Iran sluipt naar Israël

Jan van Barneveld • 91 - 2015 • Uitgave: 10
Het is opvallend dat Petrus in zijn toespraken rond Pinksteren niet alleen de komst van de Heilige Geest en de opstanding van de Here Jezus benadrukt, maar ook aandacht geeft aan profetisch voorzegde eindtijdgebeurtenissen. Het Midden-Oosten is, met uitzondering van Israël, één grote chaos. die uitloopt op die eindtijdgebeurtenissen. Alles komt en gaat ongelooflijk snel.
Zijn er patronen in die chaos te ontdekken, waardoor we iets meer van het profetische kader van gebeurtenissen en ontwikkelingen kunnen zien? Aandacht voor Iran, Turkije en Saoedi-Arabië. Zal Israël het lont aan het kruitvat Midden-Oosten aansteken? En wij?


Petrus noemt in zijn rede na de uitstorting van de Heilige Geest tekenen van de komst van de angstwekkende ‘Dag des HEREN’. Bijvoorbeeld het ‘bloed, vuur en rookwalm’ uit Joël 2. Die ‘Dag’, waarover geprofeteerd wordt: ‘Wee hun die verlangen naar de Dag des HEREN!’ (Amos 5:18).
Een paar dagen na Pinksteren, na de genezing van de verlamde bij de Schone Poort, spreekt Petrus over ‘tijden van verademing’ en de wederkomt van Christus. Dat zei Petrus bijna 2.000 jaar geleden. Het is toen niet gebeurd. Hoever, beter gezegd, hoe dichtbij zijn we nu? Welke door profeten en in het boek Openbaring voorzegde eindtijdsituaties worden nu zichtbaar? Hoe laat is het op de klok van Israël? Er zijn veel profetieën over andere landen en volken in het Midden-Oosten, die elk moment vervuld kunnen worden. We kijken in dit artikel voornamelijk naar Iran en Turkije.

De bom voor de Mahdi
Triomfantelijk kondigde president Obama begin april de raamovereenkomst met Iran aan. Premier Netanyahu en zo goed als heel Israël met hem (ook de oppositie!) zien deze conceptovereenkomst als het internationale groene licht voor de atoombom voor de Mahdi van Iran. Levensgevaarlijk voor Israël. Het centrum van de soennieten, Saoedi-Arabië, voert in Jemen met veel bommen oorlog tegen de sjiitische Houthi’s. Iran bewapent en steunt de Houthi’s. Grote delen van Syrië en Irak zijn al binnen de invloedssfeer van Iran.
Ook Libanon ‘hoort’ bij Iran. Immers, Hezbollah maakt de dienst uit in Libanon. In 2006 maakte de VN een eind aan de oorlog van Israël tegen Hezbollah. Hezbollah zou ontwapend worden. Momenteel is Hezbollah veel sterker dan voor die oorlog. ‘United Nothing’ noemt Israël de VN. Zodra Hezbollah ‘klaar’ is in Syrië om namens Iran Assad te helpen, kunnen ze hun meer dan 15.000 raketten en hun Jodenhaat botvieren op Israël. De top van het Israëlische leger verwacht dat de volgende oorlog met Hezbollah zal zijn. En Iran sluipt in een tangbeweging naar Israël: Hezbollah, Syrië, Irak en Hamas sluiten Israël in.
Saoedi-Arabië en Egypte waren decennia lang grote vijanden van Israël. Nu zoeken ze toenadering omdat Iran een gemeenschappelijke dreiging vormt. Iran en Turkije hadden jarenlang een goede relatie met Israël en zijn nu fel hatende vijanden. Alles verandert snel! Israël werd onlangs bemoedigd door een in Egypte bekende tv-presentator. In zijn programma ‘Egypte Vandaag’ maande hij Israël op God te vertrouwen en de kernreactor van Iran te bombarderen.
Hoe zal de grote regionale ambitie van Iran aflopen? Zal er eerst een oorlog tussen Iran en Saoedi-Arabië losbarsten, waarbij oliebronnen in brand worden geschoten? Sommigen wijzen in dit verband op de volgende profetie: ‘Zijn beken verkeren in pek (ruwe olie), zijn stof in zwavel en zijn land wordt tot brandend pek dat dag noch nacht uitgaat’ (Jesaja 34:8). Die olievelden zijn al eerder, in 1991, door Saddam Hoessein in brand geschoten. Ook het Babylon van de eindtijd zal door een vreselijke brand verwoest worden (zie Openbaring 18:9). Of zal Israël ingrijpen als duidelijk wordt dat Iran inderdaad op het punt staat atoombommen op hun intercontinentale raketten te monteren?
Over Iran spreekt de HERE: ‘Zie, IK breek de boog van Elam (= Perzië = Iran), zenuw van hun kracht en IK breng over Elam vier winden van de vier hoeken van de hemel en IK verstrooi hen naar al de windstreken…. Maar in het laatst der dagen zal IK in het lot van Elam een keer brengen’ (Jeremia 49:35-39). Een Engelse vertaling zegt: ‘steunpilaar van hun kracht’. Het is duidelijk dat momenteel Iran kracht zoekt in de atoombom. Iran strijdt voor de triomf van de sjiitische islam, waardoor de islamitische messias, de Mahdi, kan komen. Vandaar de tangbeweging rond Israël. Want Israël moet volgens de islamitische eindtijdleer vernietigd worden en Jeruzalem moet de hoofdstad voor de Mahdi worden.
Maar de HERE ‘breekt hun boog’ en verstrooit Iran in een oorlog. Er is hoop. Waarschijnlijk vlak voor of bij het begin van het Vrederijk zullen ze terugkeren.

