Keer terug nu het nog kan
Jef de Vriese • 92 - 2016 • Uitgave: 19
Wie zijn nek verhard, ondanks herhaaldelijke vermaning, komt net zoals Izebel in Thyatira oog in oog met de oordelende Christus (Openbaring 2:18-29). Waarschijnlijk wordt met het ziekbed van Izebel niet slechts ziekte, maar zelfs de dood bedoeld. De tekst maakt namelijk geen melding van de mogelijkheid op herstel. Izebel wordt dus met een dodelijke ziekte gestraft.
De christenen, aangespoord door de profetieën van Izebel, komen in de verleiding om de makkelijkste weg te kiezen. Wie echter de ongemakken weet te vermijden, die elk consequent christen op de weg vindt, zal vroeger of later met een ander type ongemak te maken krijgen. In Thyatira brengt God gemeenteleden in verdrukking en de gevolgen zijn niet zo best!
Gehoorzaamheid aan het Woord kan het dreigende lot nog afwenden. Voor Izebel zelf is het te laat: zij heeft haar kansen reeds gehad.
De verdrukking van de volgelingen van Izebel is niet hoopgevend. Ze is heel anders dan de verdrukking van Smyrna, waar de gelovigen lijden om Christus wil. God redt Zijn kinderen uit verdrukking, Wie zijn voet echter dwars tegen de vriendelijke leiding van God blijft zetten, wordt op een bepaald moment, plotseling, onherstelbaar gebroken.
Izebels kinderen worden in de tekst onderscheiden van degenen die overspel met haar plegen. De overspeligen zijn degenen die door Izebel in verwarring worden gebracht en daardoor tot zonde worden verleid. De kinderen zijn volgelingen zonder meer. Het oordeel over deze laatsten is dan ook veel drastischer en onomkeerbaar, terwijl er voor de overspeligen nog een weg terug is. Keer terug!
Jef De Vriese
De christenen, aangespoord door de profetieën van Izebel, komen in de verleiding om de makkelijkste weg te kiezen. Wie echter de ongemakken weet te vermijden, die elk consequent christen op de weg vindt, zal vroeger of later met een ander type ongemak te maken krijgen. In Thyatira brengt God gemeenteleden in verdrukking en de gevolgen zijn niet zo best!
Gehoorzaamheid aan het Woord kan het dreigende lot nog afwenden. Voor Izebel zelf is het te laat: zij heeft haar kansen reeds gehad.
De verdrukking van de volgelingen van Izebel is niet hoopgevend. Ze is heel anders dan de verdrukking van Smyrna, waar de gelovigen lijden om Christus wil. God redt Zijn kinderen uit verdrukking, Wie zijn voet echter dwars tegen de vriendelijke leiding van God blijft zetten, wordt op een bepaald moment, plotseling, onherstelbaar gebroken.
Izebels kinderen worden in de tekst onderscheiden van degenen die overspel met haar plegen. De overspeligen zijn degenen die door Izebel in verwarring worden gebracht en daardoor tot zonde worden verleid. De kinderen zijn volgelingen zonder meer. Het oordeel over deze laatsten is dan ook veel drastischer en onomkeerbaar, terwijl er voor de overspeligen nog een weg terug is. Keer terug!
Jef De Vriese
