Moreel kompas is zoek

Feike ter Velde • 92 - 2016 • Uitgave: 1
Christus zoekt ambassadeurs!

Er heerst veel verwarring, angst en onzekerheid. Niet alleen in de wereld, maar ook onder christenen. Wat is nog zeker en waaraan kan een mens zich vastklampen? Welke kant moeten we opkijken om ons eigen leven richting te geven?
Van onze overheid is geen moreel leiderschap meer te verwachten. Onze banen, lonen, pensioenen en huizen bieden nergens zekerheid. Hoe moet een christen vandaag leven, die naar Gods geboden wil handelen?
Een goede vraag aan het begin van het jaar! Anno Domini – het jaar onzes Heren – 2016 is begonnen!


Aan het begin van een nieuw jaar kijkt een mens vooruit. Hoe zal het worden? Wat zal het nieuwe jaar ons brengen? Het afgelopen jaar werd gekenmerkt door de nood en de ontreddering van vluchtelingen uit Syrië en Irak, maar ook uit Afrika, die massaal Europa binnenstroomden. Velen hebben het niet gehaald, stierven onderweg of verdronken op zee.
Overal in ons land protesterende mensen tegen vluchtelingen, soms gebruikmakend van geweld tegen de politie, zoals twee weken voor de Kerst nog in Geldermalsen. Geweldige projectielen vlogen door de lucht, de politie in het nauw, de gemeenteraadsvergadering moest worden geschorst, de ME moest de orde herstellen en sommigen relschoppers belandden in de gevangenis.

Vertrouwen in de overheid?
Nederland en heel Europa gaan het nieuwe jaar in met grote onzekerheid, politieke spanningen en steeds weer nieuwe, vaak onaangename verrassingen. We hebben een regering, een kabinet dat zelf ook toegegeven heeft onbetrouwbaar te hebben gehandeld voor eigen gewin. Minister-president Mark Rutte en diens minister en staatssecretaris van Justitie en Veiligheid moesten alle drie in ons parlement diep door het stof met excuses en omstandige verhalen van zelfrechtvaardiging. Het morele aanzien van de politiek en van onze rechtsstaat is zwaar gehavend. Het vertrouwen in de overheid opnieuw geschaad. ChristenUnie-fractievoorzitter Gert-Jan Segers citeerde kerkvader Augustinus, die zich heeft afgevraagd wat er nog voor een verschil is tussen een overheid en een roversbende, als de staat niet is onderworpen aan de wet.
De deal met een crimineel deugde niet, was gewoon wetteloos en de leugens gedurende een aantal jaren door het ministerie van Justitie, minister en staatssecretaris deugden evenmin. Iedere burger moet naar eer en geweten elk jaar zijn belastingpapieren invullen: eerlijk en oprecht. Bewindspersonen hebben op grove wijze en buiten de belastingdienst om, de staat opgelicht, de crimineel bevoorrecht, de Nederlandse wet aan de laars gelapt en het parlement onjuist – zeg liegend – een verhaal opgehangen dat van geen kant deugde.

Micha’s Maranatha
Hoe moeten wij 2016 ingaan? Met welke gemoedsgesteldheid? Hoe gaat het in de wereld? Het Midden-Oosten staat in brand en Israël bevindt zich daar vlakbij, aan de grens met Syrië en in het zuiden Egypte. Overal zijn dus de zorgen, onzekerheden en angsten. We hebben net kerstfeest gevierd. Een van de meest geciteerde profeten uit het Oude Testament gedurende het kerstfeest is natuurlijk Micha, een tijdgenoot van die andere profeten: Jesaja en Hosea. Micha profeteerde door de Geest vooral over de geboorte van de Messias in Bethlehem, maar ook over strijd, oorlog en vrede, heil en zekerheid: het Koninkrijk komt, het Vrederijk! Want de Here komt zelf: ‘Want zie, de Here gaat uit van Zijn woning en Hij daalt neder en treedt op de hoogte der aarde’ (Micha 1:3). Het verraste mij zo dat hier de Oudtestamentische naam van de Here Jezus, namelijk Adonai, wordt genoemd. Hij treedt uit Zijn woning, Hij treedt op de aarde.
In alle verwarring, wanneer Israël zich bedreigd weet door de legermachten van Assyrië – de ballingschap van de tien stammen zal spoedig plaats vinden(!) – profeteert Micha over de komst van Adonai, dat is Jeshua Messiah, Jezus Christus.
Valse profeten in Israël bezwoeren Micha niet te profeteren, het niet te hebben over de toekomst van de Messias en over oordeel en genade door Israëls God. Hij moet zwijgen! Maar hij zweeg niet. Hij klaagde de leiders van Israël aan als misleiders, die zelfs de moeders met hun kinderen uit het huis van hun geluk wegjaagden.
Ook onze overheid bestraft via het belastingstelsel de moeders die thuis willen blijven om voor hun kinderen te zorgen. Kinderen moeten in de crèche en de moeders moeten werken, vindt onze overheid. Zo niet dan word je een dhimmi – dat zijn joden en christenen in moslimlanden, die extra belasting moeten betalen omdat ze christen zijn. Hoe moeten christenen leven in deze tijd en in dit land?
De profeet Micha heeft een boodschap ter vertroosting en bemoediging. Hij bindt ons op het hart dat de Messias komt. Voor ons vandaag betekent dat niet de eerste, maar de tweede komst, in heerlijkheid en majesteit! Al klinkt alom dat we niet mogen profeteren, we doen het toch. We moeten de bazuin aan de mond zetten en het uitroepen: Jezus komt! ‘Maranatha! was eens ’t wachtwoord, in der eerste Christ’nen tijd, toen de hoop van Zijn verschijning al Gods kind’ren heeft verblijd. ’t Maranatha worde ook thans weer leuze van het Christendom; paren wij aan leer en leven steeds de bede: ja, Heer, kom!’ (Lied 781 uit de Zangbundel van Johannes de Heer).

Oproep
De profeet roept ons op terug te keren tot de God van Israël, die grote dingen voor ons heeft weggelegd. Nu zitten we misschien nog in het duister, maar… ‘Ik zal uitzien naar de HERE, ik zal wachten op de God mijns heils, mijn God zal mij horen’ (Micha 7:7). Laat een ieder in zijn persoonlijke leven deze keuze maken, dingen veranderen in zijn of haar leven ten gunste van een heilige levenswandel met de God van Israël, de God van de Bijbel. Een dagelijkse wandel met Jezus. We mogen Zijn ambassadeurs zijn (2 Korintiërs 5:20)! De Kerk, de Gemeente van Christus, vertegenwoordigt Hem op aarde. Als wij dat niet meer zijn, wie dan nog wel?
Het is niet moeilijk, Micha houdt het ons voor: ‘Hij heeft u bekend gemaakt, o mens, wat goed is, en wat de HERE van u vraagt: niet anders dan recht te doen en getrouwheid lief te hebben en ootmoedig te wandelen met uw God’ (Micha 6:8).
Micha’s naam betekent: Wie is de Here gelijk. Hij roept uit aan het einde van zijn profetie: ‘Wie is een God als Gij?’ (7:18). Alsof de profeet zijn eigen naam wil bevestigen en verbinden aan de levende God. Dat mogen wij ook doen… met een nieuw jaar voor ons. Jezus komt!

Feike ter Velde