Navolging, ook als het moeilijk is
Het is voor mij een verdrietig en moeilijk jaar geweest. Als ik dit voorwoord schrijf is het een jaar geleden dat onze zoon is overleden. Door zijn overlijden ben ik sterk bepaald bij de kwetsbaarheid van het leven en de grootheid van God en alle worsteling die daarbij hoort. Als ik iets geleerd heb, dan is het dat geloof (en hoop) hand in hand gaat met verdriet.
Pas geleden las ik de hoofdstukken 20 en 21 van Handelingen. Ik heb dit gedeelte wel vaker gelezen, maar nu kregen bepaalde uitspraken van Paulus een diepere dimensie. Het werd voor mij van theologie geprojecteerd op het echte leven.
De apostel Paulus is op weg naar Jeruzalem en spreekt nog even met de ouderlingen van de gemeente in Efeze. “Ik acht mijn leven niet kostbaar,” zegt Paulus tegen hen. Wat later is Paulus in Caesarea en krijgt daar te horen dat hij beter niet door kan reizen, want in Jeruzalem zal hij gevangen genomen worden. Paulus antwoord echter: “Ik ben bereid, niet alleen gebonden te worden, maar ook te sterven in Jeruzalem voor de Naam van de Heere.” De woorden van Paulus maakten indruk, zowel op de ouderlingen in Efeze alsook op de discipelen in Caesarea. Ik denk dat dat komt omdat ze zagen dat Paulus dit niet zomaar zei, maar het echt meende.
Paulus’ leven kenmerkte zich door een paar zaken. Als eerste zag Paulus steeds op de grootheid van God. Hij is lyrisch als hij over de Here God schrijft: ‘Hij Die als enige onsterfelijkheid bezit en een ontoegankelijk licht bewoont’ (1 Timoteüs 6:16). Sterven is voor Paulus een verandering van adres. Heengaan betekent voor Paulus naar Christus gaan, want dat is verreweg het beste (Filippenzen 1:23).
Verder beseft Paulus zijn eigen nietigheid en zondigheid. Hij denkt niet groot van zichzelf, maar klein. (Daarom zijn naam Paulus, dat betekent klein.) Dat is een belangrijke christelijke eigenschap, misschien wel de belangrijkste.
Wat we hier over Paulus lezen is best heel bijzonder. Zijn overgave aan God is zonder enige terughoudendheid of voorbehoud. Ook als het over leven en dood gaat. Een zeldzame geestelijke gezindheid van Paulus. Alleen mogelijk door de genade van de Here Jezus Christus en de werkelijke leiding van de Heilige Geest.
‘Volg mij na zoals ik Christus navolg’ (1 Korintiërs 11:1). Deze uitnodiging van Paulus geldt ook mij.
Frits Boekhoff
Pas geleden las ik de hoofdstukken 20 en 21 van Handelingen. Ik heb dit gedeelte wel vaker gelezen, maar nu kregen bepaalde uitspraken van Paulus een diepere dimensie. Het werd voor mij van theologie geprojecteerd op het echte leven.
De apostel Paulus is op weg naar Jeruzalem en spreekt nog even met de ouderlingen van de gemeente in Efeze. “Ik acht mijn leven niet kostbaar,” zegt Paulus tegen hen. Wat later is Paulus in Caesarea en krijgt daar te horen dat hij beter niet door kan reizen, want in Jeruzalem zal hij gevangen genomen worden. Paulus antwoord echter: “Ik ben bereid, niet alleen gebonden te worden, maar ook te sterven in Jeruzalem voor de Naam van de Heere.” De woorden van Paulus maakten indruk, zowel op de ouderlingen in Efeze alsook op de discipelen in Caesarea. Ik denk dat dat komt omdat ze zagen dat Paulus dit niet zomaar zei, maar het echt meende.
Paulus’ leven kenmerkte zich door een paar zaken. Als eerste zag Paulus steeds op de grootheid van God. Hij is lyrisch als hij over de Here God schrijft: ‘Hij Die als enige onsterfelijkheid bezit en een ontoegankelijk licht bewoont’ (1 Timoteüs 6:16). Sterven is voor Paulus een verandering van adres. Heengaan betekent voor Paulus naar Christus gaan, want dat is verreweg het beste (Filippenzen 1:23).
Verder beseft Paulus zijn eigen nietigheid en zondigheid. Hij denkt niet groot van zichzelf, maar klein. (Daarom zijn naam Paulus, dat betekent klein.) Dat is een belangrijke christelijke eigenschap, misschien wel de belangrijkste.
Wat we hier over Paulus lezen is best heel bijzonder. Zijn overgave aan God is zonder enige terughoudendheid of voorbehoud. Ook als het over leven en dood gaat. Een zeldzame geestelijke gezindheid van Paulus. Alleen mogelijk door de genade van de Here Jezus Christus en de werkelijke leiding van de Heilige Geest.
‘Volg mij na zoals ik Christus navolg’ (1 Korintiërs 11:1). Deze uitnodiging van Paulus geldt ook mij.
Frits Boekhoff