Klimaat flop
Henk Schouten • 86 - 2010 • Uitgave: 2
Je zou kunnen denken dat de klimaattop in Kopenhagen een succes was. Bijna per direct daalde het kwik zoals jaren ongekend was. Dat is te makkelijk natuurlijk. Is er wat mis met ons klimaat? Is het zo dat wij mensen invloed hebben op de temperatuur van de aarde? Zijn wij, mensen, in staat de temperatuur op aarde een graadje hoger dan wel een graadje lager te zetten? De wereldtop reisde af naar Kopenhagen. De verwachting was groot, evenredig ook de teleurstelling toen de mannen en vrouwen huiswaarts gingen. De thermostaat werd niet teruggedraaid. Buiten was het wel even ploeteren, want het vroor dat het kraakte en Europa lag onder een dik pak sneeuw. Of daardoor de poolkappen weer wat aangevroren zijn weet ik niet. Ja, ik ben een beetje een milieuscepticus. Zolang er nog hele grote gebieden op aarde zijn waar de dag- en nachttemperatuur 30-40 graden variëren, zal ons autootje daar niet veel verandering in brengen denk ik. Maar meer nog, lijkt het me zinvoller om bomen te planten en de woestijn terug te dringen, dan de eenzijdige focus op auto’s en uitstoot van CO2. Laten de volken en wereldleiders een voorbeeld nemen aan Israël, het enige land ter wereld waar de mens de woestijn terugdringt in plaats van andersom.
Geen harde afspraken werden er gemaakt. Het zwartepieten kon beginnen. Feit is dat de machtsverhoudingen wat minder vanzelfsprekend zijn, maar dat is allemaal politiek. Daarachter wordt het web van de antichrist geweven.
Ik vroeg me af, is het allemaal politiek?
Een nieuwslezer hoorde ik zeggen: ‘Het is een paar minuten voor twaalf.’ Dat zou een beetje Maranatha-dominee, waar ik toch ook voor wil doorgaan, niet misstaan. Wat een appel, de wereld is in gevaar, het is een paar minuten voor twaalf, bekeer je. Wanneer een dominee dat roept, gaat men er achteloos aan voorbij en haalt men meewarig de schouders op. Maar wanneer de milieufreaks voor de camera’s verschijnen, is de mondiale politiek er als de kippen bij. Onze wereldleiders delen de zorg voor lucht, bodem en water, zo lijkt het. Hoe komt het dat wij er zo slecht in slagen onze boodschap voor het voetlicht te krijgen. Zouden we wat meer actie in de strijd moeten werpen, zoals de milieuclubs dat ook doen? Moeten we met spandoeken en ludieke acties de aandacht van de camera vragen?
Betere perspectieven
Hoe het ook zij, wij hebben een beter perspectief. Wij hoeven de wereld niet te verkondigen dat het een paar minuten voor twaalf is, waarna het gedaan is met een leefbaar klimaat op aarde. Wij mogen verkondigen dat het een paar minuten voor twaalf is en dat er om twaalf uur een nieuwe hemel, een nieuwe aarde en een nieuwe stad komt, het hemelse Jeruzalem. Een fantastische boodschap. Dat nieuwe komt er voor ieder die zich bekeert. Dat geweldige zal er zijn voor een ieder die de Here Jezus als Here en Heiland aanneemt en naar Zijn normen, door Gods Geest geleid, het leven zal inrichten. Vaak hebben dominees en christenen de reputatie verkondigers te zijn van rampen en oordelen. Nu worden we dus door milieufreaks ingehaald en die doen het klaarblijkelijk met veel meer toewijding en succes. Laten we met meer vrijmoedigheid getuigen van de betere perspectieven die wij mogen vertellen.
Bijbel en opwarming
Ondertussen is het goed eens na te denken over de dingen die gebeuren. Als de opwarming zo desastreus is als beweerd wordt, dan moet het toch zo zijn dat dit als ‘eindtijd’-gebeuren geprofeteerd zal zijn. Staat de opwarming ook ergens in de catalogus van eindtijdprofetieën?
We zoeken tevergeefs naar het woord ‘opwarming’ in de Bijbel. Overstroming dan, want dat is een bij de opwarming genoemd nevenverschijnsel. Dat woord komen we alleen in figuurlijke zin tegen en zet ons ook al niet op het spoor van eindtijdgebeurtenissen rond milieu. De Bijbel heeft het wel over de zon die verduisterd zal worden. Maar dat gebeurt pas bij de afloop van de grote verdrukking. In Openbaring 16:9 lezen we echter: ‘En de mensen werden verzengd door de grote hitte en zij lasterden de naam van God, die de macht heeft over deze plagen, en zij bekeerden zich niet om Hem eer te geven.’ Hier zien we iets dat wijst op een grote milieucatastrofe en het is natuurlijk goed mogelijk dat dit onheil over de mens komt door het onzorgvuldig omgaan met de schepping die ons gegeven is. Wel moeten we weten dat we het hier hebben over de al eerder genoemde grote verdrukking. De laatste minuten van de wereldgeschiedenis voor twaalf uur. Op dat tijdstip komt dus de beloofde heerlijke tijd, het vrederijk waarvan zo menig profeet wel duidelijk heeft gesproken.
