"Ontwaakt, gij die slaapt"
Feike ter Velde • 77 - 2001/02 • Uitgave: 13
Deze bekende tekst uit de brief van Paulus aan de gemeente te Efeze is een oproep om wakker te worden. Word wakker, kijk om je heen, kijk naar de werkelijkheid van de wereld, naar de werkelijkheid van je leven, naar de werkelijkheid van God. Die oproep heeft alles te maken met onze levenswandel vandaag. Het was het thema van de Toogdag en het is het jaarthema van onze landelijke activiteiten. Wie wakker wordt en kijkt, ziet wonderbaarlijke dingen.
Jaren geleden hoorde ik het getuigenis van de bekende zwarte evangelist uit Zuid-Afrika, Shadrach Maloka. Op een dag was hij tot levend geloof in de Here Jezus gekomen. Hij vertelde, dat, toen hij de volgende morgen wakker werd en naar buiten stapte, de hele wereld was veranderd. Vol verbazing keek hij naar de bomen, de bloemen, de blauwe lucht. Verbaasd riep hij uit: dit heb ik nog nooit gezien. Hij hoorde vogels zingen, een geluid dat hij nooit eerder had gehoord, hij zag de kleuren, die hij nooit eerder had gezien. Twintig jaar oud en nu pas ontwaakt!
DE WERELD
We volgen de dingen in de wereld via het dagelijks nieuws, we vormen er ons een beeld bij, en gaan over tot de orde van de dag. Wie even de tijd neemt, nadenkt en de wereld ziet in bijbels perspectief, ziet veel meer. Vanuit het verleden komt er een kijk op het heden en op de toekomst. Een christen, die vanuit Gods Woord leert leven, kan nooit genoegen nemen met alleen het heden, het hier-en-nu van alle dag. Wie vanuit bijbels perspectief leert leven en de dingen van elke dag daarin een plaats geeft, heeft rust en ziet dat de levende God alle dingen draagt door het Woord van Zijn kracht. Van daaruit mogen christenen op alle niveaus van de samenleving hun stem doen horen, wetende dat de God van de Bijbel, de God van Israël ook eens Zijn stem deed horen en straks opnieuw Zijn stem zal doen horen. Dat spreken, in de oordelen van de eindtijd, zal ontzagwekkend zijn.
Hij zal de volkeren oordelen, Hij zal Israël verlossen en Jezus Christus zal komen met macht en majesteit. In dit perspectief kijken we naar deze wereld. We kennen "de zekerheid van de dingen die we hopen en we hebben het bewijs van de dingen die we niet zien" (Hebr. 11:1).
Vanuit die zekerheid kijken we - zij het soms met een bang gemoed - naar de ontwikkeling in Israël. De druk op het volk wordt steeds meer opgevoerd door de vijanden rondom. De Islam heeft een lange adem, dat is in de geschiedenis wel gebleken. Heel de Islamitische wereld kijkt met vreugde naar de bloedige terreur van Palestijnse zelfmoordcommando's. Hezbollah, in Zuid-Libanon, houdt Israëls soldaten op het vermoeiende toppunt van de hoogste paraatheid. Zolang er geen doden vallen houden de media zich met andere dingen bezig. Zodra er weer bloed vloeit is Israël weer nieuws. Hoe meer bloed, des temeer nieuws, maar ook des temeer kritiek en internationale druk op Israël. Zo is vandaag de wereld waarin wij leven. Wie alleen maar naar het hier-en-nu kijkt begrijpt weinig van wat zich daar afspeelt. Wie de dingen in bijbels perspectief ziet begrijpt terstond waarop het uitloopt in het Midden-Oosten en met Israël.
Zo ook als het gaat om de ontwikkelingen in ons eigen land. Onze regering is goddeloos geworden en nieuwe wetten worden gebaseerd op wat de meeste mensen vinden van iets. Zo worden de huidige opvattingen over seksualiteit, tot ons gekomen via de televisie en uit het vunzige brein van de smaakmakers aldaar, vastgelegd in wetten als het homohuwelijk. Hetzelfde geldt voor normen rond leven en dood. Via die nieuwe wetten gedraagt onze overheid zich steeds meer als de dwingende zedenmeester. Iedereen moet denken volgens haar normen. Men legt dit nu ook dwingend op aan het onderwijs. Kinderen moet al jong leren dat homoseksualiteit normaal is, vindt de minister. Leerkrachten die homofiel zijn moeten zich vooral naar de kinderen toe prostitueren met hun roze driehoek opgespeld. Bovendien moet iedereen de opvattingen van het COC - de belangenvereniging van homoseksuelen in ons land - omhelzen. Hoelang zal het nog duren voordat ook de kerk in ons land deze opvattingen dwingend opgelegd krijgt?
