Meervoudig religieuzen zijn geworteld in de tijdgeest

Henk van Blijderveen • 95 - 2019 • Uitgave: 12
Onlangs trof mij een artikel met de kop: ‘Veel gelovigen blijken meervoudig religieus’. Het ging over een boek, geschreven door Joantine Berghuijs, waarin onder andere de gegevens uit een landelijk gehouden enquête zijn verwerkt.

Uit deze enquête kwamen de volgende cijfers naar voren: Van alle Nederlanders blijkt 23 procent ‘iets’ met meerdere religies te hebben, terwijl 41 procent aan één religie genoeg heeft. Verder zegt maar liefst 42 procent van de kerkgangers ‘inspiratie te zoeken bij een andere religie’. Meestal is dat het boeddhisme.

Joantine vat deze cijfers als volgt samen: “Voor veel meervoudig religieuzen geldt dat ze minder belang hechten aan geloofswaarheden, maar meer aan praktijken en ervaringen. Tegenspraken in de leer van verschillende religies relativeren ze of laten ze rusten. Ze voelen zich soms belemmerd om hun geloof te beleven in hun eigen kerk door wat zij ervaren als dogma’s of regels. Meervoudig religieuzen kijken meer naar waar ze zelf behoefte aan hebben. Ze stellen vaak dat er meer overeenkomsten dan verschillen bestaan tussen de verschillende geloven.”

De tijdgeest
Voor mij is het voorgaande een bevestiging van wat ik om mij heen zie gebeuren: een verzwakkend kerkvolk, dat vooral kijkt naar wat het geloof te bieden heeft. Met zorgvuldig uitgekozen predikers die zich keren tegen het woord bekering en die het zonde van de tijd vinden om over zonde te preken. Predikers die de hel hebben afgeschreven, want daar krijg je het veel te warm van. Kortom, predikers die niet te veel woorden vuil willen maken aan het Woord.

En zo waait de door satan als heilige geest vermomde tijdgeest door de kerkelijke rijen en fluistert: “Je bent goed zoals je bent. Kies waar je zelf het meeste aan hebt en waar je je goed bij voelt. Zoek een god naar wens uit. En vind je er geen, dan maak je er gewoon een. Het gaat tenslotte om jouw geluk!”

Ja, door het preken van wereldgelijkvormigheid, dreigt de tijdgeest de waakvlam bij veel christenen uit te blazen. Veel zaken die een jaar of twintig geleden onbespreekbaar waren, zijn nu in veel kerk norm: de vrouw op de kansel, het homohuwelijk, de normalisatie van genderdiversiteit en dus ook het snuffelen aan en invoegen van andere godsdiensten.

De Geest van God
Wat verschilt deze tijdgeest met de Geest van God! De Geest van God, Die zorgt voor verbrokenheid, omdat Hij mensen hun werkelijke positie laat zien. Namelijk het verloren zijn in zonde, het gescheiden zijn van God door het afwijzen van Zijn Zoon. Wie door de Geest tot dit besef komt, kán niet langer blij zijn met het leven dat hij leeft en wil zich bekeren en laten reinigen van de zonde, door het bloed van Jezus. En ja, dán pas zal werkelijke en blijvende blijdschap baan breken! Een alles overtreffende blijdschap die niet in ik-gericht consumeren is geworteld, maar in het geloof dat de relatie met God is hersteld.

Gods Geest maakt dan, dat een mens vrede vindt in zijn Heer en Heiland Jezus Christus. Jezus, de Bron van alle leven. De Alpha en de Omega, de Cirkel waaraan geen begin of eindpunt is te bekennen. De Cirkel waardoor alles vroeg of laat rondkomt. De Cirkel waarbuiten niks is en waarbinnen alles samenkomt. Jezus, Die was, is en komen zal.

Bij Zijn eerste komst kwam Hij om te redden. Binnenkort komt Hij terug om te oordelen. Behoort u al tot de gelukkigen die zich door deze Jezus hebben laten reinigen van zonde en die deze tweede komst daardoor tegemoet mogen zien als een feest? Een feest, omdat kinderen van God dan eindelijk hun Heer en Heiland zullen ontmoeten!

Henk van Blijderveen