Met Jezus door de storm
Dit artikel schrijf ik slechts een paar uur nadat we in Nederland een ware winterstorm over ons heen hebben gekregen. Net als altijd bij windkracht 9 of 10 is er veel materiële schade geleden. In onze wijk is niet ver van ons huis ook een boom omgewaaid.
Het weer kent zo zijn ups en downs en in ons eigen persoonlijke leven is dat ook zo. We kunnen ook figuurlijk gesproken donkere wolken en zware stormen meemaken. Het liefst zouden we willen dat het leven altijd fijn is en dat het altijd mee zit, maar iedereen krijgt ook te maken met (soms grote) tegenvallers.
Verschillende van de discipelen van Jezus waren beroepsvisser geweest voordat ze Hem gingen volgen. Zij hadden al heel vaak met een boot gevaren op het Meer van Galilea en waarschijnlijk al heel wat stormen doorstaan. Dan maak je je niet zo snel meer druk over een goede afloop. Dit keer gingen ze het meer op samen met Jezus. Juist toen kwam er een storm opzetten zoals ze nog niet eerder hadden meegemaakt. De golven sloegen over in het schip en ze dachten werkelijk dat ze zouden vergaan. Ze werden erg bang. Jezus lag onderwijl te slapen. Ze maakten Hem wakker en zeiden tegen Hem: “Meester, bekommert U zich er niet om dat wij vergaan?!”
Waar bent U?
Het blijkt dat de aanwezigheid van de Heer in ons leven geen garantie is voor een altijd prettig en comfortabel leven. Met Jezus erbij was de storm zelfs nog heftiger dan ooit. Als wij zoiets meemaken, gaan we vaak twijfelen aan Gods goede bedoelingen met ons: “Heer, geeft U niet om mij? Ziet U dan niet hoe moeilijk ik het heb? Waar bent U? Slaapt U soms, zodat U niet doorheeft hoezeer het tekeer gaat wat betreft de omstandigheden in mijn leven?”
Nadenkend over veel Bijbelse geschiedenissen kom ik erachter dat God vaak bijzonder moeilijke omstandigheden heeft toegelaten in het leven van Zijn kinderen. Het moeilijke was vaak ook dat het lang duurde voordat de Heer ingreep. Abraham die zijn zoon moest offeren. Pas op het laatste moment voorzag God in een plaatsvervangend offer. Het volk Israël dat nog zwaarder onderdrukt werd nadat Mozes tot Farao was gegaan met het verzoek hen te laten gaan. Pas na tien plagen en heel veel strijd kon de grote exodus plaatsvinden. Lazarus die niet genezen werd door Jezus. Hij bleef nog dagen op de plek waar Hij was en kwam pas in Bethanië aan toen Lazarus al vier dagen dood was. Martha zei: “Heer, waar was U?” Waarom moet de ellende soms zo lang duren? Waarom grijpt God niet eerder in? Waar is Hij als het zo stormt in ons leven?
Diepe wortels
Het zou kunnen dat God meer in de storm aanwezig is dan wij denken. In Amerika hebben ze een keer grote kassen gebouwd om daar bomen in te kweken. Ze plantten heel veel jonge bomen en zorgden ervoor dat deze in ideale omstandigheden opgroeiden. De bomen kregen altijd precies genoeg water en voeding. Men zorgde voor de juiste temperatuur en hoeveelheid licht waardoor de bomen hoog werden en mooie grote takken kregen. Maar op een ochtend kwam een medewerker een van de kassen binnen en zag dat een van de bomen om was geknakt, onderaan bij de stam. De volgende morgen waren er meerdere bomen omgevallen omdat ze gebroken waren. Uiteindelijk zijn alle bomen omgevallen omdat ze onderaan afbraken. Ze haalde een expert erbij om te onderzoeken hoe dit kwam. Zijn conclusie was: “Deze bomen hebben te weinig stress meegemaakt.” Een boom hoort stormen mee te maken en ook tijden van droogte. Juist door dit soort moeilijke omstandigheden groeien de wortels dieper in de grond, op zoek naar water en stevigheid. Daardoor wordt de stam ook dikker, zodat die het gewicht van de opgegroeide boom kan dragen. De bomen in de kas hadden een te fijn leven gehad.
De stormen waar wij soms doorheen gaan zijn een uitnodiging van de Heere, onze God, om onze wortels dieper te laten groeien in Hem. Perioden van droogte maken dat wij van binnenuit gaan verlangen naar Hem. Doordat wij in nood komen leren wij om te bidden, om de Heere Jezus ‘wakker te maken’ en Hem erbij te betrekken. Soms laat God heel bewust moeilijkheden toe in het leven van mensen met de bedoeling dat zij zich tot Hem zullen keren.
