Klaar voor de reis?!
Paul Prijt • 93 - 2017 • Uitgave: 14/15
‘Besaleël maakte de ark van acaciahout, twee-en-een-halve el lang, anderhalve el breed en anderhalve el hoog. Hij overtrok hem met zuiver goud… Hij maakte draagbomen van acaciahout, verguldde ze en stak ze door de ringen aan weerszijden, zodat de ark gedragen kon worden’ (Exodus 37:1-5, NBV).
U kent dat spelletje wel: wat neem je mee op reis? De eerste zegt dan bijv. een tandenborstel, de tweede een tandenborstel en een iPhone, de derde zegt dan wat vromer: een tandenborstel, iPhone en een Bijbel… en zo wordt het steeds lastiger de langer wordende reeks te onthouden. Wat neemt u mee op reis?
De een kan niet zonder de oer-Hollandse aardappels of hagelslag en neemt voldoende voorraad mee, de ander laadt de caravan vol met de halve huisraad terwijl de ander juist probeert met zo weinig mogelijk bagage te backpacken. Niemand van ons zal de Amerikaanse president willen nadoen door met 30(!) vliegtuigen, op reis te gaan naar het Midden-Oosten. Als ik aan onze vakanties denk, dan maken we weliswaar lijstjes, maar wordt er onderweg altijd wel door een van de gezinsleden geroepen net die ene zwembroek, boek, aardappelschilmesje of batterijoplader vergeten te zijn!
Alles mee?
Wanneer heb je alles bij je wat je nodig hebt? Dat is natuurlijk niet alleen een vraag voor je vakantiereis maar voor heel je levensreis. Wat zijn de belangrijks zaken voor een mens waar je niet zonder zou kunnen? Ik moet denken aan een Zeeuwse man die ik eens sprak over de keuze die hij moest maken bij de watersnoodramp in 1953. Hij moest met zijn gezin het dak op vluchten en kon maar een paar dingen meenemen. Hij koos voor een bijzondere combi: zijn Bijbel en een oud historisch jachtgeweer, beide familie-erfstukken.
Soms wordt je in bepaalde fases in je leven bepaald bij die vraag: wat is nu het erop aankomt het belangrijkste in mijn levens bagage? Waar kan ik op terugvallen, waar vind ik troost, kracht en inspiratie bij? Waar kan ik van ‘eten’ en zit er voldoende genade en geloofsbrood in de bagage?
Gods ‘picknickmand’ voor onderweg
Ik moest denken aan die bijzondere reiskoffer die Israël tijdens haar woestijntocht meenam: de ark. Hij was gemaakt van acaciahout, met goud overtrokken, en werd middels draagstokken meegenomen op de reis naar het beloofde land. Dat goud liet niet zozeer zien dat de mensen van goud waren, maar was uiting van de kostbare aanwezigheid van Gods trouw, zorg en liefde.
In de ark was een flesje met de broodkruimels van het manna dat de Here God had gegeven als dagelijks hemelsbrood voor onderweg. Geloofs- en genadebrood heenwijzend naar de maaltijd die de Here Jezus met Zijn discipelen vierde en wij in het Avondmaal gedenken. Brood als teken van verzoening dat de mens echt verzadigt! In de ark lagen ook de tien geboden als wegwijzers voor het leven en daarnaast lag ook de staf van Aaron waarmee het kwaad bij de farao overwonnen was. De staf die liet zien dat God toch sterker was dan de bedreigende machten en krachten!
Prachtig en hoopvol, ook in onze dagen waar zoveel bedreigends op de loer ligt. Boven op de ark stonden twee engelenfiguren, de cherubs boven op het verzoendeksel. Het had iets beschermends, maar ze verwezen vooral naar de plek waar God de mens wil ontmoeten, heenwijzend naar het kruis van Golgotha.
Klaar voor de reis
Bent u klaar voor de verdere reis van uw leven samen met de Here Jezus? Beste lezer, we hoeven natuurlijk vandaag die ark niet met ons mee te nemen, maar we mogen het als een oproep zien om juist onze levensreis te gaan in relatie en verbondenheid met de Heer, die met u en jou mee wil reizen in mooie en minder mooie dagen. Hij die ons wil voeden met Zijn Woord, de Bijbel, die ook in onze vakantiebagage niet zou mogen ontbreken. Vaak mocht ik meemaken dat mensen juist vanuit die levende relatie met de Heer ook ‘klaar waren’ voor hun allerlaatste etappe van de levensreis op weg naar het eeuwige Vaderhuis. Draagt u die zekerheid al mee in uw hart?
