Ingaan in de sabbatsrust
Dirk van Genderen • 90 - 2014 • Uitgave: 15/16
Wie op de kalender kijkt, weet dat het op het noordelijk halfrond nu hartje zomer is. De zomer koppelen wij vaak aan vakantie, vrije tijd, rust. Wie zoekt in de Bijbel, zal het woord vakantie niet tegenkomen. Ik kan me ook niet voorstellen dat mensen als Mozes, David en Paulus vakantie hadden. U wel? Over Elia lezen we wel een keer dat hij zo moe was, dat hij niet verder meer kon.
Diverse keren schrijft Paulus dat hij zich dag en nacht inspant om te arbeiden. ‘Bedenk dat ik drie jaar lang, nacht en dag, niet heb opgehouden iedereen onder tranen terecht te wijzen,’ zegt hij in Handelingen 20:31 tegen de ouderlingen van de gemeente in Efeze.
Mogen we dan wel vakantie vieren, kan gevraagd worden. De gedachte aan rust, een dag van rust, een periode van rust, kom je zeker wel tegen in de Bijbel. Dat begint al bij de schepping. Als de schepping voltooid is, rust God van al Zijn werk (Genesis 2:2 en 3).
Rustdag
Deze rustdag schenkt de Here ook aan Zijn volk. Zes dagen werken is voldoende, één dag rust is noodzakelijk. Een dag voor de mens, om op adem te komen, een dag ook voor de Here. Het is bijzonder dat God deze rustdag in de schepping gelegd heeft. De wetenschap bevestigt het belang van een wekelijkse rustdag. Als er iemand is, Die weet wat Zijn schepsel nodig heeft, is het Schepper wel.
Deze rustdag is ook een dag waarop we ons mogen toewijden aan de Here. Voor ons geldt dat niet alleen die éne rustdag voor de Here is, maar dat alle dagen van de week van en voor Hem zijn. Romeinen 12:1 zegt immers: ‘Ik roep u er dan toe op, broeders, door de ontfermingen van God, om uw lichamen aan God te wijden als een levend offer, heilig en voor God welbehaaglijk.’ Niet alleen op de rustdag, of we nu de sabbat houden als rustdag of de zondag, maar dit geldt voor alle dagen van de week.
Altijd rust
Het ingaan van Israël in het land Kanaän wordt door God het ‘ingaan in de rust’ genoemd (Hebreeën 4:8). Dat vind ik in hele mooie gedachte. Het is een prachtig beeld van de rust die ook ons wacht. Hebreeën 4 spreekt hier uitgebreid over. Daar gaat het over Gods rust, die allen zullen ontvangen, zullen binnengaan, die in dit leven hun geloof en vertrouwen in de Here Jezus hebben leren stellen. In Gods nabijheid is altijd rust. Bij Hem is er nooit paniek, nooit stress. Wat heerlijk zal het zijn om daar eenmaal deel aan te hebben als we voor altijd bij Hem mogen zijn.
Als we nu een hele fijne vakantie hebben, en geestelijk Gods aanwezigheid mogen ervaren, is dat een heel klein voorproefje van wat ons wacht. Daar mogen we ons op voorbereiden door juist in de vakantie ons te verheugen en te verblijden in de Here Jezus en in Zijn Woord.
Dat kunnen we ook doen als we door ziekte, door ouderdom of door geldgebrek, hoe naar en verdrietig dat ook kan zijn, niet op vakantie kunnen gaan. Ons geluk is niet afhankelijk van vakantie. Trouwens, lang niet voor iedereen is de vakantie een feest. Juist in de vakantieperiode besluiten velen om te gaan scheiden. Wees alert, kleine irritaties kunnen uitlopen op grote conflicten.
Actieve rust
Vers 9 van Hebreeën 4 spreekt over Gods rust die eenmaal ons deel zal worden: ‘Er blijft dus nog een sabbatsrust over voor het volk van God.’ Het Hebreeuwse woord voor rusten is ‘sjābat’. De zevende dag wordt ook ‘sjabbāt’ (sabbat) genoemd. Het was ook die dag waarop God rustte van Zijn scheppingsarbeid. De door God ingestelde sabbat vindt z’n voltooiing in sabbatsrust, waar alle gelovigen uit Joden en heidenen in zullen delen.
