#MeToo

Frits Boekhoff / Martin Penning • 94 - 2018 • Uitgave: 1
De laatste maanden worden we in de media geconfronteerd met vrouwen die te maken hebben gehad met seksueel ongewenst gedrag van anderen. In de vele praatprogramma’s is het ook al breed uitgemeten. Veel besproken onderwerpen zijn: Wat is ongewenst seksueel gedrag, hoe wordt er recht gedaan, wat is de rol van de media, waarom wordt er vaak laat of geen aangifte gedaan?

#MeToo werkt als een olievlek. Prominente acteurs, regisseurs, schrijvers, politici, nieuwslezers en directeuren, over de hele wereld, hebben zich jaren schuldig gemaakt aan seksueel onaanvaardbaar gedrag. Miljoenen vrouwen spreken zich nu uit tegen de daders, die hen hebben misbruikt. Wij zijn bang dat het ‘Hollywood-schandaal’ en dat wat er op volgde pas het topje van de ijsberg is.

Hollywood
Het is bijna ironisch dat #MeToo is begonnen met Harvey Weinstein, filmproducent en Hollywood-icoon. Begin oktober werd bekend dat verschillende vrouwen hem beschuldigen van seksuele intimidatie en ongewenste intimiteiten. Is het niet Hollywood dat de afgelopen decennia voorop liep met het promoten van alles wat God verboden heeft? One nightstands, scheidingen, naaktposes, schaarse kleding en ongebreidelde seksuele vrijheden worden in films als iets vanzelfsprekends geduid. Alles wat de Bijbel verwerpelijk denken noemt, heeft Hollywood gepromoot. En juist bij Hollywood is nu de verontwaardiging begonnen.

Sexting
Ook Nederland produceert veel seksueel getinte programma’s. Onze cabaretiers en tv-persoonlijkheden als ‘Geer en Goor’ kunnen er ook wat van. Het programma ‘Adam zoekt Eva’ past naadloos in dit rijtje. Een schrijnend voorbeeld van jezelf ongebreidelde seksuele vrijheden veroorloven zagen we bij Kim Holland. In de St. Jozefkerk in Tilburg heeft zij met een producent een pornofilm gemaakt in de biechtstoel. De pastoor wist hier overigens niets van.
De sociale media maken het alleen maar erger. Sexting is erg populair. Dat is een naaktfoto van jezelf maken en deze aan je vriend(en) sturen. Recent was er bij het televisieprogramma De Wereld Draait Door (DWDD) een item over dit onderwerp. Een meisje had zo’n foto naar haar vriendin gezonden. Deze vriendin bleek niet betrouwbaar te zijn en op een gegeven moment heeft zij deze foto publiekelijk gemaakt. Uit schaamte voor haar ouders en haar medeleerlingen is ze van een flat in Rotterdam gesprongen en ruim 20 etages naar beneden gevallen. Wonder boven wonder heeft zij deze val overleefd. Zij was met een deskundige aanwezig aan tafel bij DWDD.
Een triest verhaal natuurlijk met meerdere kanten, maar één kant bleef opvallend onbesproken. Waarom kwam niet aan de orde dat ze deze foto beter niet had kunnen maken, laat staan doorsturen? Met het maken en doorsturen is niets mis, zo werd aan tafel gesteld. Dat de foto werd doorgestuurd daar hoefde zij zich niet voor te schamen. Sterker, volgens een andere deskundige van de Rutgerstichting leven we nog teveel in een schaamtecultuur. Waarom zou je geen borsten mogen zien? Onze westerse maatschappij heeft eeuwenlang vrouwelijke seksualiteit onderdrukt. Het is nog steeds een taboe. Daar moeten we vanaf.

