‘Maar God houdt alle dingen in zijn hand’

Frits Boekhoff • 90 - 2014 • Uitgave: 19
Leven in de eindtijd, wat betekent dat eigenlijk. Zoeklicht-directeur spreekt met een keur aan ‘bekende christenen’ over hun toekomstverwachting. Een verwachting die niet altijd gelijk is aan die van Het Zoeklicht.

‘Maar God houdt alle dingen in zijn hand’

Marius Lodewijk Otto de Bruijne (65) is een kleurrijke man. Presentator, kunstenaar en ontwikkelingswerker zijn bezigheden die de persoonlijkheid van Otto vorm gaven. Door zijn EO-programma’s kreeg hij grote bekend in ons land. Zijn vader was de gereformeerde predikant ds. P.J.O. de Bruijne. Eén van zijn publicaties is ‘Ooit evangelisch…’

, over de groeiende kerkverlating in evangelische kringen en de oorzaak daarvan. Een gesprek met hem levert tal van flinke uitspraken op waar iedereen wat aan heeft.

Zo is er zijn kritiek op evangelische middelmatigheid en prediking die meestal en vooral gaat over beleving en niet op inhoud. De vreugde en de vrijheid waarop mensen de traditionele kerk verlieten en evangelisch werden, wordt ook steeds vaker de reden waarom men later weggaat. Als je om de zeven jaar een crisis en een scheuring meemaakt in de evangelische kerk, word je het vanzelf beu en haak je af.

Wat komt er na dit aardse leven?
Alle godsdiensten hebben eeuwig leven in de aanbieding. In het Oude Testament komt ook de opstanding uit de dood voor. Denk aan Martha die dit belijdt voor Jezus. Jezus is als eerste opgestaan uit de dood. Dat zal ons ook ten deel vallen. Dat is moeilijk in woorden of in een schilderij uit te drukken. Wij zullen opstaan in een echt lichaam, buiten de beperkingen van tijd en ruimte, persoonlijk, en als Jezus. Dat kunnen we niet bedenken noch in beeld brengen.
Het unieke van de christelijke boodschap is dat wij in het nieuwe lichaam, als Christus, op staan en we zullen bij God zijn. Het zal in een totaal nieuwe werkelijkheid zijn. Het boek Openbaring heeft voor mij nog veel vraagtekens, waar ik helemaal niet uit ben. Er is veel over het boek gesputterd. Men wilde soms het boek uit de Bijbel verwijderen. Ik ben de weg gegaan van Bijbelleraar Sidney Wilson, die zei dat we Jezus tegemoet gaan om Hem ‘de stad binnen te halen’. Dus niet de wereld uit, maar de wereld in.

En Israël dan?
Kijk, Jakob ontsteelt het eerstgeboorterecht aan Esau en daarmee realiseert hij het plan van God. Maar het was niet een methode die wij zouden goedkeuren. We zien dat de raad Gods door zondige mensen wordt uitgevoerd. God grijpt straks in in de wereldgeschiedenis. De chaos in het Midden-Oosten in islamitische landen is niet meer te ontwarren. Er moet uiteindelijk een knoop worden doorgehakt. Door wie weten we niet. Door de enorme wapenarsenalen zien we een dreigende ontwikkeling die zijn weerga niet kent. God verwart de volkeren op dit moment als bijna nooit te voren. Daarover spreekt de Bijbel. Israël kijkt toe en hoeft niets te doen. Arabische landen schieten ook niemand te hulp. We zien wel een groeiend antisemitisme.
Mijn gebed is erop gericht dat de genadetijd mag worden uitgebreid. Mozes bidt om genade als God Israël wil verdelgen. Mozes krijgt die genadetijd. We moeten nu nog het Evangelie verkondigen. God beoordeelt de mens op morele integriteit. De beschermende overheid is een eerste noodzaak. Die moet de publieke gerechtigheid handhaven. Dank zij het christelijk denken in het verleden kennen we nu begrippen als mensenrechten en godsdienstvrijheid. Fundamenteel is ook hoe wij, ons volk, naar Israël kijken. Maar alles is zo ernstig in verwarring, dat de mens zelf de neiging heeft het op te lossen. Dan wordt het absolute chaos zonder uitzicht. Maar God houdt alle dingen in zijn hand. In de fascinerende liefde van God ligt voor elk mens zekerheid en toekomst.

Frits Boekhoff