Lessen van Syrië
Jan van Barneveld • 89 - 2013 • Uitgave: 21
De ergste beelden van wat er in Syrië gebeurt worden ons gelukkig onthouden. De onmacht of misschien wel onwil van de internationale grootmachten om de situatie of, beter gezegd, de gewone mensen te redden, jaagt ons schrik aan. Christenen in het Midden-Oosten voelen zich in de steek gelaten door het Westen, dat onder leiding van de VS consequent moslimfundamentalisten steunt. Gebeurtenissen volgen elkaar zo snel op dat morgen achterhaald is wat we vandaag schrijven. Israël bereidt zich voor, maar waarop? We leven in een tijd waar elk moment profetisch voorzegde gebeurtenissen kunnen plaatsvinden. Wat kunnen wij doen? Enkele lessen worden duidelijk.
Onbetrouwbaar
Een belangrijke les voor Israël en ook voor ons is, dat we ‘niet op edelen, op een mensenkind bij wie geen heil is moeten vertrouwen’ (zie Psalm 118:8,9 en 146:3). Tegen Israël zegt de HERE: ‘Wee hun die naar Egypte trekken om hulp… maar de blik niet richten op de Heilige van Israël’ (Jesaja 31:1). En: ‘Zie, jullie die vertrouwen op die geknakte rietstaf Egypte, die, als iemand daarop steunt hem in de hand dringt en ze doorboort’ (Jesaja 36:6). Dus, Israël: ‘Vertrouw niet op Obama (VS), Ban-Ki-Moon (VN) of Barroso (EU).’ Voor ons geldt: ‘Vertrouw niet op de regering, sociale voorzieningen of op ‘eigen zekerheden’.’
In Syrië wordt het Vrije Syrische leger, dat voor een groot deel uit buitenlandse jihadisten bestaat en dus christenen wreed vervolgd, door de VS bewapend. Het Westen heeft consequent en systematisch de radicale, fundamentalistische islam gesteund. De Moslimbroederschap wil het Midden-Oosten en Noord-Afrika in een groot sharia-kalifaat veranderen. In Egypte lieten de VS hun trouwe vriend Hosni Mubarak vallen ten gunste van de Moslimbroederschap met Mohammed Morsi. Het Westen liet in Irak en in Libië de dictators Saddam Hoessein en Moammar Khadaffi vallen, om beide landen in grote chaos achter te laten. In Turkije is de fundamentalistische premier Erdogan de favoriet van het Westen.
Die dictators waren en zijn inderdaad meestal keiharde, wrede tirannen. Maar het nieuwe kwaad is vele malen erger dan het oude kwaad dat men vervangen wil. Vervolging en wreedheden tegen christenen in het Midden-Oosten krijgen weinig of geen aandacht van de media en de politiek. Zij verlaten in grote aantallen die regio. Het steunen van de (radicale) islam heeft ook een weerslag in de nationale politiek in de VS, in ons land en andere Europese landen. Met één oog kijken onze nationale veiligheidsdiensten achterdochtig naar jonge jihadisten die van het front in Syrië terugkomen. Met het andere oog is de politiek uiterst tolerant tegenover het opdringen van de islam in westerse samenlevingen.
Snelheid
Verbaasd zien we hoe ontwikkelingen in een razend tempo langs en over ons heen vliegen. Nauwelijks dreigt het conflict uit te lopen op een grote regionale oorlog, of erger of Poetin komt met een verrassend plan. De ene dag dreigt Obama met bombardementen, de volgende dag vindt hij een argument om de strafexpeditie uit te stellen. De kranten koppen: ‘Morgen breekt de oorlog uit’. ‘Morgen’ gebeurt er niets. Toch blijft de situatie uiterst gespannen. Zolang Obama het Vrije Syrische Leger met zijn ongeveer 80.000, meest buitenlandse, jihadisten steunt, zal Rusland samen met China, Hezbollah en de Revolutionaire Garde van Iran, Bashar Assad steunen.
