Op naar een mondiaal betalingssysteem

ds. Theo Niemeijer • 92 - 2016 • Uitgave: 4
Onlangs werd ik benaderd door een medegelovige om deel te nemen aan One Coin, een broertje van de Bitcoin. Het klonk mij erg fout in de oren en heb het afgewezen. Ik zie dit als een toenadering naar één globale munt. Kunt u mij hierover iets meer vertellen? (R. C. te Z.)

Antwoord:
De One Coin schijnt de opvolger van de Bitcoin te worden. De laatste tijd hebben we regelmatig in het nieuws gezien dat men op die wijze aan de fiscus probeert te ontkomen. Het gaat hier om de zogenaamde crypto-valuta, waarop bij One Coin de modernste techniek van toepassing is. Deze digitale valuta is hét middel om snel vermogend te worden. Men kan lid worden van One Life, een organisatie die de deelnemers aan One Coin instrueert in het omgaan van One Coin en hen de weg wijst om zo snel mogelijk rijk te worden. Het is voor hen ‘once in a lifetime’, waarbij men uitgenodigd wordt om deel te nemen aan de ‘One Academy’.
Natuurlijk hebben we hier te maken met een wereldwijde, digitale geldstroom die een voorbode zal zijn voor het mondiale betalingssysteem, waarvan de antichrist dankbaar gebruik zal maken. We zien het nu al steeds meer gebeuren, dat steeds minder mensen de macht van het geld naar zich toe trekken. Straks zal deze financiële macht in de handen van één persoon terechtkomen: de antichrist! Deze digitale manier van financieel beheer is een voorbode van de komst van de antichrist.


In onze evangelische gemeente is sinds kort bij het Avondmaal overgestapt van wijn naar druivensap. Zelf heb ik hier heel veel moeite mee, omdat in de Bijbel wijn een diepere betekenis heeft. Kan ik nog wel met een gerust hart deelnemen aan dit Avondmaal? De overstap naar druivensap vond plaats omdat één persoon in onze gemeente alcoholverslaafd was en nu geen alcohol meer mag drinken. Graag uw mening hierover. (J. H. te @)

Antwoord:
De Here Jezus spreekt bij het Avondmaal over ‘de vrucht van de wijnstok’ (zie bijvoorbeeld Lucas 21:18). Bij de verschillende Avondmaalsvieringen wordt dan ook gebruik gemaakt van zowel druivensap als wijn. Ze voldoen immers beide aan de beschrijving: ‘de vrucht van de wijnstok’. De vraag is wat Jezus met Zijn apostelen tijdens het Pascha gedronken heeft. Het lijkt me dat dit wijn is geweest en geen druivensap. De druiven werden in september/oktober geplukt, waarna ze in de perskuipen getreden werden. Dan blijft er druivensap over, een sap dat je op dat moment goed kunt drinken. Het Pascha werd echter in het voorjaar gevierd, zo'n vijf maanden later. Men had toen niet de mogelijkheid om dit druivensap zo lang ongegist te bewaren. Wanneer men het in de Bijbel over nieuwe of jonge wijn heeft, dan wordt daarmee de nog ongegiste druivensap bedoeld. Die kan dus niet in oude wijnzakken gedaan worden, want dan zouden deze wijnzakken scheuren. Het kan niet anders, dan dat de Here Jezus tijdens het laatste Pascha met Zijn apostelen geen druivensap, maar wijn dronk. Dit beeld zouden we ook in onze avondmaalsvieringen vast moeten houden.
Net zoals de druiven in de perskuip getreden werden, zo zou de Here Jezus moeten lijden. De bloedrode kleur van de wijn spreekt van het bloed van de Here Jezus, dat voor ons vergoten werd aan het kruis op Golgotha. Het gaat om het bloed des verbonds, dat over het volk Israël gesprengd werd, waardoor het volk tot het verbond toetrad (Exodus 24:8).
Het avondmaal bestaat uit twee bestanddelen: brood en wijn. Nu is het interessant te weten dat in het Hebreeuws de medeklinkers (want klinkers bestonden in het Hebreeuws niet) een bepaalde getalswaarde hebben.
Brood, in het Hebreeuws Lechem, heeft de letterwaarde van 78 (L=30,CH=8,M=40).
Wijn, in het Hebreeuws Jajin, heeft de letterwaarde van 70 (J=10,N=50).
Pesach heeft de letterwaarde van 148 (P=80, S=60, CH=8).
Dit betekent dat de letterwaarden van brood en wijn opgeteld samen dezelfde letterwaarde hebben als het woord Pesach: 148! Brood en wijn zijn dus de ingrediënten voor het Avondmaal!
Dit wil niet zeggen, dat het gebruik van druivensap verkeerd is, het gaat hierbij namelijk ook om de ‘vrucht van de wijnstok’. Het gebruikte argument om wijn te vervangen door druivensap voor één persoon die moeite met alcohol heeft vind ik persoonlijk vergezocht en niet steekhoudend.


