Joke Buis zingt… liederen met inhoud
Feike ter Velde • 92 - 2016 • Uitgave: 18
De zangbundel van Johannes de Heer is bij velen bekend. Immers, waar stond hij niet op de piano of op het orgel, of lag opengeslagen op de tafel. De liederen werden overal gezongen, thuis, in de kerk, op de zondagsschool en bij het zangonderwijs op de christelijke school. Joke Buis verwijst vooral naar haar opa, die de gemeentezang begeleidde waar uit de bundel van Johannes de Heer werd gezongen. Nu zingt ze die liederen zelf met nieuwe glans.
De CD, die Joke Buis heeft gemaakt met door haar gezongen liederen uit de zangbundel van Johannes de Heer, ziet ze als logisch gevolg op de roeping die ze heeft gekregen. Als antwoord op haar gebed kreeg ze een aanmoediging van God, vertelt ze, om aan de opname te beginnen. Nu is de CD op de markt. Joke vertelt: “De liederen van Johannes de Heer hebben mij altijd aangesproken, al in mijn kinderjaren. Mijn opa gaf in de gemeente, bij de voorzang, voordat de dienst begon, de liederen op. Hij zong ze voor, de gemeente zong ze mee en ik was trots op mijn opa.”
Bij het opgroeien leerde Joke de liederen nog beter kennen. Altijd persoonlijke teksten, bij voorbeeld als gebed Ga mij niet voorbij o Heiland – nummer 121 of als belijdenis Eens was ik ver van God – nummer 851, maar ook als geloofsgetuigenis Wij hebben de verlossing nummer 838 en als lofprijzing Geprezen zij des Heilands Naam.
Joke: “Ik heb altijd gezien dat deze liederen iets met mensen deed, of ze nu blij waren of verdrietig. Ik raakte daarvan steeds meer onder de indruk. Zaterdag belde ik vaak mijn opa om alvast mijn verzoeknummer aan hem door te geven. In mijn kinderjaren was dat vaak: ‘Welk een Vriend is onze Jezus’. Hij gaf dan aan de gemeente het lied op en zei daarbij: “Deze is speciaal voor mijn kleindochter!” en dan gingen we zingen. Mijn dag was dan helemaal goed.
In mijn tienertijd werd ik veel gepest op school. Ik was dan verdrietig en eenzaam. Dat duurde wel tot klas vier van het VWO. Vooral drie meiden legden zich toe op de pesterijen. In mijn angst kreeg ik een lied uit de zangbundel in mijn gedachte: “Vrees niet …” Ik voelde Gods bescherming als een arm over mijn schouders en vatte moed. Ik kan zeggen dat ik mijn tienertijd heel veel aan deze liederen heb gehad.
Ik begrijp best dat jonge mensen er vandaag niets meer mee hebben. Wat ik, samen met Rob, mijn man, probeer, is nieuwe arrangementen te maken en de liederen, die oude liederen, in een nieuw jasje te steken. Ze mogen niet verloren gaan. De teksten zijn warm, liefdevol en krachtig. Ze roepen ook op tot het maken van keuzes. Ze zijn dus niet alleen een liefelijke aai over je bol. Maar liefelijk zijn ze zeker!
Ik geef ook zangles, hoewel ik logopedie heb gestudeerd. Die studie heeft mij wel uit mijn isolement gehaald. Na mijn middelbare schoolperiode werd ik steeds extraverter, vrolijker en openhartiger. Ik ben niet bitter geworden, ook niet naar mijn pesters toe. Ik heb geleerd alle dingen bij God te brengen en dan maakt Hij je er los van. Ik ontmoette eens een van die pestmeiden. Ze herkende mij ook. Ik heb mijn gevoelens en gedachten onmiddellijk aan God overgegeven. Terug in de auto heb ik de CD opgezet en meegezongen: Vrees niet… Ik heb erg gehuild, maar de troost van dit lied gaf mij nieuwe kracht.”
