Ootmoed en nederigheid
Dirk van Genderen • 88 - 2012 • Uitgave: 25
Onlangs was op ik een verdiepingsconferentie van HeartCry. Als spreker was aanwezig ds. Conrad Mbebe uit Zambia. Hij wordt wel de Afrikaanse Spurgeon genoemd. Heel raak was zijn lezing over christelijk leiderschap. Belangrijke kenmerken van geestelijke leiders zijn volgens hem: ootmoed en nederigheid. En juist daar ontbreekt het nogal eens aan.
Mbebe sprak aan de hand van Marcus 10:35-45, waar Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, aan de Here Jezus vragen of ze elk aan een kant van Hem mogen zitten in Zijn Koninkrijk. ‘Dat zal gegeven worden aan hen voor wie het bestemd is’, krijgen ze echter te horen. Dat zal een streep door hun rekening zijn geweest.
Daarop roept Hij Zijn discipelen bij Zich en zegt: ‘U weet dat zij die geacht worden leiders te zijn van de volken, heerschappij over hen voeren, en dat hun groten gezag over hen uitoefenen. Maar zo zal het onder u niet zijn; maar wie onder u belangrijk wil worden, die moet uw dienaar zijn. En wie van u de eerste zal willen worden, die moet slaaf van allen zijn. Want ook de Zoon des mensen is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen, en Zijn ziel te geven als losprijs voor velen’ (vers 42-45).
Manipulatie
In de pauzes op die studiedag sprak ik met verscheidene aanwezigen. Het was opmerkelijk dat ik tot twee keer toe een vrijwel identiek verhaal kreeg te horen. Over de pijn die ze hadden doorgemaakt in hun gemeente. Over leiders die hoogmoedig waren geworden en zichzelf zo belangrijk vonden; die de alleenheerschappij in de gemeente naar zich toe trokken; die minstens tien procent van de inkomens van de gemeenteleden eisten; die volkomen toewijding vroegen.
“Het erge is,” zeiden ze, “dat we pas te laat ontdekten wat er aan de hand was.” Ze voelden zich gemanipuleerd. Ze waren gehersenspoeld. Omdat het zo geleidelijk was gegaan. Op een gegeven moment kwamen de twijfels naar boven. En dat zorgde voor veel pijn. Ze voelden zich schuldig, ze waren er immers zelf in meegegaan. Meestal kostte het veel strijd om uit zo’n situatie vrij te komen.
“Ook geestelijk was het een heel zware tijd,” vertelden deze mensen. “Het werd geestelijk donker in ons leven. Het licht verdween. Het duurde jaren voordat we geestelijk weer adem konden halen.”
Gezalfd
Wat een drama’s vinden er plaats in de christelijke wereld. Omdat geestelijke leiders de woorden van de Here Jezus in Marcus 10 aan hun laars lappen. Ze willen groot zijn, belangrijk, eer en applaus ontvangen. Ze willen op de eerste plaats staan, de grote geestelijke leider zijn, de ‘gezalfde des Heren’. Wat zij zeggen, is Gods woord, geloven ze. Hun mening is Gods mening, denken ze.
En iedereen die het anders ziet, is een vijand van God en van Zijn gemeente, vinden zij. Zo iemand moet zich bekeren, anders kan hij of zij vertrekken. Wee degene die de ‘gezalfde des Heren’ aanraakt.
Toetsen
Leiders, voorgangers: toets uw houding aan de woorden van de Here Jezus. Wordt uw houding gekenmerkt door ootmoed, door nederigheid? Wanneer uw eigen eer op de voorgrond staat, steelt u de eer die alleen God toekomt. Maar wanneer we Zijn heerlijkheid, Zijn glorie laten schitteren, komen we zelf op de achtergrond te staan.
