Ontwikkelingen (1)
Jan van Barneveld • 77 - 2001/02 • Uitgave: 24
We hebben er nauwelijks enig besef van hoe fel de strijd is die op dit moment aan de gang is. De hele wereld wordt betrokken bij de oorlog in en om Israël. Van ons wordt verwacht dat wij onze plaats innemen aan de verschillende fronten. U bent bij deze strijd betrokken! Uw inzet is van enorm geestelijk belang en kan niet alleen zegen voor Israël betekenen, maar ook voor ons volk en zelfs voor die arme Palestijnen! In die strijd om Israël en het komende koninkrijk letten we voornamelijk op aanwijzingen en directieven uit drie bronnen. In de eerste plaats herkennen we het handelen van God en de activiteiten van de vijanden van de God van Israël uit het Woord van God. Dan is er Gods heilige Geest die ons ook in deze strijd leidt en Zijn aanwijzingen geeft in onze voorbede en in onze activiteiten.
Tenslotte letten we aandachtig op de gebeurtenissen die op Israël betrekking hebben. Laten we met het laatste beginnen. De afgelopen maanden is er weer heel wat gebeurd. Op een paar opvallende ontwikkelingen en gebeurtenissen willen we kort wijzen. Allereerst de ommekeer van president Bush en zijn regering. In september/oktober 2001 riepen de leiders van de V.S. nog om het hardst dat er een Palestijnse staat moest komen. De schrik sloeg ons om het hart. We spraken zelfs over 'Kajabush' in plaats van Kajafas, omdat we vreesden dat president Bush Israël zou laten vallen met hetzelfde argument als eeuwen geleden Kajafas de Here Jezus liet vallen: Kajafas was van mening dat het beter was dat één Man zou sterven en niet het hele volk verloren zou gaan (zie Joh. 11:50 en 18:13). President Bush stond op het punt te zeggen dat men beter Israël kon laten vallen dan z'n coalitie tegen het terrorisme te laten mislukken. Er was in de V.S. veel gebed voor deze zaak, ook van senatoren. De Here gaf een ommekeer en nu staat de V.S. weer achter Israël. Hier zien we iets van de belangrijke rol die christenen spelen in het wereldgebeuren.
Een tweede verrassende ontwikkeling is dat Yasser Arafat nu al sinds begin december 2001 'huisarrest' heeft in zijn eigen kantoor in Ramallah. Hij is min of meer gevangene van Israël. Wanhopig bereidt hij een laatste, grote slag tegen Israël voor. Mensenlevens, ook van zijn eigen volk, tellen bij hem niet. Nog steeds probeert Arafat de oorlog tegen Israël uit te breiden en hoopt daarbij op de steun van Iran, Irak, Syrië en in tweede instantie op Europa. Het Israëlische leger is uiterst waakzaam en probeert zoveel en zo voorzichtig mogelijk het terrorisme in de kiem te smoren. In Israël hoort men steeds meer stemmen die pleiten voor herbezetting van de gebieden die door de Palestijnse Autoriteit beheerd worden. Er is echter ook een sterke stroming die zegt: 'Geef die Palestijnen een staat, zet er een hoge en dikke muur omheen en laat ze dan hun gang gaan'. Het gaat nog steeds om de strijd om Gods land, dat Hij aan Zijn volk Israël heeft beloofd. Belangrijk is om ook aandachtig te letten op de beweging die er nu rond de Tempelberg gaande is. De zuidelijke muur staat door al het graaf- en bouwwerk van de Waqf, de islamitische beheersraad van de Tempelberg, op instorten. Burgemeester Olmert van Jeruzalem pleit al lang om de Tempelberg weer open te stellen voor niet-Moslims. Na een positief advies van de Israëlische veiligheidsdienst treft het ministerie van minister Uzi Landau nu voorbereiding om deze openstelling te realiseren. Het is van groot geestelijk belang dat de Naam van de HERE en van Zijn Messias weer wordt uitgeroepen niet alleen over maar ook op de Tempelberg. De strijd om 'Gods heilige berg' en om het land gaat een nieuwe fase in. De profeet zegt het zo: 'Want op Mijn heilige berg, op de hoge berg Israëls, luidt het woord van de Here HERE, daar zal het ganse huis Israëls in zijn geheel, Mij in het land dienen' (Eze. 20:40).