Op 12 september 2016 komt de CD de Johannes de Heer studio sessies Volume 2 uit. Ik hoop te zingen op de komende Zoeklicht-dag, zaterdag 1 oktober a.s. in Veenendaal. Daar zie ik nu al naar uit!
Feike ter Velde
De CD, die Joke Buis heeft gemaakt met door haar gezongen liederen uit de zangbundel van Johannes de Heer, ziet ze als logisch gevolg op de roeping die ze heeft gekregen. Als antwoord op haar gebed kreeg ze een aanmoediging van God, vertelt ze, om aan de opname te beginnen. Nu is de CD op de markt. Joke vertelt: “De liederen van Johannes de Heer hebben mij altijd aangesproken, al in mijn kinderjaren. Mijn opa gaf in de gemeente, bij de voorzang, voordat de dienst begon, de liederen op. Hij zong ze voor, de gemeente zong ze mee en ik was trots op mijn opa.”
Bij het opgroeien leerde Joke de liederen nog beter kennen. Altijd persoonlijke teksten, bij voorbeeld als gebed Ga mij niet voorbij o Heiland – nummer 121 of als belijdenis Eens was ik ver van God – nummer 851, maar ook als geloofsgetuigenis Wij hebben de verlossing nummer 838 en als lofprijzing Geprezen zij des Heilands Naam.
Joke: “Ik heb altijd gezien dat deze liederen iets met mensen deed, of ze nu blij waren of verdrietig. Ik raakte daarvan steeds meer onder de indruk. Zaterdag belde ik vaak mijn opa om alvast mijn verzoeknummer aan hem door te geven. In mijn kinderjaren was dat vaak: ‘Welk een Vriend is onze Jezus’. Hij gaf dan aan de gemeente het lied op en zei daarbij: “Deze is speciaal voor mijn kleindochter!” en dan gingen we zingen. Mijn dag was dan helemaal goed.
In mijn tienertijd werd ik veel gepest op school. Ik was dan verdrietig en eenzaam. Dat duurde wel tot klas vier van het VWO. Vooral drie meiden legden zich toe op de pesterijen. In mijn angst kreeg ik een lied uit de zangbundel in mijn gedachte: “Vrees niet …” Ik voelde Gods bescherming als een arm over mijn schouders en vatte moed. Ik kan zeggen dat ik mijn tienertijd heel veel aan deze liederen heb gehad.
Ik begrijp best dat jonge mensen er vandaag niets meer mee hebben. Wat ik, samen met Rob, mijn man, probeer, is nieuwe arrangementen te maken en de liederen, die oude liederen, in een nieuw jasje te steken. Ze mogen niet verloren gaan. De teksten zijn warm, liefdevol en krachtig. Ze roepen ook op tot het maken van keuzes. Ze zijn dus niet alleen een liefelijke aai over je bol. Maar liefelijk zijn ze zeker!
Ik geef ook zangles, hoewel ik logopedie heb gestudeerd. Die studie heeft mij wel uit mijn isolement gehaald. Na mijn middelbare schoolperiode werd ik steeds extraverter, vrolijker en openhartiger. Ik ben niet bitter geworden, ook niet naar mijn pesters toe. Ik heb geleerd alle dingen bij God te brengen en dan maakt Hij je er los van. Ik ontmoette eens een van die pestmeiden. Ze herkende mij ook. Ik heb mijn gevoelens en gedachten onmiddellijk aan God overgegeven. Terug in de auto heb ik de CD opgezet en meegezongen: Vrees niet… Ik heb erg gehuild, maar de troost van dit lied gaf mij nieuwe kracht.”
Op 12 september 2016 komt de CD de Johannes de Heer studio sessies Volume 2 uit. Ik hoop te zingen op de komende Zoeklicht-dag, zaterdag 1 oktober a.s. in Veenendaal. Daar zie ik nu al naar uit!
Feike ter Velde
