Olie en eigenbelang
Martin Penning • 93 - 2017 • Uitgave: 4
(en waarom we van de VN niks hoeven te verwachten)
Wat is de houding van de grootmachten ten opzichte van de landen en gebeurtenissen in het Midden-Oosten? Zoeklicht-hoofdredacteur Martin Penning ging op bezoek bij Feike ter Velde. Onder het genot van een kop koffie spraken zij over de wereldpolitiek, het Midden-Oosten en de onrust in de wereld.
Feike, hoe zie jij het Midden-Oosten anno 2017?
Deze regio is al vele jaren een gebied vol onrust. Daarbij kun je er niet omheen dat door de aanstelling van de nieuwe president van de Verenigde Staten, Donald Trump, veranderingen op komst zijn. Hoe deze veranderingen eruit zullen zien, is op dit moment moeilijk in te schatten. Wel kunnen wij concluderen dat de positie van Amerika op het wereldtoneel door het beleid van president Obama duidelijk verzwakt is. Ook de invloed van Amerika in het Midden-Oosten is de afgelopen 8 jaar verminderd. Wat begon met de, voor veel mensen, indrukwekkende speech in 2009 in Cairo is uitgelopen op een deceptie.
Maar de geschiedenis en ook de situatie vandaag de dag in het Midden-Oosten is niet los te zien van Israël. Vanaf 1948, het jaar waarin de staat Israël is opgericht, draait bijna alles wat er gebeurt in het Midden-Oosten om dit land en het volk van God. Denk maar aan de conferentie van afgelopen zondag (15 januari, MP) waar 70 landen in Parijs zijn samen gekomen om met elkaar te praten over een volwaardige Palestijnse staat.
Waarom zijn de grootmachten zo geïnteresseerd in het Midden-Oosten?
Door de jaren heen waren de grootmachten (Amerika, Europa, China, Rusland) afhankelijk van het Midden-Oosten vanwege de olie. Het is goed mogelijk dat de vraag naar olie de aankomende jaren afneemt. Dit als gevolg van de zoektocht van deze grootmachten naar andere energiebronnen en dat ze zich moeten houden aan de afspraken die zijn gemaakt op de klimaatconferenties. Als de vraag naar olie afneemt, zal de interesse voor het Midden-Oosten ook afnemen.
Vergeet niet dat (wereld)politiek alles te maken heeft met eigenbelang. Dat Rusland het initiatief naar zich toegetrokken heeft in de oorlog in Syrië, is niet omdat Poetin zo begaan is met het land of de Syrische burgers. Door deze actie heeft Poetin zichzelf en Rusland weer op de kaart gezet en zowel Amerika als de Europese landen hebben het nakijken. Het is uit eigenbelang dat de wereldmachten geïnteresseerd zijn in het Midden-Oosten.
Daarom maak ik mij ook geen illusies, kijkend naar de wereldleiders, over de toekomst van het Midden-Oosten en van Israël. Maar ik lees mijn Bijbel en vol vertrouwen weet ik dat Gods plan doorgaat. Dat mochten wij overduidelijk zien in 1948 bij de oprichting van de staat Israël. Drie jaar na de afschuwelijke Holocaust in Europa is er de opstandingsdag van Israël. Zoals in Daniël 2 staat ‘Hij zet koningen af en stelt koningen aan’. De regeringsleiders zijn er bij gratie Gods en Hij komt tot Zijn doel.
Helaas hebben de wereldleiders daar geen oog voor. Maar waar ik mij nog veel meer zorgen om maak, is dat veel kerken er ook geen oog voor hebben. Israël groeit en bloeit en wordt zowat door de hele wereldpolitiek aangevallen terwijl kerken zwijgen!
Had jij verwacht dat Rusland en Turkije op dit moment zo’n rol zouden spelen op het wereldtoneel?
