Interne verdeeldheid verzwakt Israël

We weten uit Ezechiël 37 dat voordat dit werkelijkheid zal worden de Joden vanuit de hele wereld zullen terugkeren naar hun land Israël, ook wel de ‘aliyah’ genoemd. Wat we nu al een hele tijd zien gebeuren, is de eerste fase van Ezechiël 37. De Joden komen uit verschillende landen en culturen met verschillende religies naar Israël. Integreren is voor hen echt niet eenvoudig, want de emotionele verbondenheid met het land van herkomst houdt vaak lang stand. Kijk maar hoe dat vaak met niet-Westerse immigranten in Nederland gaat.  

Heftige spanningen
Vaak zijn de immigranten ongelovig, of zoals Ezechiël dat zegt ‘de geest is er nog niet in’. Er zijn weinig Joden die in de Heere Jezus geloven als hun Messias. De verdeeldheid in het land is groot en dat zorgt voor heftige spanningen. Gelukkig zal ook de rest van Ezechiël 37 in vervulling gaan. Israël zal zich bekeren, dat is de tweede fase.  

Bij het schrijven van dit artikel moest ik denken aan Amir Tsarfati, een voor u waarschijnlijk bekende Messiasbelijdende Jood. Amir deelde op zijn Facebookpagina wat ervaringen die hij had met zijn familie na het overlijden van zijn vader: “Mijn zeven dagen van rouw over het overlijden van mijn vader lopen vanmorgen ten einde terwijl we teruggaan naar het kerkhof om respect te betuigen en de ‘Kaddish’ te bidden. Mijn hart is zwaar. De kleine dosis blootstelling aan de orthodoxe Joodse rituelen, overtuigingen en tradities die ik deze week had, was genoeg voor mij om te zien dat de profeet Jesaja gelijk had toen hij deze woorden van God aan Israël schreef: ‘De Heere zei: Omdat dit volk tot Mij nadert met zijn mond en zij Mij eren met hun lippen, maar hun hart ver van Mij houden, en hun vrees voor Mij slechts een aangeleerd gebod van mensen is’ (Jesaja 29:13). Geen wonder dat Yeshua Zelf dat vers citeerde in Mattheüs 15:8. De afgelopen dagen heb ik in de huizen van mijn broer en zus tientallen gebedenboeken en vele boeken met rabbijnse commentaren gezien, maar er was niet één Bijbel te vinden. Ik heb één verzoek: Vergeet alsjeblieft niet om mijn blinde natie op te heffen in gebed!” Wat een oproep, alle navolging waard!  

Meer vijgenboom en minder corona
Laatst schreef een broeder mij het volgende: “Niet mRNA-vaccins, QR-codes, Klaus Schwab, het WEF en The Great Reset, maar Gods handelen met Israël is leidend voor vervulling van de profetie: meer ‘vijgenboom’ en minder ‘corona’.” Dit is waar. Let op, ik zeg niet dat deze zaken géén teken van de eindtijd zijn, dat zijn ze wel. Maar Gods handelen met Israël is leidend. Voor elk land is interne verdeeldheid een gevaar, maar helemaal voor Israël, dat omringd wordt door vijanden. Het land gaat gebukt onder een enorme interne verdeeldheid. Die verzwakt het land en dat kan Israël zich niet permitteren. Jezus waarschuwt hier ook voor: “Ieder koninkrijk dat tegen zichzelf verdeeld is, gaat ten onder.” Jezus doelt hier niet alleen op de uiterlijke verdeeldheid maar ook op geestelijke verdeeldheid. Laten we kijken naar de huidige situatie in Israël.  

Binnenlandse politiek
Zoals hierboven al aangeven, wordt het land Israël bevolkt door Joden uit verschillende landen, culturen en religies. Deze verscheidenheid vinden we ook terug in het parlement, de Knesset. Sinds kort wordt het land geleid door Naftali Bennett die een coalitie van acht partijen aanvoert met een meerderheid van slechts één stem in de Knesset. Voor het eerst maakt een Arabische partij deel uit van de regering. De partijen in de regering variëren van links tot rechts en hadden maar één hoofddoel: weg met de vorige premier Netanyahu. Naast deze gezamenlijke vijand is er weinig wat de coalitiepartijen bindt. Sterker nog, ze kunnen vaak elkaars bloed wel drinken. Zo slingeren rechts en links elkaar beledigingen naar het hoofd als: Hitler, nazi, hond, antisemiet, idioot of watje. Ze wensen elkaar kanker toe, een kogel door het hoofd of dreigen dat de dagen van de ander zijn geteld (Israel Today, december 2021).  