Wat Obama bezielt, is moeilijk te doorgronden. Wel is duidelijk dat hij voortdurend partij kiest voor de Moslimbroederschap. Wat Poetin bezielt is duidelijker. Rusland heeft in het recente verleden veel narigheid ondervonden van de radicale islam in Afghanistan (Taliban) en in Tsjetsjenië, dat nu meevecht met het Vrije Syrische Leger. Belangrijk is dat Rusland een steeds grotere rol speelt in het Midden-Oosten. Feiten van vandaag zijn morgen achterhaald. De Bijbel voorzegt duidelijk dat alles vlak voor en in de eindtijd razend snel zal gaan. ‘Ik, de HERE, zal het te Zijner tijd met haast volvoeren’, besluit Jesaja 60, een hoofdstuk over de toekomstige heerlijkheid van Israël. De Here Jezus sluit de Bijbel af met de woorden: ‘Ja, Ik kom haastiglijk’ (Statenvertaling). Met haast, spoed, dus! De weeën van de eindtijd komen steeds sneller na elkaar. Het feit dat de Here Jezus zegt dat ‘die dagen (van verdrukking) ingekort zullen worden’ (Matteüs 24:22). Dat ‘inkorten’ is ook een indicatie dat het allemaal angstig snel gaat.
Gevaar
De vreselijke gebeurtenissen in en rond Syrië zijn ook een les voor ons en voor de wereld. Want in de eindtijd zal het rode paard over de hele aarde worden losgelaten. Dan zal ‘de vrede van de aarde worden weggenomen en zullen zij elkaar afslachten’ (Openbaring 6:4). De hele aarde wordt dan één Syrië. Opvallend is dat in Zacharia 6 die vier paarden uit Openbaring 6 ook voorkomen. Maar daar gaat het rode paard voorop. Het witte paard, van de valse vrede, komt pas als derde. Syrië is dus ook een waarschuwing voor andere landen en volken. Want de Here Jezus zegt: ‘Als u zich niet bekeert, zult u allen evenzo omkomen’ (Lucas 13:3,5). Deze ernstige waarschuwing moet een hoofdthema worden op onze bidstonden. Want ook ons goddeloze Nederland loopt groot gevaar.
Onthoofd
Een volgende les van Syrië is dat onze medegelovigen bedreigd en zwaar vervolgd worden. Twee voorbeelden. Jihadistische groepen verbonden aan het Vrije Syrische Leger maken zich voortdurend schuldig aan vermoorden van christenen, vernielen van huizen en kerken, verkrachtingen enz. Eén van die groepen maakte een video waarop een grote hoeveelheid geroofde Bijbels, evangeliën en christelijke lectuur te zien was. Een bijschrift zegt: ‘O volk van Mohammed, wordt wakker. Want er zijn zaken die gevaarlijker zijn dan chemische wapens. Pas op voor christianisatie-campagnes.’ De Bijbel is blijkbaar heel gevaarlijk voor radicale moslims.
Wij hebben machtige wapens: Gebed en het ‘zwaard van de Geest’, het Woord van God. Het tweede voorbeeld gaat over het dorp Maaloula op 40 km van Damascus. Een zeer oud christelijk dorp waar nog steeds Aramees, de taal die de Here Jezus sprak, wordt gesproken. Een belangrijk symbool dus. Rebellen hebben daar christenen gedood en anderen bedreigd met de woorden: “Bekeer je tot de Islam, anders worden jullie onthoofd.” In Openbaring 20:4 vertelt Johannes: ‘…en (ik zag) de zielen van hen die onthoofd waren om het getuigenis van Jezus.’ Ook dit teken komt snel dichterbij.
Meer lessen
Ik kan alleen nog maar vier lessen noemen. 1. Het falen van het democratische systeem. Niet alleen tijdens de Arabische lente, maar steeds meer over heel de wereld. 2. Dit maakt de roep om een krachtige wereldleider, dus de komst van de antichrist, steeds luider en sterker. 3. De gevaarlijke vrijage van het Westen met de (radicale) islam. 4. Als de spanningen rond Syrië wat zijn afgenomen, zullen de ‘machten’ zich wel weer op Israël werpen. En wij, die zien hoe ‘deze dingen beginnen te geschieden, heffen onze hoofden op (ook tijdens de bidstond!) want onze verlossing genaakt’ (Lucas 21:28).
Jan van Barneveld
Alawieten
Mohammed stierf op 8 juni 632. Hij had geen zonen, alleen dochters en had niet duidelijk gemaakt wie hem moest opvolgen. Wel had hij Abu Bakr aangewezen om de gebedsdiensten te leiden. Deze Abu Bakr was jarenlang de meeste vertrouwde volgeling en adviseur van Mohammed. De meeste Mohammedanen zagen hem dus als opvolger. Een deel van de moslims was het daar niet mee eens. Zij vonden dat Ali ibn Abi Talib, de schoonzoon en neef van Mohammed meer recht had op het leiderschap. Ook deze Ali was van jongs af een zeer trouwe aanhanger. Hij kreeg 15% van de moslims achter zich. Dus Abu Bakr werd de eerste kalief. Na twee opvolgers werd Ali in 656 als kalief gekozen en in 661 vermoord. Toen gingen de sjiieten en de Soennieten uiteen. De naam sjiieten komt van Shi’at, Partij van Ali. De Soennieten noemen zich naar de Soennah, de tradities van Mohammed. De sjiieten wonen voornamelijk in Iran en ook in Irak. De Soennieten in de rest van de islamitische wereld.
