‘Mijn leven was niks meer waard’
Joël Oosterhagen • 92 - 2016 • Uitgave: 2526
“Alles om mij heen viel weg zoals geld en macht waar ik naar op zoek was, mijn baan en mijn relatie. Op dat moment viel ik echt in een diep gat,” vertelt Jeffrey van der Weerd. “Dat ik op zoek was naar geld en macht, kwam door mijn jeugd. Mijn vader was redelijk autoritair en pakte mij fysiek flink aan. Zelf was ik ook geen lieverdje.
Hoe autoritairder mijn vader werd, hoe meer ik daar tegenin ging. Dat was mijn manier van terugvechten. Ik begon op mijn zesde al met stelen uit spaarpotjes van mijn broers en later ook geld van mijn ouders. Ook heb ik wel eens wat uit winkels gestolen. Ik liet mij gebruiken door macht en geld, dat vond ik interessant.
Flink verslaafd
Om mij heen had ik mensen die drugs gebruikten. Ze blowden niet alleen, maar gebruikten ook harddrugs. Eerst begon ik het te proberen en vond ik het lekker en leuk, maar al snel sloeg dat om in een verslaving. Ik merkte dat er ook veel geld mee te verdienen viel en ben toen drugs gaan verhandelen als taxichauffeur. Ik ging naar grote dansfeesten en had dan zo’n 60 gram coke mee en 100 pillen.
Zelf was ik ook verslaafd aan gokken, seks en andere dingen die niet goed waren. Ik had schulden en leningen. Mijn moeder heeft zelfs een keer een lening voor mij afbetaald en de dag daarna nam ik gewoon weer een lening van 15.000 gulden.
Ik had moeite met autoriteit. Dus als een baas iets tegen mij zei, dan had ik daar lak aan. Ik verloor mijn baan en ben in die tijd ook een keer vreemd gegaan, waardoor ik mijn relatie na 4,5 jaar verloor. Alles om mij heen viel weg, waardoor ik in een diep gat viel.
Zwaar depressief
Mijn moeder zag dat ik onder invloed was en vond het naar om te zien hoe ik eraan toe was. Zij had het voor Gods troon neergelegd en gezegd: “Heer, ga Uw weg met Jeffrey.”
Negen maanden was ik zwaar depressief en kwam ik niet meer buiten. Ik had het gevoel alsof er geen licht meer was en dat het alleen maar donker was in mijn leven. Dat was verschrikkelijk. Mijn leven was eigenlijk niks meer waard, dus kwam de gedachte aan zelfmoord heel sterk.
Ik belde mijn moeder om te vragen of ze wilde komen, omdat ik bang was dat ik mijzelf iets zou aandoen. Ze kwam gelijk en zag dat ik in grote nood zat, want ik zou ook mijn huis uitgezet worden. Ze luisterde naar mij en zei dat ze mij alles had gegeven als moeder en ze mij niets meer kon aanbieden. Het enige wat ze kon aanbieden was de Heere Jezus. Ik had op dat moment mijn dieptepunt bereikt.
Ik kan niet meer
Ik besloot om vergeving te vragen aan God. Samen met mijn moeder ben ik op de knieën gegaan en hebben we samen gebeden en God om vergeving gevraagd. Ik bad: “Heer, ik heb zoveel gedaan wat verkeerd was in Uw ogen. Ik heb gestolen en veel meer, maar ik kan niet meer. Ik ben op. Wilt u mij vergeven?” Dat was het enige wat ik nog kon uitbrengen. Huilend op mijn knieën.
De dag ging verder, het werd middag en avond en nog steeds had ik geen cocaïne gebruikt, terwijl ik dat iedere dag deed, al twee jaar lang. De drang, die verslaving was weg. Toen wist ik dat het niet anders kon dan dat God dit had gedaan. Ik wist dat Hij mij had geholpen.
Mijn verhaal keer honderd
Mijn moeder hoopte dat ik mee naar de kerk zou gaan om Gods Woord te horen. Maar God zei tegen haar dat Hij het werk deed en ze mij niet mocht vragen mee te gaan. Ik ben maandenlang niet naar de kerk gegaan, totdat ik besefte dat ik daar naar terug moest gaan. Ik wist niet waarom, dus ik belde mijn moeder op en zei dat ik zondag mee moest. Die zondag sprak Joop Gottmers, hij was ook een ex-drugscrimineel. Zijn verhaal was in vergelijking met mijn verhaal honderd keer extremer. In die dienst moest ik constant huilen en heb ik voor het eerst de liefde van God gevoeld en ervaren. Toen is bij mij het volgen van Hem echt begonnen.
Onvoorstelbare liefde
Ik ben nu zes jaar verder en ben getrouwd met een lieve vrouw. En God is bij ons. De hoop en de liefde die Hij heeft gegeven is onvoorstelbaar. Het is niet ons werk. God gebruikt mensen op de momenten dat Hij ons wil gebruiken, zoals mijn moeder er voor mij was. En voor de rest mogen we vertrouwen en weten dat Hij door allerlei kanalen heen werkt. Zo mag ik weten dat er dan geweldige dingen gebeuren.”
