(On)natuurlijk aardig zijn voor elkaar

Corine Daane • 94 - 2018 • Uitgave: 22
Waar de dagen korter en donker zijn, gaan we massaal op zoek naar gezelligheid en licht. Voor één maand lief zijn voor elkaar. Verdraagzaam. Gunnend. Want oh, dat goede kerstgevoel is zó belangrijk!

IJverig halen we de kerstversiering tevoorschijn en versieren we onze huizen met de mooiste lichtjes en ornamenten. We puzzelen úren op de gastenlijst voor de kerstdagen en ja, dan moeten we ook nog kiezen voor welk menu we gaan! En heb je er al aan gedacht dat je eigenlijk nieuwe kleding nodig hebt? Het liefst passend bij wat je zus en haar gezin aandoen, want dat staat zo leuk op de nieuw te maken familiefoto! Als je daar aan denkt krijg je al de bibbers, want al geniet je van kinderen, samen tegelijk lief lachen op het goede moment lijkt gewoon niet mogelijk. Of er zit een clowntje bij óf een van de schatjes vindt het gepast om heel hard te gaan huilen. Je zucht en voelt de kerststress opkomen.

Onderlinge liefde
Welkom in de wereld van 2018 waar gezelligheid en feestdagen voor steeds meer mensen oorzaak zijn van verhoogde bloeddruk, boze uitvallen en hartkloppingen.
Hoe kan het bestaan dat het mooi versieren van je huis, het ontmoeten van je geliefden en hen verwennen met een heerlijke maaltijd, zoveel stress veroorzaken? Zou het kunnen zijn dat er gecompenseerd wordt? De onderlinge liefde verkilt. Om ons heen (en als we eerlijk zijn, ook in ons eigen hart) bemerken we de neiging om zelfzuchtig te leven – zuchtend naar bevestiging van jouw ‘zelf’. Erkenning, gezien worden, desnoods door de ander een elleboogje te geven zodat die in jouw schaduw terecht komt. Maar dan komt de decembermaand. Opeens moeten we aardig zijn tegen die ene collega (hoe heet die ook alweer?) en interesse tonen in dat familielid die je maar één keer per jaar ziet en altijd vol verhalen zit. Opeens zie je weer hoe groot je vriendenkring is – en ontdek je tot je schaamte hoe lang het geleden is dat je die ene vriendin gesproken hebt.

Vals licht verjagen
December is de maand waarin we minder tijd hebben voor ‘zelf’ en meer oog willen hebben voor anderen. En dat botst. Want er kan maar één persoon tegelijk de aandacht krijgen. Best lastig! Dit is de context waarin wij als christinnen een lichtend licht en een zoutend zout mogen zijn! Wat een kansen! Beseffend dat we met Christus gekruisigd zijn (Galaten 2:20), is de zucht naar ‘zelf’ voorbij en valt het ons niet zwaar om ons naar anderen uit te strekken. Sterker nog, we leven ons uit (Romeinen 12:10). Of gedraagt je oude ik zich nog levendig? Misschien is dat dan huiswerk eer je deze maand instapt met Hem? Waar mensen duisternis opmerken en die proberen te verjagen met vals licht (hoe gezellig het er ook uitziet!), mogen wij hen wijzen op het Licht dat in onze duisternis geschenen heeft! (Johannes 1:4,5) Waar innerlijke honger en armoede gestild worden met overdadig veel en lekker eten, mogen wij in eenvoud het Brood van het Leven (Johannes 6:47-51) uitdelen.

Kookkunst als platvorm
Dus dames, versier het huis waarin je woont en laat het kaarslicht en de sfeerverlichting richtingwijzers zijn naar het Licht dat in jouw hart geschenen heeft en ook in andere harten kan opgaan. Dek de tafels en gebruik je kookkunst als platvorm om je geliefden en bekenden te bereiken met het Brood van het Leven!
Ik wens je een gezegende FEESTmaand toe, vol kansen om de Here Jezus, Immanuel, God met ons, uit te delen aan de mensen die Hij op je pad, in je huis of bij je aan tafel zal uitnodigen.

Corine Daane