Land, land, land…
Dirk van Genderen • 88 - 2012 • Uitgave: 23
‘Land, land, land, hoor het Woord van de HERE’ (Jeremia 22:29). Hardop mogen we wel roepen: ‘Nederland, Nederland, Nederland, hoor het Woord van de HERE.’ Alleen het Woord van de Here biedt werkelijke uitkomst in deze crisistijd.
Voorheen stond Nederland bekend als christelijke natie. De Here gaf Zijn rijke zegen. Het Evangelie droeg vrucht en ging vanuit ons land de wereld over.
En voor wie denkt: dit is een te positief plaatje, u hebt gelijk. Er zijn ook volop zwarte bladzijden in onze volksgeschiedenis. Denk aan de geringe inzet tijdens de Tweede Wereldoorlog om Joodse medemensen te redden van de ondergang. Denk aan de slavernijtijd, waarin ook ons land slaven buitengewoon minderwaardig heeft behandeld. ‘O Here, vergeef ons onze zonden, schaamte bedekt ons aangezicht.’
Haaks op de waarheid
De afgelopen decennia heeft ons land in sneltreinvaart de Here verder de rug toegekeerd. Abortus werd wettelijk toegestaan. Ongeboren kinderen, weerloos in de moederschoot, werden vogelvrij verklaard. Leven dat God geschapen heeft, wordt moedwillig vermoord. Wie de waarde van het leven uit het oog verliest, is onderweg naar de dood.
Dat werd onder meer zichtbaar in de acceptatie van euthanasie, door sommigen wel ‘goede dood’ genoemd. Ook dit staat haaks op de waarheid die God openbaart in Zijn Woord. De dood is de straf op de zonde.
Het tweede gedeelte van Romeinen 1 beschrijft zeer treffend dit proces. Wanneer mensen zich welbewust afkeren van God en van Zijn geboden, dan komt het moment dat God hen overgeeft in hun zonden en verder laat gaan in het bedrijven van ongerechtigheid. ‘Daarom ook heeft God hen in de begeerten van hun hart overgegeven aan de onreinheid om hun lichamen onder elkaar te onteren’ (Romeinen 1:24).
Heel concreet gaat het in dit gedeelte over het praktiseren van homoseksualiteit. ‘Daarom heeft God hen overgegeven aan oneervolle hartstochten, want ook hun vrouwen hebben de natuurlijke omgang vervangen door de tegennatuurlijke. En evenzo hebben ook de mannen de natuurlijke omgang met de vrouw opgegeven, en zijn in wellust voor elkaar ontbrand: mannen doen schandelijke dingen met mannen en ontvangen het gepaste loon voor hun dwaling in zichzelf. En omdat het hun niet goeddacht God te erkennen, heeft God hen overgegeven aan verwerpelijk denken, om dingen te doen die niet passen’ (Romeinen 1:26-28).
Bewogenheid
Wat doet dit ons? Raakt ons dit? Of zien we het en leven we rustig voort. In onze eigen kerk, onze eigen gemeente, ver weg van de boze en zondige buitenwereld. Ik bid dat de Here ons bewogenheid geeft met ons volk. Dat we op de knieën gaan voor ons land en voor ons volk. Dat we onze zonden en de zonden van land en volk aan Hem belijden en Hem smeken om genade en ontferming. We roepen ons volk toe: ‘Land, land, land, hoor het Woord van de Here. Bekeer u. Breek met uw zonden, belijd uw zonden.’
Alleen bezuinigingen en hervormingen lossen de huidige crisis niet op. Dat blijft lapwerk. Behalve een economische crisis is er namelijk ook een geestelijke crisis. Ook kerken en gemeenten zijn in verwarring en weten soms niet meer wat de weg is die de Here wijst.
De enige weg uit de crisis is terug naar het Woord van de Here, terug naar Hem. Er ligt een grote verantwoordelijkheid op ons om het Woord van de Here bekend te maken. Ik geloof dat de Here ons, als we Hem kennen, als wachters heeft aangesteld over ons land, net zoals Hij Ezechiël ooit aanstelde als wachter over Israël. Dan klinkt het in Ezechiël 33:7-9 ‘En u, mensenkind, Ik heb u aangesteld tot wachter over het huis van Israël. U zult een woord uit Mijn mond horen en u moet hen namens Mij waarschuwen. Als Ik tegen de goddeloze zeg: Goddeloze, u zult zeker sterven, en u hebt niet gesproken om de goddeloze te waarschuwen voor zijn weg, dan zal die goddeloze in zijn ongerechtigheid sterven, maar zijn bloed zal Ik van uw hand eisen. Maar wat u aangaat, als u de goddeloze voor zijn weg gewaarschuwd hebt om hem daarvan te bekeren en hij zich niet van zijn weg bekeert, dan zal híj in zijn ongerechtigheid sterven, maar ú hebt uw leven gered.’
