Nieuwe bondgenootschappen in het Midden-Oosten
Kees Noorlander • 97 - 2021 • Uitgave: 1
Het afgelopen jaar zijn er opzienbarende dingen gebeurd. De jaarwisseling is een mooi moment om daarop terug te zien, maar ook om te kijken naar de vooruitzichten van het nieuwe jaar.
Deal van de eeuw
Het is tot nu toe niet gelukt om een vredesregeling met de Palestijnen te sluiten. In 2005 kreeg Gaza weliswaar vrijwel onafhankelijkheid, maar die werd niet benut om de landstrook economisch op te bouwen, doch om Israël op allerlei manieren te terroriseren, zoals raketbeschietingen, brandvliegers en terreurtunnels voor aanslagen.
Omdat de politieke wil tot een echte vredesregeling met compromissen bij de Palestijnen ontbreekt, heeft de regering-Trump gekozen voor een andere benadering: de Deal van de eeuw. In dit vredesplan mag Israël de Jordaanvallei en de nederzettingen annexeren, wat bij elkaar neerkomt op zo’n 30% van de Westelijke Jordaanoever. Israël krijgt verder de volledige controle over de grensovergangen en veiligheidscontrole over het land en het luchtruim van de Westoever.
De Palestijnen krijgen in principe recht op een Palestijnse staat in de Gazastrook, de rest van de Westoever. Ter compensatie van de geannexeerde delen krijgt ‘Palestina’ enkele delen van de Negev-woestijn, plus, tot ongenoegen van haar Arabische inwoners, de Noord-Israëlische stad Umm al-Fahm.
Maar eerst moeten de Palestijnen aan een aantal voorwaarden voldoen. Dat zijn onder andere: ontwapening van alle Palestijnse milities, stopzetting van betalingen aan terroristen en hun familieleden, erkenning van Israël als Joodse staat met Jeruzalem als hoofdstad, afzien van terugkeer van de nazaten van de Palestijnse vluchtelingen en stopzetting van haatonderwijs op scholen en tv.
Het is uiterst onwaarschijnlijk dat de Palestijnen zullen voldoen aan deze voorwaarden, dus voorlopig komt er geen Palestijnse staat. In afwachting daarvan mag Israël wel overgaan tot annexatie van delen van de Westoever.
Regering van nationale eenheid
Na twee verkiezingen met een politieke impasse hebben de parlementsverkiezingen van 2 maart 2020 er eindelijk toe geleid dat er in Israël op 17 mei 2020 een nieuwe regering tot stand is gekomen. Vanwege de coronacrisis stemde Benny Gantz, fractieleider van Blauw en Wit, ermee in om een regering van nationale eenheid te vormen, bestaande uit onder andere de Likoed, Blauw en Wit, diverse religieuze partijen en de inmiddels heel kleine Arbeiderspartij. Afgesproken is dat Benjamin Netanyahu de eerste 18 maanden premier zal zijn en Benny Gantz daarna.
Opschorting annexatie
De Israëlische regering is aan annexatie van de Jordaanvallei niet toe gekomen, omdat er achter de schermen met Arabische staten is onderhandeld over een vredesregeling. De VAE (Verenigde Arabische Emiraten) toonde zich als eerste daartoe bereid, met als belangrijke voorwaarde dat Israël voorlopig niet overgaat tot annexatie van verdere delen van de Westoever. Israël heeft daarom gekozen voor opschorting van de annexatie van de Jordaanvallei.
De Abraham-akkoorden
Op 15 september zijn er historische vredesverdragen gesloten tussen de VAE en Bahrein enerzijds en Israël anderzijds. Deze akkoorden zijn door bemiddeling van de VS tot stand gekomen. Ze zijn vernoemd naar Abraham, die wordt beschouwd als de gemeenschappelijke voorvader van de Joden, via Izaäk en van de Arabieren, via Ismaël.
De meeste Arabieren zijn soenitische moslims. Diverse Arabische landen zijn tot het inzicht gekomen dat Israël voor hen geen bedreiging vormt, maar wel landen als Iran en Turkije. Het sjiitische Iran probeert door middel van sjiitische milities zijn invloed niet alleen te vergroten in Irak, Syrië en Libanon, maar ook op het Arabisch Schiereiland via Jemen. En Turkije wil het Ottomaanse Rijk herstellen. Israël is daarom voor Arabische landen een welkome militaire en economische bondgenoot.
