Leven met een doel
Feike ter Velde • 75 - 1999/2000 • Uitgave: 10
In de jaren '70 was er vooral het doemdenken. Mensen, vooral ook jongeren zagen de toekomst somber in. Nu denken de meeste jongeren aan een eigen gezin, een huis en een auto als ingrediënten voor een ideale toekomst. Wat is voor een christen eigenlijk het belangrijkste doel om na te streven?
Gods Woord laat er geen twijfel over bestaan: onze toekomst is niet onzeker, maar ligt vast in de handen van de levende God. Daarom hebben gelovigen hoop voor de toekomst. Zij zien het helemaal zitten, omdat de toekomst inhoudt: de verheerlijking van de Gemeente van Christus. Iedere gelovige mag uitzien naar 'de dag van Jezus Christus' - dat is de grote dag van Zijn terugkeer en alle dingen die dan zullen gebeuren. Het doel in het leven van elke gelovige zou moeten zijn: voorbereiding op die grote dag. Alle andere dingen zouden daaraan onderworpen moeten zijn.
Het christelijk geloof lijkt zo vaak op een vlucht uit de werkelijkheid. Zondags is er de kerkdienst en de rest van de week staat helemaal in het teken van werk en recreatie. Is er nog tijd over dan misschien nog even een gemeenteactiviteit als bijbelstudie en, of, bidstond. Hoe makkelijk worden onze uren en dagen gevuld met allerlei dingen en we vergeten het grote doel van ons leven: de voorbereiding op de grote dag van onze Here Jezus Christus.
De apostel Paulus spreekt heel concreet over die dag en over onze voorbereiding erop. Zijn brieven noemen steeds weer de toekomst, die aanstaande is en hij dringt erop aan de dingen in orde te maken voor die grote dag, die komt. Hij bidt voor de mensen in Filippi, dat ze er straks klaar voor zullen zijn, "rein en onberispelijk" (Fil. 1:10). Hij dringt er bij de Colossenzen op aan "de dingen te bedenken die boven zijn, niet die op de aarde zijn" (Col. 3:2). Hij legt de nadruk erop bij de Thessalonicenzen "uit de hemelen zijn Zoon te verwachten' (1 Thess. 1:10). Bij Paulus is het duidelijk: het grote doel in het leven van een mens is zich voor te bereiden op de grote dag van de Here Jezus Christus.
LEVENSHEILIGING
Wat houdt die voorbereiding dan in? Niet 'met een boekje in een hoekie' blijven zitten en maar afwachten. Nee, in de Schrift is het steeds een actief bezig zijn en je geloof omzetten in concrete daden van het dienen van God en het heiligen van het leven.
Levensheiliging is de beste voorbereiding op de dag van Christus' komst. Wie de brieven van het Nieuwe Testament aandachtig leest kan moeilijk tot een andere conclusie komen. De heiliging van het leven is: alle dingen wègdoen, die er niet in thuis horen. "Wie een dief was steelt niet meer, maar doet goed werk om te kunnen geven aan anderen" (Ef.4:28). 'Nemen is tot 'geven geworden. 'Hebzucht' wordt tot 'mededeelzaamheid'. De hebzuchtige dief is geworden tot iemand die anderen helpt door te geven.
Wat een levensverandering! Dat is heiligmaking, niet meer als theorie en als vrome gedachte, maar in de praktijk van het leven. Zó bedoelt Gods Woord het en zó concreet moeten wij het ook in praktijk brengen. Als het geloof geen praktijk wordt dan stelt het allemaal nog niet veel voor.