JE LEVEN
Wie ontwaakt uit de slaap ziet ook het eigen leven in bijbels perspectief. Dan komen dingen als zonde en schuld aan het licht. Vroeger was dat alleen maar 'theorie' maar in die bijbelse ontwaking wordt het werkelijkheid in het eigen leven, zoals dat voorheen nooit is geweest. Sommigen komen met een schok tot ontwaken, bij anderen breekt langzamerhand het daglicht door en gaan de ogen open. Dit is een bijzonder heilzaam ontwaken met grote gevolgen. Men ziet zichzelf voor het eerst in het licht van een heilig God. Ontzagwekkend is Zijn heiligheid en enorm onze zondigheid en verlorenheid. Soms komt men pas aan het einde van het leven tot de diepte van die werkelijkheid. Het moet ons ook geopenbaard worden door de Heilige Geest. Het is niet met natuurlijke ogen te zien. Het wonderlijke is dat als de Geest die werkelijkheid openbaart, van de eigen verlorenheid, dan presenteert Hij tegelijkertijd Gods grote barmhartigheid en vergevende liefde aan. Zo kan het mogelijk worden dat, wanneer iemand die definitieve mededeling van de dokter krijgt, dat de ziekte ongeneselijk is, er een hemelse invasie van genade in het hart plaatsvindt. Nooit eerder brak de zekerheid van het eeuwig behoud zo helder door. Wie - soms met een schok - ontwaakt uit de slaap, ziet wonderbaarlijke dingen. De hemel komt dichterbij, de wereld schuift verder weg.
GOD
Voor wie uit de slaap ontwaakt gaat de Bijbel open. De Bijbel als het Woord van God! Niet de Bijbel als vroom boek. Helaas, wordt hij als zodanig vaak misbruikt. Natuurlijk is de Bijbel ook vol van literaire schoonheid, maar dat is geen doel in zichzelf. Dat wijst alleen maar op zijn hoge afkomst. Het herschrijven en ontkrachten van zijn boodschap, zoals ds. Nico Ter Linden doet, is niets minder dan de Bijbel vermoorden en zijn inspirator, de Heilige Geest, minachten. Maar wie de Bijbel als Gods Woord gaat zien, in de betekenis ervan zoals de Bijbel die zelf geeft, krijgt een andere Bijbel. Hij krijgt ook zicht op de levende God, die Zichzelf daarin openbaart. Hij krijgt ook oog voor de geboden van God en de kracht ervan, wanneer die in het leven van elke dag worden gehoorzaamd en toegepast. Dan wordt de Bijbel een "licht op het pad en een lamp voor de voet" (Ps. 119:105).
Eeuwen lang hebben we in onze cultuur God gekend als de 'ónbekende bekende'. De invloed van de godsdienst in onze westerse cultuur is enorm geweest. In de kunstgeschiedenis zien we dit misschien het best. Tot het begin van de twintigste eeuw was de christelijke religie de bron van inspiratie voor componisten, schilders en dichters. In die cultuur - met haar vele godsbeelden, van uiterst vrijzinnig tot uiterst rechtzinnig - had de Kerk een zeer belangrijke plaats. Maar dat is vooral na de Tweede Wereldoorlog dramatisch veranderd.
Wie ontwaakt uit de slaap van het drukke leven gaat oog krijgen voor de levende God, die zich in het Woord aan ons openbaart, die Zich in de Zoon met ons verzoent en die Zich in de Geest aan ons heeft gegeven. Over de grenzen van ons verstaan en begrijpen is de levende God er en deelt Zich aan ons mee, zoals Hij is. Omdat Hij er is buiten de grenzen van ons leven en begrijpen, blijft Hij voor ons een geheimenis. Niet in de zin dat we niets van Hem weten, dat Hij een raadsel is waar we nooit uitkomen. Nee. Hij. de Schepper van hemel en aarde, krijgt een gezicht in de Persoon van Jezus, Zijn Zoon. Het kennen van God is het kennen van de ultieme Waarheid. Dat kennen gaat veel dieper dan het menselijk intellect. Het is een 'hartskennen'. Hem te kennen betekent dat een eeuwige dorst wordt gelest, de dorst naar God. Hij is de oorsprong van ons leven, uit Zijn hand zijn wij voortgekomen en diep in ons aller binnenste is er de hunkering naar Hem. Hem te kennen door de Here Jezus is de grootste Waarheid waarin ons eeuwig heil ligt besloten.