Voor geestelijke leiders dreigt het gevaar dat ze blind zijn voor hun eigen houding. Daarom is het belangrijk alert te zijn. Te prijzen is de leider die zich laat corrigeren. Toets uw leiders, uw voorgangers, maar ook uzelf aan de woorden van de Here Jezus in Marcus 10. Alleen Hem komt toe alle eer, glorie, lof en aanbidding.
Dirk van Genderen
Mbebe sprak aan de hand van Marcus 10:35-45, waar Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, aan de Here Jezus vragen of ze elk aan een kant van Hem mogen zitten in Zijn Koninkrijk. ‘Dat zal gegeven worden aan hen voor wie het bestemd is’, krijgen ze echter te horen. Dat zal een streep door hun rekening zijn geweest.
Daarop roept Hij Zijn discipelen bij Zich en zegt: ‘U weet dat zij die geacht worden leiders te zijn van de volken, heerschappij over hen voeren, en dat hun groten gezag over hen uitoefenen. Maar zo zal het onder u niet zijn; maar wie onder u belangrijk wil worden, die moet uw dienaar zijn. En wie van u de eerste zal willen worden, die moet slaaf van allen zijn. Want ook de Zoon des mensen is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen, en Zijn ziel te geven als losprijs voor velen’ (vers 42-45).
Manipulatie
In de pauzes op die studiedag sprak ik met verscheidene aanwezigen. Het was opmerkelijk dat ik tot twee keer toe een vrijwel identiek verhaal kreeg te horen. Over de pijn die ze hadden doorgemaakt in hun gemeente. Over leiders die hoogmoedig waren geworden en zichzelf zo belangrijk vonden; die de alleenheerschappij in de gemeente naar zich toe trokken; die minstens tien procent van de inkomens van de gemeenteleden eisten; die volkomen toewijding vroegen.
“Het erge is,” zeiden ze, “dat we pas te laat ontdekten wat er aan de hand was.” Ze voelden zich gemanipuleerd. Ze waren gehersenspoeld. Omdat het zo geleidelijk was gegaan. Op een gegeven moment kwamen de twijfels naar boven. En dat zorgde voor veel pijn. Ze voelden zich schuldig, ze waren er immers zelf in meegegaan. Meestal kostte het veel strijd om uit zo’n situatie vrij te komen.
“Ook geestelijk was het een heel zware tijd,” vertelden deze mensen. “Het werd geestelijk donker in ons leven. Het licht verdween. Het duurde jaren voordat we geestelijk weer adem konden halen.”
Gezalfd
Wat een drama’s vinden er plaats in de christelijke wereld. Omdat geestelijke leiders de woorden van de Here Jezus in Marcus 10 aan hun laars lappen. Ze willen groot zijn, belangrijk, eer en applaus ontvangen. Ze willen op de eerste plaats staan, de grote geestelijke leider zijn, de ‘gezalfde des Heren’. Wat zij zeggen, is Gods woord, geloven ze. Hun mening is Gods mening, denken ze.
En iedereen die het anders ziet, is een vijand van God en van Zijn gemeente, vinden zij. Zo iemand moet zich bekeren, anders kan hij of zij vertrekken. Wee degene die de ‘gezalfde des Heren’ aanraakt.
Toetsen
Leiders, voorgangers: toets uw houding aan de woorden van de Here Jezus. Wordt uw houding gekenmerkt door ootmoed, door nederigheid? Wanneer uw eigen eer op de voorgrond staat, steelt u de eer die alleen God toekomt. Maar wanneer we Zijn heerlijkheid, Zijn glorie laten schitteren, komen we zelf op de achtergrond te staan.
Voor geestelijke leiders dreigt het gevaar dat ze blind zijn voor hun eigen houding. Daarom is het belangrijk alert te zijn. Te prijzen is de leider die zich laat corrigeren. Toets uw leiders, uw voorgangers, maar ook uzelf aan de woorden van de Here Jezus in Marcus 10. Alleen Hem komt toe alle eer, glorie, lof en aanbidding.
Dirk van Genderen