Ik herinner me dat tijdens een week van opwekkingssamenkomsten een jongeman naar voren kwam om zijn getuigenis te geven. Onder tranen beleed hij dat hij in de loop van die week had gezien hoezeer zijn leven verzondigd was met allerlei 'kleine dingen'. Maar die kleine dingen werden in die week grote dingen, hele grote dingen. Ze werden hem tot 'zonde'. Met die zonde is hij eerst naar de Here gegaan en toen ook naar zijn vrouw, die hij al jarenlang op financieel gebied had bedrogen. Voor hem kleine dingen - hij had zijn 'rechten' en het was toch zijn eigen verdiende salaris? - waar het om ging. Maar het werd hem allemaal tot een leugen en een diep ingevreten zonde. Levensheiliging!
WAT 1S ZONDE?
Bij de meesten van ons gaat het, als we over zonde en heiligmaking spreken, niet om grote en maatschappelijk strafbare feiten. We zijn misschien geen moordenaars, inbrekers of drugsdealers. Maar voor God maakt het allemaal niet veel verschil. De ene zonde is in Zijn heilige ogen net zo erg als de andere. Gierigheid en roddel worden in de Bijbel op één lijn geplaatst met seksuele en homoseksuele zonden (1 Cor. 6:10).
Mannen, als je je vrouw niet liefhebt ben je bezig haar leven te verwoesten, dat ze aan jou heeft toevertrouwd toen je met haar trouwde. Al je woorden, misschien wel je preken, je gebeden, het zijn allemaal holle klanken. Keer eerst terug tot je vrouw, maak haar weer tot nummer één in je leven en houd van haar, zoals op de dag toen je haar ten huwelijk vroeg. Wacht niet weer op haar initiatief. Jij moet initiatief tonen en haar je onbaatzuchtige liefde bewijzen, ook al kan zij niet meer opbrengen jou lief te hebben. Dat bedoelt God als het gaat om levensheiliging. We moeten leren steeds weer onszelf op te geven terwille van de Here en de ander.
WARE LIEFDE
Een spreekwoord zegt: "Liefde kan niet van één kant komen". Maar dat is niet waar. Liefde komt altijd van één kant, anders is het geen liefde. Liefde is per definitie 'onbaatzuchtig' en 'onvoorwaardelijk', anders is het geen liefde. Ware liefde verwacht geen wederliefde, maar is er ook zonder beantwoording.
Paulus bidt voor de Gemeente in Filippi dat ze zullen groeien in de liefde, in de 'agape' - dat is de goddelijke liefde. Die liefde is in het hart van elke ware gelovige. Immers, door bekering en wedergeboorte zijn we een kind van God geworden. Dat betekent concreet: we hebben het ware, eeuwige, leven van onze hemelse Vader ontvangen, door de Heilige Geest (Rom.5:5). Is dat niet gebeurd, dan is men nog geen ware gelovige geworden. Is dat wèl gebeurd en is men een ware gelovige geworden, dan woont de liefde Gods in het hart. Dat is een geweldige zaak, als we dat weten. Welnu, die liefde moet meer 'overvloedig' worden (Fil.1:9). Het moet een alles overstromende 'vloed' in ons leven worden, bidt Paulus. Die liefde Gods moet dus allesbeheersend worden in ons leven. Door die liefde wordt het leven van elke ware gelovige gekenmerkt. Ware christenen worden herkend aan hun liefde (Joh. 13:35).
CHRISTUS IN DE CRISIS
Als we gezien hebben wie de Heiland werkelijk voor ons is dan wordt Hij als van zelf ons levensdoel. Want dan gaan we zien, dat Hij het Leven is. Dat leven kan met werken, carrière maken, of wat dan ook nooit verkregen worden. Dat is alleen bij de Here Jezus, van Hem, te verkrijgen. De Bijbel leert ons om 'in' Christus te blijven. Toch blijkt steeds weer in het leven van gelovigen dat dit niet vanzelf sprekend is. Veel huwelijken, ook van christenen, lopen op de klippen en er blijkt dan vaak nauwelijks ruimte tot gesprek over de grote waarde van Christus, van het nieuwe leven en van de kracht Gods in het leven. Men beroept zich op het eigen gelijk, men beschuldigt de ander. 0 ja, men bidt wel voor de redding van het huwelijk, maar op voorwaarde dat vooral de partner zal veranderen.