Daarom, o mens, ontwaakt!
Feike ter Velde
Jaren geleden hoorde ik het getuigenis van de bekende zwarte evangelist uit Zuid-Afrika, Shadrach Maloka. Op een dag was hij tot levend geloof in de Here Jezus gekomen. Hij vertelde, dat, toen hij de volgende morgen wakker werd en naar buiten stapte, de hele wereld was veranderd. Vol verbazing keek hij naar de bomen, de bloemen, de blauwe lucht. Verbaasd riep hij uit: dit heb ik nog nooit gezien. Hij hoorde vogels zingen, een geluid dat hij nooit eerder had gehoord, hij zag de kleuren, die hij nooit eerder had gezien. Twintig jaar oud en nu pas ontwaakt!
DE WERELD
We volgen de dingen in de wereld via het dagelijks nieuws, we vormen er ons een beeld bij, en gaan over tot de orde van de dag. Wie even de tijd neemt, nadenkt en de wereld ziet in bijbels perspectief, ziet veel meer. Vanuit het verleden komt er een kijk op het heden en op de toekomst. Een christen, die vanuit Gods Woord leert leven, kan nooit genoegen nemen met alleen het heden, het hier-en-nu van alle dag. Wie vanuit bijbels perspectief leert leven en de dingen van elke dag daarin een plaats geeft, heeft rust en ziet dat de levende God alle dingen draagt door het Woord van Zijn kracht. Van daaruit mogen christenen op alle niveaus van de samenleving hun stem doen horen, wetende dat de God van de Bijbel, de God van Israël ook eens Zijn stem deed horen en straks opnieuw Zijn stem zal doen horen. Dat spreken, in de oordelen van de eindtijd, zal ontzagwekkend zijn.
Hij zal de volkeren oordelen, Hij zal Israël verlossen en Jezus Christus zal komen met macht en majesteit. In dit perspectief kijken we naar deze wereld. We kennen "de zekerheid van de dingen die we hopen en we hebben het bewijs van de dingen die we niet zien" (Hebr. 11:1).
Vanuit die zekerheid kijken we - zij het soms met een bang gemoed - naar de ontwikkeling in Israël. De druk op het volk wordt steeds meer opgevoerd door de vijanden rondom. De Islam heeft een lange adem, dat is in de geschiedenis wel gebleken. Heel de Islamitische wereld kijkt met vreugde naar de bloedige terreur van Palestijnse zelfmoordcommando's. Hezbollah, in Zuid-Libanon, houdt Israëls soldaten op het vermoeiende toppunt van de hoogste paraatheid. Zolang er geen doden vallen houden de media zich met andere dingen bezig. Zodra er weer bloed vloeit is Israël weer nieuws. Hoe meer bloed, des temeer nieuws, maar ook des temeer kritiek en internationale druk op Israël. Zo is vandaag de wereld waarin wij leven. Wie alleen maar naar het hier-en-nu kijkt begrijpt weinig van wat zich daar afspeelt. Wie de dingen in bijbels perspectief ziet begrijpt terstond waarop het uitloopt in het Midden-Oosten en met Israël.
Zo ook als het gaat om de ontwikkelingen in ons eigen land. Onze regering is goddeloos geworden en nieuwe wetten worden gebaseerd op wat de meeste mensen vinden van iets. Zo worden de huidige opvattingen over seksualiteit, tot ons gekomen via de televisie en uit het vunzige brein van de smaakmakers aldaar, vastgelegd in wetten als het homohuwelijk. Hetzelfde geldt voor normen rond leven en dood. Via die nieuwe wetten gedraagt onze overheid zich steeds meer als de dwingende zedenmeester. Iedereen moet denken volgens haar normen. Men legt dit nu ook dwingend op aan het onderwijs. Kinderen moet al jong leren dat homoseksualiteit normaal is, vindt de minister. Leerkrachten die homofiel zijn moeten zich vooral naar de kinderen toe prostitueren met hun roze driehoek opgespeld. Bovendien moet iedereen de opvattingen van het COC - de belangenvereniging van homoseksuelen in ons land - omhelzen. Hoelang zal het nog duren voordat ook de kerk in ons land deze opvattingen dwingend opgelegd krijgt?
