Monstertrucks en andere risico’s
Henk Schouten • 90 - 2014 • Uitgave: 22
We werden opgeschikt door het vreselijke ongeluk met een monstertruck in Haaksbergen. Zomaar op een zondag werd een gezellige dag in deze plaats ruw afgebroken door een vreselijk ongeval. Levens van mensen werden plotseling afgesneden en voor anderen veranderde het leven dramatisch en voorgoed.
Kunnen we meeleven met het verdriet dat dit bracht? We proberen het, maar beseffen dat het bij ons een moment is van hevige beroering. Dat is heel anders voor de direct betrokkenen, zij zullen wellicht nog maanden of jaren de afschuwelijke beelden voor ogen houden. Veel landgenoten zullen ondertussen al weer nieuwe en andere spannende en roekeloze sensaties bezocht hebben. Zo gaat dat.
Genesis 3
Waarom trekt het ons mensen steeds weer om risico’s te nemen die ons leven bedreigen, terwijl we weten dat het gevaar dreigt. Zelfs in de hof van Eden, zo lezen we in Genesis 3, nam het eerste mensenpaar een enorm risico. Niet dat ze niet gewaarschuwd waren, God zelf had hen gewaarschuwd, maar ze legden Zijn waarschuwing naast zich neer en plukten van de verboden boom. Ze aten en stierven en met hen het hele mensengeslacht. De mens heeft er blijkbaar patent op buiten zijn grenzen te treden met alle gevolgen van dien.
Formule 1
De Formule 1-coureur Bianchi crashte in de Grand Prix van Japan. Zij situatie is kritiek. Tot op heden zijn er 47(!) coureurs bij diverse races omgekomen. Toch heeft die kennis Bianchi er niet van weerhouden in zijn bolide te stappen en zo hard mogelijk te racen. Daarbij zoeken de toeschouwers die plaatsen langs het circuit op waar de meeste kans is op ongelukken, spannend toch. Ook in het gewone dagelijkse woon- werkverkeer kom je coureurs tegen, die met hun eigen leven en dat van anderen spelen.
Niet alleen autoracen, maar ook wielrennen is een gevaarlijke sport. Sinds 1935 zijn er ruim 20 wielrenners tijdens hun rit op het parcours verongelukt. Dan hebben we het nog niet over de middelen die veel van lichaam en geest kapotmaken om maar zo snel mogelijk vooruit te kunnen. Iedereen weet het en toch start straks gewoon weer de Tour de France en al die andere wedstrijden. Niet alleen beroepsrenners, maar ook recreatieve renners komen in soms fatale situaties. Dat is niet helemaal onbegrijpelijk, wanneer je soms ook zelf beleeft hoe deze sporters alle verkeersregels negeren en breed over de weg ineens op je bumper afstormen. We pikken de tragische berichten op uit het nieuws en stappen weer op de fiets. Er is veel meer te noemen van ‘grensoverschrijdend risico’.
Waarom?
Waarom zoeken we toch steeds de grenzen op en scheren we vlak langs dodelijke risico’s met ons leven?
Waarom bezinnen we ons pas op risico’s en weten we zo goed waardoor en door wie het fout ging, nadat het ongeluk heeft plaatsgevonden? Nee, ik wil niet moraliseren, maar vraag me dit toch af, waarom doen we steeds weer zulke riskante dingen? Na het ongeluk door Adam en Eva bewerkt weten we toch beter!
Roekeloos
Ik geloof dat al deze dingen ook te maken hebben met de tijd waarin we leven. Natuurlijk namen mensen sinds Adam en Eva steeds risico’s die te groot bleken, maar onze cultuur vandaag de dag, met de technische mogelijkheden, heeft het risico vermenigvuldigd. De hang naar sensatie is een niet te stillen honger. Zou dat samen kunnen hangen met een andere leegte? Een geestelijke leegte? Het leven kan op wonderheerlijke manier gevuld worden door de Here God, door Zijn woord en Zijn beloften. Helaas zoeken veel mensen net als Adam en Eva aan de verkeerde boom naar vruchten.
Paulus schrijft aan Timoteüs (2 Timoteüs 3:1-4, HSV) over de mentaliteit van de mens in de eindtijd. Paulus was een profeet en schrijft dan: ‘Want de mensen zullen liefhebbers zijn van zichzelf… roekeloos, verwaand, meer liefhebbers van zingenot dan liefhebbers van God.’