Gevaarlijk Turkije
Het is opvallend dat Turkije zich buiten het telkens weer oplaaiende, bloedige conflict tussen de twee hoofdrichtingen binnen de islam, soennieten en sjiieten, houdt. Het speelt steeds meer een bemiddelende rol. Erdogan (premier van Turkije) herinnert de moslimwereld eraan dat er geen twee religies bestaan, de Shiï (centrum Iran) en de Soenni (centrum Saoedi-Arabië). “Er is maar één islam.”
Op verschillende gebieden werkt Erdogan aan het herstel van het oude Turks-Ottomaanse wereldrijk. De machtspolitiek van Iran staat de ‘opstanding’ van dat Turkse kalifaat in de weg. Dus werkt Turkije aan een bondgenootschap met Iran. Dat brengt ons direct naar de Gog-oorlog (Ezechiël 38,39). Iran en Turkije zijn immers de machtigste bondgenoten van Gog! Zie de lijst van volken die met Gog Israël binnenvallen (Ezechiël 38:2-6). Veel van die volken liggen in Turkije. Behalve Iran (Perzië), Libië en Soedan.
Een recente, verrassende ontwikkeling is dat Turkije opeens toenadering tot Israël zoekt. Na de voorlopige overeenkomst van de G5+1 met Iran over het beruchte atoomprogramma, heeft de Turkse AK-partij van Erdogan een aantal positieve signalen naar Israël gestuurd. Opmerkingen van Turkse ministers spreken over ‘een nieuwe start’, ‘goed voor de veiligheid van Israël’, ‘normalisatie van wederzijdse betrekkingen’, ‘twee broederstaten die niet gescheiden mogen worden’. Wij vragen ons af: Vrede met Turkije en daarna Iran? Zou dat een aanzet kunnen zijn van de valse vrede waarover de profeten spreken?
Erdogan ziet zichzelf als de leider van een islamitisch-politieke beweging: Het ‘herstelde Turkse Kalifaat’. Hij wordt in Turkije door velen als een kalief vereerd en in een nieuw volkslied als ‘Onze Leider’ bezongen. Meer hierover later.

En wij?
Wat ons aangaat twee opmerkingen.
1.Wij doen mee met de vijanden van Israël door onze financiële bijdragen (direct en via de EU) aan Turkije en het Palestijns terrorisme. Bovendien is Turkije een NAVO-partner. Als Turkije oorlog heeft met Israël moet de NAVO (wij) Turkije steunen.
2. Geestelijk zien we dat Gods plan en werk doorgaan. De Heilige Geest is gekomen en werkt nog steeds krachtig in harten van mensen. Ook van moslims.

Jan van Barneveld