Israël: Net zoals alle volken

David van Wijck • 95 - 2019 • Uitgave: 1
Wie Israël bezoekt kan al snel onder de indruk raken van de Bijbelse plaatsen en de religieuze sfeer rondom plaatsen als de Klaagmuur. Maar wie alleen de trekpleisters bezoekt ziet niet dat onder de oppervlakte dezelfde zorgelijke ontwikkelingen gaande zijn als in de rest van de wereld.

Om dat te begrijpen moeten we eerst iets van de achtergrond van het land kennen. Israël is een smeltkroes van immigranten uit meer dan honderd landen. Elk van hen heeft iets van zijn eigen cultuur meegenomen, maar ook van de waarden uit zijn land van herkomst. Net zo goed als onze Nederlandse multiculturele samenleving soms spanningen oplevert, doet het dat ook in Israël. Daarnaast heeft Israël te maken met dreiging van buitenaf. Het is een klein Joods eiland in een zee van Islamitische landen.

Het leger
Het Israëlische leger zou de oplossing moeten zijn voor beide problemen. Jonge immigranten en geboren Israëli’s worden daar samengesmeed tot een volk. Samen aan het front staan verbindt je aan elkaar en aan je land. Maar ook het leger brengt zijn problemen met zich mee. Een deel van het volk wordt er door samengesmeed, maar het brengt ook verdeeldheid. Ultra-orthodoxe jongeren hoeven namelijk niet in dienst als zij een Talmoedschool volgen. Dat valt niet in goede aarde bij de seculiere meerderheid van de bevolking. Zij betalen de prijs voor de veiligheid van het land. De jongeren die op hun 18de in dienst moeten komen vaak voor moeilijke morele beslissingen te staan. Dat vormt hun denken en kan zelfs trauma’s tot gevolg hebben. Ook dat vormt het volk.

Zoals u ziet heeft Israël een complexe samenleving. Veel Israëli’s hebben daar moeite mee en zouden graag zien dat hun land meer is zoals andere landen. In dat opzicht is er niet veel veranderd sinds men aan de profeet Samuël om een koning vroeg: ‘Dan zullen wij ook zijn als al de volken’ (1 Samuël 8:20). Israël is een land waar God lang niet door iedereen als Koning erkend wordt. In dat opzicht zijn ze inderdaad net als de volken geworden. Ik noem een aantal maatschappelijke ontwikkelingen binnen Israël die we ook zien in Nederland.

Evolutietheorie
Hoe men aankijkt tegen de oorsprong van het leven is er bepalend voor hoe men de waarde van het leven ziet. Het merendeel van de Israëlische bevolking baseert zich daarbij niet op de Bijbel. 53% van de Joodse bevolking gelooft in de evolutietheorie. Onder degene met een beroepsopleiding is dat percentage zelfs 72%. De organisatie ‘One for Israël’ staat bekend om haar apologetische video’s waarin zij, tot voor kort, met name bezwaren van rabbijnen over het Nieuwe Testament behandelden. Het is kenmerkend dat hun nieuwste video’s vragen behandelen als ‘Waarom staat God lijden toe?’, ‘Natuurlijke selectie versus God’ en ‘Heeft de wetenschap God vermoord?’.
Dat het terecht is dat deze onderwerpen behandeld worden, ontdekte ik toen ik studenten van de universiteit van Haifa sprak. De een na de ander bleek overtuigd atheïst te zijn. De gesprekken waren niet veel anders dan wanneer ik in Nederland mensen op straat zou aanspreken.

Abortus
Dat God niet wordt gezien als de Gever van het leven blijkt onder andere uit de abortuswetgeving. Die behoort tot de meest vergaande ter wereld. Met 40.000 tot 50.000 abortussen per jaar is abortus doodsoorzaak nummer één . In bepaalde gevallen is abortus toegestaan tot aan de geboorte. Meisjes krijgen tijdens hun tijd in het leger twee abortussen volledig vergoed. Wordt een zwangerschap niet afgebroken, dan volgt direct ontslag uit het leger. Dankzij Messiaanse gelovigen is er gelukkig wel een invloedrijke pro-life beweging die tegenwicht biedt.