Een geheim
Er was ook een lichtpuntje tijdens deze uitzending. Bij DWDD was ook Freek de Jonge met zijn vrouw aanwezig. Voor een ander onderwerp, maar er werd hem toch gevraagd wat hij hier van vond. Freek zei: “Je lichaam is een geheim en je moet een geheim kunnen bewaren. Dat mijn vrouw en ik nog bij elkaar zijn, komt omdat wij een geheim kunnen bewaren.”
Met sexting is wel degelijk iets mis. Met veel van onze films en tv-programma’s is ook iets mis. Ons morele kompas functioneert niet meer.
Individuele vrijheid kan niet onbegrensd zijn. Deze wordt altijd beperkt door de vrijheid van de ander. Mijn vrijheid mag de ander noch lichamelijk noch psychisch pijn doen. Nog belangrijker is, dat ook Gods geboden ons beperkingen geven. Denk bijvoorbeeld aan de boom ‘van kennis van goed en kwaad’ waar de mens niet van mocht eten. Dat is een beperkend gebod om de mens te beschermen en om God als Schepper te eren. Onbeperkte vrijheid maakt de mens niet gelukkig.
De Bijbel omschrijft het huwelijk als een mysterie (Grieks: musterion). Het verbond van trouw tussen één man en één vrouw, als beeld van Christus en de gemeente, wordt als een geheimenis gezien. Dit heeft God ons gegeven om ons te beschermen. Binnen de ‘beperking’ van het huwelijk mag in vrijheid, tot eer van God, de lichamelijke intimiteit tussen man en vrouw genoten worden.

Vrije liefde
Het lijkt erop dat wij nu met de scherven zitten van de seksuele revolutie in de jaren ’60 van de vorige eeuw. Mede door de introductie van de pil is dit een periode van ommekeer geweest. De provo- en hippiebeweging hebben hierin een grote rol gespeeld. Ook de invloed van de televisie is in die tijd groot geweest.
Door dit alles kwamen seksualiteit en huwelijk verder van elkaar af te staan. De ‘vrije liefde’ deed zijn intrede. De aanhangers van deze gedachte vonden dat er zonder schroom gepraat moest kunnen worden over seksualiteit en hun boodschap was dat seksualiteit gewoon, lekker en leuk was. Zij vonden dat het losgekoppeld moest worden van de menselijke voortplanting en het maatschappelijke kader van monogame relaties.
Vijftig jaar later moeten wij concluderen dat deze gedachte een verwoestende invloed heeft gehad op onze samenleving en hoe mannen en vrouwen met elkaar omgaan. We zijn nu verbaasd over seksueel ongewenst gedrag. Maar in hoeverre hebben wij dit zelf als samenleving gecreëerd?

Moreel kompas
Helaas willen we doorgaan met ons verwerpelijk denken en zoeken we de oplossing aan de verkeerde kant van het probleem. Jaren geleden gebeurde dat ook met de uitbraak van het hiv-virus. De meest voor de hand liggende oplossing tegen dit vreselijke virus is een monogaam huwelijk tussen man en vrouw. Maar daar wil de samenleving niet aan.
Wat verwacht de samenleving nu eigenlijk van onze moreel vervallen maatschappij? Krijgen we met #MeToo niet waar we om vragen? Let wel, wij praten op geen enkele manier grensoverschrijdend handelen van de ene mens naar de ander goed. Ieder mens blijft verantwoordelijk voor zijn of haar daden. Maar met een ‘hashtag’ (#) stop je seksuele intimidatie en ongewenste intimiteiten niet. We moeten goed nadenken over ons moreel kompas en over alle rotzooi die dagelijks over de samenleving wordt uitgestort.
Zolang de samenleving zich aan verwerpelijk denken overgeeft, zul je oogsten wat je zaait. Wat is het toch verschrikkelijk jammer dat we God met ons gedrag onteren en daarmee onszelf ernstig tekort doen.
Het is te hopen dat de kerken hierin een baken van een juist moreel kompas blijven. Een kompas gericht op God zelf. Bij het Bijbelse morele kompas staan de meeste mensen niet te juichen, maar het zal God welgevallig zijn.

Oproep
Als eerste willen wij een oproep doen aan de broeders in Christus. Want onze zusters hebben godvrezende broeders nodig. Zij hebben mannen nodig zoals God ze geschapen heeft. Zij hebben ons als hun beschermers nodig. Vrouwen hebben goede mannen, vaders en geestelijke leiders nodig. Goede herders voor de gezinnen en voor de gemeenten. Mannen, blijf niet stil en passief. Maar laten wij onze geestelijke verantwoordelijkheid nemen en onze verontwaardiging uitspreken tegen onrecht, uitbuiting en seksuele immoraliteit.
Maar ook willen wij een beroep doen op de zusters in Christus. Vrouwen, word niet bitter. Wijs niet alleen naar mannen en geef hen niet de schuld van alles. Geloof niet in dat wat de wereld je te bieden heeft als ‘vrouw zijn’. Maar laat het Woord van God en de gezonde leer het anker van jouw hart zijn, zodat je een vrouw bent die haar schoonheid haalt uit de intimiteit met God.

Frits Boekhoff & Martin Penning