmee van Europa en bij een toenemende angst onder de bevolking voor oorlog en terreur ligt dat bijna voor de hand. Vooral als we daarbij voegen de nieuwe Europese lidstaten met alle economische en monetaire gevolgen daarvan. Het zijn de bouw- stenen voor politieke instabiliteit en crises in Europa, die een sterke leider nodig maken. Een wonderdoener bijna. Dus toch een Europese keizer, misschien… gekroond in Rome?
Feike ter Velde
Kader
In Openbaring 13 vinden we de opkomst van de antichrist, een politieke/religieuze macht in het herstelde Romeinse rijk van de eindtijd. Dat herstelde Romeinse rijk – het verenigde Europa — is een werkelijkheid geworden. De opkomst van Europa op het wereldtoneel is daarom een teken van de tijd, om op te letten. De apostel Johannes 'zag' het gebeuren en schreef het op. "Zalig zij, die horen de woorden der profetie...want de tijd is nabij” (Openb 1:3).
Een mogelijke militaire aanval op Irak domineert de wereldpolitiek. Dat brengt in de hele wereld grote onrust, vooral omdat niemand weet tot welke gevolgen dit zal leiden. De Islamitische wereld zal een oorlog tegen Saddam Hoessein zien als een aanval op de Islam. De roep om vernietiging van de westerse cultuur en vooral van Amerika, zal hierdoor versterkt worden en door steeds meer moslims worden onderschreven. Dat zal in toenemende mate spanningen veroorzaken met moslims in de westerse wereld.
De grote terreuraanslag door Arabische moslims op Amerika van de lle september 2001 wordt ook wel een "botsing der culturen" genoemd. Politici haasten zich altijd om dat vooral te ontkennen, maar de feiten hebben zij niet aan hun kant. Moslims in het Westen voelen zich niet gelukkig, omdat zij — zoals de Koran hen leert — hier wonen in een huis van oorlog. Het streven van de Islam is dan ook altijd gericht op uitbreiding van zijn invloed in onze samenleving, om uiteindelijk te komen tot het vestigen van een Islamitische regering in de westerse landen, Engeland, Frankrijk, Nederland enz. Dat is ondenkbaar vandaag en daarom verwerpen velen die gedachte onmiddellijk. Maar wie goed kijkt en nadenkt zal niets anders kunnen concluderen. Onze kleinkinderen — zo de Here nog niet is teruggekeerd — zullen dit concreet gaan meemaken. In kranteninterviews kan men voortdurend westerse moslimleiders, vooral in Engeland, horen zeggen, dat de westerse cultuur verderfelijk is en toe is aan de ondergang, de vernietiging, ten gunste van een Islamitische maatschappij.
De spanningen in het Midden-Oosten en de oorlog tegen Irak kunnen hun terugslag krijgen in de hele wereld, ook in ons land. Vooral bij een teruglopende economie is er sprake van groeiende problemen. Welk kabinet er in ons land ook zal gaan regeren, aan forse bezuinigingen zal niet te ontkomen zijn. De economische stagnatie legt ook in andere Europese landen dieper liggende problemen bloot, niet in het minst als het gaat om Duitsland, altijd het economische hart en de politieke stabilisator van de Europese Unie.
De verdere economische verzwakking van deze grootste Europese economische factor kan ernstige consequenties hebben voor heel Europa. De zwabberende politiek van de zwakke socialistische bondskanselier Schröder staat onder grote druk in Europa, evenals in zijn eigen land. Minder dan 32% van zijn kiezers staat nu nog achter hem en de werkeloosheid blijft stijgen. Schröder verkwanselde ten gunste van zijn eigen herverkiezing bovendien Europa's stem in het buitenland door zich te vervreemden van Engeland en Amerika in de Irak-crisis. Meer en meer tracht de Franse president Jacques Chirac de plaats• van het verzwakkende Duitsland over te nemen en richting Amerika en Engeland te spreken namens Europa. Die ontwikkeling kan allerlei politieke spanningen in de wereld inluiden. Immers, sinds Charles de Gaulle is Frankrijk niet bepaald een vriend van de Verenigde Staten en Groot-Brittanië. Frankrijk heeft ook grote belangen in het Midden-Oosten, heeft weinig op met Israël en vaart voortdurend een andere koers dan Amerika en Engeland.
De roep om een sterke leider in Europa wordt steeds meer gehoord. Er zijn plannen op tafel om te komen tot een Europese president, die krachtig leiding zou moeten geven aan het grote aantal landen van de Unie, die het in bijna alles oneens zijn. De Duitse minister van Buitenlandse Zaken, Joschka Fischer, pleitte kortgeleden in Brussel opnieuw voor het aanstellen van een sterke
Europese leider in een krachtig politiek centrum in Brussel. Hij ziet het naderende machtsvacuüm in Europa door de verzwakking van Duitsland als stabiele factor. Er is angst voor dat dreigende vacuüm in Europa nu het economische hart, Duitsland, tot stilstand dreigt te komen en daarmee de politieke stabiliteit. Engeland wuifde die Duitse gedachte weg als "de roep om een Europese keizer". Maar wordt geleidelijk aan niet de weg gebaand voor de komende antichrist, waarvan de Bijbel zo duidelijk spreekt? Bij de dreigende verzwakking van Duitsland en daarmee van Europa en bij een toenemende angst onder de bevolking voor oorlog en terreur ligt dat bijna voor de hand. Vooral als we daarbij voegen de nieuwe Europese lidstaten met alle economische en monetaire gevolgen daarvan. Het zijn de bouw- stenen voor politieke instabiliteit en crises in Europa, die een sterke leider nodig maken. Een wonderdoener bijna. Dus toch een Europese keizer, misschien… gekroond in Rome?
Feike ter Velde
Kader
In Openbaring 13 vinden we de opkomst van de antichrist, een politieke/religieuze macht in het herstelde Romeinse rijk van de eindtijd. Dat herstelde Romeinse rijk – het verenigde Europa — is een werkelijkheid geworden. De opkomst van Europa op het wereldtoneel is daarom een teken van de tijd, om op te letten. De apostel Johannes 'zag' het gebeuren en schreef het op. "Zalig zij, die horen de woorden der profetie...want de tijd is nabij” (Openb 1:3).