Hoe tragisch en verschrikkelijk ook de dingen in Haaksbergen zijn, en mijn gedachten zijn bij de mensen die daar het verdriet moeten doormaken, ik geloof dat dit alles een teken van de tijd is. Durven we dat te benoemen?
Henk Schouten
Kunnen we meeleven met het verdriet dat dit bracht? We proberen het, maar beseffen dat het bij ons een moment is van hevige beroering. Dat is heel anders voor de direct betrokkenen, zij zullen wellicht nog maanden of jaren de afschuwelijke beelden voor ogen houden. Veel landgenoten zullen ondertussen al weer nieuwe en andere spannende en roekeloze sensaties bezocht hebben. Zo gaat dat.
Genesis 3
Waarom trekt het ons mensen steeds weer om risico’s te nemen die ons leven bedreigen, terwijl we weten dat het gevaar dreigt. Zelfs in de hof van Eden, zo lezen we in Genesis 3, nam het eerste mensenpaar een enorm risico. Niet dat ze niet gewaarschuwd waren, God zelf had hen gewaarschuwd, maar ze legden Zijn waarschuwing naast zich neer en plukten van de verboden boom. Ze aten en stierven en met hen het hele mensengeslacht. De mens heeft er blijkbaar patent op buiten zijn grenzen te treden met alle gevolgen van dien.
Formule 1
De Formule 1-coureur Bianchi crashte in de Grand Prix van Japan. Zij situatie is kritiek. Tot op heden zijn er 47(!) coureurs bij diverse races omgekomen. Toch heeft die kennis Bianchi er niet van weerhouden in zijn bolide te stappen en zo hard mogelijk te racen. Daarbij zoeken de toeschouwers die plaatsen langs het circuit op waar de meeste kans is op ongelukken, spannend toch. Ook in het gewone dagelijkse woon- werkverkeer kom je coureurs tegen, die met hun eigen leven en dat van anderen spelen.
Niet alleen autoracen, maar ook wielrennen is een gevaarlijke sport. Sinds 1935 zijn er ruim 20 wielrenners tijdens hun rit op het parcours verongelukt. Dan hebben we het nog niet over de middelen die veel van lichaam en geest kapotmaken om maar zo snel mogelijk vooruit te kunnen. Iedereen weet het en toch start straks gewoon weer de Tour de France en al die andere wedstrijden. Niet alleen beroepsrenners, maar ook recreatieve renners komen in soms fatale situaties. Dat is niet helemaal onbegrijpelijk, wanneer je soms ook zelf beleeft hoe deze sporters alle verkeersregels negeren en breed over de weg ineens op je bumper afstormen. We pikken de tragische berichten op uit het nieuws en stappen weer op de fiets. Er is veel meer te noemen van ‘grensoverschrijdend risico’.
Waarom?
Waarom zoeken we toch steeds de grenzen op en scheren we vlak langs dodelijke risico’s met ons leven?
Waarom bezinnen we ons pas op risico’s en weten we zo goed waardoor en door wie het fout ging, nadat het ongeluk heeft plaatsgevonden? Nee, ik wil niet moraliseren, maar vraag me dit toch af, waarom doen we steeds weer zulke riskante dingen? Na het ongeluk door Adam en Eva bewerkt weten we toch beter!
Roekeloos
Ik geloof dat al deze dingen ook te maken hebben met de tijd waarin we leven. Natuurlijk namen mensen sinds Adam en Eva steeds risico’s die te groot bleken, maar onze cultuur vandaag de dag, met de technische mogelijkheden, heeft het risico vermenigvuldigd. De hang naar sensatie is een niet te stillen honger. Zou dat samen kunnen hangen met een andere leegte? Een geestelijke leegte? Het leven kan op wonderheerlijke manier gevuld worden door de Here God, door Zijn woord en Zijn beloften. Helaas zoeken veel mensen net als Adam en Eva aan de verkeerde boom naar vruchten.
Paulus schrijft aan Timoteüs (2 Timoteüs 3:1-4, HSV) over de mentaliteit van de mens in de eindtijd. Paulus was een profeet en schrijft dan: ‘Want de mensen zullen liefhebbers zijn van zichzelf… roekeloos, verwaand, meer liefhebbers van zingenot dan liefhebbers van God.’
Hoe tragisch en verschrikkelijk ook de dingen in Haaksbergen zijn, en mijn gedachten zijn bij de mensen die daar het verdriet moeten doormaken, ik geloof dat dit alles een teken van de tijd is. Durven we dat te benoemen?
Henk Schouten