Nu nog de Alawieten, waar Bashar Assad bij hoort. Zij vormen ongeveer 12% van de Syrische bevolking en zijn een afsplitsing van de sjiieten. Vandaar de vriendschap met Iran. Alawieten zijn ‘volgelingen van Ali’. Een mystieke tak van de sjiieten. Zij zijn gruwelijk vervolgd door de soennieten. In Syrië is de opstand uitgelopen op een godsdienstoorlog. Als er ooit een Mahdi komt dan zal hij het eerst de Soennieten en sjiieten met elkaar moeten verzoenen. Dat zal uiteraard over de rug van Israël gaan. Momenteel is de onderlinge haat en vijandschap nog sterker dan de haat tegen Israël.
Moslims, meest soennitisch, die de islam en de sharia met geweld willen uitbreiden, worden jihadisten genoemd. Jihad is niet alleen de politieke maar ook de religieuze term voor ‘heilige oorlog’. Zoals Joël over de volken rond Israël hoort proclameren: ‘Heiligt de oorlog’ (3:9).
Bashar al-Assad
Persoonlijk:
Geboren: 11 september 1965 te Damascus
Religie: Alawiet, een Shi’ietische afsplitsing van de islam
Gehuwd met Asma Akhras, uit een invloedrijk Soennitisch geslacht in Homs
Drie kinderen: Hafiz (2001), Zein (2003) en Karim (2004)
Hij studeerde voor arts in Londen, is in 1988 afgestudeerd en werkte een tijd als legerarts in Syrië. Assad stopte zijn studie oogheelkunde in verband met de opvolging van zijn vader.
Politiek:
Volgde in 2000 zijn vader Hafiz al-Assad op als president. Voorzitter van de heersende Baath-partij in Syrië. Hij werd herkozen als president (zonder tegenkandidaten) in 2007.
De Arabische lente sloeg over naar Syrië in 2011. Hij probeerde de opstand hard en bloedig neer te slaan en wordt krachtig gesteund door Rusland en Iran. Assad ontkent dat hij chemische wapens heeft gebruikt en is bereid zijn chemische wapens onder controle van de VN te stellen.
Eist van de VS te stoppen met het steunen van de rebellen.
Eist van Israël de atoomwapens op te geven.
Onbetrouwbaar
Een belangrijke les voor Israël en ook voor ons is, dat we ‘niet op edelen, op een mensenkind bij wie geen heil is moeten vertrouwen’ (zie Psalm 118:8,9 en 146:3). Tegen Israël zegt de HERE: ‘Wee hun die naar Egypte trekken om hulp… maar de blik niet richten op de Heilige van Israël’ (Jesaja 31:1). En: ‘Zie, jullie die vertrouwen op die geknakte rietstaf Egypte, die, als iemand daarop steunt hem in de hand dringt en ze doorboort’ (Jesaja 36:6). Dus, Israël: ‘Vertrouw niet op Obama (VS), Ban-Ki-Moon (VN) of Barroso (EU).’ Voor ons geldt: ‘Vertrouw niet op de regering, sociale voorzieningen of op ‘eigen zekerheden’.’
In Syrië wordt het Vrije Syrische leger, dat voor een groot deel uit buitenlandse jihadisten bestaat en dus christenen wreed vervolgd, door de VS bewapend. Het Westen heeft consequent en systematisch de radicale, fundamentalistische islam gesteund. De Moslimbroederschap wil het Midden-Oosten en Noord-Afrika in een groot sharia-kalifaat veranderen. In Egypte lieten de VS hun trouwe vriend Hosni Mubarak vallen ten gunste van de Moslimbroederschap met Mohammed Morsi. Het Westen liet in Irak en in Libië de dictators Saddam Hoessein en Moammar Khadaffi vallen, om beide landen in grote chaos achter te laten. In Turkije is de fundamentalistische premier Erdogan de favoriet van het Westen.
