Oorlogen en voorbede
Dagelijks worden we door de media en door deskundigen op de hoogte gehouden over de ontwikkelingen rond de tweede Golfoorlog met Irak. De risico's voor de VS, voor de regio en voor de wereldvrede worden breed uitgemeten. Weinig aandacht is er voor het land dat de meeste risico's loopt, voor Israël. De gevaren komen niet alleen door de dreiging van de chemische en biologische wapens van Saddam Hoessein. Syrië en de Hezbollah, de Palestijnen gesteund door verschillende bondgenoten en gedreven door hun haat tegen alles wat Joods is, zullen hun kans grijpen een tweede en wellicht een derde front tegen Israël te openen. In feite heeft de Hezbollah dat tweede front al geopend.
Libanon is druk bezig om elk jaar 50 miljoen kubieke meter water uit de rivieren Wazzani en Hatzbani te pompen. Die rivieren voeden de Jordaan en dus het meer van Galilea, het belangrijkste waterreservoir van Israël. Israël kan dat water beslist niet missen. Het meer van Galilea is al ver beneden het minimumpeil gezakt. Water is in Israël al op rantsoen. Bovendien levert Israël elk jaar al 50 miljoen kubieke meter aan Jordanië, voorziet dorpen in Zuid Libanon en ook Palestijnse gebieden van water. De plannen van Libanon (lees Hezbollah of Syrië) gaan in tegen internationale verdragen die Israël met de buren heeft gesloten. Water is een zeer kostbaar goed in het Midden Oosten, kostbaarder nog dan olie! Israël ziet in de plannen van Libanon dan ook een casus belli (oorzaak tot oorlog). De VS is verzocht te bemiddelen, maar Libanon heeft die bemiddeling afgewezen.
De ernst van de situatie wordt duidelijk als men zich herinnert dat een kleine 40 jaar geleden, in het midden van de zestiger jaren, Libanon ook begon voorbereidingen te treffen om water uit de bronnen van de Jordaan te pompen voor eigen gebruik. Men deed dat met zware apparatuur van Syrië en onder bescherming van het Syrische leger. Israël heeft toen door een aantal militaire acties die waterroof tegengehouden. Deze gebeurtenis was één van de oorzaken van de Zesdaagse oorlog van 1967. Nu is er eenzelfde situatie ontstaan. De zaak in en rond Israël is buitengewoon explosief. Israël staat onder een zeer zware druk. Terrorisme van binnen, dreiging van oorlogen van buiten, toenemend antisemitisme wereldwijd, internationale druk van de VN, de EU, Rusland en andere internationale lichamen. `Zie een volk dat alleen woont en zich onder de natiën niet rekent' (Num. 23:10).
Toch heeft Israël nog vrienden. Bijbelgetrouwe christenen weten vanuit het profetische woord wat er gaande is. Israël ondergaat de barensweeën van het komende Koninkrijk en van de Messias. Bijbelgetrouwe christenen brengen in deze strijd een machtig wapen in stelling: De voorbede. In samenkomsten en tijdens bidstonden, in onze persoonlijke gebeden en tijdens gezamelijke gebedstijden wordt er voor Israël gebeden. Het gebed van Mozes, Aaron en Hur hield Israël staande in de strijd tegen de Amalekieten (zie Exodus 17:8-16). Onze gebeden spelen een zeer belangrijke rol in de strijd om land en volk van Israël. Die in wezen deel uitmaakt van de strijd om het Koninkrijk van de Heer. Laten wij niet verslappen in onze voorbede en tegelijk Israël bemoedigen waar we maar kunnen.
Jan van Barneveld
Libanon is druk bezig om elk jaar 50 miljoen kubieke meter water uit de rivieren Wazzani en Hatzbani te pompen. Die rivieren voeden de Jordaan en dus het meer van Galilea, het belangrijkste waterreservoir van Israël. Israël kan dat water beslist niet missen. Het meer van Galilea is al ver beneden het minimumpeil gezakt. Water is in Israël al op rantsoen. Bovendien levert Israël elk jaar al 50 miljoen kubieke meter aan Jordanië, voorziet dorpen in Zuid Libanon en ook Palestijnse gebieden van water. De plannen van Libanon (lees Hezbollah of Syrië) gaan in tegen internationale verdragen die Israël met de buren heeft gesloten. Water is een zeer kostbaar goed in het Midden Oosten, kostbaarder nog dan olie! Israël ziet in de plannen van Libanon dan ook een casus belli (oorzaak tot oorlog). De VS is verzocht te bemiddelen, maar Libanon heeft die bemiddeling afgewezen.
De ernst van de situatie wordt duidelijk als men zich herinnert dat een kleine 40 jaar geleden, in het midden van de zestiger jaren, Libanon ook begon voorbereidingen te treffen om water uit de bronnen van de Jordaan te pompen voor eigen gebruik. Men deed dat met zware apparatuur van Syrië en onder bescherming van het Syrische leger. Israël heeft toen door een aantal militaire acties die waterroof tegengehouden. Deze gebeurtenis was één van de oorzaken van de Zesdaagse oorlog van 1967. Nu is er eenzelfde situatie ontstaan. De zaak in en rond Israël is buitengewoon explosief. Israël staat onder een zeer zware druk. Terrorisme van binnen, dreiging van oorlogen van buiten, toenemend antisemitisme wereldwijd, internationale druk van de VN, de EU, Rusland en andere internationale lichamen. `Zie een volk dat alleen woont en zich onder de natiën niet rekent' (Num. 23:10).
Toch heeft Israël nog vrienden. Bijbelgetrouwe christenen weten vanuit het profetische woord wat er gaande is. Israël ondergaat de barensweeën van het komende Koninkrijk en van de Messias. Bijbelgetrouwe christenen brengen in deze strijd een machtig wapen in stelling: De voorbede. In samenkomsten en tijdens bidstonden, in onze persoonlijke gebeden en tijdens gezamelijke gebedstijden wordt er voor Israël gebeden. Het gebed van Mozes, Aaron en Hur hield Israël staande in de strijd tegen de Amalekieten (zie Exodus 17:8-16). Onze gebeden spelen een zeer belangrijke rol in de strijd om land en volk van Israël. Die in wezen deel uitmaakt van de strijd om het Koninkrijk van de Heer. Laten wij niet verslappen in onze voorbede en tegelijk Israël bemoedigen waar we maar kunnen.
Jan van Barneveld