We hebben het niet in eigen hand
De discipelen deden dat ook. Ze maakten Jezus wakker. Hij zei: “Waarom zijn jullie zo bang? Hebben jullie dan geen geloof?” Toen sprak Jezus tot de storm en de wind en zei: “Zwijg! Wees stil!” De storm ging liggen en de zee kwam tot bedaren. Er kwam in een keer een grote stilte over het meer. De discipelen werden nu vervuld met een heel ander soort vrees. Zij vreesden met grote vreze en zeiden: “Wie is toch Deze, dat zelfs de wind en de zee Hem gehoorzaam zijn?” Juist door de extreme storm werd de onvergelijkbare macht van Jezus zichtbaar. In de benauwdheid werd duidelijk dat ze toch volkomen veilig waren omdat Jezus erbij was. Ze leerden Jezus nog meer kennen en beseften dat Hij de almachtige God was.
Zo gebruikt God ook de stormen in ons leven. Ze leren ons dat ons leven in Zijn handen ligt en niet in die van onszelf. De Heer die de macht heeft over de wind en de zee is ook Degene die de heerschappij heeft over ons leven. Wij hebben ons eigen leven niet in de hand. Maar als we ons leven aan Jezus hebben gegeven zijn we altijd veilig in Zijn armen, wat er ook gebeurt. De mooiste openbaring ontvangen wij vaak in de donkerste uren van ons leven. Dat Hij regeert gaan we vaak zien als we door de diepste dalen gaan. Met de discipelen zeggen we dan: “Wie is toch deze?” Als we Hem op deze wijze door ervaring leren kennen komt er grote stilte in ons binnenste. Hij brengt nog steeds uitzonderlijke stormen tot bedaren.
De heerlijkheid van Jezus
Abraham moest zijn zoon naar de berg Moria brengen en hem daar op het altaar leggen. Juist daar leerde Hij God kennen als Degene die voorziet op de berg. Tweeduizend jaar later werd er op diezelfde berg voorzien in de werkelijke nood van de mensheid. Jezus’ heerlijkheid werd zichtbaar.
Het volk Israël moest nog langer in Egypte blijven en lijden als een onderdrukt slavenvolk. Juist door het uitstel van de exodus werd de almacht van de God van Israël zichtbaar. De goden van Egypte werden allemaal van hun troon gestoten. Er kwam uiteindelijk verlossing door het bloed van het lam. De heerlijkheid van Jezus werd zichtbaar.
Lazarus werd alsmaar zieker en stierf. Jezus kwam te laat. Maar dat had een bepaalde bedoeling. Doordat Jezus hem opwekte uit de dood werd duidelijk dat het waar is wat Hij zei: “Ik ben de opstanding en het leven. Iedereen die in Mij gelooft zal leven, ook al is Hij gestorven.” Deze ziekte was bedoeld opdat de Zoon van God erdoor verheerlijkt zou worden.
Als de stormen en de beproevingen duren in uw leven, dan mag u zeker weten dat God ze gebruikt om u meer van Zijn almacht te laten zien en u te doen beseffen dat uw leven veilig geborgen is bij Hem.
Oscar Lohuis
Het weer kent zo zijn ups en downs en in ons eigen persoonlijke leven is dat ook zo. We kunnen ook figuurlijk gesproken donkere wolken en zware stormen meemaken. Het liefst zouden we willen dat het leven altijd fijn is en dat het altijd mee zit, maar iedereen krijgt ook te maken met (soms grote) tegenvallers.
Verschillende van de discipelen van Jezus waren beroepsvisser geweest voordat ze Hem gingen volgen. Zij hadden al heel vaak met een boot gevaren op het Meer van Galilea en waarschijnlijk al heel wat stormen doorstaan. Dan maak je je niet zo snel meer druk over een goede afloop. Dit keer gingen ze het meer op samen met Jezus. Juist toen kwam er een storm opzetten zoals ze nog niet eerder hadden meegemaakt. De golven sloegen over in het schip en ze dachten werkelijk dat ze zouden vergaan. Ze werden erg bang. Jezus lag onderwijl te slapen. Ze maakten Hem wakker en zeiden tegen Hem: “Meester, bekommert U zich er niet om dat wij vergaan?!”
Waar bent U?
Het blijkt dat de aanwezigheid van de Heer in ons leven geen garantie is voor een altijd prettig en comfortabel leven. Met Jezus erbij was de storm zelfs nog heftiger dan ooit. Als wij zoiets meemaken, gaan we vaak twijfelen aan Gods goede bedoelingen met ons: “Heer, geeft U niet om mij? Ziet U dan niet hoe moeilijk ik het heb? Waar bent U? Slaapt U soms, zodat U niet doorheeft hoezeer het tekeer gaat wat betreft de omstandigheden in mijn leven?”
Nadenkend over veel Bijbelse geschiedenissen kom ik erachter dat God vaak bijzonder moeilijke omstandigheden heeft toegelaten in het leven van Zijn kinderen. Het moeilijke was vaak ook dat het lang duurde voordat de Heer ingreep. Abraham die zijn zoon moest offeren. Pas op het laatste moment voorzag God in een plaatsvervangend offer. Het volk Israël dat nog zwaarder onderdrukt werd nadat Mozes tot Farao was gegaan met het verzoek hen te laten gaan. Pas na tien plagen en heel veel strijd kon de grote exodus plaatsvinden. Lazarus die niet genezen werd door Jezus. Hij bleef nog dagen op de plek waar Hij was en kwam pas in Bethanië aan toen Lazarus al vier dagen dood was. Martha zei: “Heer, waar was U?” Waarom moet de ellende soms zo lang duren? Waarom grijpt God niet eerder in? Waar is Hij als het zo stormt in ons leven?