Die dictators waren en zijn inderdaad meestal keiharde, wrede tirannen. Maar het nieuwe kwaad is vele malen erger dan het oude kwaad dat men vervangen wil. Vervolging en wreedheden tegen christenen in het Midden-Oosten krijgen weinig of geen aandacht van de media en de politiek. Zij verlaten in grote aantallen die regio. Het steunen van de (radicale) islam heeft ook een weerslag in de nationale politiek in de VS, in ons land en andere Europese landen. Met één oog kijken onze nationale veiligheidsdiensten achterdochtig naar jonge jihadisten die van het front in Syrië terugkomen. Met het andere oog is de politiek uiterst tolerant tegenover het opdringen van de islam in westerse samenlevingen.
Snelheid
Verbaasd zien we hoe ontwikkelingen in een razend tempo langs en over ons heen vliegen. Nauwelijks dreigt het conflict uit te lopen op een grote regionale oorlog, of erger of Poetin komt met een verrassend plan. De ene dag dreigt Obama met bombardementen, de volgende dag vindt hij een argument om de strafexpeditie uit te stellen. De kranten koppen: ‘Morgen breekt de oorlog uit’. ‘Morgen’ gebeurt er niets. Toch blijft de situatie uiterst gespannen. Zolang Obama het Vrije Syrische Leger met zijn ongeveer 80.000, meest buitenlandse, jihadisten steunt, zal Rusland samen met China, Hezbollah en de Revolutionaire Garde van Iran, Bashar Assad steunen.
Wat Obama bezielt, is moeilijk te doorgronden. Wel is duidelijk dat hij voortdurend partij kiest voor de Moslimbroederschap. Wat Poetin bezielt is duidelijker. Rusland heeft in het recente verleden veel narigheid ondervonden van de radicale islam in Afghanistan (Taliban) en in Tsjetsjenië, dat nu meevecht met het Vrije Syrische Leger. Belangrijk is dat Rusland een steeds grotere rol speelt in het Midden-Oosten. Feiten van vandaag zijn morgen achterhaald. De Bijbel voorzegt duidelijk dat alles vlak voor en in de eindtijd razend snel zal gaan. ‘Ik, de HERE, zal het te Zijner tijd met haast volvoeren’, besluit Jesaja 60, een hoofdstuk over de toekomstige heerlijkheid van Israël. De Here Jezus sluit de Bijbel af met de woorden: ‘Ja, Ik kom haastiglijk’ (Statenvertaling). Met haast, spoed, dus! De weeën van de eindtijd komen steeds sneller na elkaar. Het feit dat de Here Jezus zegt dat ‘die dagen (van verdrukking) ingekort zullen worden’ (Matteüs 24:22). Dat ‘inkorten’ is ook een indicatie dat het allemaal angstig snel gaat.
Gevaar
De vreselijke gebeurtenissen in en rond Syrië zijn ook een les voor ons en voor de wereld. Want in de eindtijd zal het rode paard over de hele aarde worden losgelaten. Dan zal ‘de vrede van de aarde worden weggenomen en zullen zij elkaar afslachten’ (Openbaring 6:4). De hele aarde wordt dan één Syrië. Opvallend is dat in Zacharia 6 die vier paarden uit Openbaring 6 ook voorkomen. Maar daar gaat het rode paard voorop. Het witte paard, van de valse vrede, komt pas als derde. Syrië is dus ook een waarschuwing voor andere landen en volken. Want de Here Jezus zegt: ‘Als u zich niet bekeert, zult u allen evenzo omkomen’ (Lucas 13:3,5). Deze ernstige waarschuwing moet een hoofdthema worden op onze bidstonden. Want ook ons goddeloze Nederland loopt groot gevaar.
Onthoofd
Een volgende les van Syrië is dat onze medegelovigen bedreigd en zwaar vervolgd worden. Twee voorbeelden. Jihadistische groepen verbonden aan het Vrije Syrische Leger maken zich voortdurend schuldig aan vermoorden van christenen, vernielen van huizen en kerken, verkrachtingen enz. Eén van die groepen maakte een video waarop een grote hoeveelheid geroofde Bijbels, evangeliën en christelijke lectuur te zien was. Een bijschrift zegt: ‘O volk van Mohammed, wordt wakker. Want er zijn zaken die gevaarlijker zijn dan chemische wapens. Pas op voor christianisatie-campagnes.’ De Bijbel is blijkbaar heel gevaarlijk voor radicale moslims.