PAULUS EN JESAJA
Paulus geeft één van de redenen waarom wij zo betrokken zijn bij Israël en zo intensief alle nieuws rondom Israël volgen: 'De Verlosser zal uit Sion komen' (Rom. 11:26). Het gaat allemaal om het komen van de Messias. Daarom is de hele wereld in beweging. Daarom letten wij intensief op de tekenen van de tijd en op het profetische woord. Laten we eens wat meer aandacht geven aan de genoemde tekst: 'De Verlosser zal uit Sion komen, Hij zal goddeloosheden van Jakob afwenden'. Paulus zal gedacht hebben aan een profetie van Jesaja: 'Maar als Verlosser komt Hij voor Sion en voor wie zich in Jakob van overtreding bekeren' (59:20). Twee belangrijke verschillen vallen op. In de eerste plaats zegt Paulus dat de Verlosser UIT Sion komt en Jesaja zegt dat Hij VOOR Sion komt. Verder zegt Paulus dat Hij 'goddeloosheden van Jakob zal afwenden' en Jesaja spreekt over hen die zich 'in Jakob van overtreding bekeren'. Als Paulus, de 'leermeester' van ons gelovigen-uit-de-volken, de profeet iets anders citeert moeten die verschillen een belangrijke boodschap voor ons inhouden. Immers Romeinen 11 is speciaal tot ons, heidenen gericht want Paulus zegt: 'Ik spreek tot u, heidenen' (11:13). Erg vriendelijk klinkt dat niet; uw predikant of voorganger moest dat eens van de preekstoel tegen u zeggen! Blijkbaar vindt Paulus het nodig om, als hij het speciaal over Israël heeft, ons op onze plaats te zetten. Hij herhaalt zijn vermaningen: 'Wees niet hoogmoedig, maar vrees' (11:20) en: 'Want, broeders, opdat gij niet eigenwijs zoudt zijn' (11:25) en dreigend klinkt het: 'Hij zal ook u niet sparen' en 'anders zult ook gij weggekapt worden' (11:21 en 22).
Nu terug naar de twee verschillen tussen wat Jesaja, geïnspireerd door Gods Geest zegt en wat Paulus, geïnspireerd door de Heilige Geest zegt. Natuurlijk komt de Messias allereerst voor Israël. Petrus benadrukt dat: 'God heeft in de eerste plaats voor u Zijn Knecht doen opstaan en Hem tot u gezonden om u te zegenen, door een ieder van u af te brengen van zijn boosheden' (Hand. 3:26). Herhaaldelijk benadrukt Paulus dit 'eerst de Jood en ook de Griek'. De Here Jezus zegt tegen de Samaritaanse vrouw: '...het heil is uit de Joden' (Joh. 2:22). Hij komt om Israël te verlossen. Maar wij, gelovigen-uit-de-heidenen, mogen niet vergeten dat de Verlosser uit Sion komt. Israël staat centraal in het handelen van God met de wereld. Gods plannen met Israël gaan door. Nu het tweede verschil: 'Want de genadegaven en de roeping van God zijn onberouwelijk' (Rom. 11:29). Israël moet zich, als ieder mens, bekeren. Maar tegen ons zegt Paulus: 'Hij zal goddeloosheden van Jakob afwenden'. De HERE zal het doen en Hij is bezig dit te doen. De eerste tekenen van de geestelijke verlossing van Israël, de Messiaanse Joden, zijn al zichtbaar. Het is duidelijk dat 'de uitverkoren en kostbare hoeksteen' nog steeds in Sion ligt (let op de tegenwoordige tijd in 1 Petrus 2:6). Deze boodschap is in onze tijd bijzonder actueel. We kunnen niet genoeg herhalen dat wij, die zien hoe Israël de barensweeën van de komende Messias ondergaat, daar een belangrijke rol bij spelen. Paulus zegt dat ook in het slot van Romeinen 11: 'opdat door de u betoonde ontferming ook zij thans ontferming zouden vinden' (11:31). Voor ons, in onze tijd, bestaat deze 'ontferming' uit onze inzet, troost, bemoediging, voorbede en zegen voor Israël.