Er is ook extra militaire steun van Amerika. Het Witte Huis heeft het groene licht gegeven aan de VAE om F-35-straaljagers te kopen, gevechtsvliegtuigen die alleen Israël in het Midden-Oosten heeft. Dat geeft Israël een sterk militair voordeel in de regio. Om dit militair voordeel in stand te houden wil de regering-Trump aan Israël de Lockheed Martin F-22 Raptor verkopen. Dat is een van de beste gevechtsvliegtuigen ter wereld en is nog nooit door Amerika aan een ander land verkocht.
Ook Kosovo en Soedan hebben inmiddels besloten om hun betrekkingen met Israël te normaliseren. Saoedi-Arabië is nog niet zover, maar heeft wel zijn luchtruim opengesteld voor alle vluchten van en naar Israël.
Defensieovereenkomst met Griekenland en Cyprus
De uitingen van de Turkse president Erdogan, om het Ottomaanse Rijk te herstellen, vormen niet alleen een bedreiging voor Arabische landen, maar ook voor Griekenland, Cyprus en Israël. Erdogan is verbaal agressief naar deze landen en laat proefboringen doen in Griekse en Cypriotische wateren. Daarom heeft Israël met Griekenland en Cyprus een defensieovereenkomst getekend om een plan uit te werken dat het hoofd moet bieden aan deze bedreigingen en om gemeenschappelijke belangen, zoals de EastMed-pijpleiding, in het oostelijke Middellandse Zeegebied te beschermen.
De Palestijnen
Tot medio dit jaar hadden de Palestijnen een sterke onderhandelingspositie met Israël, want het standpunt van bijna alle Arabische landen was dat er pas vrede met Israël kan zijn als de Westoever en Oost-Jeruzalem aan de Palestijnen zijn overgedragen. De Palestijnen zijn dan ook geschokt dat enkele Arabische landen diplomatieke betrekkingen aangaan met Israël. Voor de Palestijnse leiding is het nog erger. Die wordt door Arabische leiders er van beschuldigd alle vredesinitiatieven compromisloos te hebben afgewezen. Ook wordt de Palestijnse leiders verweten dat zij financiële hulpgelden niet hebben aangewend voor florerende Palestijnse steden, maar voor enorme zelfverrijking. De Palestijnen wenden zich daarom naar landen als Qatar, Turkije en Iran voor financiële, politieke en militaire ondersteuning.
Wat zal 2021 brengen?
Waarschijnlijk zal Joe Biden vanaf 20 januari de nieuwe president van de VS zijn. Hij wil het oude nucleaire akkoord (JCPOA) met Iran weer nieuw leven inblazen. Dat wordt niet alleen gevreesd door Israël, maar ook door veel Arabische staten. De oude nucleaire deal vormde voor Iran immers amper een belemmering om te werken aan atoomwapens en ballistische raketten. En als economische sancties tegen Iran worden opgeheven, krijgt Iran nog meer mogelijkheden om te werken aan militaire macht, sjiitische milities en terreurorganisaties in het Midden-Oosten.
Biden zal niet alles, wat Trump in het Midden-Oosten heeft bereikt, ongedaan willen maken. Maar de Democraten willen wel werken aan een tweestatenoplossing en zich verzetten tegen annexatie en uitbreiding van nederzettingen. Ook wil een regering-Biden de financiële en humanitaire hulp aan de Palestijnen herstellen. Of de verkoop van de Lockheed Martin F-22 Raptor aan Israël doorgaat, is nog de vraag. Het Amerikaanse consulaat in Oost-Jeruzalem zal worden heropend, maar de Amerikaanse ambassade zal in Jeruzalem blijven staan.
Turkije
Er wordt niet verwacht dat Biden Turkije meer ruimte zal geven dan Trump gedaan heeft. Biden heeft zelfs gezegd dat hij de Armeense genocide erkent en dat hij hoopt dat Erdogan niet wordt herkozen als Turkse president in 2023. Misschien weerhoudt dat Erdogan ervan om binnenkort met Griekenland te gaan strijden om fossiele brandstoffen in Griekse wateren en zal hij wachten tot de tijd rijp lijkt voor een aanval op Israël, gezamenlijk met Iran en Rusland. Diverse Arabische staten zullen die aanval veroordelen, zodat de oorlog, die beschreven staat in Ezechiël 38, nog steeds binnen afzienbare tijd plaats kan vinden.
Wij mogen intussen, zolang de Heer nog niet gekomen is om ons te halen, bidden voor Israël. In het bijzonder voor een zegen over het evangelisatiewerk en de Bijbelverspreiding, opdat velen aldaar de Heer Jezus zullen aannemen als de Messias, als hun Heer en Heiland.