Hetzelfde zien we in andere conflicten, zoals ouders met kinderen. Er blijkt geen plaats voor Gods oplossingen, Gods kracht, Gods genade. Het eigen gelijk zit hoog te paard en alle verwachting van de Here God is weg. Wat is er vaak toch weinig te vinden van het nieuwe leven van Christus als de crisis toeslaat.
'Blijven in Christus', juist als de crisis toeslaat, is van groot belang. Juist die crisis, die de Here in ons leven toelaat, kan ons tonen of we werkelijk christen, een ware gelovige, zijn.
We moeten leren ons aan de leiding van de Here, van de Heilige Geest, toe te vertrouwen. Toevertrouwen betekent, dat we niet vooraf alles behoeven te weten. Wij bepalen niet de voorwaarde van Gods handelen in ons leven. Als we dat willen dan zit onze 'oude mens' nog op de troon en weten we nog weinig van 'overgave aan Christus'. Er genoegen mee nemen dat de Heilige Geest dingen doet, die wij niet vooraf kennen, dat is overgave. "Heer, ga Uw gang, breek mij maar en neem; Gij zijt de Maker, ik ben het leem" (Zangbundel Joh. de Heer, nr. 799).
Als de Here Jezus ons levensdoel is geworden komt alles in een ander licht te staan. Crisis in het leven worden tot instrumenten, waarin God ons Zijn verrassende oplossingen gaat bieden. Als we geloven, dat Hij op de troon zit mogen we ook geloven, dat een crisis in ons leven niet buiten Hem omgaat. Hij laat het toe. Dan kunnen we Hem ook vertrouwen voor de oplossing die Hij wil bewerken.
We leven in het laatst der dagen, in de eindtijd. Moeten we Hem niet vertrouwen voor héél ons leven? Als we de Here Jezus Christus tot ons levensdoel hebben gemaakt, gaan we steeds meer vragen naar Zijn wil, verlangen we steeds meer die wil te volbrengen en te leven in Zijn liefde.
Feike ter Velde
Gods Woord laat er geen twijfel over bestaan: onze toekomst is niet onzeker, maar ligt vast in de handen van de levende God. Daarom hebben gelovigen hoop voor de toekomst. Zij zien het helemaal zitten, omdat de toekomst inhoudt: de verheerlijking van de Gemeente van Christus. Iedere gelovige mag uitzien naar 'de dag van Jezus Christus' - dat is de grote dag van Zijn terugkeer en alle dingen die dan zullen gebeuren. Het doel in het leven van elke gelovige zou moeten zijn: voorbereiding op die grote dag. Alle andere dingen zouden daaraan onderworpen moeten zijn.
Het christelijk geloof lijkt zo vaak op een vlucht uit de werkelijkheid. Zondags is er de kerkdienst en de rest van de week staat helemaal in het teken van werk en recreatie. Is er nog tijd over dan misschien nog even een gemeenteactiviteit als bijbelstudie en, of, bidstond. Hoe makkelijk worden onze uren en dagen gevuld met allerlei dingen en we vergeten het grote doel van ons leven: de voorbereiding op de grote dag van onze Here Jezus Christus.
De apostel Paulus spreekt heel concreet over die dag en over onze voorbereiding erop. Zijn brieven noemen steeds weer de toekomst, die aanstaande is en hij dringt erop aan de dingen in orde te maken voor die grote dag, die komt. Hij bidt voor de mensen in Filippi, dat ze er straks klaar voor zullen zijn, "rein en onberispelijk" (Fil. 1:10). Hij dringt er bij de Colossenzen op aan "de dingen te bedenken die boven zijn, niet die op de aarde zijn" (Col. 3:2). Hij legt de nadruk erop bij de Thessalonicenzen "uit de hemelen zijn Zoon te verwachten' (1 Thess. 1:10). Bij Paulus is het duidelijk: het grote doel in het leven van een mens is zich voor te bereiden op de grote dag van de Here Jezus Christus.
