Kristallnacht… Genoegdoening, waarschuwing of hoop?

Abraham de Zwart • 89 - 2013 • Uitgave: 23
De Kristallnacht van 9 op 10 november 1938 was een pogrom, een opzettelijke, door de nazi’s gecoördineerde aanval tegen de Joden in Duitsland, Oostenrijk en Sudetenland. Het ontsluieren van dieperliggende oorzaken, die ook vandaag beslist niet zijn verdwenen, moeten ons bewust maken van het feit, dat niemand neutraal kan blijven.

We denken aan de tekst: ‘Uw land zal een woestenij zijn en uw steden een puinhoop’ (Leviticus 23:33), maar we zien uit naar: ‘Beschaamd zullen worden en terugdeinzen allen die Sion haten; ze zullen zijn als gras op de daken, dat verdort eer men het uittrekt’ (Psalm 129:5-6).

Interpretatie van geschiedenis
De naam Kristallnacht blijkt representatief te zijn voor de wijze waarop de vreselijke waarheid sluw kon worden verhuld, hoe de bedoeling ervan bewust kon worden verborgen en hoe de omvang ervan kon worden gereduceerd tot een’ uit de hand gelopen feestavond’. Geen nacht van slechts ‘gebroken glas’, maar van georganiseerd, onbeheerst, bruut satanisch geweld jegens onschuldige, eerbiedwaardige medeburgers die slechts de Joodse godsdienst praktiseerden en/of die zich afstammelingen wisten van het wereldwijd verstrooide volk Israël. Verleiding, misleiding en verwarring – om het geweten van de wereld te sussen – vormden bewust het masker van een verderfelijke ‘heilsstaat’ toen, en nu? Het was de nacht waarin alle denkbare vooroordelen en vooropgezette leugens door agressieve emoties en nietsontziende wraaklust vorm kreeg.
Het klassiek antisemitisme, dat tegen de Joden was gericht, is nu deels verschoven naar antizionisme, dat tegen immigratie en huisvesting van de nakomelingen van Israël is gericht en anti-Israëlisme, dat tegen het handelen en rechtmatig optreden van de staat Israël is gericht.
Men neemt een groep, dicht die een extreme karikatuur toe, verheft die tot absolute waarheid, focust op talloze denkbare en ondenkbare en nooit getoetste beschuldigingen van onrechtmatigheid en neemt vervolgens zelf het recht in eigen hand om die groep te vuur en te zwaard te bestrijden. In termen van moderne communicatie: verklein via de media de positieve beelden zodanig dat ze bijna onwaarneembaar zijn en vergroot via de media alle negatieve (vaak vermeende) beeldvorming en neem daarvoor veel zendtijd. Dit recept werkt helaas nog steeds!

Beeldvorming over Joden, het volk
Vanaf het moment dat Joden, waar ook ter wereld, in de verstrooiing terecht kwamen, heeft men zich tegen het volk of een deel daarvan gericht. Dat vertaalde zich in het beperken of geheel ontnemen van burgerrechten, het verbieden van het uitoefenen van bepaalde beroepen, onheuse bejegening in publieke ruimten, verachting en uiteindelijk brute moord. De vernederende Neurenberger wetten leken extreem, maar zijn illustratief voor het ontnemen van alle menswaardigheid aan een groep met een eigen Joodse identiteit, zoals dat zich vaker in de geschiedenis met name in Europa heeft voorgedaan.
Hoewel Duitse nazi’s initiatiefnemers waren voor een bizarre genocide op Joden, mogen (behoudens een enkele uitzondering) regeringen van landen die door Nazi-Duitsland werden bezet, terecht het volgende verweten worden: het scheppen van organisatorische voorwaarden voor personenvervoer; het verlenen van actieve medewerking door het overheidsapparaat (ambtenaren); het nalaten van enige relevante wettelijke beleidsvorming of besluitvorming. Hierdoor is er niets gedaan om massale genocide te voorkomen of te stoppen, nauwelijks iets gedaan aan enige vorm van bescherming of schadevergoeding.
De staat Israël wordt slechts node gerespecteerd. Een dergelijke passieve houding heeft de basis gelegd voor anti-Israël stemming binnen de EU, het Europese Parlement en de VN.