Kees Noorlander
Deal van de eeuw
Het is tot nu toe niet gelukt om een vredesregeling met de Palestijnen te sluiten. In 2005 kreeg Gaza weliswaar vrijwel onafhankelijkheid, maar die werd niet benut om de landstrook economisch op te bouwen, doch om Israël op allerlei manieren te terroriseren, zoals raketbeschietingen, brandvliegers en terreurtunnels voor aanslagen.
Omdat de politieke wil tot een echte vredesregeling met compromissen bij de Palestijnen ontbreekt, heeft de regering-Trump gekozen voor een andere benadering: de Deal van de eeuw. In dit vredesplan mag Israël de Jordaanvallei en de nederzettingen annexeren, wat bij elkaar neerkomt op zo’n 30% van de Westelijke Jordaanoever. Israël krijgt verder de volledige controle over de grensovergangen en veiligheidscontrole over het land en het luchtruim van de Westoever.
De Palestijnen krijgen in principe recht op een Palestijnse staat in de Gazastrook, de rest van de Westoever. Ter compensatie van de geannexeerde delen krijgt ‘Palestina’ enkele delen van de Negev-woestijn, plus, tot ongenoegen van haar Arabische inwoners, de Noord-Israëlische stad Umm al-Fahm.
Maar eerst moeten de Palestijnen aan een aantal voorwaarden voldoen. Dat zijn onder andere: ontwapening van alle Palestijnse milities, stopzetting van betalingen aan terroristen en hun familieleden, erkenning van Israël als Joodse staat met Jeruzalem als hoofdstad, afzien van terugkeer van de nazaten van de Palestijnse vluchtelingen en stopzetting van haatonderwijs op scholen en tv.
Het is uiterst onwaarschijnlijk dat de Palestijnen zullen voldoen aan deze voorwaarden, dus voorlopig komt er geen Palestijnse staat. In afwachting daarvan mag Israël wel overgaan tot annexatie van delen van de Westoever.
Regering van nationale eenheid
Na twee verkiezingen met een politieke impasse hebben de parlementsverkiezingen van 2 maart 2020 er eindelijk toe geleid dat er in Israël op 17 mei 2020 een nieuwe regering tot stand is gekomen. Vanwege de coronacrisis stemde Benny Gantz, fractieleider van Blauw en Wit, ermee in om een regering van nationale eenheid te vormen, bestaande uit onder andere de Likoed, Blauw en Wit, diverse religieuze partijen en de inmiddels heel kleine Arbeiderspartij. Afgesproken is dat Benjamin Netanyahu de eerste 18 maanden premier zal zijn en Benny Gantz daarna.
Opschorting annexatie
De Israëlische regering is aan annexatie van de Jordaanvallei niet toe gekomen, omdat er achter de schermen met Arabische staten is onderhandeld over een vredesregeling. De VAE (Verenigde Arabische Emiraten) toonde zich als eerste daartoe bereid, met als belangrijke voorwaarde dat Israël voorlopig niet overgaat tot annexatie van verdere delen van de Westoever. Israël heeft daarom gekozen voor opschorting van de annexatie van de Jordaanvallei.
De Abraham-akkoorden
Op 15 september zijn er historische vredesverdragen gesloten tussen de VAE en Bahrein enerzijds en Israël anderzijds. Deze akkoorden zijn door bemiddeling van de VS tot stand gekomen. Ze zijn vernoemd naar Abraham, die wordt beschouwd als de gemeenschappelijke voorvader van de Joden, via Izaäk en van de Arabieren, via Ismaël.
De meeste Arabieren zijn soenitische moslims. Diverse Arabische landen zijn tot het inzicht gekomen dat Israël voor hen geen bedreiging vormt, maar wel landen als Iran en Turkije. Het sjiitische Iran probeert door middel van sjiitische milities zijn invloed niet alleen te vergroten in Irak, Syrië en Libanon, maar ook op het Arabisch Schiereiland via Jemen. En Turkije wil het Ottomaanse Rijk herstellen. Israël is daarom voor Arabische landen een welkome militaire en economische bondgenoot.