JE LEVEN
Wie ontwaakt uit de slaap ziet ook het eigen leven in bijbels perspectief. Dan komen dingen als zonde en schuld aan het licht. Vroeger was dat alleen maar 'theorie' maar in die bijbelse ontwaking wordt het werkelijkheid in het eigen leven, zoals dat voorheen nooit is geweest. Sommigen komen met een schok tot ontwaken, bij anderen breekt langzamerhand het daglicht door en gaan de ogen open. Dit is een bijzonder heilzaam ontwaken met grote gevolgen. Men ziet zichzelf voor het eerst in het licht van een heilig God. Ontzagwekkend is Zijn heiligheid en enorm onze zondigheid en verlorenheid. Soms komt men pas aan het einde van het leven tot de diepte van die werkelijkheid. Het moet ons ook geopenbaard worden door de Heilige Geest. Het is niet met natuurlijke ogen te zien. Het wonderlijke is dat als de Geest die werkelijkheid openbaart, van de eigen verlorenheid, dan presenteert Hij tegelijkertijd Gods grote barmhartigheid en vergevende liefde aan. Zo kan het mogelijk worden dat, wanneer iemand die definitieve mededeling van de dokter krijgt, dat de ziekte ongeneselijk is, er een hemelse invasie van genade in het hart plaatsvindt. Nooit eerder brak de zekerheid van het eeuwig behoud zo helder door. Wie - soms met een schok - ontwaakt uit de slaap, ziet wonderbaarlijke dingen. De hemel komt dichterbij, de wereld schuift verder weg.
GOD
Voor wie uit de slaap ontwaakt gaat de Bijbel open. De Bijbel als het Woord van God! Niet de Bijbel als vroom boek. Helaas, wordt hij als zodanig vaak misbruikt. Natuurlijk is de Bijbel ook vol van literaire schoonheid, maar dat is geen doel in zichzelf. Dat wijst alleen maar op zijn hoge afkomst. Het herschrijven en ontkrachten van zijn boodschap, zoals ds. Nico Ter Linden doet, is niets minder dan de Bijbel vermoorden en zijn inspirator, de Heilige Geest, minachten. Maar wie de Bijbel als Gods Woord gaat zien, in de betekenis ervan zoals de Bijbel die zelf geeft, krijgt een andere Bijbel. Hij krijgt ook zicht op de levende God, die Zichzelf daarin openbaart. Hij krijgt ook oog voor de geboden van God en de kracht ervan, wanneer die in het leven van elke dag worden gehoorzaamd en toegepast. Dan wordt de Bijbel een "licht op het pad en een lamp voor de voet" (Ps. 119:105).
Eeuwen lang hebben we in onze cultuur God gekend als de 'ónbekende bekende'. De invloed van de godsdienst in onze westerse cultuur is enorm geweest. In de kunstgeschiedenis zien we dit misschien het best. Tot het begin van de twintigste eeuw was de christelijke religie de bron van inspiratie voor componisten, schilders en dichters. In die cultuur - met haar vele godsbeelden, van uiterst vrijzinnig tot uiterst rechtzinnig - had de Kerk een zeer belangrijke plaats. Maar dat is vooral na de Tweede Wereldoorlog dramatisch veranderd.
Wie ontwaakt uit de slaap van het drukke leven gaat oog krijgen voor de levende God, die zich in het Woord aan ons openbaart, die Zich in de Zoon met ons verzoent en die Zich in de Geest aan ons heeft gegeven. Over de grenzen van ons verstaan en begrijpen is de levende God er en deelt Zich aan ons mee, zoals Hij is. Omdat Hij er is buiten de grenzen van ons leven en begrijpen, blijft Hij voor ons een geheimenis. Niet in de zin dat we niets van Hem weten, dat Hij een raadsel is waar we nooit uitkomen. Nee. Hij. de Schepper van hemel en aarde, krijgt een gezicht in de Persoon van Jezus, Zijn Zoon. Het kennen van God is het kennen van de ultieme Waarheid. Dat kennen gaat veel dieper dan het menselijk intellect. Het is een 'hartskennen'. Hem te kennen betekent dat een eeuwige dorst wordt gelest, de dorst naar God. Hij is de oorsprong van ons leven, uit Zijn hand zijn wij voortgekomen en diep in ons aller binnenste is er de hunkering naar Hem. Hem te kennen door de Here Jezus is de grootste Waarheid waarin ons eeuwig heil ligt besloten.
Daarom, o mens, ontwaakt!
Feike ter Velde