Diepe wortels
Het zou kunnen dat God meer in de storm aanwezig is dan wij denken. In Amerika hebben ze een keer grote kassen gebouwd om daar bomen in te kweken. Ze plantten heel veel jonge bomen en zorgden ervoor dat deze in ideale omstandigheden opgroeiden. De bomen kregen altijd precies genoeg water en voeding. Men zorgde voor de juiste temperatuur en hoeveelheid licht waardoor de bomen hoog werden en mooie grote takken kregen. Maar op een ochtend kwam een medewerker een van de kassen binnen en zag dat een van de bomen om was geknakt, onderaan bij de stam. De volgende morgen waren er meerdere bomen omgevallen omdat ze gebroken waren. Uiteindelijk zijn alle bomen omgevallen omdat ze onderaan afbraken. Ze haalde een expert erbij om te onderzoeken hoe dit kwam. Zijn conclusie was: “Deze bomen hebben te weinig stress meegemaakt.” Een boom hoort stormen mee te maken en ook tijden van droogte. Juist door dit soort moeilijke omstandigheden groeien de wortels dieper in de grond, op zoek naar water en stevigheid. Daardoor wordt de stam ook dikker, zodat die het gewicht van de opgegroeide boom kan dragen. De bomen in de kas hadden een te fijn leven gehad.
De stormen waar wij soms doorheen gaan zijn een uitnodiging van de Heere, onze God, om onze wortels dieper te laten groeien in Hem. Perioden van droogte maken dat wij van binnenuit gaan verlangen naar Hem. Doordat wij in nood komen leren wij om te bidden, om de Heere Jezus ‘wakker te maken’ en Hem erbij te betrekken. Soms laat God heel bewust moeilijkheden toe in het leven van mensen met de bedoeling dat zij zich tot Hem zullen keren.
We hebben het niet in eigen hand
De discipelen deden dat ook. Ze maakten Jezus wakker. Hij zei: “Waarom zijn jullie zo bang? Hebben jullie dan geen geloof?” Toen sprak Jezus tot de storm en de wind en zei: “Zwijg! Wees stil!” De storm ging liggen en de zee kwam tot bedaren. Er kwam in een keer een grote stilte over het meer. De discipelen werden nu vervuld met een heel ander soort vrees. Zij vreesden met grote vreze en zeiden: “Wie is toch Deze, dat zelfs de wind en de zee Hem gehoorzaam zijn?” Juist door de extreme storm werd de onvergelijkbare macht van Jezus zichtbaar. In de benauwdheid werd duidelijk dat ze toch volkomen veilig waren omdat Jezus erbij was. Ze leerden Jezus nog meer kennen en beseften dat Hij de almachtige God was.
Zo gebruikt God ook de stormen in ons leven. Ze leren ons dat ons leven in Zijn handen ligt en niet in die van onszelf. De Heer die de macht heeft over de wind en de zee is ook Degene die de heerschappij heeft over ons leven. Wij hebben ons eigen leven niet in de hand. Maar als we ons leven aan Jezus hebben gegeven zijn we altijd veilig in Zijn armen, wat er ook gebeurt. De mooiste openbaring ontvangen wij vaak in de donkerste uren van ons leven. Dat Hij regeert gaan we vaak zien als we door de diepste dalen gaan. Met de discipelen zeggen we dan: “Wie is toch deze?” Als we Hem op deze wijze door ervaring leren kennen komt er grote stilte in ons binnenste. Hij brengt nog steeds uitzonderlijke stormen tot bedaren.
De heerlijkheid van Jezus
Abraham moest zijn zoon naar de berg Moria brengen en hem daar op het altaar leggen. Juist daar leerde Hij God kennen als Degene die voorziet op de berg. Tweeduizend jaar later werd er op diezelfde berg voorzien in de werkelijke nood van de mensheid. Jezus’ heerlijkheid werd zichtbaar.
Het volk Israël moest nog langer in Egypte blijven en lijden als een onderdrukt slavenvolk. Juist door het uitstel van de exodus werd de almacht van de God van Israël zichtbaar. De goden van Egypte werden allemaal van hun troon gestoten. Er kwam uiteindelijk verlossing door het bloed van het lam. De heerlijkheid van Jezus werd zichtbaar.
Lazarus werd alsmaar zieker en stierf. Jezus kwam te laat. Maar dat had een bepaalde bedoeling. Doordat Jezus hem opwekte uit de dood werd duidelijk dat het waar is wat Hij zei: “Ik ben de opstanding en het leven. Iedereen die in Mij gelooft zal leven, ook al is Hij gestorven.” Deze ziekte was bedoeld opdat de Zoon van God erdoor verheerlijkt zou worden.
Als de stormen en de beproevingen duren in uw leven, dan mag u zeker weten dat God ze gebruikt om u meer van Zijn almacht te laten zien en u te doen beseffen dat uw leven veilig geborgen is bij Hem.
Oscar Lohuis