‘Laat Mijn baby’s leven…’
Dirk van Genderen • 91 - 2015 • Uitgave: 9
Elk ongeboren kind wordt wonderbaar door God geweven in de moederschoot, lezen we in Psalm 139. Het is een prachtig kunstwerk, van de grote Schepper, gemaakt op het veiligste plekje op aarde… Ooit, maar nu allang niet meer. De massamoord op dit ongeboren babyvolk moet stoppen. Zoals God ooit door Mozes tot de Farao zei: “Laat Mijn volk gaan…” zo zegt Hij nu – zo stel ik me voor: “Laat Mijn baby’s leven…”
Hoe zal er vanuit de hemel worden gekeken naar wat er in abortusklinieken gebeurt, in ‘de duistere oorden van het land’ (Psalm 74:20), waar ongeboren kinderen wreed worden vermoord? Mijn hart huilt als ik hieraan denk. Is er op deze aarde een groter kwaad dan de vernietiging van – wereldwijd – meer dan 50 miljoen ongeboren kinderen, elk jaar weer? Nee toch… De baarmoeder is verworden tot de meest gevaarlijke plaats op aarde. Nergens vallen zoveel slachtoffers. In ons land alleen al meer dan 30.000 per jaar.
Deze kinderen mogen niet geboren worden. Het levenslicht is hun niet gegund. Massamoord. Een ander woord kan ik er niet voor bedenken. Lees Psalm 139 maar eens, hoe mooi daar geschreven wordt over nieuw leven dat God in de moederschoot wonderlijk weeft. Ons leven is Zijn kunstwerk.
Op de bres voor het ongeboren leven
Het is walgelijk wat er in de abortusklinieken gebeurt, die verhullend gezondheidscentra worden genoemd. Wat moet zo’n ongeboren kindje een vreselijk lijden ondergaan als het wordt verbrijzeld. We zouden veel krachtiger op de bres moeten staan voor het ongeboren leven! Of hebben we ons er al bij neergelegd dat de strijd verloren is?
Ik spoor ook politici aan pal te staan vóór het leven! Een dringend beroep doe ik met name op de ChristenUnie en de SGP, die het huidige kabinet overeind houden, om hun steun aan dit kabinet veel directer te koppelen aan de bescherming van het ongeboren leven. In de zin dat er stappen gezet moeten worden om het aantal abortussen aanzienlijk te verminderen.
Hedendaagse mensenoffers
Ik heb buitengewoon veel bewondering voor mensen die geregeld bij abortusklinieken waken en bidden, in het verlangen ongeboren kinderen te redden. Dat zouden meer mensen moeten doen, als een getuigenis dat het leven heilig is. Hierdoor worden daadwerkelijk kinderen gered.
Het bloed van alle geaborteerde kinderen roept vanaf de aardbodem tot God in de hemel. Laat we hier niet lichtvaardig over denken. We roepen Gods oordelen over ons heen door onze ongeboren kinderen op te offeren aan de goden van vrijheid, welvaart, gezondheid en luxe. Het zijn de hedendaagse mensenoffers! Wat kunnen we anders doen dan tot de Heere naderen en Hem smeken of Hij Zich over ons land wil ontfermen en onze zonden wil vergeven?
Bekering en vergeving
Enorm groot zal de schare zijn van alle kinderen die nooit geboren mocht worden. Geschat wordt dat er sinds 1970 zo’n 1,5 miljard ongeboren kinderen zijn geaborteerd, gedood, ruim 20 procent van de huidige wereldbevolking.
Ooit zullen de aborteurs alle kinderen weer terugzien die ze gedood hebben wanneer ze voor Gods rechterstoel zullen staan. Wat zullen ze dan een spijt hebben, maar dan is het te laat. Nu is er voor abortusartsen echter nog bekering mogelijk.
En ik weet het: veel vaders en moeders worstelen ermee dat ze ooit hun kindje hebben laten aborteren. Wat een wroeging, wat een spijt. Maar ook voor hen is er vergeving als ze door genade hun vertrouwen op de Heere Jezus leren stellen. Wat een goed werk doen hulpverleners die deze mensen bij de hand nemen, met hen praten, hen begeleiden en hun laten zien dat er ook voor hen vergeving en hoop is.
