Onaangename verrassing

Jef de Vriese • 93 - 2017 • Uitgave: 8
‘Bedenk dan, hoe gij het ontvangen en gehoord hebt en bewaar het en bekeer u’ (Openbaring 3:3). Wanneer Christus spreekt over het leven, dan is dat leven aan de gemeente te Sardes niet onbekend. Ze hebben het gekend, maar het is verwaterd zonder dat ze er erg in hadden. Ze waren een modelgemeente, maar zijn op hun lauweren gaan rusten. Ze zijn niet blijvend bezig geweest met wat ze gehoord hebben. Wat ze ontvangen hebben, is links blijven liggen.
Omkijken is de boodschap: welk evangelie hebben ze destijds zo van harte omarmd? Welk engagement, welke inzet, welke ijver heeft dat toen in hen wakker gemaakt? Hoe hebben ze dat toch uit hun vingers kunnen laten glippen? Zij hoeven zich niet de vraag te stellen welk mysterieus ingrediënt nog aan hun geestelijk leven of gemeentewerking ontbreekt, maar terug alle ruimte laten voor de aanspraken van Christus op hun doen en laten. De gezindheid waarmee ze in het geestelijke leven staan, moet veranderen. Zij moeten niet gelijk alles weggooien wat zij nog hebben. Voor er sprake is van een herstel, moeten ze alle aandacht geven aan wat ze nog wel bezitten. Dat moeten ze veilig stellen en zich bekeren.
Waakzaamheid houdt zowel een besef van onveiligheid in, als de bereidheid te strijden om de bedreiging te keren. Jezus schudt de gemeente die zich veilig waant wakker met een waarschuwing. Als de gelovigen te Sardes menen dat hun niets kan overkomen, wordt de wederkomst van de Heer voor hen een onaangename verrassing!
Geldt dat mogelijk ook voor jou?

Jef De Vriese