Joël Oosterhagen
Hoe autoritairder mijn vader werd, hoe meer ik daar tegenin ging. Dat was mijn manier van terugvechten. Ik begon op mijn zesde al met stelen uit spaarpotjes van mijn broers en later ook geld van mijn ouders. Ook heb ik wel eens wat uit winkels gestolen. Ik liet mij gebruiken door macht en geld, dat vond ik interessant.
Flink verslaafd
Om mij heen had ik mensen die drugs gebruikten. Ze blowden niet alleen, maar gebruikten ook harddrugs. Eerst begon ik het te proberen en vond ik het lekker en leuk, maar al snel sloeg dat om in een verslaving. Ik merkte dat er ook veel geld mee te verdienen viel en ben toen drugs gaan verhandelen als taxichauffeur. Ik ging naar grote dansfeesten en had dan zo’n 60 gram coke mee en 100 pillen.
Zelf was ik ook verslaafd aan gokken, seks en andere dingen die niet goed waren. Ik had schulden en leningen. Mijn moeder heeft zelfs een keer een lening voor mij afbetaald en de dag daarna nam ik gewoon weer een lening van 15.000 gulden.
Ik had moeite met autoriteit. Dus als een baas iets tegen mij zei, dan had ik daar lak aan. Ik verloor mijn baan en ben in die tijd ook een keer vreemd gegaan, waardoor ik mijn relatie na 4,5 jaar verloor. Alles om mij heen viel weg, waardoor ik in een diep gat viel.
Zwaar depressief
Mijn moeder zag dat ik onder invloed was en vond het naar om te zien hoe ik eraan toe was. Zij had het voor Gods troon neergelegd en gezegd: “Heer, ga Uw weg met Jeffrey.”
Negen maanden was ik zwaar depressief en kwam ik niet meer buiten. Ik had het gevoel alsof er geen licht meer was en dat het alleen maar donker was in mijn leven. Dat was verschrikkelijk. Mijn leven was eigenlijk niks meer waard, dus kwam de gedachte aan zelfmoord heel sterk.
Ik belde mijn moeder om te vragen of ze wilde komen, omdat ik bang was dat ik mijzelf iets zou aandoen. Ze kwam gelijk en zag dat ik in grote nood zat, want ik zou ook mijn huis uitgezet worden. Ze luisterde naar mij en zei dat ze mij alles had gegeven als moeder en ze mij niets meer kon aanbieden. Het enige wat ze kon aanbieden was de Heere Jezus. Ik had op dat moment mijn dieptepunt bereikt.
Ik kan niet meer
Ik besloot om vergeving te vragen aan God. Samen met mijn moeder ben ik op de knieën gegaan en hebben we samen gebeden en God om vergeving gevraagd. Ik bad: “Heer, ik heb zoveel gedaan wat verkeerd was in Uw ogen. Ik heb gestolen en veel meer, maar ik kan niet meer. Ik ben op. Wilt u mij vergeven?” Dat was het enige wat ik nog kon uitbrengen. Huilend op mijn knieën.
De dag ging verder, het werd middag en avond en nog steeds had ik geen cocaïne gebruikt, terwijl ik dat iedere dag deed, al twee jaar lang. De drang, die verslaving was weg. Toen wist ik dat het niet anders kon dan dat God dit had gedaan. Ik wist dat Hij mij had geholpen.
Mijn verhaal keer honderd
Mijn moeder hoopte dat ik mee naar de kerk zou gaan om Gods Woord te horen. Maar God zei tegen haar dat Hij het werk deed en ze mij niet mocht vragen mee te gaan. Ik ben maandenlang niet naar de kerk gegaan, totdat ik besefte dat ik daar naar terug moest gaan. Ik wist niet waarom, dus ik belde mijn moeder op en zei dat ik zondag mee moest. Die zondag sprak Joop Gottmers, hij was ook een ex-drugscrimineel. Zijn verhaal was in vergelijking met mijn verhaal honderd keer extremer. In die dienst moest ik constant huilen en heb ik voor het eerst de liefde van God gevoeld en ervaren. Toen is bij mij het volgen van Hem echt begonnen.
Onvoorstelbare liefde
Ik ben nu zes jaar verder en ben getrouwd met een lieve vrouw. En God is bij ons. De hoop en de liefde die Hij heeft gegeven is onvoorstelbaar. Het is niet ons werk. God gebruikt mensen op de momenten dat Hij ons wil gebruiken, zoals mijn moeder er voor mij was. En voor de rest mogen we vertrouwen en weten dat Hij door allerlei kanalen heen werkt. Zo mag ik weten dat er dan geweldige dingen gebeuren.”
Joël Oosterhagen