Dirk van Genderen
Voorheen stond Nederland bekend als christelijke natie. De Here gaf Zijn rijke zegen. Het Evangelie droeg vrucht en ging vanuit ons land de wereld over.
En voor wie denkt: dit is een te positief plaatje, u hebt gelijk. Er zijn ook volop zwarte bladzijden in onze volksgeschiedenis. Denk aan de geringe inzet tijdens de Tweede Wereldoorlog om Joodse medemensen te redden van de ondergang. Denk aan de slavernijtijd, waarin ook ons land slaven buitengewoon minderwaardig heeft behandeld. ‘O Here, vergeef ons onze zonden, schaamte bedekt ons aangezicht.’
Haaks op de waarheid
De afgelopen decennia heeft ons land in sneltreinvaart de Here verder de rug toegekeerd. Abortus werd wettelijk toegestaan. Ongeboren kinderen, weerloos in de moederschoot, werden vogelvrij verklaard. Leven dat God geschapen heeft, wordt moedwillig vermoord. Wie de waarde van het leven uit het oog verliest, is onderweg naar de dood.
Dat werd onder meer zichtbaar in de acceptatie van euthanasie, door sommigen wel ‘goede dood’ genoemd. Ook dit staat haaks op de waarheid die God openbaart in Zijn Woord. De dood is de straf op de zonde.
Het tweede gedeelte van Romeinen 1 beschrijft zeer treffend dit proces. Wanneer mensen zich welbewust afkeren van God en van Zijn geboden, dan komt het moment dat God hen overgeeft in hun zonden en verder laat gaan in het bedrijven van ongerechtigheid. ‘Daarom ook heeft God hen in de begeerten van hun hart overgegeven aan de onreinheid om hun lichamen onder elkaar te onteren’ (Romeinen 1:24).
Heel concreet gaat het in dit gedeelte over het praktiseren van homoseksualiteit. ‘Daarom heeft God hen overgegeven aan oneervolle hartstochten, want ook hun vrouwen hebben de natuurlijke omgang vervangen door de tegennatuurlijke. En evenzo hebben ook de mannen de natuurlijke omgang met de vrouw opgegeven, en zijn in wellust voor elkaar ontbrand: mannen doen schandelijke dingen met mannen en ontvangen het gepaste loon voor hun dwaling in zichzelf. En omdat het hun niet goeddacht God te erkennen, heeft God hen overgegeven aan verwerpelijk denken, om dingen te doen die niet passen’ (Romeinen 1:26-28).
Bewogenheid
Wat doet dit ons? Raakt ons dit? Of zien we het en leven we rustig voort. In onze eigen kerk, onze eigen gemeente, ver weg van de boze en zondige buitenwereld. Ik bid dat de Here ons bewogenheid geeft met ons volk. Dat we op de knieën gaan voor ons land en voor ons volk. Dat we onze zonden en de zonden van land en volk aan Hem belijden en Hem smeken om genade en ontferming. We roepen ons volk toe: ‘Land, land, land, hoor het Woord van de Here. Bekeer u. Breek met uw zonden, belijd uw zonden.’
Alleen bezuinigingen en hervormingen lossen de huidige crisis niet op. Dat blijft lapwerk. Behalve een economische crisis is er namelijk ook een geestelijke crisis. Ook kerken en gemeenten zijn in verwarring en weten soms niet meer wat de weg is die de Here wijst.
De enige weg uit de crisis is terug naar het Woord van de Here, terug naar Hem. Er ligt een grote verantwoordelijkheid op ons om het Woord van de Here bekend te maken. Ik geloof dat de Here ons, als we Hem kennen, als wachters heeft aangesteld over ons land, net zoals Hij Ezechiël ooit aanstelde als wachter over Israël. Dan klinkt het in Ezechiël 33:7-9 ‘En u, mensenkind, Ik heb u aangesteld tot wachter over het huis van Israël. U zult een woord uit Mijn mond horen en u moet hen namens Mij waarschuwen. Als Ik tegen de goddeloze zeg: Goddeloze, u zult zeker sterven, en u hebt niet gesproken om de goddeloze te waarschuwen voor zijn weg, dan zal die goddeloze in zijn ongerechtigheid sterven, maar zijn bloed zal Ik van uw hand eisen. Maar wat u aangaat, als u de goddeloze voor zijn weg gewaarschuwd hebt om hem daarvan te bekeren en hij zich niet van zijn weg bekeert, dan zal híj in zijn ongerechtigheid sterven, maar ú hebt uw leven gered.’
Dirk van Genderen