LEVENSHEILIGING
Wat houdt die voorbereiding dan in? Niet 'met een boekje in een hoekie' blijven zitten en maar afwachten. Nee, in de Schrift is het steeds een actief bezig zijn en je geloof omzetten in concrete daden van het dienen van God en het heiligen van het leven.
Levensheiliging is de beste voorbereiding op de dag van Christus' komst. Wie de brieven van het Nieuwe Testament aandachtig leest kan moeilijk tot een andere conclusie komen. De heiliging van het leven is: alle dingen wègdoen, die er niet in thuis horen. "Wie een dief was steelt niet meer, maar doet goed werk om te kunnen geven aan anderen" (Ef.4:28). 'Nemen is tot 'geven geworden. 'Hebzucht' wordt tot 'mededeelzaamheid'. De hebzuchtige dief is geworden tot iemand die anderen helpt door te geven.
Wat een levensverandering! Dat is heiligmaking, niet meer als theorie en als vrome gedachte, maar in de praktijk van het leven. Zó bedoelt Gods Woord het en zó concreet moeten wij het ook in praktijk brengen. Als het geloof geen praktijk wordt dan stelt het allemaal nog niet veel voor.
Ik herinner me dat tijdens een week van opwekkingssamenkomsten een jongeman naar voren kwam om zijn getuigenis te geven. Onder tranen beleed hij dat hij in de loop van die week had gezien hoezeer zijn leven verzondigd was met allerlei 'kleine dingen'. Maar die kleine dingen werden in die week grote dingen, hele grote dingen. Ze werden hem tot 'zonde'. Met die zonde is hij eerst naar de Here gegaan en toen ook naar zijn vrouw, die hij al jarenlang op financieel gebied had bedrogen. Voor hem kleine dingen - hij had zijn 'rechten' en het was toch zijn eigen verdiende salaris? - waar het om ging. Maar het werd hem allemaal tot een leugen en een diep ingevreten zonde. Levensheiliging!
WAT 1S ZONDE?
Bij de meesten van ons gaat het, als we over zonde en heiligmaking spreken, niet om grote en maatschappelijk strafbare feiten. We zijn misschien geen moordenaars, inbrekers of drugsdealers. Maar voor God maakt het allemaal niet veel verschil. De ene zonde is in Zijn heilige ogen net zo erg als de andere. Gierigheid en roddel worden in de Bijbel op één lijn geplaatst met seksuele en homoseksuele zonden (1 Cor. 6:10).
Mannen, als je je vrouw niet liefhebt ben je bezig haar leven te verwoesten, dat ze aan jou heeft toevertrouwd toen je met haar trouwde. Al je woorden, misschien wel je preken, je gebeden, het zijn allemaal holle klanken. Keer eerst terug tot je vrouw, maak haar weer tot nummer één in je leven en houd van haar, zoals op de dag toen je haar ten huwelijk vroeg. Wacht niet weer op haar initiatief. Jij moet initiatief tonen en haar je onbaatzuchtige liefde bewijzen, ook al kan zij niet meer opbrengen jou lief te hebben. Dat bedoelt God als het gaat om levensheiliging. We moeten leren steeds weer onszelf op te geven terwille van de Here en de ander.
WARE LIEFDE
Een spreekwoord zegt: "Liefde kan niet van één kant komen". Maar dat is niet waar. Liefde komt altijd van één kant, anders is het geen liefde. Liefde is per definitie 'onbaatzuchtig' en 'onvoorwaardelijk', anders is het geen liefde. Ware liefde verwacht geen wederliefde, maar is er ook zonder beantwoording.