Paul Prijt
U kent dat spelletje wel: wat neem je mee op reis? De eerste zegt dan bijv. een tandenborstel, de tweede een tandenborstel en een iPhone, de derde zegt dan wat vromer: een tandenborstel, iPhone en een Bijbel… en zo wordt het steeds lastiger de langer wordende reeks te onthouden. Wat neemt u mee op reis?
De een kan niet zonder de oer-Hollandse aardappels of hagelslag en neemt voldoende voorraad mee, de ander laadt de caravan vol met de halve huisraad terwijl de ander juist probeert met zo weinig mogelijk bagage te backpacken. Niemand van ons zal de Amerikaanse president willen nadoen door met 30(!) vliegtuigen, op reis te gaan naar het Midden-Oosten. Als ik aan onze vakanties denk, dan maken we weliswaar lijstjes, maar wordt er onderweg altijd wel door een van de gezinsleden geroepen net die ene zwembroek, boek, aardappelschilmesje of batterijoplader vergeten te zijn!
Alles mee?
Wanneer heb je alles bij je wat je nodig hebt? Dat is natuurlijk niet alleen een vraag voor je vakantiereis maar voor heel je levensreis. Wat zijn de belangrijks zaken voor een mens waar je niet zonder zou kunnen? Ik moet denken aan een Zeeuwse man die ik eens sprak over de keuze die hij moest maken bij de watersnoodramp in 1953. Hij moest met zijn gezin het dak op vluchten en kon maar een paar dingen meenemen. Hij koos voor een bijzondere combi: zijn Bijbel en een oud historisch jachtgeweer, beide familie-erfstukken.
Soms wordt je in bepaalde fases in je leven bepaald bij die vraag: wat is nu het erop aankomt het belangrijkste in mijn levens bagage? Waar kan ik op terugvallen, waar vind ik troost, kracht en inspiratie bij? Waar kan ik van ‘eten’ en zit er voldoende genade en geloofsbrood in de bagage?
Gods ‘picknickmand’ voor onderweg
Ik moest denken aan die bijzondere reiskoffer die Israël tijdens haar woestijntocht meenam: de ark. Hij was gemaakt van acaciahout, met goud overtrokken, en werd middels draagstokken meegenomen op de reis naar het beloofde land. Dat goud liet niet zozeer zien dat de mensen van goud waren, maar was uiting van de kostbare aanwezigheid van Gods trouw, zorg en liefde.
In de ark was een flesje met de broodkruimels van het manna dat de Here God had gegeven als dagelijks hemelsbrood voor onderweg. Geloofs- en genadebrood heenwijzend naar de maaltijd die de Here Jezus met Zijn discipelen vierde en wij in het Avondmaal gedenken. Brood als teken van verzoening dat de mens echt verzadigt! In de ark lagen ook de tien geboden als wegwijzers voor het leven en daarnaast lag ook de staf van Aaron waarmee het kwaad bij de farao overwonnen was. De staf die liet zien dat God toch sterker was dan de bedreigende machten en krachten!
Prachtig en hoopvol, ook in onze dagen waar zoveel bedreigends op de loer ligt. Boven op de ark stonden twee engelenfiguren, de cherubs boven op het verzoendeksel. Het had iets beschermends, maar ze verwezen vooral naar de plek waar God de mens wil ontmoeten, heenwijzend naar het kruis van Golgotha.
Klaar voor de reis
Bent u klaar voor de verdere reis van uw leven samen met de Here Jezus? Beste lezer, we hoeven natuurlijk vandaag die ark niet met ons mee te nemen, maar we mogen het als een oproep zien om juist onze levensreis te gaan in relatie en verbondenheid met de Heer, die met u en jou mee wil reizen in mooie en minder mooie dagen. Hij die ons wil voeden met Zijn Woord, de Bijbel, die ook in onze vakantiebagage niet zou mogen ontbreken. Vaak mocht ik meemaken dat mensen juist vanuit die levende relatie met de Heer ook ‘klaar waren’ voor hun allerlaatste etappe van de levensreis op weg naar het eeuwige Vaderhuis. Draagt u die zekerheid al mee in uw hart?
Paul Prijt
