Liever geven dan ontvangen
‘En het oog kan niet zeggen tegen de hand: Ik heb je niet nodig, of vervolgens het hoofd tegen de voeten: Ik heb jullie niet nodig’ (1 Korintiërs 12:15).
Als je bovenstaande tekst een beetje visueel maakt in je gedachten, dan kan het er best wel grappig uitzien, maar helaas is bovengenoemde situatie voor veel van ons vrouwen een moeilijk onderdeel in ons leven… hulp vragen. Een kijkje in mijn eigen hart en ik weet dat hulp geven mij veel makkelijker af gaat dan hulp ontvangen.
Nog een beetje verder inzoomen in ons hart en dan komen we uit op controle, wij als vrouwen houden graag de controle vast. Toch is het goed om in het geloof de touwtjes uit handen te geven, puur vanwege het feit dat we in Christus zijn gestorven; want u bent gestorven en uw leven is met Christus verborgen in God (Kolossenzen 3:3).
Gemeente als hulp
We zijn afzonderlijke leden, maar we zijn wel in één lichaam geplaatst. Als we belijden dat we door de Heere Jezus zusters in de Heere zijn, maar elkaar niet om hulp vragen, dan lopen we het doel mis zoals de Heere God het lichaam bedoeld heeft. In feite zeggen we dan tegen elkaar: “Ik heb jou niet nodig.”
We hebben van nature een trots hart. De vreze des Heeren is het kwade te haten; hoogmoed, trots en de verkeerde weg en een mond vol verderfelijke dingen haat Ik (Spreuken 8:13). Misschien herken je bepaalde gedachtes; dat kan ik zelf doen, nee die ander kan het vast niet beter dan ik, daar hoef ik toch geen hulp bij te vragen? De ander zal het vast te druk hebben, etc.
Hoe kunnen we dit praktisch toepassen in onze wandel met de Heere Jezus?
Denk goed na en bid ervoor waarbij mensen je kunnen helpen, schakel het lichaam in bijvoorbeeld bij een verhuizing, ziekte, vooral bij ouderdom. Als je je hele leven altijd zelfvoorzienend bent geweest, dan kan het moeilijk zijn om hulp te vragen. Doordat de maatschappij zo individualistisch is geworden, is het juist in deze tijd een groot getuigenis dat we elkaar helpen.
Wat hebben we daarbij nodig? Een gemeente. Het is goed om betrokken te zijn bij elkaars levens, het bevordert de gemeenschap, zodat Gods liefde hierdoor heen zichtbaar wordt. Als tweede is het leven met de Heere Jezus een overgave aan Hem. Hierdoor krijgen we steeds meer het besef dat we niet alles alleen kunnen, of alleen hoeven te doen. We mogen hulp toelaten en erkennen dat we samen met de ander door de Heere God in hetzelfde lichaam geplaatst zijn; maar nu heeft God de leden, elk van hen afzonderlijk, in het lichaam een plaats gegeven zoals Hij gewild heeft (1 Korintiërs 12:18), daar mogen we dankbaar gebruik van maken.
Een grote valkuil is dat we denken voor een ander; de ander zal het wel te druk hebben, ik zal maar geen hulp vragen. We mogen blijven bij onze eigen verantwoordelijkheden die de Heere God ons gegeven heeft, we mogen hulp vragen, de ander kan zelf bepalen of het wel of niet schikt. Als we hulp krijgen mogen we ook een dankbaar hart hebben, geen kritische geest als er anders gewerkt wordt dan dat we zelf zouden doen, bijvoorbeeld als er bij het afstoffen een randje is vergeten.
Ten slotte:
We willen graag sterk lijken, bij de Heere God is het juist andersom. Gods kracht wordt volbracht in zwakheid (2 Korintiërs 12:9). Als wij onze zwakheden erkennen, kan de Heere God daardoorheen werken zodat de heerlijkheid van Christus zichtbaar wordt in onze gemeenschap.
Channa Tomassen
Als je bovenstaande tekst een beetje visueel maakt in je gedachten, dan kan het er best wel grappig uitzien, maar helaas is bovengenoemde situatie voor veel van ons vrouwen een moeilijk onderdeel in ons leven… hulp vragen. Een kijkje in mijn eigen hart en ik weet dat hulp geven mij veel makkelijker af gaat dan hulp ontvangen.
Nog een beetje verder inzoomen in ons hart en dan komen we uit op controle, wij als vrouwen houden graag de controle vast. Toch is het goed om in het geloof de touwtjes uit handen te geven, puur vanwege het feit dat we in Christus zijn gestorven; want u bent gestorven en uw leven is met Christus verborgen in God (Kolossenzen 3:3).
Gemeente als hulp
We zijn afzonderlijke leden, maar we zijn wel in één lichaam geplaatst. Als we belijden dat we door de Heere Jezus zusters in de Heere zijn, maar elkaar niet om hulp vragen, dan lopen we het doel mis zoals de Heere God het lichaam bedoeld heeft. In feite zeggen we dan tegen elkaar: “Ik heb jou niet nodig.”
We hebben van nature een trots hart. De vreze des Heeren is het kwade te haten; hoogmoed, trots en de verkeerde weg en een mond vol verderfelijke dingen haat Ik (Spreuken 8:13). Misschien herken je bepaalde gedachtes; dat kan ik zelf doen, nee die ander kan het vast niet beter dan ik, daar hoef ik toch geen hulp bij te vragen? De ander zal het vast te druk hebben, etc.
Hoe kunnen we dit praktisch toepassen in onze wandel met de Heere Jezus?
Denk goed na en bid ervoor waarbij mensen je kunnen helpen, schakel het lichaam in bijvoorbeeld bij een verhuizing, ziekte, vooral bij ouderdom. Als je je hele leven altijd zelfvoorzienend bent geweest, dan kan het moeilijk zijn om hulp te vragen. Doordat de maatschappij zo individualistisch is geworden, is het juist in deze tijd een groot getuigenis dat we elkaar helpen.
Wat hebben we daarbij nodig? Een gemeente. Het is goed om betrokken te zijn bij elkaars levens, het bevordert de gemeenschap, zodat Gods liefde hierdoor heen zichtbaar wordt. Als tweede is het leven met de Heere Jezus een overgave aan Hem. Hierdoor krijgen we steeds meer het besef dat we niet alles alleen kunnen, of alleen hoeven te doen. We mogen hulp toelaten en erkennen dat we samen met de ander door de Heere God in hetzelfde lichaam geplaatst zijn; maar nu heeft God de leden, elk van hen afzonderlijk, in het lichaam een plaats gegeven zoals Hij gewild heeft (1 Korintiërs 12:18), daar mogen we dankbaar gebruik van maken.
Een grote valkuil is dat we denken voor een ander; de ander zal het wel te druk hebben, ik zal maar geen hulp vragen. We mogen blijven bij onze eigen verantwoordelijkheden die de Heere God ons gegeven heeft, we mogen hulp vragen, de ander kan zelf bepalen of het wel of niet schikt. Als we hulp krijgen mogen we ook een dankbaar hart hebben, geen kritische geest als er anders gewerkt wordt dan dat we zelf zouden doen, bijvoorbeeld als er bij het afstoffen een randje is vergeten.
Ten slotte:
We willen graag sterk lijken, bij de Heere God is het juist andersom. Gods kracht wordt volbracht in zwakheid (2 Korintiërs 12:9). Als wij onze zwakheden erkennen, kan de Heere God daardoorheen werken zodat de heerlijkheid van Christus zichtbaar wordt in onze gemeenschap.
Channa Tomassen