Paulus bidt voor de Gemeente in Filippi dat ze zullen groeien in de liefde, in de 'agape' - dat is de goddelijke liefde. Die liefde is in het hart van elke ware gelovige. Immers, door bekering en wedergeboorte zijn we een kind van God geworden. Dat betekent concreet: we hebben het ware, eeuwige, leven van onze hemelse Vader ontvangen, door de Heilige Geest (Rom.5:5). Is dat niet gebeurd, dan is men nog geen ware gelovige geworden. Is dat wèl gebeurd en is men een ware gelovige geworden, dan woont de liefde Gods in het hart. Dat is een geweldige zaak, als we dat weten. Welnu, die liefde moet meer 'overvloedig' worden (Fil.1:9). Het moet een alles overstromende 'vloed' in ons leven worden, bidt Paulus. Die liefde Gods moet dus allesbeheersend worden in ons leven. Door die liefde wordt het leven van elke ware gelovige gekenmerkt. Ware christenen worden herkend aan hun liefde (Joh. 13:35).
CHRISTUS IN DE CRISIS
Als we gezien hebben wie de Heiland werkelijk voor ons is dan wordt Hij als van zelf ons levensdoel. Want dan gaan we zien, dat Hij het Leven is. Dat leven kan met werken, carrière maken, of wat dan ook nooit verkregen worden. Dat is alleen bij de Here Jezus, van Hem, te verkrijgen. De Bijbel leert ons om 'in' Christus te blijven. Toch blijkt steeds weer in het leven van gelovigen dat dit niet vanzelf sprekend is. Veel huwelijken, ook van christenen, lopen op de klippen en er blijkt dan vaak nauwelijks ruimte tot gesprek over de grote waarde van Christus, van het nieuwe leven en van de kracht Gods in het leven. Men beroept zich op het eigen gelijk, men beschuldigt de ander. 0 ja, men bidt wel voor de redding van het huwelijk, maar op voorwaarde dat vooral de partner zal veranderen.
Hetzelfde zien we in andere conflicten, zoals ouders met kinderen. Er blijkt geen plaats voor Gods oplossingen, Gods kracht, Gods genade. Het eigen gelijk zit hoog te paard en alle verwachting van de Here God is weg. Wat is er vaak toch weinig te vinden van het nieuwe leven van Christus als de crisis toeslaat.
'Blijven in Christus', juist als de crisis toeslaat, is van groot belang. Juist die crisis, die de Here in ons leven toelaat, kan ons tonen of we werkelijk christen, een ware gelovige, zijn.
We moeten leren ons aan de leiding van de Here, van de Heilige Geest, toe te vertrouwen. Toevertrouwen betekent, dat we niet vooraf alles behoeven te weten. Wij bepalen niet de voorwaarde van Gods handelen in ons leven. Als we dat willen dan zit onze 'oude mens' nog op de troon en weten we nog weinig van 'overgave aan Christus'. Er genoegen mee nemen dat de Heilige Geest dingen doet, die wij niet vooraf kennen, dat is overgave. "Heer, ga Uw gang, breek mij maar en neem; Gij zijt de Maker, ik ben het leem" (Zangbundel Joh. de Heer, nr. 799).
Als de Here Jezus ons levensdoel is geworden komt alles in een ander licht te staan. Crisis in het leven worden tot instrumenten, waarin God ons Zijn verrassende oplossingen gaat bieden. Als we geloven, dat Hij op de troon zit mogen we ook geloven, dat een crisis in ons leven niet buiten Hem omgaat. Hij laat het toe. Dan kunnen we Hem ook vertrouwen voor de oplossing die Hij wil bewerken.
We leven in het laatst der dagen, in de eindtijd. Moeten we Hem niet vertrouwen voor héél ons leven? Als we de Here Jezus Christus tot ons levensdoel hebben gemaakt, gaan we steeds meer vragen naar Zijn wil, verlangen we steeds meer die wil te volbrengen en te leven in Zijn liefde.
Feike ter Velde
