Israël in 2014

Feike ter Velde • 90 - 2014 • Uitgave: 1
Het valt te vrezen dat het Europa van 2014 verder zal groeien naar een scherper antisemitisme en een grotere haat tegen Israël. Als we terugkijken op de afgelopen jaren, dan is die trend al lange tijd geleden ingezet. Er zijn er in kerk en politiek die niet verhullen de staat Israël te haten en zelfs te vergelijken met nazi-Duitsland.
Het wordt alleen in mooiere woorden verpakt dan in de jaren ’30 van de vorige eeuw. Ze vinden nu dat de staat Israël geen recht van bestaan heeft en dat het niet in het Midden-Oosten thuishoort. Laten we terugkijkend aan het begin van dit jaar eens een soort van balans opmaken.


De bekende columnist van NRC-Handelsblad wijlen dr. J.A.A. van Doorn (1925-2008), ex-rooms-katholiek, socioloog en hoogleraar aan de Erasmus Universiteit te Rotterdam, schreef in verhullende termen dat de staat Israël alle kwaad en politieke spanningen, alsook de terreur zelf veroorzaakt. Op een gegeven moment heeft de NRC hem als columnist aan de kant gezet, maar dat gebeurde vrij laat. Hij kon lange tijd zijn antisemitisch gif in intellectuele kringen naar binnen dragen. Vooral ook aan zijn eigen Erasmus-Universiteit. Erasmus (1466-1536) was zelf ook behoorlijk antisemitisch en stak dat nooit onder stoelen of banken: ‘De Joodse godsdienst is de verderfelijkste plaag en de bitterste vijand van de leer van Christus’, moet hij hebben beweerd.
Van Doorns terminologie was altijd bijzonder verhullend. Maar toch op bijna ordinaire toon zette hij zich enige jaren geleden af tegen een ex-moslim uit Iran, die over zijn uittreden uit de islam een boekje schreef. Deze jongeman, Eshan Jami, kreeg het publiekelijk aan de stok met hatelijke vijanden, werd bedreigd en mishandeld en had het aanvankelijk niet makkelijk in ons land. Tussen de regels door wekt Van Doorn de indruk dat iemand Eshan Jami zou moeten onthoofden. Zelf doet hij dat in keurige academische artikelen, maar er moet toch iemand te vinden zijn aan wie de praktijk van de onthoofding van deze ex-moslim kan worden toevertrouwd. Verder vindt hij dat de Partij van de Arbeid Jami uit de partij moet gooien. Je kunt je ogen niet geloven als je dit leest!

Bredere kritiek
Volgens Van Doorn deugde ook Ayaan Hirshi Ali niet, omdat zij kritiek had op de islam, waarbinnen zij als kind zo heeft geleden. In haar prachtige boek Nomade beschrijft ze dit, dramatisch maar ingetogen en zonder enig verwijt naar wie dan ook. Maar volgens professor Van Doorn was zij de oorzaak van de moord op Theo van Gogh.
In dit licht is het niet verwonderlijk dat Van Doorn en velen met hem, het Palestijnse terrorisme ziet als geoorloofde vorm van verzet tegen een onderdrukkende macht, namelijk Israël. Hij beweert ook dat je de islam niet moet beledigen. Doe je dat wel, dan weet je ook de gevolgen, oreert de professor bijna dreigend. Voortdurend besprak hij islamitisch geweld begripvol en beschouwde het als een logische reactie op de staat Israël aan wie hij de scherpste kritiek niet onthield.
Het is ongelofelijk hoe een Nederlander die het geweld van sommige islamitische groepen goed kent, zo kan praten en schrijven. Hier gaat een grote denkwereld achter schuil. Niet alleen van Van Doorn, maar breder, ook in onze academische wereld, moeten we vrezen.

De Protocollen
In 2006 heeft het bestuur van de Utrechtse Universiteit de afscheidsrede van professor dr. Peter van der Horst gecensureerd om wel een heel duistere reden. Dit vereist een beetje toelichting. Een van de meest verschrikkelijke anti-Joodse verhalen heet: De Protocollen van de Wijzen van Zion. Ooit geschreven door een antisemitische Rus in de Tsarentijd. Na enige tijd verbood de tsaar het fantasierijke geschrift. Vanaf het begin van de 20e eeuw doet dit geschrift, vertaald, echter de ronde in de hele wereld en wordt door velen geloofd. Joden ontvoeren daarin kinderen van christenen en offeren die bij hun Pesachviering en drinken daarbij hun bloed, om de inhoud maar even kort samen te vatten. In Rusland en later in nazi-Duitsland werden deze dingen breed als waarheid over de Joden verspreid. Via Europa kwam het ook bij de Arabieren en breder in het Midden-Oosten in het vizier. Men greep het aan als ondersteuning van de strijd tegen Israël. Hamas in Gaza heeft het zelfs in het Hamas-handvest opgenomen als bewijs voor de juistheid van hun Jodenhaat.

Censuur
Deze feiten en eerder in de geschiedenis geponeerde gruwelijke beweringen over de Joden werden door professor Van der Horst in zijn afscheidsreferaat aangehaald. Het Utrechtse universiteitsbestuur schrapte dit gedeelte, waarin nota bene wordt aangetoond dat de huidige islamitische haat tegen de Joden en tegen de staat Israël wordt onderbouwd met gruwelijke geschriften als de Protocollen. In het geschrapte deel staat o.a.: ‘Wie optimistisch zou verwachten dat na de Tweede Wereldoorlog dit giftige gedachtengoed wel zou zijn verdwenen, komt bedrogen uit. In 1946 vielen er in Polen tientallen Joodse slachtoffers na beschuldiging van ritueel kannibalisme. Nog geen tien jaar geleden werd deze beschuldiging opnieuw geuit in een Roemeense krant en op de Wit-Russische televisie. Zeer onlangs, in de winter van 2005/2006 zond de Syrische staatstelevisie een uitzending over de Joden uit waarin rabbijnen als kannibalen werden afgeschilderd. Geen wonder als men bedenkt dat in 1983 de latere Syrische vicepremier en minister van defensie Mustafa Tlass een boek publiceerde – ‘De matze van Zion’ – waarin de bloedmythe weer breed wordt uitgemeten, een boek waarop hij promoveerde(!) en waarmee hij een zeer groot publiek zou bereiken (20 jaar later staat het nog steeds op de bestsellerslijst en is het in tal van talen vertaald).
Dit is een klein stukje uit een veel groter deel dat werd gecensureerd door het bestuur van de Utrechtse universiteit. Kunnen er grotere bewijzen worden aangedragen voor de antisemitische en pro-islamitische teneur in ons land en dat tot in academische kringen? Wie luidt hier de noodklok?

Complotdenken
Ook in de media en in kringen van New Age is het niet anders. In de kringen waarbinnen allerlei samenzweringstheorieën de ronde doen, is het antisemitisme en de haat tegen de staat Israël vaak stuitend. De zogenaamde en niet bestaande Illuminaten zijn geesteskinderen van thrillerschrijvers en zogenaamde christelijke profeten. Sommige christelijke schrijvers schromen niet de meest verschrikkelijke anti-Joodse uitspraken te doen die het complotdenken moeten bewijzen, met Robin de Ruiter in ons land voorop. Hun boeken lopen nog steeds als een trein. Het meest bekende complot is het Joodse wereldcomplot met als hoofdfiguren de Rothschilds.

Deze ontwikkeling is de donkere horizon waarmee we het nieuwe jaar ingaan. Maar 2014 is nog steeds Anno Domini – het jaar onzes Heren!

Feike ter Velde