Wij hebben machtige wapens: Gebed en het ‘zwaard van de Geest’, het Woord van God. Het tweede voorbeeld gaat over het dorp Maaloula op 40 km van Damascus. Een zeer oud christelijk dorp waar nog steeds Aramees, de taal die de Here Jezus sprak, wordt gesproken. Een belangrijk symbool dus. Rebellen hebben daar christenen gedood en anderen bedreigd met de woorden: “Bekeer je tot de Islam, anders worden jullie onthoofd.” In Openbaring 20:4 vertelt Johannes: ‘…en (ik zag) de zielen van hen die onthoofd waren om het getuigenis van Jezus.’ Ook dit teken komt snel dichterbij.
Meer lessen
Ik kan alleen nog maar vier lessen noemen. 1. Het falen van het democratische systeem. Niet alleen tijdens de Arabische lente, maar steeds meer over heel de wereld. 2. Dit maakt de roep om een krachtige wereldleider, dus de komst van de antichrist, steeds luider en sterker. 3. De gevaarlijke vrijage van het Westen met de (radicale) islam. 4. Als de spanningen rond Syrië wat zijn afgenomen, zullen de ‘machten’ zich wel weer op Israël werpen. En wij, die zien hoe ‘deze dingen beginnen te geschieden, heffen onze hoofden op (ook tijdens de bidstond!) want onze verlossing genaakt’ (Lucas 21:28).
Jan van Barneveld
Alawieten
Mohammed stierf op 8 juni 632. Hij had geen zonen, alleen dochters en had niet duidelijk gemaakt wie hem moest opvolgen. Wel had hij Abu Bakr aangewezen om de gebedsdiensten te leiden. Deze Abu Bakr was jarenlang de meeste vertrouwde volgeling en adviseur van Mohammed. De meeste Mohammedanen zagen hem dus als opvolger. Een deel van de moslims was het daar niet mee eens. Zij vonden dat Ali ibn Abi Talib, de schoonzoon en neef van Mohammed meer recht had op het leiderschap. Ook deze Ali was van jongs af een zeer trouwe aanhanger. Hij kreeg 15% van de moslims achter zich. Dus Abu Bakr werd de eerste kalief. Na twee opvolgers werd Ali in 656 als kalief gekozen en in 661 vermoord. Toen gingen de sjiieten en de Soennieten uiteen. De naam sjiieten komt van Shi’at, Partij van Ali. De Soennieten noemen zich naar de Soennah, de tradities van Mohammed. De sjiieten wonen voornamelijk in Iran en ook in Irak. De Soennieten in de rest van de islamitische wereld.
Nu nog de Alawieten, waar Bashar Assad bij hoort. Zij vormen ongeveer 12% van de Syrische bevolking en zijn een afsplitsing van de sjiieten. Vandaar de vriendschap met Iran. Alawieten zijn ‘volgelingen van Ali’. Een mystieke tak van de sjiieten. Zij zijn gruwelijk vervolgd door de soennieten. In Syrië is de opstand uitgelopen op een godsdienstoorlog. Als er ooit een Mahdi komt dan zal hij het eerst de Soennieten en sjiieten met elkaar moeten verzoenen. Dat zal uiteraard over de rug van Israël gaan. Momenteel is de onderlinge haat en vijandschap nog sterker dan de haat tegen Israël.
Moslims, meest soennitisch, die de islam en de sharia met geweld willen uitbreiden, worden jihadisten genoemd. Jihad is niet alleen de politieke maar ook de religieuze term voor ‘heilige oorlog’. Zoals Joël over de volken rond Israël hoort proclameren: ‘Heiligt de oorlog’ (3:9).
Bashar al-Assad
Persoonlijk:
Geboren: 11 september 1965 te Damascus
Religie: Alawiet, een Shi’ietische afsplitsing van de islam
Gehuwd met Asma Akhras, uit een invloedrijk Soennitisch geslacht in Homs
Drie kinderen: Hafiz (2001), Zein (2003) en Karim (2004)
Hij studeerde voor arts in Londen, is in 1988 afgestudeerd en werkte een tijd als legerarts in Syrië. Assad stopte zijn studie oogheelkunde in verband met de opvolging van zijn vader.
Politiek:
Volgde in 2000 zijn vader Hafiz al-Assad op als president. Voorzitter van de heersende Baath-partij in Syrië. Hij werd herkozen als president (zonder tegenkandidaten) in 2007.
De Arabische lente sloeg over naar Syrië in 2011. Hij probeerde de opstand hard en bloedig neer te slaan en wordt krachtig gesteund door Rusland en Iran. Assad ontkent dat hij chemische wapens heeft gebruikt en is bereid zijn chemische wapens onder controle van de VN te stellen.
Eist van de VS te stoppen met het steunen van de rebellen.
Eist van Israël de atoomwapens op te geven.