Dat zal geen passieve rust zijn, maar een actieve. Het is, zoals vers 10 zegt, een rusten in en vertrouwen op het volbrachte werk van Christus. ‘Laten wij ons dan beijveren om die rust binnen te gaan,’ is de dringende oproep in vers 11, opdat wij niet door ongehoorzaamheid ten val komen. Laten we de vakantieperiode gebruiken om ons hierin te oefenen.
Dirk van Genderen
Diverse keren schrijft Paulus dat hij zich dag en nacht inspant om te arbeiden. ‘Bedenk dat ik drie jaar lang, nacht en dag, niet heb opgehouden iedereen onder tranen terecht te wijzen,’ zegt hij in Handelingen 20:31 tegen de ouderlingen van de gemeente in Efeze.
Mogen we dan wel vakantie vieren, kan gevraagd worden. De gedachte aan rust, een dag van rust, een periode van rust, kom je zeker wel tegen in de Bijbel. Dat begint al bij de schepping. Als de schepping voltooid is, rust God van al Zijn werk (Genesis 2:2 en 3).
Rustdag
Deze rustdag schenkt de Here ook aan Zijn volk. Zes dagen werken is voldoende, één dag rust is noodzakelijk. Een dag voor de mens, om op adem te komen, een dag ook voor de Here. Het is bijzonder dat God deze rustdag in de schepping gelegd heeft. De wetenschap bevestigt het belang van een wekelijkse rustdag. Als er iemand is, Die weet wat Zijn schepsel nodig heeft, is het Schepper wel.
Deze rustdag is ook een dag waarop we ons mogen toewijden aan de Here. Voor ons geldt dat niet alleen die éne rustdag voor de Here is, maar dat alle dagen van de week van en voor Hem zijn. Romeinen 12:1 zegt immers: ‘Ik roep u er dan toe op, broeders, door de ontfermingen van God, om uw lichamen aan God te wijden als een levend offer, heilig en voor God welbehaaglijk.’ Niet alleen op de rustdag, of we nu de sabbat houden als rustdag of de zondag, maar dit geldt voor alle dagen van de week.
Altijd rust
Het ingaan van Israël in het land Kanaän wordt door God het ‘ingaan in de rust’ genoemd (Hebreeën 4:8). Dat vind ik in hele mooie gedachte. Het is een prachtig beeld van de rust die ook ons wacht. Hebreeën 4 spreekt hier uitgebreid over. Daar gaat het over Gods rust, die allen zullen ontvangen, zullen binnengaan, die in dit leven hun geloof en vertrouwen in de Here Jezus hebben leren stellen. In Gods nabijheid is altijd rust. Bij Hem is er nooit paniek, nooit stress. Wat heerlijk zal het zijn om daar eenmaal deel aan te hebben als we voor altijd bij Hem mogen zijn.
Als we nu een hele fijne vakantie hebben, en geestelijk Gods aanwezigheid mogen ervaren, is dat een heel klein voorproefje van wat ons wacht. Daar mogen we ons op voorbereiden door juist in de vakantie ons te verheugen en te verblijden in de Here Jezus en in Zijn Woord.
Dat kunnen we ook doen als we door ziekte, door ouderdom of door geldgebrek, hoe naar en verdrietig dat ook kan zijn, niet op vakantie kunnen gaan. Ons geluk is niet afhankelijk van vakantie. Trouwens, lang niet voor iedereen is de vakantie een feest. Juist in de vakantieperiode besluiten velen om te gaan scheiden. Wees alert, kleine irritaties kunnen uitlopen op grote conflicten.
Actieve rust
Vers 9 van Hebreeën 4 spreekt over Gods rust die eenmaal ons deel zal worden: ‘Er blijft dus nog een sabbatsrust over voor het volk van God.’ Het Hebreeuwse woord voor rusten is ‘sjābat’. De zevende dag wordt ook ‘sjabbāt’ (sabbat) genoemd. Het was ook die dag waarop God rustte van Zijn scheppingsarbeid. De door God ingestelde sabbat vindt z’n voltooiing in sabbatsrust, waar alle gelovigen uit Joden en heidenen in zullen delen.
Dat zal geen passieve rust zijn, maar een actieve. Het is, zoals vers 10 zegt, een rusten in en vertrouwen op het volbrachte werk van Christus. ‘Laten wij ons dan beijveren om die rust binnen te gaan,’ is de dringende oproep in vers 11, opdat wij niet door ongehoorzaamheid ten val komen. Laten we de vakantieperiode gebruiken om ons hierin te oefenen.
Dirk van Genderen
