"...om mij dichter bij God te brengen"

Marianne Glashouwer-van der Lugt • 77 - 2001/02 • Uitgave: 17
Na een spreekbeurt tijdens een koffieochtend voor vrouwen komt ze naar me toe. Een al wat oudere vrouw. Ze wil haar verhaal kwijt. Ze vertelt dat haar man al lang geleden overleden is, en dat ze 8 kinderen heeft. En over die kinderen gaat het nu juist. Ze zijn bijna allemaal(!) getrouwd, maar helaas ook weer gescheiden. Sommigen hebben na hun huwelijk zelfs een lesbische of homoseksuele relatie aangeknoopt. "En toch heb ik ze in het geloof opgevoed en ze mee naar de kerk genomen. Begrijpt u dat nou?" Nee, dat is niet te begrijpen, maar het gebeurt wel. "En weet u waarom dat nu allemaal gebeurt?", zei ze toen. "Om mij te leren om alleen maar op God te vertrouwen, en om mij dichter bij Hem te brengen". Ze was in staat er een geestelijke les voor haarzelf uit te halen en in te zien.

Het maakte indruk op me dat je zó kunt spreken over de moeilijkheden in je leven, en dan kunt zeggen dat ook deze gebeurtenissen je helpen om dichter bij God te komen. Een tekst uit de brief van de apostel Paulus aan de gemeente in Rome komt me te binnen: "Wij weten nu, dat God alle dingen doet medewerken ten goede voor hen, die God liefhebben, die volgens zijn voornemen geroepenen zijn." (Rom. 8:28). Alle dingen? Ook de moeilijkheden en problemen? Het staat er wel, en blijkbaar zijn er mensen die dat ook zo ervaren!

Wij maken allemaal dingen mee in ons leven die we niet begrijpen. Waarom overkomt mij dat nu? Waar heb ik dit aan verdiend? Als ik naar een ander kijk, dan lijkt die het altijd veel gemakkelijker te hebben! We zijn opstandig en boos. We ballen onze vuisten naar de hemel, of "raken ons geloof kwijt". Maar we mogen met onze opstandigheid naar God gaan! We mogen het Hem voorleggen waar we moeite mee hebben, of wat we niet begrijpen. De hemel is niet van koper, zoals je zo vaak hoort. Door het offer van de Here Jezus hebben we een Vader die in de hemel is, en die altijd naar ons luistert. Heel persoonlijk. Hij kent ons beter dan we onszelf kennen, en soms hebben wij het nodig om door de diepte heen te gaan. Maar Hij wacht altijd op ons, zoals de vader van de verloren zoon altijd op de uitkijk stond of zijn zoon er al aan kwam, en toen de zoon terug kwam, richtte hij een feestmaal voor hem aan. Geen woord van verwijt. Zo wacht onze Vader er altijd op dat wij met onze vragen en problemen naar Hem komen, zodat Hij ons kan helpen en dragen door de moeilijkheden heen. Zoals in het mooie gedicht "Voetstappen in het zand" staat. Als wij vragen: "Waar was U, Here, toen ik het zo moeilijk had?". Dan antwoordt Hij: "Ik heb je door die moeilijke tijd heen gedragen, maar je hebt het niet eens gemerkt!" Na de hersenoperatie van mijn man kregen we dat gedicht op een tegeltje van een vriend cadeau. Het maakte diepe indruk op ons, en we hebben toen ervaren, dat God inderdaad alles (ook een ernstige ziekte) doet meewerken ten goede voor degenen die Hem liefhebben. Het gebeurde opdat wij dichter bij Hem zouden komen!

Marianne Glashouwer-van der Lugt