Nee, dat had ik nog niet verwacht. Denk daarbij niet dat Poetin en Erdogan elkaar zo aardig vinden. Maar dat deze twee landen met elkaar flirten heeft ook weer alles te maken met eigenbelang. Turkije is onderdeel van de NAVO en Rusland heeft er alle belang bij als er een verstoorde relatie is tussen de NAVO en Turkije. Het gevolg is dat Turkije een obstakel is voor de NAVO-landen om het Midden-Oosten militair te bereiken. Door de relatie tussen Rusland en Turkije wordt de NAVO buitenspel gezet.
Profetisch gezien kun je de rol van Rusland en Turkije wel duiden. De vijand van Israël komt uit het noorden. Dat zou goed Rusland kunnen zijn en die baant zich een weg naar Israël via Turkije.
Rusland en Amerika zijn al lang spelers op het wereldtoneel. Maar er is een nieuwe speler in aantocht, China. Hoe kijk jij daar tegenaan?
China is een opkomende macht. De Bijbel spreekt over ‘de koningen die van de opgang van de zon komen’. Het is een enorm land met grote inwonersaantallen en buitengewone mogelijkheden. Maar de expansiedrift van dit land en de agressieve toon waarmee dit gebeurt zijn verontrustend. De landen eromheen ervaren de houding van China als een bedreiging. De militaire opbouw is een waar schrikbeeld. Hoewel ze militair gezien nog ver in de schaduw staan van Amerika, neemt hun kracht snel toe. Door dit alles wordt er tegenwoordig, ook door de wereldleiders, steeds meer rekening gehouden met China.
Kunnen wij nog iets van de Verenigde Naties verwachten?
Niks! De Verenigde Naties zijn een schaamlap voor de wereldpolitiek. De vijf permanente landen (China, Frankrijk, Rusland, de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk) maken de dienst uit. Het is trouwens opmerkelijk dat Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk nog deel uit maken van de VN. Want als je kijkt naar de Europese Unie is het Duitsland dat de macht naar zich toegetrokken heeft. De secretaris-generaal van de Verenigde Naties is een marionet van de politieke leiders. Tot voor kort was Ban Ki-moon de leider maar ik moet eerlijk zeggen dat de naam van zijn opvolger (de Portugees António Guterres) mij ontgaan is. Kun je nagaan!
In de beginperiode van de Verenigde Naties (1945-1946) wilden de toen aangesloten landen zo snel mogelijk de schande van de Holocaust wegpoetsen. Het is daarom dat ze in de beginperiode positief hebben meegewerkt om de staat Israël te verwezenlijken. Maar naarmate de tijd verstreek hebben de moslimlanden, als gevolg van de olie, steeds meer zeggenschap gekregen. Het gevolg is dat er door de jaren heen een anti-Israël beleid is gevoerd.
En de Europese Unie?
Ook van die kant hoeft Israël niets te verwachten. Sinds de oprichting van de EU is daar al een anti-Israël politiek gevoerd, met Frankrijk voorop. Het is daarom niet verwonderlijk dat de conferentie van 15 januari jl. plaatsvond in Parijs. Door de Franse revolutie is het humanisme echt goed op de kaart gezet. Met het gedachtegoed ‘geen God en geen meester’ is de mens centraal komen te staan en is God verdwenen. Het humanisme is de godsdienst van de eindtijd. Hierdoor zal het antisemitisme alleen maar gaan toenemen omdat er vijandschap is tegen de God van de Bijbel en Zijn volk waar de Messias uit geboren is.
Maar wij hoeven geen angst te hebben voor de toekomst. Niet voor ons persoonlijk leven en niet voor dat wat er in de wereld gebeurt. Want God laat niet los wat Zijn hand begonnen is te doen. Kijk maar naar Psalm 2.
Martin Penning
Waarom woeden de heidenvolken
en bedenken de volken wat zonder inhoud is?
De koningen van de aarde stellen zich op
en de vorsten spannen samen
tegen de Heere en tegen Zijn Gezalfde:
Laten wij Hun banden verscheuren
en Hun touwen van ons werpen!
Die in de hemel woont, zal lachen,
de Heere zal hen bespotten.
Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn,
in Zijn brandende toorn hun schrik aanjagen.