Gay-hoofdstad
Ook de verhoudingen tussen man en vrouw zijn vergelijkbaar met Nederland. Op de officiële website van de gemeente Tel Aviv is te lezen dat jaarlijks 1 miljoen sjekel wordt geïnvesteerd in de LHBT-gemeenschap van de stad. Die gemeenschap vormt 25% van de stadsbevolking. Niet voor niets staat Tel Aviv bekend als de gay-hoofdstad van het Midden-Oosten. Al 20 jaar vindt daar jaarlijks een grote gay-pride plaats. Afgelopen jaar waren er 250.000 deelnemers.

Drugs en de seksindustrie
Prostitutie is legaal in Israël. Het land kent een seksindustrie waarin jaarlijks 1,2 miljard sjekel omgaat. De gemiddelde leeftijd waarop meisjes in de seksindustrie terecht komen ligt tussen de 13 en 14 jaar.
Drugs zijn niet legaal in Israël. Toch gaat ook daar veel geld in om. Volgens de Israël Anti-Drug Authority waarschijnlijk 6 miljard sjekel per jaar. Op 19 oktober 2013 kopte de Israëlische krant Haaretz nog ‘Israël belangrijk knooppunt in internationale drugshandel’.

Met eigen ogen heb ik in Tel Aviv-Zuid gezien welke consequenties deze laatste twee ontwikkelingen kunnen hebben. De wijkt ligt bezaaid met gebruikte naalden en drankflessen. De Messiaanse gelovige Dov Bikas helpt de drugsverslaafden, prostituees en daklozen in deze wijk. Hij kent hun situatie, want hij heeft zelf als drugsverslaafde op straat geleefd. Hij zegt het volgende over zijn land: “Veel mensen in Nederland denken dat Israël een heilig land is, maar zo heilig is het helemaal niet. Ik werk midden in Tel Aviv op een van de meest verschrikkelijke plekken in Israël. Er zijn hier veel vluchtelingen, prostituees en drugsverslaafden. 25 jaar geleden kwam hier een Nederlander die mij het Evangelie vertelde. Door hem ging ik de Bijbel lezen. Zonder hem was mijn leven hier waarschijnlijk geëindigd. Dus je kunt zeggen dat de Heere Jezus mijn leven fysiek en geestelijk gered heeft.”

Uw God is Koning
Bij Dov Bikas zag ik niet alleen de consequenties van de ontwikkelingen, maar ook de oplossing. Zijn situatie als drugsverslaafde veranderde door het lezen van de Bijbel en het leren kennen van de Heere Jezus. De Bijbel wijst op het offer van de Heere Jezus, waardoor er verzoening met God mogelijk is. Maar daarnaast leert de Bijbel ook dat God de Schepper is, en het leven zijn waarde aan Hem ontleent.

Israël wilde een koning, zodat ze zouden zijn zoals alle volken. Maar het volk zal pas werkelijk tot haar doel komen wanneer de Heere Jezus als Koning zal regeren. Tot die tijd mogen wij hen, vanuit de Bijbel, op Hem wijzen. Natuurlijk niet vanuit hoogmoed, maar vanuit liefde en bewogenheid. We doen het zelf tenslotte niet beter. Maar we weten dat wie de Heere Jezus leert kennen, vandaag al zijn leven naar Zijn wil mag inrichten. Dat bewijst het verhaal van Dov Bikas. Hij getuigt dat de Bijbel de kracht heeft om levens te veranderen.
Laten we bidden dat Gods Woord, door hun profeten en apostelen opgetekend, hen tot kennis zal brengen van hun Messias.

‘Hoe lieflijk zijn op de bergen de voeten van hem die het goede boodschapt, die vrede laat horen, die een goede boodschap brengt van het goede, die heil laat horen, die tegen Sion zegt: Uw God is Koning’ (Jesaja 52:7).

David van Wijck