Er is ook extra militaire steun van Amerika. Het Witte Huis heeft het groene licht gegeven aan de VAE om F-35-straaljagers te kopen, gevechtsvliegtuigen die alleen Israël in het Midden-Oosten heeft. Dat geeft Israël een sterk militair voordeel in de regio. Om dit militair voordeel in stand te houden wil de regering-Trump aan Israël de Lockheed Martin F-22 Raptor verkopen. Dat is een van de beste gevechtsvliegtuigen ter wereld en is nog nooit door Amerika aan een ander land verkocht.
Ook Kosovo en Soedan hebben inmiddels besloten om hun betrekkingen met Israël te normaliseren. Saoedi-Arabië is nog niet zover, maar heeft wel zijn luchtruim opengesteld voor alle vluchten van en naar Israël.
Defensieovereenkomst met Griekenland en Cyprus
De uitingen van de Turkse president Erdogan, om het Ottomaanse Rijk te herstellen, vormen niet alleen een bedreiging voor Arabische landen, maar ook voor Griekenland, Cyprus en Israël. Erdogan is verbaal agressief naar deze landen en laat proefboringen doen in Griekse en Cypriotische wateren. Daarom heeft Israël met Griekenland en Cyprus een defensieovereenkomst getekend om een plan uit te werken dat het hoofd moet bieden aan deze bedreigingen en om gemeenschappelijke belangen, zoals de EastMed-pijpleiding, in het oostelijke Middellandse Zeegebied te beschermen.
De Palestijnen
Tot medio dit jaar hadden de Palestijnen een sterke onderhandelingspositie met Israël, want het standpunt van bijna alle Arabische landen was dat er pas vrede met Israël kan zijn als de Westoever en Oost-Jeruzalem aan de Palestijnen zijn overgedragen. De Palestijnen zijn dan ook geschokt dat enkele Arabische landen diplomatieke betrekkingen aangaan met Israël. Voor de Palestijnse leiding is het nog erger. Die wordt door Arabische leiders er van beschuldigd alle vredesinitiatieven compromisloos te hebben afgewezen. Ook wordt de Palestijnse leiders verweten dat zij financiële hulpgelden niet hebben aangewend voor florerende Palestijnse steden, maar voor enorme zelfverrijking. De Palestijnen wenden zich daarom naar landen als Qatar, Turkije en Iran voor financiële, politieke en militaire ondersteuning.
Wat zal 2021 brengen?
Waarschijnlijk zal Joe Biden vanaf 20 januari de nieuwe president van de VS zijn. Hij wil het oude nucleaire akkoord (JCPOA) met Iran weer nieuw leven inblazen. Dat wordt niet alleen gevreesd door Israël, maar ook door veel Arabische staten. De oude nucleaire deal vormde voor Iran immers amper een belemmering om te werken aan atoomwapens en ballistische raketten. En als economische sancties tegen Iran worden opgeheven, krijgt Iran nog meer mogelijkheden om te werken aan militaire macht, sjiitische milities en terreurorganisaties in het Midden-Oosten.
Biden zal niet alles, wat Trump in het Midden-Oosten heeft bereikt, ongedaan willen maken. Maar de Democraten willen wel werken aan een tweestatenoplossing en zich verzetten tegen annexatie en uitbreiding van nederzettingen. Ook wil een regering-Biden de financiële en humanitaire hulp aan de Palestijnen herstellen. Of de verkoop van de Lockheed Martin F-22 Raptor aan Israël doorgaat, is nog de vraag. Het Amerikaanse consulaat in Oost-Jeruzalem zal worden heropend, maar de Amerikaanse ambassade zal in Jeruzalem blijven staan.
Turkije
Er wordt niet verwacht dat Biden Turkije meer ruimte zal geven dan Trump gedaan heeft. Biden heeft zelfs gezegd dat hij de Armeense genocide erkent en dat hij hoopt dat Erdogan niet wordt herkozen als Turkse president in 2023. Misschien weerhoudt dat Erdogan ervan om binnenkort met Griekenland te gaan strijden om fossiele brandstoffen in Griekse wateren en zal hij wachten tot de tijd rijp lijkt voor een aanval op Israël, gezamenlijk met Iran en Rusland. Diverse Arabische staten zullen die aanval veroordelen, zodat de oorlog, die beschreven staat in Ezechiël 38, nog steeds binnen afzienbare tijd plaats kan vinden.
Wij mogen intussen, zolang de Heer nog niet gekomen is om ons te halen, bidden voor Israël. In het bijzonder voor een zegen over het evangelisatiewerk en de Bijbelverspreiding, opdat velen aldaar de Heer Jezus zullen aannemen als de Messias, als hun Heer en Heiland.
Kees Noorlander