Ik heb Mijn Koning toch gezalfd
over Sion, Mijn heilige berg.
Psalm 2:2-6
Wat is de houding van de grootmachten ten opzichte van de landen en gebeurtenissen in het Midden-Oosten? Zoeklicht-hoofdredacteur Martin Penning ging op bezoek bij Feike ter Velde. Onder het genot van een kop koffie spraken zij over de wereldpolitiek, het Midden-Oosten en de onrust in de wereld.
Feike, hoe zie jij het Midden-Oosten anno 2017?
Deze regio is al vele jaren een gebied vol onrust. Daarbij kun je er niet omheen dat door de aanstelling van de nieuwe president van de Verenigde Staten, Donald Trump, veranderingen op komst zijn. Hoe deze veranderingen eruit zullen zien, is op dit moment moeilijk in te schatten. Wel kunnen wij concluderen dat de positie van Amerika op het wereldtoneel door het beleid van president Obama duidelijk verzwakt is. Ook de invloed van Amerika in het Midden-Oosten is de afgelopen 8 jaar verminderd. Wat begon met de, voor veel mensen, indrukwekkende speech in 2009 in Cairo is uitgelopen op een deceptie.
Maar de geschiedenis en ook de situatie vandaag de dag in het Midden-Oosten is niet los te zien van Israël. Vanaf 1948, het jaar waarin de staat Israël is opgericht, draait bijna alles wat er gebeurt in het Midden-Oosten om dit land en het volk van God. Denk maar aan de conferentie van afgelopen zondag (15 januari, MP) waar 70 landen in Parijs zijn samen gekomen om met elkaar te praten over een volwaardige Palestijnse staat.
Waarom zijn de grootmachten zo geïnteresseerd in het Midden-Oosten?
Door de jaren heen waren de grootmachten (Amerika, Europa, China, Rusland) afhankelijk van het Midden-Oosten vanwege de olie. Het is goed mogelijk dat de vraag naar olie de aankomende jaren afneemt. Dit als gevolg van de zoektocht van deze grootmachten naar andere energiebronnen en dat ze zich moeten houden aan de afspraken die zijn gemaakt op de klimaatconferenties. Als de vraag naar olie afneemt, zal de interesse voor het Midden-Oosten ook afnemen.
Vergeet niet dat (wereld)politiek alles te maken heeft met eigenbelang. Dat Rusland het initiatief naar zich toegetrokken heeft in de oorlog in Syrië, is niet omdat Poetin zo begaan is met het land of de Syrische burgers. Door deze actie heeft Poetin zichzelf en Rusland weer op de kaart gezet en zowel Amerika als de Europese landen hebben het nakijken. Het is uit eigenbelang dat de wereldmachten geïnteresseerd zijn in het Midden-Oosten.
Daarom maak ik mij ook geen illusies, kijkend naar de wereldleiders, over de toekomst van het Midden-Oosten en van Israël. Maar ik lees mijn Bijbel en vol vertrouwen weet ik dat Gods plan doorgaat. Dat mochten wij overduidelijk zien in 1948 bij de oprichting van de staat Israël. Drie jaar na de afschuwelijke Holocaust in Europa is er de opstandingsdag van Israël. Zoals in Daniël 2 staat ‘Hij zet koningen af en stelt koningen aan’. De regeringsleiders zijn er bij gratie Gods en Hij komt tot Zijn doel.
Helaas hebben de wereldleiders daar geen oog voor. Maar waar ik mij nog veel meer zorgen om maak, is dat veel kerken er ook geen oog voor hebben. Israël groeit en bloeit en wordt zowat door de hele wereldpolitiek aangevallen terwijl kerken zwijgen!
Had jij verwacht dat Rusland en Turkije op dit moment zo’n rol zouden spelen op het wereldtoneel?
Nee, dat had ik nog niet verwacht. Denk daarbij niet dat Poetin en Erdogan elkaar zo aardig vinden. Maar dat deze twee landen met elkaar flirten heeft ook weer alles te maken met eigenbelang. Turkije is onderdeel van de NAVO en Rusland heeft er alle belang bij als er een verstoorde relatie is tussen de NAVO en Turkije. Het gevolg is dat Turkije een obstakel is voor de NAVO-landen om het Midden-Oosten militair te bereiken. Door de relatie tussen Rusland en Turkije wordt de NAVO buitenspel gezet.