In nr. 22 van Het Zoeklicht las ik dat Israël de bruid van Jahweh is en dat de gemeente de bruid van de Here Jezus is. Hoe kan dit gecombineerd worden met de drie-eenheid. Zou deze drie-énige God dan twee bruiden hebben? (B. G. te @)

Antwoord:
Het mysterie van de drie-eenheid is voor ons mensen niet te doorgronden. Zowel bij de opdracht van de doop (Matteüs 28:19), als bij de zegenbede wordt gesproken over de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
1 Johannes 5:7 zegt: ‘En drie zijn er, die getuigen in de hemel: de Vader, Het Woord en de Heilige Geest; en deze drie zijn één.’ Hoewel deze zin niet in alle manuscripten voorkomt, zien we hier toch wel heel duidelijk dat er een eenheid bestaat tussen de Vader, de Zoon (het Woord) en de Heilige Geest. In het Oude Testament openbaart God Zich als God de Vader, met name aan het volk Israël. In de Evangeliën openbaart dezelfde God Zich als God de Zoon, die het verlossingswerk tot stand brengt. In het Nieuwe Testament, dat eigenlijk na de vier Evangeliën begint met het boek Handelingen, openbaart God Zich door God de Heilige Geest.
In het Oude Testament gaat het om de God die tot de mensen spreekt. In de Evangeliën gaat het om God die onder de mensen woont. In het Nieuwe Testament gaat het om God die in de mensen woont. Telkens gaat het om dezelfde God, maar Die Zich op een andere manier openbaart.
Dat zien we ook op de manier waarop Hij zich in het Oude Testament aan het volk Israël openbaart. Die is heel anders dan de manier waarop Hij zich aan ons als christenen openbaart. Maar het gaat wel om dezelfde God. Zo lezen we in het Oude Testament heel duidelijk dat Hij zich aan Israël verbonden heeft in een soort man-vrouw relatie. We lezen dat Israël hieraan ontrouw geworden is, maar uiteindelijk als onvruchtbare vrouw de mooiste vrucht mocht voortbrengen: de Here Jezus.
We lezen in Efeziërs 5:31-32 over het grote geheimenis tussen de Here Jezus en de gemeente, waar de Here Jezus duidelijk maakt dat Hij Vader en moeder verlaten zal om Zijn bruid aan te hangen. Zo verliet de Here Jezus het huis van Zijn Vader, maar later nam Hij ook afscheid van het Joodse volk (Zijn moeder) toen Hij op de Olijfberg de stad zag, weende en vertelde dat ze Hem niet meer zouden zien. Israël zal bij Zijn wederkomst een rouwklacht aanheffen, niet over zijn bruidegom, maar over de eerstgeboren Zoon! Dan zal ook de relatie tussen God de Vader en Israël hersteld worden.

Theo Niemeijer