Zal er in de hemel wel een plaatsje zijn voor deze kinderen die op de aarde niet welkom waren? Dat geloof ik zeker. De Heere Jezus zei immers: ‘Laat de kleine kinderen tot Mij komen en verhinder hen niet, want voor zulke mensen is het Koninkrijk van God’ (Lucas 18:16).
Dirk van Genderen
Hoe zal er vanuit de hemel worden gekeken naar wat er in abortusklinieken gebeurt, in ‘de duistere oorden van het land’ (Psalm 74:20), waar ongeboren kinderen wreed worden vermoord? Mijn hart huilt als ik hieraan denk. Is er op deze aarde een groter kwaad dan de vernietiging van – wereldwijd – meer dan 50 miljoen ongeboren kinderen, elk jaar weer? Nee toch… De baarmoeder is verworden tot de meest gevaarlijke plaats op aarde. Nergens vallen zoveel slachtoffers. In ons land alleen al meer dan 30.000 per jaar.
Deze kinderen mogen niet geboren worden. Het levenslicht is hun niet gegund. Massamoord. Een ander woord kan ik er niet voor bedenken. Lees Psalm 139 maar eens, hoe mooi daar geschreven wordt over nieuw leven dat God in de moederschoot wonderlijk weeft. Ons leven is Zijn kunstwerk.
Op de bres voor het ongeboren leven
Het is walgelijk wat er in de abortusklinieken gebeurt, die verhullend gezondheidscentra worden genoemd. Wat moet zo’n ongeboren kindje een vreselijk lijden ondergaan als het wordt verbrijzeld. We zouden veel krachtiger op de bres moeten staan voor het ongeboren leven! Of hebben we ons er al bij neergelegd dat de strijd verloren is?
Ik spoor ook politici aan pal te staan vóór het leven! Een dringend beroep doe ik met name op de ChristenUnie en de SGP, die het huidige kabinet overeind houden, om hun steun aan dit kabinet veel directer te koppelen aan de bescherming van het ongeboren leven. In de zin dat er stappen gezet moeten worden om het aantal abortussen aanzienlijk te verminderen.
Hedendaagse mensenoffers
Ik heb buitengewoon veel bewondering voor mensen die geregeld bij abortusklinieken waken en bidden, in het verlangen ongeboren kinderen te redden. Dat zouden meer mensen moeten doen, als een getuigenis dat het leven heilig is. Hierdoor worden daadwerkelijk kinderen gered.
Het bloed van alle geaborteerde kinderen roept vanaf de aardbodem tot God in de hemel. Laat we hier niet lichtvaardig over denken. We roepen Gods oordelen over ons heen door onze ongeboren kinderen op te offeren aan de goden van vrijheid, welvaart, gezondheid en luxe. Het zijn de hedendaagse mensenoffers! Wat kunnen we anders doen dan tot de Heere naderen en Hem smeken of Hij Zich over ons land wil ontfermen en onze zonden wil vergeven?
Bekering en vergeving
Enorm groot zal de schare zijn van alle kinderen die nooit geboren mocht worden. Geschat wordt dat er sinds 1970 zo’n 1,5 miljard ongeboren kinderen zijn geaborteerd, gedood, ruim 20 procent van de huidige wereldbevolking.
Ooit zullen de aborteurs alle kinderen weer terugzien die ze gedood hebben wanneer ze voor Gods rechterstoel zullen staan. Wat zullen ze dan een spijt hebben, maar dan is het te laat. Nu is er voor abortusartsen echter nog bekering mogelijk.
En ik weet het: veel vaders en moeders worstelen ermee dat ze ooit hun kindje hebben laten aborteren. Wat een wroeging, wat een spijt. Maar ook voor hen is er vergeving als ze door genade hun vertrouwen op de Heere Jezus leren stellen. Wat een goed werk doen hulpverleners die deze mensen bij de hand nemen, met hen praten, hen begeleiden en hun laten zien dat er ook voor hen vergeving en hoop is.
Zal er in de hemel wel een plaatsje zijn voor deze kinderen die op de aarde niet welkom waren? Dat geloof ik zeker. De Heere Jezus zei immers: ‘Laat de kleine kinderen tot Mij komen en verhinder hen niet, want voor zulke mensen is het Koninkrijk van God’ (Lucas 18:16).
Dirk van Genderen