Beeldvorming over Israël en Palestina, het gebied
In 1948, na het uitroepen van de staat Israël, waarin door de eerste burgers en soldaten van Israël ten koste van veel doden een beperkte, maar wonderbaarlijke overwinning werd behaald op de omringende Arabische landen, moest de jonge staat Israël een cruciaal verlies incasseren: Het aan Israël in 1947 door de VN toegewezen Bijbels land Galilea, Samaria en Judea, bekend als Cis-Jordanië of West Bank, werd inclusief het oosten van Jeruzalem bezet door (het door Britse officieren) goed getrainde en aangestuurde leger van Trans-Jordanië. Overigens was aanvankelijk ook een deel ten oosten van de Dode Zee, de Bijbelse gebieden Gad, Oost-Manasse en Ruben door de Joden opgeëist. Dit verzoek werd abrupt afgewezen. De VN gaf de naam Trans-Jordanië, hetgeen letterlijk over-de-Jordaan, dan wel ten oosten van de Jordaan, betekent. Deze naam, naar de grensrivier, was niet correct, maar bovendien misleidend.
De Trans-Jordaniërs hebben tijdens hun bezetting alle bestaande synagogen in Cis-Jordanië, inclusief Oost-Jeruzalem, vernietigd, ook de bekende, maar inmiddels herbouwde Huva-Synagoge te Jeruzalem. Vele Joden werden toen door de Jordaniërs (Oost-Palestijnen) gedood. In de zevendaagse oorlog van 1967 werden de West Bank en Oost-Jeruzalem op (Trans)Jordanië heroverd, dan wel door het Israëlisch leger bevrijd!

Rechtpositie van Israël, het land
Een van de grofste misvattingen is de opvatting alsof er een speciaal ras of volk van mensen bestaat dat Palestijns is. Dit is noch uit enig historisch onderzoek, noch uit de Bijbel aan te tonen. In 1964 is de PLO (Palestijnse Bevrijdingsorganisatie) door de Arabische staten opgericht. Leiders van deze PLO en PA (Palestijnse Autoriteit) hebben vele misdaden jegens de Joodse menselijkheid begaan. Deze organisatie is bedoeld als middel tot een Palestijnse Moslimstaat. Voor 1948 noemden alle inwoners van Palestina zich Palestijnen, ook de Joodse burgers.
De volstrekt onjuiste en discriminerende vooringenomenheid van sommige organisaties ten opzichte van zogenaamde ‘bezette gebieden’ tast de integriteit van de staat Israël fundamenteel aan. Sabeel

(1989) is een internationaal centrum in Jeruzalem dat de ‘bevrijdingstheologie’ van Palestijnse theologen steunt. Sabeel werkt ook aan het bevorderen van een groter en accurater internationaal bewustzijn. Deze filosofie kan nooit het belang van de vrede dienen.
In het Kairos document

(2009) worden de christelijke en algemene menselijke waarden benadrukt; het roept de internationale gemeenschap op om naast de ‘verdrukten’ te staan, de Palestijnen; hen te helpen in hun strijd voor gelijke rechten; en om de Israëli’s te bevrijden van het geweld dat hun bezetting teweeg brengt. Kairos en Sabeel hebben alleen verdeeldheid gezaaid onder christenen. De beoogde dialoog tussen Joden en Arabieren in Israël wordt geblokkeerd en de vrede geenszins bevorderd.
Tenslotte is de Adviesraad Internationale vraagstukken (AIV) van de Nederlandse overheid recent in het nieuws gekomen met het advies ‘Tussen Woord en Daad’, dat erop was gericht de betrekkingen met Israël te bevriezen of te beperken. Hier wordt gesproken over ‘voortdurende uitbreiding van illegale Israëlische nederzettingen’. Moet Israël dan worden teruggebracht tot een gecontroleerde getto?
Deze en andere gelijkgerichte organisaties willen als sanctie producten uit de ‘bezette gebieden’ boycotten, net zoals de nazi’s al in 1933 voorstonden. Wederom boycotacties gebaseerd op onjuiste, verdraaide en gemanipuleerde informatie. We hadden toch plechtig beloofd: Dat nooit meer! Laten we blijven uitzien naar:
‘In die dagen zullen tien mannen uit volken van allerlei taal vastgrijpen, ja vastgrijpen de slip van een Judeese man en zeggen: we willen met u gaan, want we hebben gehoord, dat God met u is’ (Zacharia 8:23).

Drs. Abraham de Zwart

Bronnen:
www.aiv-advies.nl, 11 oktober 2013
http://www.go2war2.nl, 11 oktober 2013
www.kairospalestina.nl, 11 oktober 2013
www.sabeel.org, 11 oktober 2013
Jan van Barneveld: ‘Om Sions wil niet zwijgen’, 2006, Uitgeverij Het Zoeklicht.
Ds. Willem J.J. Glashouwer: ‘Waarom Israël?’, 2007, Uitgeverij Barnabas.
Harry Honigh: ‘Profetie tussen wal en schip’, 2009, Uitgeverij Johannes Multimedia
The New Encyclopaedia Britannica, 1975- 2013, Chicago, USA


Kader:
Ruim voor de Kristallnacht en nog steeds worden doelbewust teksten en/of beelden over Joden, het land Israël of de staat Israël negatief vorm gegeven, met als doel de mening van anderen te beïnvloeden. Van Dale Groot woordenboek van de Nederlandse taal (2005) noemt dit demoniseren. Het is een vorm van propaganda met een negatieve klank, nauw verwant met smaad en laster.