drs. Jan van Barneveld
Tenslotte letten we aandachtig op de gebeurtenissen die op Israël betrekking hebben. Laten we met het laatste beginnen. De afgelopen maanden is er weer heel wat gebeurd. Op een paar opvallende ontwikkelingen en gebeurtenissen willen we kort wijzen. Allereerst de ommekeer van president Bush en zijn regering. In september/oktober 2001 riepen de leiders van de V.S. nog om het hardst dat er een Palestijnse staat moest komen. De schrik sloeg ons om het hart. We spraken zelfs over 'Kajabush' in plaats van Kajafas, omdat we vreesden dat president Bush Israël zou laten vallen met hetzelfde argument als eeuwen geleden Kajafas de Here Jezus liet vallen: Kajafas was van mening dat het beter was dat één Man zou sterven en niet het hele volk verloren zou gaan (zie Joh. 11:50 en 18:13). President Bush stond op het punt te zeggen dat men beter Israël kon laten vallen dan z'n coalitie tegen het terrorisme te laten mislukken. Er was in de V.S. veel gebed voor deze zaak, ook van senatoren. De Here gaf een ommekeer en nu staat de V.S. weer achter Israël. Hier zien we iets van de belangrijke rol die christenen spelen in het wereldgebeuren.
Een tweede verrassende ontwikkeling is dat Yasser Arafat nu al sinds begin december 2001 'huisarrest' heeft in zijn eigen kantoor in Ramallah. Hij is min of meer gevangene van Israël. Wanhopig bereidt hij een laatste, grote slag tegen Israël voor. Mensenlevens, ook van zijn eigen volk, tellen bij hem niet. Nog steeds probeert Arafat de oorlog tegen Israël uit te breiden en hoopt daarbij op de steun van Iran, Irak, Syrië en in tweede instantie op Europa. Het Israëlische leger is uiterst waakzaam en probeert zoveel en zo voorzichtig mogelijk het terrorisme in de kiem te smoren. In Israël hoort men steeds meer stemmen die pleiten voor herbezetting van de gebieden die door de Palestijnse Autoriteit beheerd worden. Er is echter ook een sterke stroming die zegt: 'Geef die Palestijnen een staat, zet er een hoge en dikke muur omheen en laat ze dan hun gang gaan'. Het gaat nog steeds om de strijd om Gods land, dat Hij aan Zijn volk Israël heeft beloofd. Belangrijk is om ook aandachtig te letten op de beweging die er nu rond de Tempelberg gaande is. De zuidelijke muur staat door al het graaf- en bouwwerk van de Waqf, de islamitische beheersraad van de Tempelberg, op instorten. Burgemeester Olmert van Jeruzalem pleit al lang om de Tempelberg weer open te stellen voor niet-Moslims. Na een positief advies van de Israëlische veiligheidsdienst treft het ministerie van minister Uzi Landau nu voorbereiding om deze openstelling te realiseren. Het is van groot geestelijk belang dat de Naam van de HERE en van Zijn Messias weer wordt uitgeroepen niet alleen over maar ook op de Tempelberg. De strijd om 'Gods heilige berg' en om het land gaat een nieuwe fase in. De profeet zegt het zo: 'Want op Mijn heilige berg, op de hoge berg Israëls, luidt het woord van de Here HERE, daar zal het ganse huis Israëls in zijn geheel, Mij in het land dienen' (Eze. 20:40).