Profetisch gezien kun je de rol van Rusland en Turkije wel duiden. De vijand van Israël komt uit het noorden. Dat zou goed Rusland kunnen zijn en die baant zich een weg naar Israël via Turkije.
Rusland en Amerika zijn al lang spelers op het wereldtoneel. Maar er is een nieuwe speler in aantocht, China. Hoe kijk jij daar tegenaan?
China is een opkomende macht. De Bijbel spreekt over ‘de koningen die van de opgang van de zon komen’. Het is een enorm land met grote inwonersaantallen en buitengewone mogelijkheden. Maar de expansiedrift van dit land en de agressieve toon waarmee dit gebeurt zijn verontrustend. De landen eromheen ervaren de houding van China als een bedreiging. De militaire opbouw is een waar schrikbeeld. Hoewel ze militair gezien nog ver in de schaduw staan van Amerika, neemt hun kracht snel toe. Door dit alles wordt er tegenwoordig, ook door de wereldleiders, steeds meer rekening gehouden met China.
Kunnen wij nog iets van de Verenigde Naties verwachten?
Niks! De Verenigde Naties zijn een schaamlap voor de wereldpolitiek. De vijf permanente landen (China, Frankrijk, Rusland, de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk) maken de dienst uit. Het is trouwens opmerkelijk dat Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk nog deel uit maken van de VN. Want als je kijkt naar de Europese Unie is het Duitsland dat de macht naar zich toegetrokken heeft. De secretaris-generaal van de Verenigde Naties is een marionet van de politieke leiders. Tot voor kort was Ban Ki-moon de leider maar ik moet eerlijk zeggen dat de naam van zijn opvolger (de Portugees António Guterres) mij ontgaan is. Kun je nagaan!
In de beginperiode van de Verenigde Naties (1945-1946) wilden de toen aangesloten landen zo snel mogelijk de schande van de Holocaust wegpoetsen. Het is daarom dat ze in de beginperiode positief hebben meegewerkt om de staat Israël te verwezenlijken. Maar naarmate de tijd verstreek hebben de moslimlanden, als gevolg van de olie, steeds meer zeggenschap gekregen. Het gevolg is dat er door de jaren heen een anti-Israël beleid is gevoerd.
En de Europese Unie?
Ook van die kant hoeft Israël niets te verwachten. Sinds de oprichting van de EU is daar al een anti-Israël politiek gevoerd, met Frankrijk voorop. Het is daarom niet verwonderlijk dat de conferentie van 15 januari jl. plaatsvond in Parijs. Door de Franse revolutie is het humanisme echt goed op de kaart gezet. Met het gedachtegoed ‘geen God en geen meester’ is de mens centraal komen te staan en is God verdwenen. Het humanisme is de godsdienst van de eindtijd. Hierdoor zal het antisemitisme alleen maar gaan toenemen omdat er vijandschap is tegen de God van de Bijbel en Zijn volk waar de Messias uit geboren is.
Maar wij hoeven geen angst te hebben voor de toekomst. Niet voor ons persoonlijk leven en niet voor dat wat er in de wereld gebeurt. Want God laat niet los wat Zijn hand begonnen is te doen. Kijk maar naar Psalm 2.
Martin Penning
Waarom woeden de heidenvolken
en bedenken de volken wat zonder inhoud is?
De koningen van de aarde stellen zich op
en de vorsten spannen samen
tegen de Heere en tegen Zijn Gezalfde:
Laten wij Hun banden verscheuren
en Hun touwen van ons werpen!
Die in de hemel woont, zal lachen,
de Heere zal hen bespotten.
Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn,
in Zijn brandende toorn hun schrik aanjagen.
Ik heb Mijn Koning toch gezalfd
over Sion, Mijn heilige berg.
Psalm 2:2-6