Buitenlandse politiek
Nog niet zolang geleden was Israëls belangrijkste vriend Amerika. De laatste paar jaar is daar een kentering in gekomen. Israël onderhoudt inmiddels ook goede relaties met China. “Israël en China, een huwelijk gemaakt in de hemel”, zei Netanyahu in 2017 tijdens en bezoek aan de Chinese president Xi Jinping. Hoewel de samenwerking op veiligheidsgebied beperkt blijft, zetten de twee partijen in op vooruitgang op het gebied van handel en technologie. Dit is niet zonder risico. De verslechterende relatie tussen Amerika en China kan zomaar zijn weerslag hebben op hun wederzijdse relatie met Israël.

Religieus
De spanningen tussen ultraorthodoxe en seculiere Joden is bekend. Zo willen de ultraorthodoxen vrijstelling van de dienstplicht, mede omdat mannen en vrouwen in Israël niet gescheiden dienen. Ze beweren ook dat niemand Israël zo goed verdedigt als zij: met hun gebeden. Voor seculiere Joden een onbegrijpelijk argument. Daarnaast vinden de orthodoxe Joden dat de sabbat (zaterdag) in ere moet worden gehouden als een religieuze rustdag, bijvoorbeeld door bouwprojecten op die dag stil te leggen en de winkels te sluiten. Seculieren voelen zich daardoor beperkt in hun vrijheid. Een aantal van hen noemen de sabbatregels zelfs een gevangenis waarin hun kinderen niet eens in de speeltuin mogen spelen.  

Religieus feminisme
‘Women of the Wall’ is een in 1988 opgerichte organisatie bestaande uit Joodse vrouwen uit Israël en de rest van de wereld die streven naar het recht om gebedssjaals te dragen en om gezamenlijk met mannen te bidden en hardop uit de Thora te lezen bij de Westelijke Muur (Kotel) in Jeruzalem. Nu moeten vrouwen en mannen daar apart bidden en gebedssjaaltjes zijn alleen voor mannen. De rituelen die door de actiegroep worden uitgevoerd zorgen al decennia voor onrust en tweedracht in Israël. Orthodoxe Joden protesteren tegen de acties en de strijd wordt steeds harder. President Isaac Herzog had in december 2021 een ontmoeting met vertegenwoordigers van hervormingsgezinde en conservatieve Joodse groeperingen, evenals vertegenwoordigers van de organisatie ‘Women of the Wall’, om de toekomst van de gebedsactie aan de Westelijke Muur te bespreken. De president veroordeelde, na recente pogingen van ultraorthodoxe demonstranten, alle uitingen van fysiek en verbaal geweld.  

Corona
Ultraorthodoxe joden werden in Israël disproportioneel hard getroffen door het coronavirus. Dat had met een aantal punten te maken. Zo waren ze tegen het vaccineren op de sabbat en weigerden ze mee te doen aan de lockdown. Toch gaan hardliners van Jeruzalem tot New York tekeer tegen de coronamaatregelen. Een strategie die verdeeldheid aanwakkert. Overigens net als in vele andere landen in de wereld.  

Hoe verder?
Het huidige Israël ziet dat de Jodenhaat wereldwijd toeneemt. De vijandschap van omliggende landen is hevig, met Iran voorop. De wereldopinie keert zich meer en meer tegen Israël, zie het aantal VN-resoluties tegen het land. De verdeeldheid van het Joodse volk en het feit dat het niet vertrouwt op de God van de vaderen drijft het naar ‘een verbond met de dood’ (Jesaja 28:14-22). De geschiedenis zal zich herhalen. In het verleden heeft Israël meerdere malen getracht zich veilig te stellen door bondgenootschappen met vreemde mogendheden. Zo zond het land bijvoorbeeld gezanten naar Egypte toen het bedreigd werd door Assyrië en zocht Hizkia in Babylon een bondgenoot.  

We zitten nu in de eerste fase van Ezechiël 37, maar fase twee komt eraan, niemand kan dat proces stoppen. Israël zal ‘de Geest krijgen’, de Heere God aanroepen en door verdrukking heen tot geloof komen.  

Frits Boekhoff