Het is dus met de Bijbel in de hand erg moeilijk iets als een opwarming van de aarde te voorzeggen. De Bijbel geeft wel een ander signaal, dat lezen we in Genesis 8:22 ‘Voortaan zullen, zolang de aarde bestaat, zaaiing en oogst, koude en hitte, zomer en winter, dag en nacht, niet ophouden.’ Dat is uiteindelijk een bemoedigend woord. Met de Bijbel in de hand zijn er vele bemoedigende woorden. Wij hebben een betere boodschap. Ja, het is een paar minuten voor twaalf, dan komt er een veel fijnere wereld voor degene die gelooft.
Ik geloof er vast in, de Here Jezus zal zeker komen, Maranatha.
Ds. Henk Schouten
Geen harde afspraken werden er gemaakt. Het zwartepieten kon beginnen. Feit is dat de machtsverhoudingen wat minder vanzelfsprekend zijn, maar dat is allemaal politiek. Daarachter wordt het web van de antichrist geweven.
Ik vroeg me af, is het allemaal politiek?
Een nieuwslezer hoorde ik zeggen: ‘Het is een paar minuten voor twaalf.’ Dat zou een beetje Maranatha-dominee, waar ik toch ook voor wil doorgaan, niet misstaan. Wat een appel, de wereld is in gevaar, het is een paar minuten voor twaalf, bekeer je. Wanneer een dominee dat roept, gaat men er achteloos aan voorbij en haalt men meewarig de schouders op. Maar wanneer de milieufreaks voor de camera’s verschijnen, is de mondiale politiek er als de kippen bij. Onze wereldleiders delen de zorg voor lucht, bodem en water, zo lijkt het. Hoe komt het dat wij er zo slecht in slagen onze boodschap voor het voetlicht te krijgen. Zouden we wat meer actie in de strijd moeten werpen, zoals de milieuclubs dat ook doen? Moeten we met spandoeken en ludieke acties de aandacht van de camera vragen?
Betere perspectieven
Hoe het ook zij, wij hebben een beter perspectief. Wij hoeven de wereld niet te verkondigen dat het een paar minuten voor twaalf is, waarna het gedaan is met een leefbaar klimaat op aarde. Wij mogen verkondigen dat het een paar minuten voor twaalf is en dat er om twaalf uur een nieuwe hemel, een nieuwe aarde en een nieuwe stad komt, het hemelse Jeruzalem. Een fantastische boodschap. Dat nieuwe komt er voor ieder die zich bekeert. Dat geweldige zal er zijn voor een ieder die de Here Jezus als Here en Heiland aanneemt en naar Zijn normen, door Gods Geest geleid, het leven zal inrichten. Vaak hebben dominees en christenen de reputatie verkondigers te zijn van rampen en oordelen. Nu worden we dus door milieufreaks ingehaald en die doen het klaarblijkelijk met veel meer toewijding en succes. Laten we met meer vrijmoedigheid getuigen van de betere perspectieven die wij mogen vertellen.
Bijbel en opwarming
Ondertussen is het goed eens na te denken over de dingen die gebeuren. Als de opwarming zo desastreus is als beweerd wordt, dan moet het toch zo zijn dat dit als ‘eindtijd’-gebeuren geprofeteerd zal zijn. Staat de opwarming ook ergens in de catalogus van eindtijdprofetieën?
We zoeken tevergeefs naar het woord ‘opwarming’ in de Bijbel. Overstroming dan, want dat is een bij de opwarming genoemd nevenverschijnsel. Dat woord komen we alleen in figuurlijke zin tegen en zet ons ook al niet op het spoor van eindtijdgebeurtenissen rond milieu. De Bijbel heeft het wel over de zon die verduisterd zal worden. Maar dat gebeurt pas bij de afloop van de grote verdrukking. In Openbaring 16:9 lezen we echter: ‘En de mensen werden verzengd door de grote hitte en zij lasterden de naam van God, die de macht heeft over deze plagen, en zij bekeerden zich niet om Hem eer te geven.’ Hier zien we iets dat wijst op een grote milieucatastrofe en het is natuurlijk goed mogelijk dat dit onheil over de mens komt door het onzorgvuldig omgaan met de schepping die ons gegeven is. Wel moeten we weten dat we het hier hebben over de al eerder genoemde grote verdrukking. De laatste minuten van de wereldgeschiedenis voor twaalf uur. Op dat tijdstip komt dus de beloofde heerlijke tijd, het vrederijk waarvan zo menig profeet wel duidelijk heeft gesproken.
Het is dus met de Bijbel in de hand erg moeilijk iets als een opwarming van de aarde te voorzeggen. De Bijbel geeft wel een ander signaal, dat lezen we in Genesis 8:22 ‘Voortaan zullen, zolang de aarde bestaat, zaaiing en oogst, koude en hitte, zomer en winter, dag en nacht, niet ophouden.’ Dat is uiteindelijk een bemoedigend woord. Met de Bijbel in de hand zijn er vele bemoedigende woorden. Wij hebben een betere boodschap. Ja, het is een paar minuten voor twaalf, dan komt er een veel fijnere wereld voor degene die gelooft.
Ik geloof er vast in, de Here Jezus zal zeker komen, Maranatha.
Ds. Henk Schouten