PAULUS EN JESAJA
Paulus geeft één van de redenen waarom wij zo betrokken zijn bij Israël en zo intensief alle nieuws rondom Israël volgen: 'De Verlosser zal uit Sion komen' (Rom. 11:26). Het gaat allemaal om het komen van de Messias. Daarom is de hele wereld in beweging. Daarom letten wij intensief op de tekenen van de tijd en op het profetische woord. Laten we eens wat meer aandacht geven aan de genoemde tekst: 'De Verlosser zal uit Sion komen, Hij zal goddeloosheden van Jakob afwenden'. Paulus zal gedacht hebben aan een profetie van Jesaja: 'Maar als Verlosser komt Hij voor Sion en voor wie zich in Jakob van overtreding bekeren' (59:20). Twee belangrijke verschillen vallen op. In de eerste plaats zegt Paulus dat de Verlosser UIT Sion komt en Jesaja zegt dat Hij VOOR Sion komt. Verder zegt Paulus dat Hij 'goddeloosheden van Jakob zal afwenden' en Jesaja spreekt over hen die zich 'in Jakob van overtreding bekeren'. Als Paulus, de 'leermeester' van ons gelovigen-uit-de-volken, de profeet iets anders citeert moeten die verschillen een belangrijke boodschap voor ons inhouden. Immers Romeinen 11 is speciaal tot ons, heidenen gericht want Paulus zegt: 'Ik spreek tot u, heidenen' (11:13). Erg vriendelijk klinkt dat niet; uw predikant of voorganger moest dat eens van de preekstoel tegen u zeggen! Blijkbaar vindt Paulus het nodig om, als hij het speciaal over Israël heeft, ons op onze plaats te zetten. Hij herhaalt zijn vermaningen: 'Wees niet hoogmoedig, maar vrees' (11:20) en: 'Want, broeders, opdat gij niet eigenwijs zoudt zijn' (11:25) en dreigend klinkt het: 'Hij zal ook u niet sparen' en 'anders zult ook gij weggekapt worden' (11:21 en 22).
Nu terug naar de twee verschillen tussen wat Jesaja, geïnspireerd door Gods Geest zegt en wat Paulus, geïnspireerd door de Heilige Geest zegt. Natuurlijk komt de Messias allereerst voor Israël. Petrus benadrukt dat: 'God heeft in de eerste plaats voor u Zijn Knecht doen opstaan en Hem tot u gezonden om u te zegenen, door een ieder van u af te brengen van zijn boosheden' (Hand. 3:26). Herhaaldelijk benadrukt Paulus dit 'eerst de Jood en ook de Griek'. De Here Jezus zegt tegen de Samaritaanse vrouw: '...het heil is uit de Joden' (Joh. 2:22). Hij komt om Israël te verlossen. Maar wij, gelovigen-uit-de-heidenen, mogen niet vergeten dat de Verlosser uit Sion komt. Israël staat centraal in het handelen van God met de wereld. Gods plannen met Israël gaan door. Nu het tweede verschil: 'Want de genadegaven en de roeping van God zijn onberouwelijk' (Rom. 11:29). Israël moet zich, als ieder mens, bekeren. Maar tegen ons zegt Paulus: 'Hij zal goddeloosheden van Jakob afwenden'. De HERE zal het doen en Hij is bezig dit te doen. De eerste tekenen van de geestelijke verlossing van Israël, de Messiaanse Joden, zijn al zichtbaar. Het is duidelijk dat 'de uitverkoren en kostbare hoeksteen' nog steeds in Sion ligt (let op de tegenwoordige tijd in 1 Petrus 2:6). Deze boodschap is in onze tijd bijzonder actueel. We kunnen niet genoeg herhalen dat wij, die zien hoe Israël de barensweeën van de komende Messias ondergaat, daar een belangrijke rol bij spelen. Paulus zegt dat ook in het slot van Romeinen 11: 'opdat door de u betoonde ontferming ook zij thans ontferming zouden vinden' (11:31). Voor ons, in onze tijd, bestaat deze 'ontferming' uit onze inzet, troost, bemoediging, voorbede en zegen voor Israël.
drs. Jan van Barneveld
